“அண்ணா, உங்கள் பெல்ல்மேன் என் அருகே வரக்கூடாது!” – ஒரு ஹோட்டல் வரவேற்பாளர் சந்தித்த வசதிக்காகக் கோபப்படும் விருந்தாளர்!
“விருந்தோம்பல் தமிழர் பெருமை”ன்னு சொல்வாங்க. வீட்டுக்கு விருந்தாளி வந்தா, வெந்தயக் குழம்பு, அவல் பாயசம் போட்டு, பட்டு வேஷ்டி கட்டி, ‘சாப்பிடுங்க, இன்னும் கொஞ்சம் எடுத்துக்குங்க’ன்னு கட்டாயப்படுத்துவோம். ஆனா, நம்ம நாட்டுல கூட யாராவது ‘உங்க உதவி வேண்டாம்’ன்னா, பசங்க அசிங்கப்படுவாங்க. ஆனா இதோ, வெளிநாட்டுல நடந்த ஒரு கதை – ஹோட்டல்ல வேல செய்யும் ஒருத்தருக்கு நேர்ந்தது.
நம்ம ஊரு சினிமால மாதிரி, ஹோட்டல் கதவுலயே நிக்குற ரஜினி ஸ்டைல் பெல்ல்மேன், கண்ணு மின்னிக்கிட்டு விருந்தாளிக்கு உதவி செய்ய அவசரப்படுறாரு. ஆனா, அந்த விருந்தாளி? “உங்க பெல்ல்மேன் என் அருகே வரக் கூடாது!”ன்னு கோபம்கொள்றாரு. இது என்ன விஷயம்? சுருக்கமா சொல்லட்டுமா?
வெளிநாட்டுல ஒரு நான்கு வைர ஹோட்டல்ல (நம்ம ஊரு ‘ஐந்து நட்சத்திர’ மாதிரி) ஒரு புதிய வரவேற்பாளர் வேலைக்கு போறாங்க. அந்த ஹோட்டல்ல, விருந்தாளிகளுக்கு மேலான சேவை – சாம்பார் போடுறப்போ, தட்டில் வெஜிடபிள் இருந்தா போதாது, ‘ராசா, இன்னும் கொஞ்சம் எடுத்துக்குங்க’ன்னு கட்டாயப்படுத்துற மாதிரி. அப்படி தான் அந்த ஹோட்டல்ல ஒரு பெல்ல்மேன் – இந்த கதையில் ஜோவ்னு பெயர் வைத்திருக்காங்க.
ஜோ, உதவிக்காகவே பிறந்தவர் மாதிரி! சும்மா நிக்கமாட்டார்; விருந்தாளி பைக் வாங்குற மாதிரி கையை நீட்டி, ‘சார், அந்த பேக் நான் தூக்கிடறேன்’னு ஓடிப்போய், கதவு திறக்க, பெட்டியை தூக்கிக்க, எல்லாம் செய்து விடுவார். நம்ம ஊரு Function hall-ல பாட்டி கைல பையில் இருந்தாலும், ‘நான் தூக்கிடறேன்’ன்னு வந்தும் விடுவாங்க இல்ல, அப்படிதான்.
அந்த நாள், ஒரு விருந்தாளர் வரவேற்பாளரிடம் நேருக்கு நேர், “உங்க பெல்ல்மேன் என் அருகே வரக்கூடாது. எனக்கு என் வேலையை நானே செய்யணும். பயங்கரமாக pamper பண்ணாதீங்க!”ன்னு சொல்லி விடுறாராம். நம்ம ஆள், ‘சரி சார், சொல்லி விடுறேன்’ன்னு சொல்லி, ஜோவுக்கு சொல்லிட்டார். இதோ, ஏதோ நாட்டாமை தீர்ப்பு மாதிரி முடிந்திடுச்சு.
ஆனா, திருப்பம் எப்பவுமே இருக்கும்! இரண்டு நாள்கூட ஆகலை, அதே விருந்தாளர் வந்து, “நீங்க என் வேண்டுகோளை ஏன் கேட்குறதில்ல? ஜோ இன்று ஜிம்மில் என் அருகே வந்துட்டாரு!”ன்னு சாட்றாராம். இந்த ஜோ, சொன்னாரு போல ஜிம்மில் எல்லா எக்யுப்மென்டும் தூவி துடைச்சிட்டு இருந்தாராம், விருந்தாளர் அருகே நெருங்கவே இல்லை. ஆனா, அந்த விருந்தாளர் யாரும் அருகில் வராம இருக்கணும்னு நினைச்சாரு போல.
இதுலயே யாருக்கு தவறு? ஜோ தன்னோட கடமையை செம்ம வீரம் பண்ணிகிட்டு இருந்தாரு. அந்த விருந்தாளிக்கு எல்லாம் தேவையில்லை; ஒருத்தர் கூட அரைகட்டும் பார்வை விடக் கூடாது போல! நம்ம ஊரு ஹோட்டல்ல இப்படி சொன்னா, ‘ஏங்க, நீங்க வந்த ஹோட்டல்லயே வேலை செய்யுறீங்களா?’ன்னு கேட்க ஆரம்பிப்பாங்க.
இதோ, இதிலிருந்து ஒரு பெரிய பாடம் – உங்களுக்கு “அழகான சேவை, உங்க பக்கத்திலே உதவி செய்யும் ஊழியர்கள்” வேண்டாம் என்றால், நான்கு வைர ஹோட்டல்ல போகவே வேண்டாம்! “முருங்கைக்காய் சாம்பார்” வேண்டாம் என்றால், சின்ன ஹோட்டல்ல போய் “வெறும் சாதம்” கேட்டுக்கங்க.
அந்த ஊழியர் (ஜோ) மாதிரி உதவி செய்யும் ஆள் நம்ம ஊர்ல இருந்தா, அவருக்கு “விருது” குடுத்து, வீட்ல கூப்பிட்டு, பஜ்ஜி, சாம்பார் சட்னி எல்லாம் செய்து, “நல்ல வேலை பண்ணீங்க”ன்னு பாராட்டுவோம்! ஆனா, இது வெளிநாட்டு கலாச்சாரம் – தனிமையில் இருக்க விரும்பும் விருந்தாளிகளும், உதவி செய்ய ஆசைப்படும் ஊழியர்களும் – ரெண்டு உலகம்!
இதைப் படிச்ச உங்கள் கருத்து என்ன? நம்ம ஊர்ல இப்படியொரு விருந்தாளி வந்தா, எப்படி Handle பண்ணுவீங்க? கமெண்ட்ல சொல்லுங்க!
நம்பிக்கை:
விருந்தோம்பலுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்குற நம்ம தமிழர் கலாச்சாரத்துல, “உதவி வேண்டாம்”ன்னு சொன்னா எப்படி எடுத்துக்குவீங்க? ஹோட்டல் அனுபவங்கள், உங்கள் கண்ணோட்டத்தில பகிர்ந்துகொளுங்க!
இது போன்ற சுவாரசியமான கதைகள், அனுபவங்கள் படிக்க நம்ம பக்கத்தை Follow செய்ய மறந்திடாதீங்க!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Keep your bellman away from me.