வணக்கம் நண்பர்களே!
நம்ம ஊர்லே ‘அட, நம்மைய ஏமாத்தி ஓட்டிக்கிட்டு போறாங்க!’ன்னு தோனும் போது, ஓர் சிறிய பழிவாங்கும் ஆசை யாருக்கு வராததுன்னு சொல்ல முடியுமா? நம்ம வீட்டிலேயே சின்னப்பிள்ளை சண்டையில “நீ சாப்பாட்டுக்குப் பக்கத்தில இருக்குற உருளைக்கிழங்கைக் கூட கொடுக்க மாட்டேன்”ன்னு சொல்லுவாங்க. ஆனா அமெரிக்கா போனாலும் இந்த பழிவாங்கும் கலாச்சாரம் மாறவே மாட்டேங்கிறது போல இருக்கு!
முதலில் ஒரு கத்தி வைக்கும் வரி:
"பைத்தியக்காரத்தனமா இருந்தா, பயணமே பயங்கரமா ஆகும்!" – இது தான் இந்த கதையின் சாராம்சம்.
நமக்கெல்லாம் தெரியும், நண்பர்கள், உறவினர்கள், அல்லது அடுத்தவர் உதவி செய்வது என்பது தமிழர் கலாச்சாரத்தில் பெரிய விஷயம். அப்படிச் செய்யும் போது நம்மால் முடிந்த அளவுக்கு மனம் திறந்து உதவுவோம். ஆனால், அந்த உதவியை நாயகமாகவே எடுத்துக் கொண்டு, நம்மை கட்டளை விட ஆரம்பிச்சா, அது தான் கதை ஆரம்பம்!
COVID லாக்டவுன் காலம். எல்லாம் மூடல். வெளிநாடுகளிலேயே பயணிக்க முடியாத நிலை. அந்த நேரத்தில், ஹாங்காங் நகரில் நம் கதாநாயகன் (Reddit-ல் u/Psytrancedude99) மற்றும் அவருடைய மனைவி இருக்கிறார்கள். தாய்நாட்டான தென் ஆப்பிரிக்காவுக்கு திரும்ப ஆசை – ஆனால் பிளான் அனைத்தும் தடைப்பட்டது.
நமக்கு எல்லாருக்குமே பள்ளிக் காலம் பற்றி நினைச்சா, சிலருக்கு இனிமையான நினைவுகள் வரும்; மற்றவர்களுக்கு, “அந்த ஆள் ஏன் என்னை பாதி நேரம் எரிச்சலாக பார்த்தாங்க?” என்ற கேள்வியும் வரும். அந்த வகையில், ஒரு சாதாரண பள்ளி நாள் எப்படி ஒரு சின்ன பழிவாங்கும் கதையாக மாறியது என்பதைக் கேட்க விரும்புறீங்களா? அப்படியானால், இந்த கதையை தாண்டி போயிடாதீங்க!
வணக்கம் நண்பர்களே!
நம்மில் எத்தனையோ பேருக்கு "வேலை இல்லாம போன காலம்" என்றால், நாம எப்போ வாழ்ந்தோம் என்று கூட நினைச்சுடுவோம். அந்தக் காலங்களில் சிலர் வீணாக சோகம் கொள்வார்கள்; சிலர் புதுசா ஏதாவது முயற்சி செய்வார்கள். ஆனா, இந்த கதையின் நாயகன் மாதிரி ரொம்பவே சிலிர்க்கும், சிரிப்பும் வர வைக்கும் வேலை செய்யும் நல்லவனே இல்லப்பா!
நம் நாயகன், வேலை கிடைக்காத நேரத்தில், கார் வாங்கும் இடங்களில் சந்தேகம் பார்க்கும் வாடிக்கையாளராக மாறிடார். "நானும் சும்மா இருக்கலாமா? என் கசப்பை, டீலர்களும் அனுபவிக்கட்டும்," என்று முடிவெடுத்து, வாரத்திற்கு ஒரு முறை அங்கங்கே உள்ள கார் டீலர்ஷிப்புகளுக்கு போய் கலாட்டா ஆரம்பிச்சார்.
நம்ம ஊரில் பெரிய விழாக்களில், கூட்டம் கூட்டமா வர்ற மக்கள், தங்கும் இடத்துக்காக ஓட்டல்களில் வரிசை பிடிப்பது சாதாரணம். பெரும் பதட்டத்தோடு வேலை தேடி வெளிநாடுகளுக்கு போன நண்பர் ஒருவரின் அனுபவம் தான் இங்கே. அதுவும், நம்ம ஊரு மாதிரி கடும் வெயிலிலும், இடையே பொருந்தும் மழையிலும் நடந்த ஒரு சுவாரசியமான சம்பவம்!
ஒரு வேலை வாய்ப்பு நம்பிக்கையோடு, கடைசி நேர வேலைக்காக அமெரிக்காவின் "Miami Beach" என்ற இடத்துக்கு போனவர், வேலை கிடைக்கவில்லை என்றாலும், உலகப் புகழ்பெற்ற எழுத்தாளர் "Gene Wolfe" ஐ சந்தித்து, அவரிடமிருந்து இலவசமாக கையொப்பம் பெற்ற புத்தகம் வாங்கியிருக்கிறார். இதுலேயே ஒரு சந்தோஷம்! ஆனா, அந்த ஹோட்டலில் நடந்த சம்பவம் தான் இப்போது நம்ம கதையின் நாயகன்.
நமக்கு தெரிந்த கதைகளில் தான் நரி சாவித்ரி, கள்ள நரி, குரங்கும் நரியும் என்றெல்லாம் வந்திருக்கும். ஆனா, இந்தக் கதையில் நம்ம நரிக்குக் கூட ஒரு பெரிய போட்டி – “Raccoon”! பெருஞ்சிவப்பன் (Raccoon) என்பது அமெரிக்காவிலே இருக்கும் ஒரு விலங்கு. நம்ம ஊருக்கு அது நன்கு பரிசயமில்லையெனினும், அமெரிக்க மக்களுக்கு இது ரொம்பவே சிக்கலான விருந்தினர். எங்குப்பார்த்தாலும், குப்பைக்கூடையில் கையாடி, சாப்பாட்டுக்காக யோசனை பண்ணும் இந்த வில்லன்கள், குடியிருப்பாளர்களைப் பைத்தியமாக்கிடுவாங்க!
இந்தக் கதையும் அப்படியே ஆரம்பிக்குது! ஒருத்தர் (Reddit-இல் u/Enderius- என்கிறவர்) சொல்றார் – “நான் எத்தனை விதம் முயற்சி பண்ணாலும், இந்தக் குழுவிலுள்ள பெருஞ்சிவப்பன்கள் எங்க வீட்டுக் குப்பை விடாம களவு செய்யிட்டு தான் இருக்கு!”
நம்ம ஊர்ல ‘பாட்டி’ன்னா சோறு பரிமாறினாலும், மனசோடு ஒரு மாசான பாசம் இருக்கும். ஆனா, இந்தக் கதையில் வரும் பாட்டி மாதிரி ஒரு ‘பைங்கர பாட்டி’ உங்க வீட்டிலும் இருந்தா, காலையில் காபி குடிக்கிறதுமே பயமாயிருக்கும்! அந்த அளவுக்கு ஒரு ‘கெட்ட’ பாட்டி பற்றிய கதை தான் இப்போ நம்ம படிக்கப் போறது.
ஒன்னு செஞ்சு சொல்லுறேன் – இது நம்ம ஊரு பாட்டி மாதிரி அங்காங்கே கொதிக்கும் பாசமில்ல. இது ஒரு அமெரிக்க குடும்பத்தில் நடந்த வேடிக்கையான சம்பவம். ஆனா, குடும்பம் என்றால் பரஸ்பர உறவு, பாசம், சண்டை, பழிவாங்கல் எல்லாம் எல்லா கலாச்சாரத்திலும் ஒன்றுதான் போலிருக்கே!
நம்ம ஊர் வீடுகளில் ‘நீர் கட்டணம்’ என்றால் என்ன சிரமம் தெரியுமா? அதுவும் வாடகை வீட்டில் இருந்தா, "Bill யார் பெயரில் வருது? யார் கட்டுவாங்க?"னு எப்பவும் சண்டை. ஆனா, இந்தச் சம்பவத்தில் ஒரு மாணவி, தன் அப்பாவை அப்படியே பயமுறுத்தி சிரிக்க வைத்திருக்காங்க. வாங்க, அந்தக் கதையை நாமும் வாசிக்கலாம்!
நம்ம ஊரில் யாராவது வாடிக்கையாளர் சேவை (Customer Service) என்றால், நமக்கு உடனே ஞாபகம் வருவது - "மாமா, என் ரீசார்ஜ் போச்சு, என்ன பண்றது?" "எங்க பிளான் என்னன்னு பார்க்கணும்!" "பில் ஏன் இவ்வளவு வந்திருக்கு?"... அப்படின்னு ஒரு பக்கம் நம்ம கவலைகள்; மறுபக்கம் போன் ஓர் பக்கம் வைத்து, உங்க கோபத்தையும், கலாட்டையையும் சகித்துக்கொண்டு பேசும் அந்த அழைக்கப்பட்ட ஊழியர்கள்.
இப்படி ஒரே ஒரு வாடிக்கையாளர் சேவை பணியில் இருந்த ஒரு அண்ணன், வெளிநாட்டில் நடந்த ஒரு சம்பவத்தை ரெடிடில் பகிர்ந்திருக்கிறார். அந்த கதையை நம்ம ஊர் சுவையில், நம்ம காமெடி கலந்த பாணியில் பார்ப்போம்!
"சத்தத்துக்கு சத்தம் – அமெரிக்கா ஹாஸ்டலில் நடந்த ஒரு 'பட்டி' பழிவாங்கல்!"
வணக்கம் நண்பர்களே!
நம்ம ஊர்ல "மூக்கை பிடிச்சா வாயை திறக்கணும்"ன்னு சொல்வாங்க. அதே மாதிரி, ஒருத்தர் திண்டாடிக்கிட்டு இருந்தா, ஒருத்தர் தான் அதுக்கு பதிலளிக்கணும். ஆனா, பதிலா மொக்கையா பேசுறது, இல்லைனா 'தாளி கட்டுறது' மாதிரி கத்திக்கொடுக்குறது எல்லாம் நம்ம கலாச்சாரத்துக்கு சரியில்லை. அதனால தான் இந்த கதையை நான் உங்களோடு பகிர்ந்துகொள்கிறேன்.