வணக்கம் நண்பர்களே!
நாம் எல்லாம் சினிமாவில் தான் பார்க்கிறோம் என்று நினைக்கும் சில சம்பவங்கள், நிஜ வாழ்க்கையிலும் நடக்கும்போது அந்த "டிராமா" டன் இரட்டை ஆகிவிடும். ஹோட்டல் வேலை பார்த்தவர்கள் சொல்வது போல, “இங்க என்னும் ஓர்கனிச் சந்தோஷம் கிடையாது!” என்பதே உண்மை. இன்று நான் சொல்வது, ரெடிட்-இல் வைரலான ஒரு கதையை தமிழில் உங்களுக்காக பகிர்ந்திருக்கிறேன். வாசிக்க தயாரா?
நமக்கு எல்லாருக்கும் தெரியும் – ஒரு ஹோட்டலில் உங்க நாமம் இல்லாதா, கதவைத் திறக்க வாய்ப்பு கிடையாது! ஆனா அதை எல்லாம் யாரும் கேட்க மாட்டாங்க போல, உலகம் முழுக்க காதல் பைத்தியங்காரங்க இருக்காங்க. ஆனா இந்த கதையை படிச்சீங்கனா, அடுத்த முறையாவது ரிசர்வேஷனில் எல்லாரையும் சேர்த்து எழுதுவீங்க!
ஒரு ராத்திரி, ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனில் வேலை பார்க்கற அண்ணன் மனசு பிழுங்கும் அளவுக்கு ஒரு சம்பவம் நடந்திருக்குது. ராத்திரி 2 மணி! "இந்த நேரத்திலயும் யாராவது வருவாங்கனா?" அப்படின்னு நினைத்துக்கிட்டு இருக்கும்போது, ஒரு கருப்பனையா, கண்ணில் தூக்கம் இல்லாம, முகத்தில பதட்டத்தோட ஒரு ஆணு வந்தாரு.
"ஏங்க, ஒரு ‘early check-in queue’ வைக்க முடியாதா?" – ஹோட்டல் முன்பணியாளர்கள் இதைக் கேட்டு வயிறு புண்ணாக சிரிக்கிறார்கள். நம்ம ஊரில் கூட, function-க்கு காலை 7 மணிக்கு வந்தும் "அண்ணே, ஒரு ரூம் குடுங்க" என gateகளில் காத்திருப்பது சாதாரணம்தான். ஆனா, அமெரிக்காவிலோ, அதுவும் பெரிய ஹோட்டலில், இந்த கேள்வி கேட்டால் என்ன நடக்கும்னு பாருங்க!
எல்லாருக்கும் வணக்கம்!
இனிமேல்தான் வேலைக்கு போறதா நினைச்சீங்கனா, இந்தக் கதையை வாசிச்சுட்டு போங்க.
ஒவ்வொரு தமிழ்காரனும் சந்திக்கிற ஒரு சிக்கல் – வேலை இல்லாத நேரத்துல 'வேலை செய்கிற மாதிரி' போஸ் போடும் கலை!
அப்பாவும், அம்மாவும், “அந்த மேசை மேல தூசு களையு, கம்ப்யூட்டர் முன்னாடி பொறுமையா உட்காராதே!”ன்னு சொல்லுறது போல, அலுவலகத்துலயும் மேலாளர்கள் நம்ம மேல கண் வைக்குறாங்க.
அதுவும் முன்பணியில் (Front Desk) வேலை பார்த்தா, வெளியிலிருந்து யாரும் வரலைன்னா, என்ன பண்ணுறது?
அந்த நேரத்துல வேற யாரும் இல்லாத சும்மா நேரம் வந்தா, நம்ம ஊர்ல மாதிரி 'டீயும் பஜ்ஜியும்' கிடையாது…
ஆனா, வேலை செய்கிற மாதிரி காட்டணும்!
பாருங்க நண்பர்களே, நம்ம ஊருலயும், வெளியூர்லயும் ஹோட்டல்ல தங்கும் அனுபவம் எல்லாருக்கும் இருக்குமே! ஆனா, அதே ஹோட்டல் முன்பணியாளராக வேலை பார்க்கும் ஓர் அமெரிக்க நண்பரின் வேதனை ஒன்று ரெடிட்-ல் படிச்சதுக்கப்புறம், நம்ம ஊரு வாசகர்களுக்கு சொல்லணும்னு தோணிச்சு. ‘Early Check-In’ – இதை கேட்டாலே ஹோட்டல் பணியாளர்களுக்கு தலைவலி வருது போல!
நம்ம ஊரு மக்கள் எப்பவுமே “நல்லவங்க” தான், ஆனாலும், சில சமயங்கள்ல நாமும் இதே மாதிரி சும்மா உட்கார்ந்து கேட்கற மாதிரி இருக்கலாம். “மாமா, இன்னும் அறை ரெடி ஆகலையா?” “இப்பவே வாங்க முடியாதா?” அப்படின்னு பத்து நிமிஷத்துக்கொரு தடவை கேட்கறது நம்ம வழக்கம். ஆனா, அந்த போலீசாரும், ஹோட்டல் வேலைக்காரர்களும் எவ்வளவு சிரமப்பட்டு வேலை செய்றாங்கன்னு நம்ம சிறிது நேரம் யோசிச்சா, அவர்களுக்கு கொஞ்சம் கருணை வந்துரும்!
வணக்கம் நண்பர்களே!
நம்ம ஊர்லயே ஹோட்டல் வேலை என்றாலே சும்மா இல்ல, அடிக்கடி சுவாரஸ்யமான சம்பவங்கள் நடந்து கொண்டே இருக்கும். ஆனா, அந்த சம்பவங்களுக்கெல்லாம் மேல போய், ஒரே சிரிப்பைத் தூக்கும் ஒரு விசித்திரமான அனுபவத்தை நான் இன்று உங்களோடு பகிர்ந்துக்கப் போறேன்.
நம்ம ஊர்ல, "நாய்க்கு நம்ம வீட்டுக்குள்ள வர அனுமதி இருக்கா?" என்று கேட்குற மாதிரி தான். ஆனா அமெரிக்காவில், "நாய்களுக்கு ஹோட்டல்ல அனுமதி இருக்கா?" என்பது ஒரு பெரிய விவாதம் போல இருக்கு. ஒரு நாள், ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனில் வேலை பார்த்துக்கிட்டு இருந்தேன். ஒருத்தர் அழைச்சு, நமக்கு சொல்லவே முடியாத ஒரு கம்பீரமான குரலில், "நீங்க நாய்களுக்கு அனுமதி குடுக்கறீங்களா? நான் இதுவரைக்கும் என் வாழ்க்கையில, நாய்க்கு அனுமதி இருக்கு என்னும் ஹோட்டல் பாத்ததே இல்ல!" என்று ஆரம்பிச்சாரு.
நம்ம ஊரிலே “முகம் பார்த்து மனசு படிக்க முடியுமா?”ன்னு சொல்வது பழக்கம். ஆனா, சில சமயம் அந்த முகம் ஒரே மாதிரி ‘கோபம்’ காட்டினா, அந்த இடத்தில் இருப்பவருக்கு தான் கடைசி கஷ்டம். ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனில் வேலை பார்த்த ஒருத்தரின் அனுபவம் பார்த்தா, நம்ம ஊர் வாடிக்கையாளர்களும் இதே மாதிரி தான் இருக்காங்கனு தோணும்!
ஒவ்வொரு ஹோட்டலும், அவங்க முன்பணியாளருக்கு நிம்மதியா இருக்க விடமாட்டாங்க. “நமக்கு நல்ல முகம் காட்டணும், எப்போவும் சிரிப்பு முகத்தோட இருக்கணும்”ன்னு ரொம்பவே சொல்லுவாங்க. ஆனா, எல்லாம் வார்த்தையில தான். உள்ளே என்ன நடக்குது தெரியுமா?
வணக்கம் நண்பர்களே!
நம்ம ஊர்ல ஹோட்டல்னா உடனே நினைவுக்கு வருது – ரிசெப்ஷன் டெஸ்க், சாம்பார் வாசனை, தங்கும் வாடிக்கையாளர்களோட கலாட்டா. ஆனா அமெரிக்களோட ஹோட்டல் ரிசெப்ஷன்ல நடக்குற சம்பவங்களும், நம்ம ரிசெப்ஷனில நடக்குற பசங்க கலாட்டாவும் ஒன்னு தான் போல இருக்கு! இன்று நான் உங்களுக்கு சொல்வது, அமெரிக்காவில் ஒரு ரிசெப்ஷன் ஊழியர் சந்தித்த காமெடி சம்பவம். வாசிச்சீங்கனா, உங்களுக்கும் நம்ம ஊரு ஆபீஸ் அல்லது ஹோட்டல் அனுபவம் ஞாபகம் வந்துரும்!
ஒரு நாள் விடுதி முன் மேசையில் நடந்த அதிசயமான சம்பவம் – “நீங்க என் பெட்ரோல் திருட்டீங்க!” எனக் கூச்சல் போட்டார் ஒரு அம்மா! இந்தக் கதை தமிழில் உங்கள் முன்னிலையில், நம்ம ஊர் ரசனையோடு!
சமீபத்தில், ஒரு நடுநாள் நேரம், ஒரு அழகான புது காருடன் ஒரு பெண் வந்தார். முகத்தில் பதற்றம், கையில் பெட்ரோல் பில். “என் தோழி காலை டெங்க் பூரா பெட்ரோல் போட்டாங்க, ரசீதும் இருக்குது. ஆனா இப்போடா காரு எடுத்து வந்தேன், டெங்க் காலி!”
நம்ம ஊரு சொல்வது போல – “உங்க ஊரு வாடகை வீட்டுல கண்ணாடிப்படி கடையில போனாலும், கடைசி வரைக்கும் காம்பி காட்டணும்!” என்கிற மாதிரி, இந்த அம்மா அப்படியே அடம்பிடித்தார்.
நம்ம ஊர் வீடுகளிலோ, கல்யாண வீடுகளிலோ, “குழந்தைகள் ஓடுறது சாதாரணம் தான்”ன்னு பெரியவர்கள் சிரிக்கிறாங்க. ஆனா, ஒரு சிறிய ஹோட்டலில் இரவு 12 மணி வரைக்கும் ஓடோடி, படிக்கட்டையும், தரையையும் நடுக்க வைக்கும் அளவுக்கு குழந்தைகள் சத்தம் போட்டா – அதுவும் வெளிநாட்டு மாதிரி பெற்றோர்கள் பிள்ளைகளை தனியா விட்டுட்டு பக்கத்தில உள்ள பபில் போயி கஞ்சிக்கிட்டிருவாங்கன்னா, எப்படி இருக்கும்? இதுதான் ரெடிட்டில் ஒரு ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனிஸ்ட் சொன்ன கதையா வந்திருக்குது.
தினமும் போலவே, ராத்திரி டியூட்டி ஆரம்பிக்க வந்தாங்க. ஆனா, அந்த நாள் கண்ணுக்கு முன்னாடியே கல்யாண வீடுகூட சும்மா போயிரும் மாதிரி, ஹோட்டல் முழுக்க குழந்தைகள் கூட்டம். ‘நடனப்போட்டி’னா, நம்ம ஊருக்கு ஆட்டம், பாட்டம், சிரிப்பு. ஆனா, இங்க – ஓட்டம், சத்தம், தரை நடுக்கம்!