உள்ளடக்கத்திற்கு செல்க

குறும்புக் கட்டுப்பாடு

வீட்டு பக்கத்து வாசி “கொடி காட்ட” வந்தார்; ஆனால் அவருக்கு தான் “கொடி பிடிக்க” நேர்ந்தது!

சொத்து பிரச்சினைகள் குறித்து வீட்டு உரிமையாளரை எதிர்கொள்கிற கோபமுள்ள அயலவர் - கார்டூன் 3D வடிவமைப்பு.
இந்த உயிர்ப்புள்ள கார்டூன் 3D காட்சியில், நகர சட்டங்களை கடைப்பிடிக்கக் கோரும் அயலவருடன் வீட்டு உரிமையாளரின் மோதல், அவர்களின் முரண்பாட்டில் எதிர்பாராத திருப்பங்களை வெளிப்படுத்துகிறது.

நம்ம ஊரிலே பக்கத்து வீட்டுக்காரர் என்றாலே சண்டை, பஞ்சாயத்து, சமையல் வாசனை, கட்டில் மேல் காய வைத்த புடலங்காய், சமையல் சத்தம்… என நம்ம வாழ்க்கையை வண்ணமாக்குவார். ஆனா, சில சமயங்களில் அந்த பக்கத்து வீட்டுக்காரர் நம்மை “வேலையோடு” பார்த்து விடுவார்கள். இதோ, அப்படிப்பட்ட ஒரு அமெரிக்க பக்கத்து வீட்டுக்காரருடன் நடந்த “கோடி பிடித்த கதை” உங்க கையில்.

அமெரிக்காவிலே, வீட்டை வாங்கின ஒருத்தர், அவருடைய பின்பக்கம் இருந்த ஒரு பக்கத்து வீட்டுக்காரரால் தினமும் வம்பு பார்த்து வருகிறார். அந்த அம்மா நம்ம ஊரு பக்கத்து வீட்டுக்காரர்களை விட கொஞ்சம் அதிகம் தான் – சட்டத்தை துஷ்டமாக பயன்படுத்தும் அளவுக்கு! ஆனால், இறுதியில் அவரே சிக்கிக்கொண்டார். அந்த கதையை தான் இப்போது நம்ம பக்கத்தில் ஒரு பக்கத்து வீட்டுக்காரர் போலவே சுவாரசியமாக சொல்லப் போறேன்.

'நான் என் மேலாளரை பசங்க முன்னாடி பஞ்சாயத்து போட்டேன் – ஒரு குறும்புக்கார பணியாளரின் கதையோடு சொல்லலாம்!'

இளைய நிர்வாகி, குற்றச்சாட்டு நிறைந்த மேலாளரால் சிரமப்பட்டு, வேலைச் சூழலின் அழுத்தத்தை காட்டுகிறது.
இந்த புகைப்படம், இளைய நிர்வாகியின் அனுபவத்தில் உள்ள அழுத்தத்தை வெளிப்படுத்துகிறது, அவர் மேலாளரின் குற்றச்சாட்டுகளை எதிர்கொள்வதில் எவ்வாறு கடுமையாக முயற்சிக்கிறார் என்பதை விவரிக்கிறது. அவரது உறுதியான மனப்பான்மையால், அலுவலகத்தில் மாற்றங்களை ஏற்படுத்திய ஒரு முக்கிய தருணத்தைக் கண்டறியுங்கள்!

"நம்ம ஊர்ல சொல்வாங்க, ‘கற்றது கைமண் அளவு, கல்லாதது உலகளவு’னு. ஆனா, சில பேரு, தங்களுக்குத் தெரிந்தது தான் ultimate-nu நம்பி, எல்லாரையும் கட்டுப்படுத்த நினைக்கிறாங்க. இப்படி ஒரு மேலாளர் கதை, ரெட்டிட்ல வந்திருக்கு. படிச்சதும், நம்ம தமிழ் அலுவலக வாழ்க்கை நினைவு வந்துதும்!"

"சில பேரு சின்ன வயசுல வேலைக்கு போனதுலயே, மேலாளரின் ‘மிக்ரோ மேனேஜ்மென்ட்’ என்கிற துன்பத்தோட பயணத்தை அனுபவிக்கிறாங்க. மேலாளருக்கு ஒவ்வொரு ஈமெயிலையும் ஒவ்வொரு எழுத்தையும் செக் பண்ணணும். வெளியே யாருக்காவது ஈமெயில் போனாலும், அவங்க பெயர்ல CC போடணும். இந்தக் கலாச்சாரம் நம்ம ஊர்ல கூட, சில நிறுவனங்களில் அப்படியே இருக்கு. அதே ஒரு நாள், அந்த மேலாளர், அவரோட புலிமா பேச்சு, நம்ம கதாநாயகனை கல்யாண பண்ணிக்கிறாங்க. அப்புறம் நடந்த காமெடி தான், ரொம்பவே சுவாரசியம்!"

என் மகன் என்னை ஓரமாக்கிய கதை: 'பத்து எழுத்து' சிக்கலில் சிரிப்பும் சூழ்ச்சியும்!

ஒரு தாயின் கண்கள் முன், தனது homework எழுதுவதைத் தவிர்க்கும் Clever மகனைப் பார்வையிடுகிறாள்.
இந்த புகைப்படத்தில், ஒரு தாய் தனது மகனைப் பார்ப்பதாக இருக்கிறார், அவர் கணிதத்தை விரும்பி, எழுதும் homework ஐத் தவிர்க்கும் திறமையை காட்டுகிறார். குழந்தைகள் விரும்பாத வேலைகளை தவிர்க்கும் Clever முறைகள், பெற்றோர் வாழ்க்கையின் தினசரி சவால்களை பிரதிபலிக்கின்றன.

"பத்து சொல் எழுதுவான் என்று நம்பினேன், பத்தே எழுத்து எழுதுவான் என்று யாரலும் எதிர்பார்க்க முடியுமா?"
இப்படி ஒரு சூழ்நிலையை அனுபவித்திருக்கிறீர்களா? குழந்தைகள் என்றாலே அப்பா அம்மாக்களை சூழ்ச்சியோடு சோதிக்கும் திறமை கொண்டவர்கள். நம்மால் நினைக்க முடியாத விதத்தில் அவர்கள் வாயில் இருந்து வார்த்தைகள் வரும். இன்றைய கதை அப்படிப்பட்ட ஒரு இயல்பான, ஆனால் சிரிப்பூட்டும் சம்பவம்.

ஒரு 6 வயது பையன் எழுத்துப் பையன் homework-ஐ விட புத்திசாலிதான்! இந்தக் கதையை வாசித்ததும், நம்ம குடும்பத்தில், வீடுகளில் நடந்த சிறு சிறு "சமாளிப்புகள்" ஞாபகம் வரும்.

'டை கட்டணும் பாஸ்!' – ஒரே ஒரு டை காரணமாக வந்த வாழ்க்கைப் பாடம்!

பாதுகாப்பு மேலாண்மையில் சவால்களை எதிர்கொள்ளும் இளம் நிலத்துணைதிறனாளியின் கார்டூன் 3D வரைபடம்.
இச்செய்தியின் உயிரூட்டமான கார்டூன்-3D படம், ஒரு இளம் நிலத்துணைதிறனாளி கஷ்டங்கள் மற்றும் கற்றல்களின் சுழல்களை எதிர்கொண்டு செல்லும் பயணத்தை பதிவு செய்கிறது. பாதுகாப்பு துறையில் எனது வளர்ச்சி, சவால்கள் மற்றும் கற்றல் அனுபவத்தைப் பாருங்கள்!

வணக்கம் நண்பர்களே!
நாமெல்லாம் வேலைக்குச் சென்று அங்கு வரும் சின்ன சின்ன சம்பவங்களிலிருந்து பெரிய பெரிய வாழ்க்கைப் பாடங்களைப் பெற்றிருக்கிறோம் அல்லவா? அந்த மாதிரி ஒரு அசத்தலான சம்பவத்தை, ரெடிட்-இல் ஒரு அண்ணா பகிர்ந்திருப்பதைப் பார்த்ததும், நம்ம தமிழில் அதை உங்களுக்கு சொல்லணும்னு தோணிச்சு. இது சும்மா சிரிக்க மட்டும் அல்ல, நம்மையும் ஆழ்ந்தா யோசிக்க வைக்கும் அனுபவம்!

உங்கள் பெயர் பதக்கம் இல்லையெனில் குப்பை கூட எடுக்க முடியாதா? – ஒரு புது ஊழியரின் அலப்பறைகள்!

பெரிய பாக்ஸ் ரெட்டெயில் கடையில், அடையாளம் காட்டும் ஊழியர் பர overflowing குப்பை பெட்டிகளை கையாள்கிறார்.
இந்த சினிமா காட்சியில், பரபரப்பான விற்பனை சூழல் மற்றும் குப்பை பெட்டிகளால் ஏற்பட்ட குழப்பம், பெரிய பாக்ஸ் கடைகளில் தூய்மையை பராமரிக்க மேற்கொள்ளப்படும் கஷ்டங்களை எடுத்துக்காட்டுகிறது. நான் இந்த அந்நிய இடத்தில் நடக்கும்போது, என் அடையாளம் குழப்பத்தை சமாளிக்க என்னுடைய பாத்திரத்தை குறிக்கிறது—சில சமயங்களில், குழப்பத்தை கையாள ஒரு நியமிக்கப்பட்ட அதிகாரி தேவை என்பது நினைவூட்டல்.

“உங்க பெயர் பதக்கம் இல்லையென்றா, தங்கியிருந்த குப்பையையே எடுத்துக் கடக்க முடியாது!”
இது ஜோக் இல்ல, ரெட்டிட்-ல (Reddit) நடந்த உண்மை சம்பவம்! பெரிய பெருமாள் மார்க்கெட் மாதிரி ஒரு கடையில் வேலை செய்யும் ஒருத்தர், தனக்கு தெரியாத புது கடைக்கு ஒரு மணி நேரம் அரை நேரம் பயணம் செய்து போனாராம். கடைக்கு போன உடனே, ‘சாமி, இங்க எல்லாம் இரட்டை குப்பை பக்கெட் பிதுங்கி விழுது!’ என்று பார்த்தாராம்.

போன கடைக்கு தான் பழக்கம் இல்லாதது. அதனாலே, இரண்டு பெரிய குப்பை பைகளும், கத்தி மாதிரி வார்த்துக்களும், பத்திரமாக எடுத்துக்கொண்டு, கடையின் பின்புறம் — ஊழியர்கள் மட்டும் போகும் இடம் — செல்ல ஆரம்பித்தார். இப்போ, நம்ம ஊர் கடைகளில் தெரியும் பாருங்கள், “உங்க வேலைக்கு வெளியே எதுவுமே செய்யாதீங்க!” என்று யாராவது தீர்மானமாக சொன்னா, நம்மள பக்கத்திலே நிக்கக் கூட பயம் இருக்கும்!

ஆனா, இவரோ badge (பெயர் பதக்கம்) இல்லாமல் போனதுக்கே காரணம் இருக்கு. Badge போட்டுக்கிட்டு போனா, வாடிக்கையாளர்கள், “எங்க இருக்குது பீன்ஸ்? எங்க இருக்கும் பாஸ்மதி அரிசி?” என்று பின்னாடி வந்து விடுவாங்க. புது கடை, எந்தப் பொருள் எங்க இருக்கு தெரியாதே! இல்லையென்றா, “உங்க கடைலே உங்களுக்கு எதுவுமே தெரியாதா?” என்று நம்ம ஊர் வாடிக்கையாளர் மாதிரி கத்தியே போடுவாங்க. அதனாலே, badge-ஐ மேசையில் விட்டுட்டு, குப்பை பைகளை எடுத்துக்கொண்டு போய், பின்புற வாசலுக்குள் நுழைந்தார்.

“அடங்காத ஆவணங்கள்” – மேலாளரின் கட்டளை, ஊழியரின் நையப்புடைச் சரண்!

சினிமா பாணியில் அலுவலக சூழலில், உருப்படியின் ஆவணங்களைப் பற்றிய குழுவின் விவாதம் காகிதக் குவியல்களுடன்.
சினிமா தருணத்தில், ஒரு குழு ஆர்வமுடன் திட்ட ஆவணங்களை உருவாக்குவதற்கான சவால்களை எதிர்கொள்கிறது, முழுமை மற்றும் செயல்திறனைச் சுட்டிக்காட்டுகிறது.

இன்றைய அலுவலக வாழ்க்கையில் மேலாளர்களும், ஊழியர்களும் இடையே நடக்கும் "நான் சொன்னதைச்சொன்னாறா கேளு" என்ற ஓர் பகடி நாடகம் புதிதல்ல. ஆனால், சில சமயம் மேலாளர்கள் போடக்கூடிய கட்டளைகள், ஊழியர்களின் சிருஷ்டி சக்திக்கு வசமாகி, முடிவில் சிரிப்பு வெடிக்கும். அது மாதிரியானதுதான் இந்த நிகழ்ச்சி!

ஒரு நடுத்தர நிறுவனத்தில் வேலை பார்த்துக் கொண்டிருந்தபோது, மேலாளர் ஒருவருக்குத் தோன்றியது - “இந்தக் குழு நல்லா வேலை பண்ணுறாங்களா தெரியலையே, ஒவ்வொரு பரிமாற்றத்தையும் விளக்கி எழுதணும்!” என. ஏற்கனவே நம்ம ஊர் ஆளுங்க மாதிரி, project notes எல்லாம் எழுதி வைத்துக் கொண்டிருந்தோம். ஆனா இவருக்கு அது போதவில்லை. “எழுதியிருக்கலைன்னா நடந்ததே இல்ல!” என்று சட்டம் போடவே, நம்ம ஹீரோவுக்கு வித்தியாசமான யோசனை வந்தது.

'நியூயார்க் அலுவலகத்தில் காலை 8 மணி கட்டுப்பாடு: ஆளுமை மேலாளரின் 'வேலை நேரம்' வீழ்ச்சி – கலிபோர்னியா வாடிக்கையாளர்களும் கலாய்ப்பு!'

8மணி முதல் 5மணி வரை வேலை செய்யும் கவலைப்பட்ட ஊழியர்களின் கார்டூன்-3D படம், மேற்கு கடற்கரையில் உள்ள வாடிக்கையாளர்கள் பதில்களை எதிர்பார்த்து உள்ளனர்.
2008-இல் ஏஜென்சி வாழ்க்கையின் சிக்கலை இந்த உயிரூட்டமான கார்டூன்-3D கலைக்கூட்டத்தில் நாங்கள் எடுத்துக்காட்டுகிறோம், எங்கு கடுமையான அலுவலக நேரங்கள் கலிபோர்னியாவை சேர்ந்த வாடிக்கையாளர்களின் தேவைகளுடன் மோதுகின்றன. வேலைநிலையில் கால எல்லைகளை கடந்து செல்லும் சிரிப்பையும் சவால்களையும் ஆராயுங்கள்!

வணக்கம் நண்பர்களே!
பொதுவாகவே, தமிழகத்தில் அலுவலக வேலை நேரம் என்றால் 9 மணி முதல் 6 மணி என்றுதான் மக்கள் மனதில் பதிந்திருக்கிறது. ஆனா, அமெரிக்காவில், குறிப்பாக பெரிய நகரங்களில், வேலை நேரம் எப்போதும் வாடிக்கையாளர்களின் வசதிக்கே ஏற்பாகும். நம்ம ஊர் பொண்ணு கல்யாணத்திற்கு பக்கத்தில் இருந்த ஊரிலிருந்து சரியாக நேரம் பார்த்து வர மாத்திரம் இல்லை, அங்கே வேலை நேரத்துக்காகக் கூட இப்படி நேரம் மாற்றுவாங்க!

புத்தகக் கடை கஃபே-வில் நடந்த ஒரு சுடச்சுட்டு சம்பவம்! – “மேனேஜர்”யின் கட்டளையைப் பின்பற்றிய நையாண்டி

புத்தகக் கடையில் உள்ள காபி கடை, பள்ளி நாட்களின் நினைவுகள் மற்றும் நண்பத்துவங்கள் சமைக்கின்றன.
என் பள்ளி நாட்களைப் பற்றிய ஒரு சினிமா காட்சி; அங்கு காபி ஆவியில் மற்றும் புத்தகங்கள் அமைக்கிறேன். இது வெறும் வேலை அல்ல; இது சிரிப்பு, நண்பர்கள் மற்றும் மறக்க முடியாத தருணங்களால் நிரம்பிய ஒரு இடம்.

நம்ம ஊரு பள்ளி முடிக்கற காலம் என்றால், பெரும்பாலானவர்களுக்கு நண்பர்கள், தேர்வுகள், சினிமா, சாம்பார் சாதம், அடிக்கடி சண்டை, சிரிப்பு – அப்படி நிறைய வாய்ப்புகள் வருவாங்க. ஆனா, சிலருக்கு வேலை வாய்ப்பு கிடைக்கிறதே ஒரு பெரிய விஷயம்! அந்த மாதிரி ஓர் அனுபவம் தான் இப்போ நம்மக் கதையில இருக்கு.

ஒரு அமெரிக்கா பள்ளி மாணவன், புத்தகக் கடை உள்ள கஃபே-வில் வேலைக்கு சேர்ந்திருக்கான். நம்ம ஊரு ஸ்டைலில் சொன்னா, “இரண்டாம் பக்கம் டீ கடை, அப்புறம் ஸ்டோர்-ல புத்தகங்களை அடுக்கு போடுற வேலை” மாதிரி இருக்கு.

“ஒரு பாடலை மட்டும் கேட்கலாம்!” – பிள்ளை யோசனைக்கு அப்பா ஷாக் ஆனார்!

ஒரு குழந்தை ஒரு பாடலை தேர்ந்தெடுக்கும்போது, பெற்றோரைப் பார்த்து இசை வாசிக்கிற கார் காட்சி.
இந்த புகைப்படம் ஒரு குழந்தை காரில் செல்லும் போது ஒரு பாடலைத் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டிய சிக்கலைப் பதிவு செய்கிறது. பெற்றோர்களுடன் கழித்த அந்த வித்தியாசமான தருணங்களை நினைவூட்டும் இக்காட்சி, இசை தேர்வின் மகிழ்ச்சி மற்றும் சிக்கல்களை அழகாக வெளிப்படுத்துகிறது. நீங்கள் எ hvilken பாடலை தேர்ந்தெடுப்பீர்கள்?

பள்ளிக்கூடம் போகும் காலை நேரம்... எத்தனை பேருக்கு அது ஒரே சோதனா நேரம் தெரியுமா? பஸ் ஸ்டேண்டில் காத்திருப்பது ஓர் பக்கம் இருக்கட்டும்; தனிப்பட்ட வாகனத்தில் போகும் போது, குடும்பம் முழுக்க ஒரே பாட்டுக்கு கட்டுப்பட்டு பயணிக்க வேண்டிய அவஸ்தை இன்னொரு பக்கம்! அதிலும், அப்பா இசை ருசிக்கேட்டர் ஆக இருந்தா? சும்மா சொல்லல, ரொம்பவே கஷ்டம்!

இதோ, ரெடிட்டில் IMrTrippy என்பவர் பகிர்ந்த ஒரு சம்பவம், நம்ம ஊர் பசங்களும் பசங்களின் அப்பாக்களும் அனுபவிப்பது போலவே இருக்கு. அப்பா பாட்டுக்கேட்டில் பிசாசு போல பழைய பாடல்கள், ரொம்பவே சும்மா இல்லாத இசை, டேப் ரிவைண்ட் பண்ணி மீண்டும் மீண்டும் அதையே வாசிப்பது... ஒரு நாள் கூட பாட்டை மாற்ற முடியாது போல இருந்துச்சு. ஆனால், இந்த பையன் ஒரு கில்லாடி யோசனை பண்ணான்!

பைசா பைசாவா கணக்கிட்டு... வீட்டுமாடிக்கு பேராசைப்பட்ட வீட்டுக்காரியின் கதை!

90களில் ஒரு பூனை உடன் உள்ள cozy டரெட் அபார்ட்மெண்ட், அனிமே ஸ்டைல் வரைபடம்.
கடுமையான வீட்டுமலிகை இடையிலான சவால்களை எதிர்கொள்ளும் இளம் பெண் மற்றும் அவரது பூனை, இந்த அழகான அனிமே ஸ்டைல் டரெட் அபார்ட்மெண்டில் ஒரு நெகிழ்வான இடத்தை உருவாக்குகின்றனர்.

வீட்டுக்காரி என்றால் நம்மில் பலருக்கும் ஏற்படும் முதல் நினைவு – "மாசம் மாசம் வாடகை கேட்பவர்!" ஆனா, சில நேரங்களில், வீட்டுக்காரி கொஞ்சம் 'பக்கா நாயகி' மாதிரி நடந்து கொண்டால் என்ன ஆகும்? பக்கத்தில் இருந்த வீட்டையும், வாடகையையும் நிர்பந்திக்கிறவர்களும் இருக்காங்க! அப்படி ஒரு சொக்குச்சூழ்நிலையில் நடந்த கலகலப்பான சம்பவம் தான் இந்த பதிவு.

ஒரு காலத்தில், நம்ம Reddit நண்பர், 90களின் முடிவில், ஒரு அழகான ஸ்டூடியோ அபார்ட்மெண்ட் வீட்டில், தனக்குத் தனியாக (ஒரு பூனையோட) வசதியாக வாழ்ந்து கொண்டிருந்தார். அந்த வீட்டில் ஒரு சிறிய 'ட்டுரெட்' (கோபுரம் போல) அறை கூட இருந்தது. சொன்னா நம்ம ஊர் "மாடிப்படி அறை" மாதிரி, சும்மா லவ்லியாக இருக்கும்.

அந்த இடமும், வீட்டும் ரொம்ப பிடிச்சிருந்தாலும், வீட்டுக்காரி மட்டும் பக்காவா "கஷ்டமானவர்". புது ஒப்பந்தம் பண்ணும்போது, "பூனை வைத்துக்கலாம்"னு சொல்லி, பிறகு வீட்டில் வந்தபோது "பூனைக்கு டிபாசிட் குடு"ன்னு கேட்டு, "சரி, வாங்கிக்கோ"ன்னு குடுத்தாச்சு.