விருந்தினர்கள் கவர்ச்சியாகவும் பயங்கரமாகவும் இருக்கக்கூடிய உலகத்தில், இந்த திரைப்படக் கற்பனை அந்த வாடிக்கையாளர்கள் எல்லையை கடக்கும்போது ஏற்படும் அதிர்ச்சியான தருணங்களைப் பதிவு செய்கிறது. எதிர்பாராத வரவுகள் மற்றும் கத்திக்குரல் இடையூறுகள், இவை உங்கள் நோக்கங்களை சந்தேகிக்க வைக்கலாம்!
“ஹலோ...ஹலோ...ஹலோ... யாராவது இருக்கீங்களா?”
இப்படி கதவு தள்ளி உள்ளே வர்றதா, இல்லை பக்கத்து வீட்டுக் காக்கா மாதிரி கூவுறதா – இது ஹோட்டல் முன்பணியாளர்களுக்கு அடிக்கடி நடந்தே இருக்கும் கதை. நம்ம ஊர் பேராசிரியர் சாமிநாதன் சொல்வார், “பொறுமை என்பது பெரிய பணம்”னு. ஆனா, ஹோட்டல் வாடிக்கையாளர்களுக்கு அது தெரியுமா என்ன?
சமீபத்தில், ஒரு ரெடிட் பதிவில் (r/TalesFromTheFrontDesk) பெண்மணி ladyceleste94 சொன்ன அனுபவம், நம்ம ஊரிலேயே நடந்திருக்கலாம் போல இருக்கு!
இந்த உயிர்வாய்ந்த அனிமே-அழகில், விரும்பும் விருந்தினர்களால் நிரம்பிய பரபரப்பான ஹோட்டல் லொபியை நாங்கள் காண்கிறோம். இது எங்கள் எதிர்பாராத முறையில் முழுமையாக விற்கப்பட்ட இரவின் உட்செருக்கம் மற்றும் முன்னணி பதிவு சவால்களை எடுத்துக்காட்டுகிறது. அனைவருக்கும் இடம் அளிக்க நாம் முயற்சிக்கிறோம், ஆனால் சுத்தம் செய்யும் பணியாளர்களுக்கு தங்களின் நேரம் தேவை!
போதும் பசிக்காத காலையில், பசுமை பறவைகளும் பாட்டு பாட ஆரம்பிக்காத நேரம் – அப்போ தான் ஹோட்டல் முன்பணியாளர் வேலைக்கு வருவார். "இப்போ யாராவது ஓர் காபி கேட்க வந்தாலும் பரவாயில்லை," நெனச்சுக்கிட்டு இருக்கும்போது, கதவு திறக்கற சத்தம் கேட்கும். கதை அங்கேயே துவங்குது!
உங்களுக்காக சொல்லுறேன், படிக்க ஆரம்பிச்சோம்னா எல்லாரும் ஒரே சுவாரஸ்யத்துல படிக்க வேண்டிய கதை இது!
இந்த உயிருடன் நிறைந்த அனிமேஷன் வடிவத்தில், ஒரு மனிதன் தனது காணாமல் ஆகிய பையின் காரணமாக முன் கச்சேரி ஊழியர்களுடன் எதிர்கொள்கிற தருணத்தை நாங்கள் பதிவு செய்கிறோம். உணர்வுகள் அதிகமாகவும், பொறுமை குறைவாகவும் இருக்கும் லாபியில் இந்த நாடகம் எப்படி நிகழ்கிறது என்பதை பாருங்கள்!
அந்த ஹோட்டல் முன்பதிவு டெஸ்க்கில் (Front Desk) நடக்கற காட்சிகளைப் பற்றிப் பழைய தமிழ்படங்களில் ஒரு காட்சியா எடுத்தா, அது நம்ம ஊர் திருமணம், வீட்டு விசேஷம், பேருந்து ஸ்டாண்டு, ரயில்வே கியூ—எங்கெல்லாம் கூட்டம் கூட்டமா வருவாங்கலோ, அங்கே நடக்குற சண்டைதான்! ஆனா இதுவும் அதே மாதிரி கதையா இருந்தாலும், இடம் மட்டும் வியட்நாம் ஹோட்டல்!
ஒரு வெளிநாட்டு பயணிக்காரர், அவரு காலை பாக்கியாம் ஹோட்டலிலிருந்து "Check-out" பண்ணிட்டு, தன்னோட சுட்டிகுட்டி சாமான்னு ஓர் சூட் கேஸை லாபியில் வெறும் இடத்துல வச்சுட்டு போயிருக்காரு. இரவு எட்டு மணி நேரம், இன்னும் அந்த இடத்துல அது இருக்கும்னு நினைச்சு வராங்க! இல்லாததுக்குத்தான் "அம்மா, என் பையனை எங்கே தூக்கிட்டு போனீங்க?"ன்னு கத்தற மாதிரி, முன்பதிவு டெஸ்க்கில் வந்த FDA-விடம் கோபமா அலற ஆரம்பிச்சுட்டாரு!
இந்த உயிரூட்டும் அனிமே படம் மூலம் பயணத்தின் செல்வாக்கில் மூழ்குங்கள்; ஒரு அழகான உயர்தர ஹோட்டலுக்கு வந்து கொண்டிருக்கும் ஜோடியின் ரொம்பச் சுவாரஸ்யமான அனுபவம்! டிப்பிங் முக்கியத்துவத்தை எப்படி மாறும் என்பதைக் கண்டறியுங்கள்!
பணக்காரர்கள் என்றாலே நம்ம ஊரில் ஏதோ வித்தியாசமா பார்வை. "பணம் இருந்தா பண்ணலாம்"ன்னு சொல்வதும், "அவங்க எல்லாம் தனி லீவுல தான் இருக்காங்கப்பா!"ன்னு பக்கத்து வீட்டுப் பாட்டி பேசுவதும் பொதுவழக்கம்தான். ஆனா, சில நேரம் நம்ம கண்ணாலேயே பணக்காரங்களின் லைஃப் ஸ்டைல் பார்க்க வாய்ப்பு கிடைத்தா, அது ஒரு வேறு ரெஞ்சு அனுபவம் தான்! இப்படித்தான் ஒரு ஐலண்ட் ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனிஸ்ட் பார்வையில் நடந்த உண்மை சம்பவம் தான் இந்தக் கதை.
நம்ம ஊரு மாரியம்மன் கோயில் திருவிழாவுல, "அண்ணே, ஒரு ரூபாய் டிப்ஸ் போடுங்க!"ன்னு ஆழ்வார் பாவை கையை நீட்டுறதை எல்லாம் பார்த்து பழகிட்டோமே? ஆனா, அமெரிக்காவில் டிப்ஸும், பணம் கொடுக்குற ஸ்டைலும், நம்ம கல்சரை விட சற்று வித்தியாசம்தான். அதிலும், பணம் யாருக்கு வருதோ, அவர் எப்படி புடைத்து போடுறாங்கன்னு பாருங்க!
இவ்விதமான அனிமேஷன் காட்சியில், நமது கதாபாத்திரம் பனிக்காற்றில் ஒரு வசதியான ஹோட்டல் அறையில் இருக்கிறது, தொடர்புக்கு தேடுவதற்காக டின்டரில் சுவரொட்டிக்கொண்டு இருக்கிறார்கள். இந்த குழப்பமான சந்திப்பு ஏதாவது எதிர்பாராதவற்றுக்கு வழிவகுக்குமா? சாகசத்தில் களமிறங்குங்கள்!
நமஸ்காரம் வாசகர்களே!
நம்ம ஊரின் பழக்கப்படி, “வாழ்க்கை ஒரு கதை, அதில் ஹீரோவும், வில்லனும் நம்ம தான்!” என்பார்கள். ஆனா, சில சமயம் வாழ்க்கை திடீரென ஒரு டிவி சீரியல் ட்விஸ்ட் மாதிரி திருப்பம் கொடுத்துவிடும். அதுவும் காதல், நட்பு, டிண்டர், ஹோட்டல் – எல்லாம் கலந்த மசாலா இருந்தா? பசங்க சொல்வது போல, “சீனு பாஸ், இது வேற லெவல்!”
அன்பான பெண்மணியும் அவரது அழகான காய்கறி செடியும் அடிப்படையாக உள்ள அனிமேஷன் காட்சியில், தினசரி தொடர்புகளில் நன்றி மற்றும் அன்பின் உணர்வை அழகாக பிரதிபலிக்கிறது. சிந்திக்கக்கூடிய நடத்தை மற்றும் நன்றியின் மகிழ்ச்சியை விவரிக்கும் இந்த காட்சி.
“அண்ணா, இந்த வாரம் நம் ஹோட்டலில் ரொம்ப கூட்டம். எனக்கு பழக்கப்பட்ட அந்த மூன்று அறைகளை, பக்கத்திலேயே கொடுக்க முடியுமா?”
எந்தவொரு ஹோட்டல் முன்பதிவாளருக்கும், இப்படி ஒரு மனோதிடம் கொண்ட வாடிக்கையாளரை விட மகிழ்ச்சி வேறு எது இருக்க முடியும்? பணி என்பது சில சமயம் சலிப்பாகவும், சில சமயம் மன அழுத்தமாகவும் இருக்கலாம். ஆனா, ஒரு சொந்தமான நன்றியும், ஒரு சிறு பரிசும், நம்மை முற்றிலும் மாற்றி விடும்.
இந்த உயிர்மை நிறைந்த 3D கார்டூனில், எங்கள் புதிய சர்வீசாளரின் முதல் நாளின் உண்மையை எதிர்கொள்கிறார், நம்பிக்கை மற்றும் எதிர்பாராத சவால்களை சமன்செய்யுகிறார். ஓட்டல் சூழலின் சுத்தத்தின் உயர்ந்த தரங்களை அவர் சந்திக்க முடியுமா?
நம் ஊர்ல சொல்லுவாங்க, “வேலைக்காரி நல்லா இருந்தா வீடுமே தங்கமா இருக்கும்!” ஆனா, சில சமயங்களில் வேலைக்காரியை வைத்து தான் வீடு நசுங்கும் நிலை வரும்! இப்படி தான் ஓர் அமெரிக்க ஹோட்டல் மேலாளருக்கு நடந்த கதையைக் கேட்டால், நம்ம ஊர் வீடுகள்ல நடக்கும் சம்பவமே நினைவுக்கு வருகிறது.
தொடக்கமே பத்து புள்ளி கமெடி!
ஒரு பெரிய ஹோட்டல், புது ஹவுஸ்கீப்பர் தேவைப்படுது. சுயம்புலி மாதிரி, “நா முன்னாடியே ஹோட்டல்களில் வேலை பார்த்திருக்கேன்; எனக்கு சொந்தமாக ஒரு கிளீனிங் பிஸ்னஸ் இருக்கு!” என்கிறார். ஆளு வந்ததும், “எனக்கு எல்லாம் தெரியும், நீங்க கவலைப்படாதீங்க!” என்று கை அடிக்கிறாராம்.
விருந்தினர் நடத்தை குறித்த விதிகளை ஆராயும் நகைச்சுவை உலகத்தில் எங்களை இணைவிக்க! இந்த வண்ணமயமான அனிமேஷன் படம், "விருந்தினர் எட்டிக்கேடுகள்" பற்றிய உரையாடலுக்கான கொண்டு உதவுகிறது. உங்கள் கருத்துகளை பகிருங்கள்!
வணக்கம் நண்பர்களே!
ஒரு ஹோட்டல் ரிசப்ஷனில் வேலை பார்த்தவர்களுக்கு மட்டும் தெரியும் சில திகில் சம்பவங்கள், ஆச்சர்யமான கேள்விகள், மற்றும் வாடிக்கையாளர்களின் "அறிவுறுத்தல்களுக்கு" பின்னால் உள்ள கதை. நம்ம ஊரிலும் "சும்மா ஒரு ரூம் எடுத்துட்டோம்" என்ற மாதிரிதான் பெரும்பாலானவர்கள் நினைக்கிறார்கள். ஆனா, அந்த கண்ணாடி மேஜைக்கு அப்புறம் நிற்கும் ஊழியர்களுக்குத் தெரியும் வாழ்க்கையின் இன்னொரு பக்கம்!
நம்ம ஊர் திருமண மண்டபம், ரிசார்ட், ஹோட்டல் என்றால் எப்பவும் கூட்டம், கூச்சல், குழந்தைகள் ஓட்டம், பெரியவர்கள் சிரிப்பு, செம கலாட்டா! ஆனா, அந்தக் கலாட்டாவுக்கு ஒரு எல்லை இருக்கணும். இல்லனா, அதுதான் ரிசப்ஷனில் நின்று, "சாமி, யாராவது இதுக்கு முடிவெடுத்தீங்களா?" என்று யோசிப்பாங்க!
எங்கள் வாராந்திர "பிடிக்கும் கருத்துக்களம்" உலகில் இறங்குங்கள்! இந்த அனிமே вдохновение கொண்ட கலைப்பூச்சு திறந்த உரையாடல் மற்றும் சமூக தொடர்பின் உண்மையை மையமாகக் கொண்டுள்ளது. உரையாடலில் சேரவும், உங்கள் கருத்துகளைப் பகிரவும், மற்றும் எங்கள் டிஸ்கார்டு சர்வரில் பிறருடன் இணைக்கவும்!
வணக்கம் நண்பர்களே! வாழ்க்கையின் ஓட்டத்தில் வேலை, சுமை, கட்டாயங்கள் என்று ஓடிக்கொண்டிருக்கும் போது, ஒருவேளை நம்மைச் சிரிக்க வைக்கும், சும்மா பக்கத்து வீட்டு வாசலில் நின்று பேசும் மாதிரி ஒரு சந்திப்பு கிடைத்தால் எப்படி இருக்கும்? அப்படித்தான் "TalesFromTheFrontDesk" என்ற ரெடிட் குழுவில் இந்த வாரம் ஒரு புதுமையான 'Free For All Thread' வந்திருக்கிறது.
பொதுவாக அந்தக் குழு, ஹோட்டல் முன்னணி மேசை (Front Desk) ஊழியர்களின் சுவாரஸ்ய அனுபவங்களை பகிரும் இடம். ஆனால் இந்த வாரத்தில், "நம்மை எதுவும் கட்டுப்படுத்தாமல் பேசணும்!" என்று ஒரு சுதந்திர மண்டலம் ஆரம்பிச்சிருக்காங்க. "உங்கடா கேள்வி, கமெண்ட், கலாட்டா – எல்லாம் இங்க போட்டுக்கோங்க!" என்பதுதான் அவர்களுடைய அழைப்பு.
இந்த காட்சியில், மாற்றுத்திறனாளிகளுக்கான பார்க்கிங் இடங்களில் உங்களைப் பயன்படுத்தும்போது, மாற்றுத்திறனாளி அடையாளத்தை காட்டுவதன் முக்கியத்துவத்தை ஆராய்கிறோம். எங்கள் விருந்தினரின் கதை, உண்மையாகவே தேவையானவர்களுக்கு இந்த இடங்கள் கிடைக்குமாறு விழிப்புணர்வு மற்றும் பொறுப்புணர்வின் தேவையை வெளிப்படுத்துகிறது.
"ஏய், நம்ம ஊரிலேயே ஹோட்டல் ரிசெப்ஷன் வேலைன்னா சும்மா இல்ல; அங்கே தினமும் துட்டு குடுக்குறவங்க மாதிரி, டென்ஷன் குடுக்குறவங்க அதிகம்! அந்த மாதிரி ஒரு நாள் வந்தது பார்கிங் பிளகார்ட் கலாட்டா."
ஒரு சனிக்கிழமை. எல்லாருக்கும் விடுமுறை. ஆனா நம்ம ரிசெப்ஷனிஸ்டுக்குத்தான் வேலை பஜாரு! ஹோட்டல் மெஜையில் ஒருத்தர் வந்து, "அண்ணா, என்னோட ஹேண்டிகாப் பார்கிங் பிளகார்ட் வீட்லயே மறந்து வந்துட்டேன். என்ன செய்யலாம்?"ன்னு கேட்கிறார்.
நம்ம ரிசெப்ஷனிஸ்ட், பழைய பஞ்சாங்கம் போல, "மாமா, உங்ககிட்ட பிளகார்ட் இல்லையென்றா, ஹேண்டிகாப் ஸ்பாட்டில் வண்டி வைக்காதீங்க. போலீஸ், நம்ம பார்கிங்கில் ரோந்து பண்ணுவாங்க. அப்ரம் அப்பாவியா அபராதம் வாங்கிடுவீங்க. ஹோட்டலுக்கு கிட்ட இருக்குற சாதாரண இடம் பார்த்து வண்டி வையுங்க"ன்னு சொல்லி, சிரமத்திற்கு மன்னிப்பு கேட்டார்.