நம்ம ஊரில் 'சேவை' என்றாலே, சிரிப்பு முகமும், "இன்னும் வேணுமா, அண்ணா?" என்பதும், பக்கா மரியாதையும் தான் எதிர்பார்ப்போம். ஆனா, சில சமயம் அந்தக் கியூட்டான காஊண்டரில் இருப்பவர்களே, ஏதோ உலக மோசமான வேலைன்னு முகம் சுழிச்சுட்டு நிற்பாங்க. அப்படி ஒரு போக்கில் ஒருவர் பழிவாங்கியதைப் படிச்சேன், ரெடிட்டில்! சிரிச்சு சிரிச்சு படிக்க வச்சுருக்கு. நம்ம ஊர்ல கூட இதை ஒப்பிட்டு பார்க்கலாம்.
நம்ம ஊர்ல எல்லாம் "நம்ம வீட்டு வாசல், நம்ம வீடு மாதிரி" என்றொரு பெரிய வாசகம் இருக்கு. ஆனா, அந்த வாசலைப் பற்றி ஒரு சில பேருக்குள்ள இருக்கும் உரிமை உணர்ச்சி, அதுவும் அவர்கள் "நல்லாதான் இருக்காங்க"னு சொல்ல முடியாத அளவுக்கு, கொஞ்சம் அதிகமா தான் இருக்கும்! அப்படிப்பட்ட ஒரு அண்டை வீட்டுக்காரர், அவருக்கு எதிரிலே ஒரு நல்ல நண்பனும், இந்த இருவரையும் சுற்றி நடக்கும் ஒரு சுவாரஸ்யமான பழிவாங்கும் சம்பவம்தான் இன்று நம்ம கதையின் மையம்!
ஒரு வெயில்காயும் ஞாயிற்றுக்கிழமை. நம்ம கதையின் நாயகன் - இவருக்கு எதிரிலே ஒரு நல்ல நண்பன் இருக்கின்றார். அந்த நண்பர் வீட்டில் கட்டிட வேலைக்காக, பெரிய JCB-யும், லாரியும், டிரெய்லரும், வார்த்தைக்கு சத்தமா, தெருவினா கலக்கி நிற்குது! அந்த வேலைக்காரர்கள், எதிரில் உள்ள, எல்லாருக்கும் பிடிக்காத, "கஞ்சனை" அண்டை வீட்டுக்காரர் வீட்டுக்கு முன்னால் அந்த வகனங்களை நிறுத்தி வைக்குறாங்க. நம்ம ஊருல்லாம் தெரு பொதுவழி என்றாலும், சில பேருக்கு அது "நம்ம சொத்து" மாதிரி தான்!
அண்ணாச்சி, நம்ம ஊர்லயே இருக்கை கிடைக்கும் போது யாராவது இரண்டு பேருக்கு இடம் விட்டு கொடுப்பது ரொம்பவே சாதாரணமான விஷயம். “வந்தவர்க்கு விருந்தோம்பல்”ன்னு சொல்வாங்க இல்லையா? ஆனா, சில பேருக்கு இந்த பழக்கம் இன்னும் வரல போல.
இன்று நம்ம ஊர் மக்கள் ஆன்லைன் ரிவியூ, ரேட்டிங், வவுசர் எல்லாம் பண்ணி, சில்லறை சில்லறையா ஆட்சி நடத்துறாங்க. ஆனா, அதில் எப்போவுமே உரிமையாளருக்கும் வாடிக்கையாளருக்கும் நடுவில ஒரே கொண்டாட்டம் நடக்கும்னு சொல்ல முடியாது. இப்போ இந்த சம்பவம்... கேட்டீங்கனா, “வவுசர் வெச்சு சாப்பிட வந்தேன், ஆனா விமர்சனத்துல தான் உண்மையான ‘சூட்டு’ போட்டேன்!” என்பதுதான் கதைச்சுருக்கம்.
ஒரு நாள் இரவு, நம்ம கதையின் நாயகன் (அல்லது நாயகி – வையுங்கள், BizarreCujoh என்ற ரெடிட் பயனர்) நல்ல குஷியில் ஒரு உணவகத்துக்கு போறாங்க. ஏன் தெரியுமா? அவங்க வாங்கி வைத்திருந்த டிஸ்கவுன்ட் வவுசர் இன்று கடைசி நாள் – அதை பயன்படுத்தாம விட்டா ரொம்பவே மனசுக்கு வராது, இல்லையா?
எப்போதும் வேலைக்குப் போய் வருவது, சம்பளம் வாங்குவது, வாழ்க்கையை நடத்துவது – இவை எல்லாம் நம்மில் பலருக்கும் அன்றாடம். ஆனா, ஒருவேளை உங்க உழைப்பை மதிக்காம, உங்க முன்னேற்றத்துக்கு தடையாக இருக்கிறவங்க இருந்தாச்சுனா? அந்த நேரம் என்ன செய்யலாம்? இதோ, அப்படிப்பட்ட ஒரு ‘சிறு பழிவாங்கல்’ சம்பவம், ஆனால் முடிவில் அது பெரிய வெற்றிக்கதையாக மாறிச்சு!
நம்ம ஊர் பையன் மாதிரி ஒரு இளைஞன், அமெரிக்காவிலே ஒரு பெரிய பாதுகாப்பு (defense) நிறுவனத்தில் பொறியாளராக வேலை பார்த்தார். புலம்பெயர் வாழ்வு, குடும்பம், வேலை – எல்லாம் சமநிலையிலேயே. ஒவ்வொரு வருடமும், 2-4% சம்பள உயர்வு, ஊக்கமற்ற பதவி உயர்வு – அதுவும் வருடக்கணக்கில் வருமாம்! எப்போமே நம்ம ஊர் “அறுபது வருஷம் வேலை பார்த்து, ஓய்வூதியம் வாங்கணும்” மாதிரி தான்.
பசங்க பாவம்! பள்ளி வாழ்க்கையில் தான் புல்லை பிடிக்க வந்த புலிகள் அதிகம். அதுவும் புதிய மாணவர்களோ, தாயாரில்லாமல் வளர்ந்தவங்களோ இருந்தா, அவங்களுக்கு ஒரு விதமான இழிவுகள் நிச்சயம் காத்திருக்கும். அப்படிப்பட்ட சோகக்கதையிலிருந்து ஒரு வித்தியாசமான பழிவாங்கும் முயற்சி – இதோ உங்க முன்னே!
நாம தமிழர்களுக்கே அதிகம் பிடித்த விஷயம் என்ன தெரியுமா? "நாம எதுவும் செய்யாம இருந்தா, நம்ம மேல யாரும் ஏதும் செய்யக்கூடாது!" – ஆனா சில சமயம், நம்ம அமைதியே சிலருக்கு பாத்திரமாகும்! அதான் இந்த சம்பவத்திலும் நடந்தது. அண்டை வீட்டுக்காரர் எப்பவும் ஒரு பெரிய லாரியை என் வாசலுக்கு நடுவுல நிறுத்திக்கிட்டு, எனக்கு காலை வேலைக்கு போற சமயம் ரொம்ப சுத்தி சுத்தி வண்டி எடுக்கணும். இதுக்கு மேல எப்படி பொறுமை இருக்க முடியும்?
பொதுவாக, நம்ம ஊருக்கு மட்டும் தான் நம் பாட்டிகள் எல்லாம் புத்திசாலி, நாவுக்கோவி, "நம்ம பிள்ளைங்க நசுங்கிடக்கூடாது"ன்னு கணக்குப் போட்டு வேலை செய்வாங்கன்னு நினைச்சிருக்கீங்களா? இல்லைங்க! இந்தக் கதையைக் கேட்டீங்கனா, அமெரிக்காவில் கூட நம்ம பாட்டிகளுக்கு இணையில்லாத பாட்டி இருந்திருக்காங்கன்னு தெரியும்!
இது சுமார் ஐம்பது வருடங்களுக்கு முன்னாடி நடந்த ஒரு சம்பவம். அந்தக் காலத்துல, கிராமத்து அமெரிக்க வீடுகளில் Sears அப்படிங்கற கடை கலக்கிக்கிட்டிருந்தது. நம்மள மாதிரி அங்கயும் பண்டிகைக்கு மாதிரி கடைசிநொடி வரை சாப்பிங் பண்ணாமல், நிதானமா, முன்னாடியே பரிசுகளும் வாங்கி வைக்கற பழக்கம் இருந்துச்சு. ஆனா, இங்க என்ன நடந்துருக்குன்னு பாருங்க!
வீட்டில் வாடகைக்காரர் வைச்சு பாருங்கன்னு சொல்வாங்க… ஆனா, அதுக்குள்ள இருக்குற 'கஸ்தி' மட்டும் யாருமே சொல்லமாட்டாங்க! அமெரிக்காவில் நடந்த ஒரு 'சிறிய பழி' (Petty Revenge) சம்பவம், நம்ம ஊரு வாசகர்களுக்காக இன்னொரு விதமாக.
ஒரு நேரம், நல்ல மனசு கொண்டு, "பயபுள்ளையா வந்திருக்கானே, இன்னொரு ரூம் வெச்சிருக்கேன், கொஞ்சம் உதவி பண்றோமே!"ன்னு ஒரு நபர் ரூம் மேட் வைச்சாராம். அதுவும், அவர் நண்பியின் முன்னாள் காதலர். சரி, தாயாரோட பரிசு மாதிரி ஒரு ரூம், ஆனா வாடகை ரெண்டு பங்குக்கு, ரூம் விலை மாத்திரம் அங்கே 1800 டாலர்! நம்ம ஊருல இது மாதிரி பார்ப்போம் - சென்னை சைட்ல, 2BHK ரூம் ரெண்டு பங்கு பண்றது மாதிரி!
பையன் பக்கத்தில் நமக்கு ஒரு பழமொழி தெரியும் அல்லவா? “நண்பன் என்பவன் நிழல் போல”… ஆனா, நம் கதையின் நாயகனுக்கு, நண்பர்கள் நிழல் மாதிரி இல்ல, நிறைய நிழல் போட்டாங்க!
இதோ, இரண்டாண்டு முன்னாடி நடந்த ஒரு சம்பவம். நம் கதையின் நாயகனுக்கு (அவருக்குப் பெயர் ஜாரெட் என்று வைத்துக்கலாம்), நண்பன் வந்து, “ஏய், பார்டெண்டிங் பத்தி சொல்லு டா! ஒரு பார் இடம் வாங்கி, புதுசா நடத்தனும்!” என்று ஆசையா சொன்னாராம். நம் நாயகன், ஏற்கனவே ஏழு வருஷம் அனுபவம், பெரிய பார் ஓப்பன் பண்ணியவர். நண்பனுக்காக கைகொடுத்தார்.