"இந்த ஹாலிலே நடக்க முடியல, தலை சுத்துது! கார்பெட்டை உடனே மாற்றுங்க!"
ஆஹா, இது எங்க வீட்டு பாட்டி சொல்வது இல்லை; ஒரு ஹோட்டல் விருந்தினர் சொன்னது!
நம்ம ஊரில், வீட்டில் ஒரு கார்பெட் போட்டா, அதிலே பசங்க பாய்ந்து விளையாடுவாங்க, பெரியவர்கள் பாத்து பாராட்டுவாங்க. ஆனா, ஒரு ஹோட்டலில், கார்பெட் மாத்து சொன்னா? அது வெறும் கோரிக்கையா? இல்ல வேற வரலாறா? இந்த கதை பார்த்தா நீங்களே புரிஞ்சுக்குவீங்க!
வணக்கம் நண்பர்களே!
அதிகாலையில் பஜ்ஜி சுடும் வாசனையோடு, பசுமை ஆடைகள் உடுத்தி, பக்கத்து வீட்டு பாட்டி “காபி குடிச்சியா?” என்று கேட்டுக்கொண்டிருக்க, நம்ம ஊர் அலுவலக வாழ்க்கை பற்றிய கதை எங்கேயும் போனாலும் ஒரு கலகலப்பும் உண்டு! ஆனா, நம்ம எல்லாரும் ஒரே மாதிரி கதைகள் பகிர்ந்தே ஆகிவிடுவோமா? இல்லையே! அதனால தான் இந்த வாரம் ஒரு புதுசு – "Free For All Thread".
இந்த மாதிரி 'Free For All' போஸ்ட்-க்கள் ரெடிட்-ல ரொம்ப பிரபலமா இருக்கு. அதுவும் 'TalesFromTheFrontDesk' மாதிரி குழுக்களில், வாரம் ஒருமுறை எல்லாரும் எதுவுமே பகிரலாம் – வேலை சம்பந்தமானது இல்லையென்றாலும் பரவாயில்லை! அப்படின்னு சொல்லி ஒரு பெரிய கைத்தட்டலோடு வருது இந்த திரெண்ட்.
அமைதி என்றால் அந்த நள்ளிரவு! எல்லாரும் தூங்கிக்கொண்டிருக்கும் நேரத்தில், ஓர் அடங்காத போராட்டம் நடந்துகொண்டிருக்கிறது. நம்ம ஊர் தாத்தா கதையிலே மாதிரி, ஒரு நள்ளிரவு ஆடவன், தன் வாழ்க்கையின் மிக நீண்ட "ஷிப்ட்"-யை சந்திச்ச கதைதான் இன்று உங்களுக்காக!
இந்தக் கதையை படிக்கும்போது நாமெல்லாம் வேலைக்குச் சென்று திரும்பும் அந்த தினசரி வழக்கத்தை நினைத்துப் பார்க்கலாம். ஒரே நாளில் இரண்டு மூன்று வேலையைச் செய்திருக்கிறோம் என்று பெருமைபடுவோமே, ஆனால் இந்த ஹோட்டல் பணிப்பாளரின் கதை கேட்டால், நம்மாலே "பாவம் பா!" என்று சொல்லித் தான் ஆகும்.
காலை எழுந்ததும், ஒரு நல்ல காபி குடித்து, வேலைக்குப் போறது ரொம்ப சாதாரண விஷயம். ஆனா, அந்த வேலை ஹோட்டல் ரிசப்ஷன் டெஸ்க்கு என்றால், ஒவ்வொரு நாளும் சினிமா காட்சி மாதிரி ஆகிடும்! இன்றைக்கு நடந்த ஒரு சம்பவம் கேட்டீங்கனா, சிரிப்பு வருமோ, கோபம் வருமோ, தெரியலை!
நம்ம ஊர் கல்யாண வீட்டுல சேர் போட்ட மாதிரி, ஹோட்டலில் அடிக்கடி 'செக் அவுட்' - 'செக் இன்' ஆனா நம்ம ஊர் மனிதர்கள் மாதிரி சும்மா வராங்க – ஆனா வேற நாடு ஹோட்டல் வேலைனா, "பொறுமை"னு சொல்லறது கஸ்தூரி மணம் மாதிரி!
அடடா... நம்ம ஊரு ஹோட்டல்களில் நடந்துச்சு என்றால் நம்ப முடியாத சம்பவங்கள் நிறைய தான் இருக்கும். ஆனா, இந்தக் கதையை கேட்டீங்கன்னா, "ஏங்க, இது தமிழ் சினிமா காமெடி சீன்கூட இல்ல!"ன்னு சொல்லி சிரிச்சுடுவீங்க.
ஒரு நாளும், ஹோட்டல் முன் மேசையில வேலை பார்த்துக்கிட்டு இருந்தேன். அப்புறமா, ஒரு வயதான, முடி முளைத்த, வாடை வந்த கிழவன் ஒருத்தர் உள்ள வந்தார். முகத்தில "இது என்ன புதுசு சம்பவம்?"ன்னு எழுதிக்கிட்ட மாதிரி இருந்தது.
அண்ணாச்சி, நம்ம ஊர் தங்கும் விடுதிகளில் நடந்த கதைகளை கேட்டிருப்பீங்க. ஆனா, அமெரிக்காவில், truck stop-ல உள்ள ஒரு பழைய, குப்பை ஹோட்டலில் வேலை பார்த்தவங்க அனுபவம் கேட்டீங்களா? ரொம்பவே சுவாரசியமா இருக்கும். இந்தக் கதையை படிச்சீங்கனா, நம்ம ஊரு lodge-கள்ல கூட இப்படி இருக்குமோனு சந்தேகம் வரும்!
ராத்திரி பன்னிரண்டு மணி, வெளியில குளிர் காற்று, உடம்பு நடுங்கும் நிலை. அப்புறம், ஒரு ஹோட்டல் ரிசெப்ஷன் டெஸ்க் – அங்க தான் நம்ம கதையின் நாயகன் வேலை பார்த்திருந்தாராம். பஞ்சாப் truck stop-ல ஒரு பழைய ஹோட்டல், சுத்தி சின்ன சின்ன பரபரப்புகள், ராத்திரி வேலை, எல்லாமே பக்கத்தில இருக்குற tea kadai மாதிரி தான் – எப்பவுமே ஏதோ ஒரு வித்தியாசம் நடக்குமேன்னு எதிர்பாக்க முடியுமாம்.
நம்ம ஊர் கல்லூரிகளுக்கு விடுமுறை வந்தா, ரயில்வே ஸ்டேஷன், தியேட்டர், வணிக வளாகம், சாப்பாட்டு இடம்—எல்லாம் கலகலப்பா இருக்கும். ஆனா, அமெரிக்காவுல "ஹாலோவீன்" வாரம் வந்தா, அந்தக் களத்தில ஒரு ஹோட்டல் முன்பணியாளருக்கே என்ன நடக்கும்னு நாம யோசிச்சு பாத்திருக்கல.
இந்தக் கதையை சொல்வது, ஒரு அமெரிக்கக் கல்லூரிப் பெருநகரத்தில் உள்ள நடுத்தர ஹோட்டல் பணியாளர். ஹாலோவீன் அன்னிக்கி அங்க நடந்த ‘வித்தியாசமான’ சம்பவங்களை தமிழ் பாணியில், நம்ம ஊர் கதையில பதிய போறேன்.
நம்ம தமிழர்களுக்கு "விருந்தோம்பல்" அப்படின்னா, அன்பு, மரியாதை, சிரிப்புடன் கூடிய சேவை. ஆனா, ஐயோ! வெளிநாட்டில் ஹோட்டல் வேலை பாருங்க, பார்ப்பவர் புலம்பிப்போறார்! ஒரே பதி விசயத்தை பாத்து, "ஓ பாஸ், இந்த வேலை நமக்கு வேண்டாம், போதும்!"ன்னு சொல்லுற அளவுக்கு தளர்ந்துடுறாரு இந்த கதையின் நாயகி.
வாருங்கள், இந்த கதை உங்க மனசையும், மூளைச்சதையும், சிரிப்பையும் கிளப்பும். நம்ம ஊர் "சப்பாணி சாமியார்"களும், "குட்டி மேலாளர்கள்"களும், இங்கேயும் இருக்காங்கன்னு தெரிஞ்சுக்கலாம்!
இது அமெரிக்கா இல்லைப்பா! ― எல்லாம் நம் நாட்டிலே அமெரிக்க பழக்கமா?
நம்ம ஊரிலே யாராவது சொந்த ஊரிலிருந்து வெளியே போனாலே, நம்ம ரசம் சாதம் கிடைக்குமா, பக்கத்து டீ கடை இருக்குமா, அங்க சாலை விதிகள் எப்படிதான் இருக்கும் என்று கேட்க ஆரம்பிப்பாங்க. ஆனால், வெளிநாட்டு ஹோட்டல் பணியாளர்களுக்கு அமெரிக்கர்களிடமிருந்து வரும் கேள்விகள் கேட்டால், நம்மளே சிரிப்பதும் வருத்தமும் கலந்த ஒரு உணர்வு வரும்!
u/DianthaAJ என்ற அமெரிக்க ஹோட்டல் பணியாளர் ஒருவர் ரெடிட்-இல் எழுதிய கதையை வாசிக்கும்போது, “இது அமெரிக்கா இல்லை!” என்பதே அவருடைய பதிலாக இருக்கிறது. எப்படிப் பாருங்க, அமெரிக்காவை விட்டுப் பக்கத்து நாட்டுக்கு மட்டும் காரில் வந்துவிடுவாங்க; ஆனா, அதுவும் வேறொரு நாடு என்பதையே புரியாமல் நம்ம ஊரிலேதான் இருக்கிறோம் போல கேள்விகள், கோரிக்கைகள், கோபங்கள்...!
ஒரு ஹோட்டலில் இரவு வேலைக்காரராக இருந்தால், ராத்திரியில் நடக்கும் சுவாரஸ்யமான சம்பவங்கள் ஒரு பக்கம், அந்த நேரம் தோழர்களுடன் பேசும் காமெடி அனுபவங்கள் இன்னொரு பக்கம். நம்ம ஊர் "சூப்பர் ஸ்டார்" படங்களில் வரும் அந்த நண்பர்கள் இடையிலான கலாய்ப்புக்குப் போட்டி, ஹோட்டல் வேலைக்காரர்களிடையே கூட, அப்படியே இருக்கும்.
நானும் என்கூட வேலை பார்க்கும் இன்னொரு இரவு வேலைக்காரரும், வாரத்தில் மூன்று நாட்கள் சேர்ந்தே வேலை பார்க்கிறோம். இரவெல்லாம் கஸ்டமர்ஸ் எல்லாம் தூங்கிட்டா, பஜாரு சத்தம் குறைந்ததும், எங்களுக்கு பசங்க மாதிரி பேச ஆரம்பிக்கலாம். அந்த மாதிரி ஒரு இரவு, சுமார் ஒரு வருடத்திற்கு முன்னாடி, நாங்க இருவரும் நம்ம உடம்பு பத்தி பேச ஆரம்பிச்சோம்.