"நாங்கள் உதவிக்காக இருக்கிறோம்" என்றால், எல்லா வேலைகளையும் நமக்காக செய்து தருவார்கள் என்று யாராவது நம்புவார்களா? ஆனா, அப்படி நம்பியவர் ஒருவரோடு நடந்த ஒரு சிரிப்பூட்டும் சம்பவம் தான் இன்று நாம்பாக்க போறோம். இது 2004-2005-ம் ஆண்டு, ஒரு IT ஹெல்ப்டெஸ்க் பொறுப்பில் இருந்த ஒரு நண்பரின் அனுபவம் – ஆனா, இப்படி நடக்கும் என்று நம்ம ஊர் அலுவலகங்களில் கூட நினைக்க முடியாது!
அலுவலகத்துக்கு வந்தபோது, எல்லாரும் ஒரு புது ஆரம்பத்தோடு, நல்ல பயணம்தான் என்று நினைக்கிறோம். ஆனா, சில சமயம் சிலருக்கு அந்த முடிவில் சிசு பார்ட்டி மாதிரி ஆடிக்கிட்டே போயிடும்! ஒரு IT துறையில் நடந்த ரொம்பவே சுவாரசியமான சம்பவத்தை கேளுங்க. நடுநிசி பசங்க கூட இந்த மாதிரிதான் பண்ணுவாங்க!
ஒரு கணினி அலுவலகத்தில் வேலை பார்த்து இருப்பவர்களுக்கு, "என்னா சொல்றீங்க, இதுல எதுவுமே வேலை செய்யல" என்று கையோடு தொலைபேசியில் அழைக்கும் வாடிக்கையாளர்கள் புதுசு கிடையாது. ஆனா, அந்த வகையில் நேர்ந்த இந்த சம்பவம் நம்ம ஊரு சாமானிய IT வேலைக்காரர்கள் கூட வார்த்தையிலேயே சிரிப்பாங்க!
ஒரு நாள், ஒரு பெண் அழைத்து, "என் கம்ப்யூட்டர் வேலை செய்யலை" என்று எளிமையாக சொல்ல ஆரம்பிக்கிறாங்க. நம்ம தொழில்நுட்ப உதவியாளர் (tech support) அவர்களை அன்புடன் வரவேற்று, "என்ன பிரச்சனை அம்மா?" என்று கேட்டாராம். அவரும் மிகவும் அமைதியாக இருந்தாலும், "மையன் கம்ப்யூட்டர் போயிடுச்சு" என, தெளிவாக ஒரு விபரமும் சொல்லாதீங்க, ஹேமா மலினி மாதிரி சும்மா தலையாடிக்கிட்டு இருந்துட்டாங்க.
"சார், என் கணினில இந்த டாக்குமெண்ட்ஸ் எல்லாம் ஓபன் ஆகவில்லை… வேலை முடிக்க முடியல…"
இப்படி ஒரு அழைப்பு வந்தால், நம்மில் பல பேருக்கு 'ஏய் ராமா, இன்னும் என்ன பிரச்சினை!' என்று தோன்றும். ஆனா, இந்த கதையில், அந்த 'Help Desk' ஊழியருக்கு கிடைத்த அனுபவம் மட்டும், உள்ளம் குளிர வைக்கும் வகையில் இருந்தது.
“நான் தான் இன்டர்நெட்!” – இதோ ஒரு சுவாரசிய கதை
நம்ம ஊரில் எந்த வீட்டிலும் சாம்பார் குழம்பு இல்லாம இருந்தாலும், Wi-Fi இல்லாம மட்டும் இல்லைன்னு சொல்ல முடியாது. வீட்டுக்குள்ள எல்லாரும் ஒரு கைபேசி, ஒரு லேப்டாப், இன்னும் எத்தனையோ டிவைஸ்களோட ஸ்பீடு பார்த்து, “இன்டர்நெட் போயிடுச்சு!”ன்னு கூச்சல் போட்டுட்டு இருப்பது சாதாரணம். ஆனா, இந்த அமெரிக்காவில் நடந்த ஒரு டெக் சப்போர்ட் சம்பவம், நம்ம தமிழ்நாட்லயும் ஒரே சிரிப்பா இருக்கும்!
நம்ம ஊரு IT கம்பெனியில் வேலை பார்த்தால் தெரியும் – ஒரு கையிலேயே காப்பாற்றி, அதே கையிலேயே அழிக்கவும் முடியும்! அந்தக் கிளிக்கின் சக்தி தெரியாதவங்க இல்லை. இதோ, ரெடிட்டில் வந்த ஒரு பக்கச் சப்பாணும், சிரிப்பும், சுயநினைவும் கலந்த கதையை உங்களுடன் பகிர்கிறேன்.
ஒரு காலத்தில், நம் கதையின் நாயகன் (நாமே அவருக்குத் தமிழில் "SQL ராமானுஜன்" என்று பெயர் வைக்கலாம்) ஒரு பெரிய ரீட்டெயில் நிறுவனத்தின் கணக்கு துறைக்கு டேட்டா சரி செய்யும் வேலை பார்த்தார். மாதம் முடிவில் அங்குள்ள "கிளோசிங் மேனேஜர்" தப்பாக டேட்டா பதிவு செய்வார். அதையெல்லாம் சரி செய்ய SQL query எழுதுவது நம்ம ராமானுஜனின் வேலை. எப்போதும் கவனமாக, ஒவ்வொரு ட்ரான்ஸாக்ஷனையும் "temp table"ல போட்டுப் பார்த்து, பிறகு தான் "production table"க்கு அனுப்புவார்.
இன்றைய தொழில்நுட்ப உலகம் ‘ஆ! பண்ணிட்டோம், முடிச்சாச்சு!’ன்னு நினைச்ச உடனே, ‘சார், இதெல்லாம் சட்டப்படி சரியில்லை!’ன்னு மேலே ஒருவர் வந்து சொன்னா, எப்படி இருக்கும்? நம்ம ஊரில் மட்டும் இல்ல, ஆஸ்திரேலியாவிலும் அந்த “உள் பார்வை” ஜாக்கிரதை இருக்குது. இதோ, அந்த மாதிரி ஒரு இளம் ஐ.டி. ஊழியரின் வீரவிளையாட்டு கதையை படிக்க தயாரா?
நம்ம ஊரு அலுவலகங்களில் வாத்து போல சலசலப்பும், சூடான கதைப்பாடுகளும் இல்லாமல் ஒரு நாள் போகுமா? அந்த வகையில ஒரு நாள், அமெரிக்காவில MIS (Management Information Systems) துறையில் நடந்த ஒரு சுவாரசியமான சம்பவம்... நாம வாசிச்சா, “அடப்பாவி, நம்ம ஆளுங்க கூட இப்படி தாம்!”ன்னு சொல்லி சிரிக்காமல் இருக்க முடியாது.
கண்ணாடி சுவரும், கணினி அறையும் – அலுவலக வாழ்க்கை
அந்த காலத்துல IT துறையை MISன்னு கூப்பிடுவாங்க. அந்த அலுவலக கட்டிடத்தின் தரைதான் MIS டிபார்ட்மென்ட் இருக்குற இடம். சுத்தி அலுவலகங்கள், நடுவில் ஹால்வே, என் அலுவலகம் – அதும் கண்ணாடி சுவர் வைச்சு! அது கடக்க, IT புல்பேன் (என் ஆட்கள்), மீண்டும் கண்ணாடி சுவர், அடுத்து ‘கம்ப்யூட்டர் ரூம்’. இந்த அறைதான் அந்த அலுவலகத்தின் இருதயமாக இருந்தது.
நான் என்னோட டெஸ்க்கில் அமர்ந்திருந்தேன். கண்ணாடி வழியே ஹாலையும், புல்பேனும், கணினி அறையும் பார்த்துக்கொண்டே கம்ப்யூட்டரில் வேலை பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன். அந்த கணினி அறைக்கு, IT ஆட்கள் மட்டும் கார்டு ஸ்வைப் பண்ணி உள்ள போக முடியும். மற்றவர்களுக்கு அனுமதி கிடையாது – என்று நம்பினேன்...
நமஸ்காரம் நண்பர்களே!
இன்றைய தொழில்நுட்ப உலகில், நமக்கு எப்போதுமே அறிவோம் – கணினி அல்லது இணையம் சொதப்பினா, அதை நேரில் சென்று சரி செய்யும் வரை நிம்மதியே கிடையாது. வீட்டில் WiFi போகும் போது ‘நம்ம வீட்டில் பூனை கடந்து போனாலா?’ என்று கேட்கும் நம் அம்மாக்கள் நினைவுக்கு வருவார்கள் அல்லவா? ஆனா, ஒரு பெரிய நிறுவனத்திலே இப்படிச் சுவாரசியமான பிரச்சனை எப்படிப் பயணித்தது என்று, ஒரு 20 வருட பழைய கதை உங்களுக்காக!
காலை நேரம் – பக்கத்தில் உள்ள தேநீர் கடையிலிருந்து வாசம் வரும் நேரம், அலுவலகத்தில் எல்லோரும் தங்களது கணினிகளை இயங்க வைக்க ஆரம்பிப்பார்கள். அப்படி ஒரு நேரத்தில், தொழில்நுட்ப குழுவினர் திடீரென்று ஒரே குழப்பத்தில் விழுந்தார்கள்: "ஏன் இந்த CNC மெஷின்களுக்கு மட்டும் காலை நேரம் இணையம் போய் விடுகிறது?"
அது மட்டும் இல்லாமல், இந்த பிரச்சனைக்கு தீர்வு காண ஆளுக்கொரு ஐடியா, ஒவ்வொன்றும் ஓர் அடிப்படை தவறை மறந்து – சிக்கலை களையாமல், வேறு வழிகளில் சுற்றிக்கொண்டு இருந்தார்கள்.