இந்த பரபரப்பான அனிமே படத்தில், வணிக தொடர்புகளில் பாஷை தவிர்ப்பின் கருத்தை ஆராய்கிறோம். புதிய செயல்முறைகள் எப்படி வாடிக்கையாளர் தொடர்புகளை மாற்றுகிறது என்பதைப் பற்றிய எண்ணங்களை பகிர்கிறோம். என் நிறுவனம்சமீபத்திய மாற்றங்களை ஏற்றுக்கொள்வதால், சில நேரங்களில் நேரடியாக இல்லாத தொடர்பு எதிர்பாராத நன்மைகளை அளிக்கலாம்.
"இந்த பக்கம் ஒன்னும் சரியா போவதில்லைப்பா!" – இந்த வசனம், நம்ம வேலைக்கார உலகத்தில் எப்போதும் நம்ம மனசுக்குள்ள ஓடிக்கொண்டே இருக்கும். அதுவும், மேலாளர்கள் திடீர்னு எதையாவது 'புதிய முறையா' மாற்றிட்டாங்கன்னா, எப்படியாவது கஷ்டம் உறுதி!
நம்ம ஊர் காரியாலயங்களில் எல்லாம் என்ன நடக்குது தெரியுமா? பழைய முறையில் எல்லாரும் கூட்டமா வேலை பார்த்து, சந்தோஷமா உரையாடி, ஒரு குடும்ப மாதிரி இருந்தாங்க. ஆனா, மேலேயிருந்து 'மல்டி நேஷனல்' ஸ்டைல்ல ஒன்னு வந்துச்சுன்னா, அப்புறம் எல்லாம் Excel சீட்டும், Google Form-உம் தான் தலைவாசல்!
இந்த உயிருடன் நிறைந்த 3D கார்டூன் படம், ஒரு சூப்பர் மார்க்கெட் காசோலைக்காரனின் தினசரி உழைப்பை வெளிப்படுத்துகிறது, வாடிக்கையாளர் பரிவர்த்தனைகளைச் சமாளிக்கும் போது ஏற்படும் மன அழுத்தத்தைத் தொனிக்கும். இது விற்பனைத் துறையில் வேலை செய்வதற்கான கசப்பான ஆனால் பயனுள்ள தன்மையை பிரதிபலிக்கிறது.
நம்ம ஊர்ல காசு, கடன், சில்லறை, பத்துப்பணம், இருபது நோட்டு — எல்லாமே வாழ்க்கையின் ஒரு பகுதிதான். ஆனா, அந்தச் சில்லறை மழையில் சிக்கிக்கிட்டா cashier-க்கு மட்டும் தான் தெரியும் அவங்க நிலைமை! ஒரு supermarket-ல் வேலை பார்பவங்க அனுபவம் சொல்லிக்கொட்டுற மாதிரி — ‘பணம்னா பணம்தான்!’ன்னு கத்திக்கிட்ட ஒரு கதை தான் இன்று நம்முடன்.
நம்ம ஊர்ல பஸ்ஸில் கொஞ்சம் மேல் தர்மம் பண்ணும் வயசான அம்மாள்கள், "அண்ணா, சில்லறை இருக்கா? பத்து ரூபாய்க்கு இரண்டு ஐஞ்சு கொஞ்சு தரலாமா?"ன்னு கேப்பாங்க. அந்த மாதிரி தான், வெகுசில நேரங்களில் காசுபோல் கஷ்டமும், கோபமும் வந்துடும். ஆனா, அந்த cashier பணம் இல்லாத காலத்தில கடை வேலை பார்த்து பில்லுக்கு காசு கட்டுற மாதிரி, சும்மா கண்ணு மூடி வேலை பார்த்து போயிடணும்!
இந்த மகிழ்ச்சியான கார்டூன்-3D புகைப்படத்தில், சத்தமாக்கும் பாத்திரங்களுடன் கூடிய நியூயார்க் குடியிருப்பின் வாழ்வின் சுவையை நாங்கள் காட்சியளிக்கிறோம், இது தினசரி வாழ்க்கையை ஒரு காமெடியான சாகசமாக மாற்றுகிறது!
நம்ம ஊரில் “கேட்டை வாக்கு கொடுத்தால் கையை இழக்கலாம்” என்பாங்க. ஆனா, நியூயார்க் நகரத்தில் நடந்த இந்த சம்பவம் கேட்டா, “பக்கத்தவங்க கத்துறாங்க”ன்னு ரொம்பவே ஓவரா புகார் கொடுத்தவங்க, கடைசில என்ன ஆனதுன்னு தெரிஞ்சீங்கன்னா, நம்ம ஊரு பக்கத்து வீட்டு சண்டை லெவல் கூட இதுக்கு முன்னாடி சும்மாதான் இருக்கும்னு நினைப்பீங்க!
இந்த கதை, ஒரு சிறிய அபார்ட்மென்ட் கட்டடத்தை மெனேஜ் பண்ணுற ஒருத்தரிடமிருந்து. அந்த கட்டடத்தில், ஒரு பெரிய தொல்லைதான் - கீழே தங்கியிருந்த ஒரு விடுதிப்பெண். அவங்களுக்கு மேலே இருக்கும் குடும்பத்தைப்பற்றிய புகார்கள் தினமும்! “அவங்க ராத்திரியும் பகலும் சத்தம் போடுறாங்க, என்னால நிம்மதியா இருக்க முடியல்ல”ன்னு காவல்துறையிலும், நகராட்சியிலும், கட்டடக் குழுவிலும் அடிக்கடி புகார். ரொம்பவே வழக்கமான காட்சி இல்லையா?
இந்த உயிர்மிக்க அனிமேஷன் காட்சியில், இரண்டு சவாலான ஆண்டுகள் கழித்து, நான் தைரியமாக என் வேலை விலக்குகிற தருணத்தை காணலாம். இங்கு உள்ள உணர்வுகள்—சுகம், உற்சாகம், புதிய வாய்ப்புகளை ஏற்படுத்தும் சுகந்தம்—இவற்றின் கலவையை காணலாம். என்னுடன் இந்த சுய-ஆராய்ச்சி மற்றும் அதிகாரத்தைப் பெறும் பயணத்தில் சேருங்கள்!
"ஏதோ ஒரு நாள் நம்மளையும் மதிச்சு, மேலாளர் கேளுங்கற மாதிரி வேலை செய்ய வைக்கும்..." – இதுக்காகத்தான் பல பேரு நாளும் வேலைக்குப் போயிட்டு வர்றாங்க. ஆனா, அந்தக் கனவு நிறைவேறுமா? அப்படி ஒருத்தர் அனுபவத்தை இங்க பாருங்க – ஒரு சூப்பர் திருப்திகரமான ராஜினாமா!
ஏன் தெரியுமா, நம்ம ஊர் வேலைகளும், மேலாளர்களும், அலுவலக அரசியலும் எல்லாமே பசங்க கதை போல தான் இருக்கும். ஒருத்தர் உழைச்சாலும், இன்னொருத்தர் தாமதம் பண்ணினாலும், மேலாளர் பார்வை எப்போவும் ஒரே மாதிரி இருக்காது. அந்த அனுபவத்தை ரெடிட்டில் u/88Milton சொன்ன கதை நம்ம ஊரு நடுநிலை வாழ்க்கையிலேயே நம்மை ஹிட் பண்ணும்!
"அடப்பாவி! நம்ம உரிமையை நாமே ஓட ஓடி கேட்டுக்கணும் போல இருக்கே?" – இது நம்மில் பலர் பஸ்ஸில் இடம் பிடிக்கும்போது, அல்லது வீட்டுப்பக்கம் தெருவில் வண்டி நிறுத்தும்போது அன்றாடம் மனசுக்குள் பேசிக்கொள்ளும் வார்த்தைதான். இந்தக் கதையும் அப்படித்தான் ஆரம்பம். ஆனால், இது ஓர் அலுவலகம் – டேக்கேர் மையம் – பார்கிங் வாடகை சண்டை!
நம்ம ஊரிலேயே, “நம்ம வீட்டு வாசலில் நம்ம வண்டி நிறுத்த முடியல, பக்கத்து வீட்டாரு வச்சிட்டாங்க!” என்று புலம்புவது சாதாரணம். ஆனா, அமெரிக்காவிலேயே, ஒரு அலுவலகம், டேக்கேர் மேலாளரிடம் நசுக்கம் வாங்கி, அதற்கே உரிய பதிலடி கொடுத்தது எப்படி என்பதை, சுவாரஸ்யமாக பார்ப்போம்.
“என் பக்கத்தில் இருந்தவனே அரசன்!”
அப்படின்னு சொல்வாங்க இல்ல, ஆனா இந்த கெவின் மாதிரி யாரும் போடாதேங்க! நம்ம பசங்க எல்லாம் கம்பெனியில் சந்தோஷமா வேலை பார்த்துக் கொண்டிருந்த போது, ஒரு நாள் புதுசா மேனேஜர் கெவின் வந்து சேர்ந்தார். அவரோ, ‘நான் வந்த இடத்துல எல்லாம் வித்தியாசம்’னு, புள்ளிக்குத்தி சிங்கமா அலுவலகத்துல நடந்து வந்தார்.
அவர்கள் பேச்சு பத்தி சொல்லணும்னா, பழைய தமிழ்படங்களில் வரும் ‘நான் தான் ஹீரோ, நீங்க எல்லாம் எதுவும் இல்ல’ மாதிரி! பத்து நிமிஷம் பேசாம இருக்க முடியாது, “நான் அங்க இருந்தப்போ, இந்த மாதிரி ரெக்கார்டு போட்டேன்... இப்படி target அடிச்சேன்...”ன்னு சொல்லி, அவரோட தலை சுழற்சி பத்தி நமக்கே தலையணைச்சு போயிடும்.
ஆவணங்களுக்கிடையே மந்தமாக இயங்கும் கணினியின் புகைப்பட வடிவம், நிறுவனக் கல்வியை டிஜிட்டல் வடிவத்திற்கு மாற்றுவதில் உள்ள போராட்டத்தை எடுத்துக்காட்டுகிறது.
அலுவலகம் என்றாலே சில நேரம் ‘அடங்காத’ மேலாளர்கள், அழுத்தும் டெட்லைன்கள், வேலைக்காரர்களை மொட்டையடிக்கும் சூழல் என்று நினைத்தாலே நம்ம ஊரு ஆசிரியர்-மாணவர் சம்பந்தம் நினைவுக்கு வருகிறது. ஆனால், இந்த சம்பவம் அமெரிக்காவிலிருந்தாலும், நம்ம ஊர் அலுவலகங்களைப் போலவே தான் நடந்திருக்கிறது!
ஒரு பெரிய நிறுவனத்தில், பழைய காகிதக் கணக்கு முறையை முழுக்க முழுக்க கணினி அடிப்படையிலான முறைக்கு மாற்றும் பெரிய பொறுப்பை, ஒருவருக்கு திடீரென்று சுமத்திவிட்டு, அவருக்கு ஒரு டேஸ்க் கூட இல்லாமல், 'உங்க தனிப்பட்ட லேப்டாப்பை எடுத்து வாங்க' என்று சொல்லிவிட்டார்களாம் மேலாளர். நம்ம ஊர் அலுவலகத்தில் "உங்க பைக் இருந்தா போதும், பஸ்ஸை ஏன் கேக்கறீங்க?" என்று சொல்வது மாதிரியே!
அலுவலக உலகம், அங்கிருந்து வரும் கதைகள் – இரண்டும் சேர்ந்து வந்தா, அந்தக் கம்ப்யூட்டர், பிரிண்டர், டீம் மீட்டிங் எல்லாம் சும்மா திரைப்பட ட்விஸ்ட் மாதிரி தான் இருக்கும். நம்ம ஊரு அலுவலகங்களில் கூட, "சேமிப்பு" பேரில் எத்தனை விதி விதான ரொம்பவே சிரிப்பூட்டும் கட்டளைகள் வந்திருக்கு! இதோ, ரெட்டிட்டிலிருந்து வந்த ஒரு கதை – பணிச்சுமைகள், மேனேஜர் குப்பைகள், சுடச்சுட கவர்ச்சியான பழிச்சிகள்!
எப்போதுமே மேலாளரின் வார்த்தை கடவுள் வார்த்தை போலவே, இல்லையா? ஆனால் சில நேரங்களில் அந்த நியமம் பிடிப்போம் என்ற பிடிவாதம், மேலாளருக்கே பாடம் கற்றுக்கொடுக்க வாய்ப்பு தரும். இதோ அந்த மாதிரி ஒரு கலகலப்பான கதை – ஒரு கடை வேலைக்காரன், மேலாளர் சொன்ன நேரத்தில் துடைத்ததால் கடையில் நடந்த காமெடி!
இந்த சினிமா காட்சியில், ஒரு வங்கி ஊழியர் அதிகமான அறிக்கைகள் மற்றும் மாறும் முன்னுரிமைகளால் ஏற்படும் அழுத்தங்களை சமாளிக்கிறார். தரத்தை கடந்து அளவை முக்கியமாகக் கொண்டு, உற்பத்தி சாதிக்க இந்த போராட்டம் மிகவும் உண்மையானதாக மாறுகிறது.
நம் ஊருக்கே பழக்கம், "கடுப்பான மேலாளரைப் பார்த்தா, பாக்கெட் நோட்டில் எழுதிக்கிட்டுப் போகணும்!" அப்படின்னு. ஆனா, அந்த மேலாளருக்கு நம்ம கில்லாடி ஊழியர்கள் ரொம்பவும் நவீனமான பழிவாங்கும் வழி கண்டுபிடிச்சா என்ன ஆகும்? இந்தக் கதையைப் படிச்சீங்கனா, அடுத்த முறையாவது, மேலாளர் எதுவும் சொல்லி சிக்கிப்போறதுக்கு முன்னாடியே இரண்டு முற்றும் யோசிப்பாரு!
ஒரு பிரீமியம் வங்கியில் வேலை பார்த்து வந்த redditor (u/ZZiggs124), தன்னோட அனுபவத்தை பகிர்ந்திருக்கிறார். இவர்களோட வேலை, சாதாரண வாடிக்கையாளர்களுக்கு அல்ல, வங்கிக்கே முக்கியமான, “வாசிப்புள்ள கஸ்டமர்”களுக்கு தான். அதனால, வேலையில் "எவ்வளவு வேலை?"ன்னு பார்க்காமல், "எப்படி வேலை?"ன்னு தான் மேலாளர்கள் பார்த்து வந்தாங்க.
இப்படி நல்லா போயிட்டு இருந்த வேலைசூழல், அந்நிய மேலாளர்கள் கையில போனதும் புரட்சி! "நீங்க இரண்டு நிமிஷம் rest room போனாலும், system-ல இருந்து log out ஆகலையா? time theft-ஆ?!"ன்னு புடிச்சு, எங்க போனாலும், என்ன செய்தாலும், ஒவ்வொரு நிமிஷமும் “report” பண்ண சொல்ல ஆரம்பிச்சாங்க.
