“அண்ணா, ஒரு கொசு இருக்குது!” – ஓர் வெளிநாட்டு விருந்தாளியின் வித்தியாசமான கோரிக்கை!

ஹோட்டல் முன்னணி மேசையில் உதவி கேட்கும் இளம் பெண், அறையில் ஈயால் சிரமப்பட்டு கொண்டிருக்கிறார்.
இரவுக்கால ஹோட்டல் முன்னணி மேசையின் ஒவ்வொரு விருப்பத்திற்கும் யோசனையுடன் இளம் பெண் தனது ஈயால் ஏற்பட்ட சிக்கல்களை தெரிவிக்க போராட்டம் செய்கிறார், இதன் மூலம் பணியாளர் மற்றும் விருந்தினர்களுக்கிடையேயான கலாச்சார வேறுபாடுகள் மற்றும் மொழிக் கட்டுப்பாடுகள் எவ்வாறு சவால்களை உருவாக்குகின்றன என்பதைக் காட்டுகிறது.

வந்தாரை வாழ்வித்து, போனாரை புகழ்வோம் – இதுதான் நம்ம தமிழர் மரபு! அதிலும் ஹோட்டலில் பணிபுரியும் பட்சத்தில், வாடிக்கையாளர்கள் கேட்டால் “இல்லை” என்று சொல்லும் மனம் நமக்கே இல்லையே! ஆனாலும், சில நேரம் வாடிக்கையாளர்களின் கோரிக்கைகள் நம்மை அப்படியே “டப்பாய்” பண்ணும். இதோ, அப்படி ஒரு கதை தான் இது.

ஒரு நள்ளிரவு. ஹோட்டல் முன்பதிவாளர் திரு. ஸ்வார்ச் அண்ணா, சுவாமி விழித்து கண் மூடி இருக்க, ஒரு இளம் பெண் வருகிறார். ஆங்கிலம் சரியாக தெரியவில்லை, ஆனா முகத்திலே கவலை. “ஹலோ, என் அறையில் கொசு இருக்கு!” என்று சொன்னாராம்.

இப்ப பாருங்க, நம்ம ஊர்ல ஹோட்டல் செஞ்சாலும், வீட்டுல தங்கினாலும், ‘கொசு’ ஒரு சகஜமான பிரச்சனை. நாம் சும்மா கை அடிச்சு, ‘பட்’ன்னு கொசு போயிடும்! ஆனால் இந்த கொரிய பெண்மணி, கொசு வந்துவிட்டா உறங்க முடியாமா போயிருக்கிறாராம். “நான் தூங்க முடியலை, கொசு வந்து பீப்பீப்பீ என்று சத்தம் போடுது!” என்கிறார்.

ஸ்வார்ச் அண்ணா, “நான் என்ன செய்யணும்?” என்று கேட்டாராம். “எனக்கு கொசு ஒட்டாம இருக்க ஸ்ப்ரே வேணும்” என்று சொல்லி, கூகுள் Translate-ல ‘Mosquito’ என்று காட்டுகிறாராம். ஓஹோ, நம்ம ஊர்ல ரெபல்லென்ட் இல்லாத நாள் கிடையாது – ஆனால் அந்த ஹோட்டல்ல இருக்கவே இல்லையாம். ஹோட்டல் சிறியதுதான் – அவங்க பண்ண வேண்டிய வேலை நம்ம ஊர்ல இருந்தா, “ஆமாம் அம்மா, கொசு அடிப்பதற்கு வேயில் பஞ்சு கொஞ்சம் வேண்டுமா?” என்று கேட்கலாம்!

அந்த பெண்ணுக்கு ஒழுங்கா உதவ முடியவில்லை என்று வருத்தப்பட்டு, “நான் Usually கொசு பிடிச்சு தூக்கி போடிடுவேன்!” என்று சிரித்தாராம். அதுவும் முடியாது என்று அந்த பெண் சொன்னார் – “நான் பிடிக்கவே முடியல!” என்று பிச்சைக்கார மாதிரி முகம் போட்டு.

இப்போ, நம்ம ஊர்ல இருந்தா – ஹோட்டல் ரெசப்ஷனில் போய், “அண்ணே, கொசு அடிக்க ஒரு எலெக்ட்ரிக் ராக்கெட் குடுங்க” என்று கேட்போம். இல்லையென்றால், சும்மா துண்டை சுருட்டி, “கொசு எங்கேயா?” என்று வேட்டையாடுவோம். ஆனா, வெளிநாட்டு பண்பாடுகளில், ரொம்ப சுத்தம், ரொம்ப பாதுகாப்பு – கொசு கூட பெரிய விஷயமா பார்க்கிறாங்க. நம்ம ஊர்ல “கொசு இருக்கா, பச்சை வாயோட தூங்குங்க” என்ற மாதிரி தான்.

இதில் இன்னொரு விசேஷம் – மொழி தடை! ஆங்கிலம் சரியாக தெரியவில்லை, நம்ம ஊர்ல இருந்தா “கொசு கடிக்குது, அண்ணா!” என்றே சொல்லிவிடுவோம். ஆனா இந்த பெண், கூகுள் Translate உதவியில் “Mosquito” என்று காட்டி, “Beep beep” என்று ஒலி வர்ணனை செய்கிறார்! நம்ம ஊர்ல “கொசு ஊதுது” என்று சொல்வோம், அவங்க “பீப்பீப்” என்று சொல்வது தான் கலக்கல்!

அந்த பெண்ணின் எதிர்பார்ப்பு – ஹோட்டல் ஊழியர், ஹீரோ மாதிரி வந்து, கொசுவை பிடித்து, ஸ்ப்ரே பூசி, அவங்களை பாதுகாப்பார் என்று நினைத்திருப்பது, அதே சமயம் நம்ம ஸ்வார்ச் அண்ணா, “நான் என்ன செய்யணும்?” என்று முக்காலை மூச்சு போடுறது – இருவருக்கும் கலாச்சார வேறுபாடு அப்படியே தெரிகிறது.

பல நாடுகளில், வாடிக்கையாளர் கேட்டால், அவர் கேட்கும் எந்த வேண்டுகோளும் – அது சிறியதாக இருந்தாலும், பெரியதாக இருந்தாலும் – ஹோட்டல் ஊழியர் அதை நிறைவேற்றவேண்டுமென்று எதிர்பார்க்கிறார்கள். நம்ம ஊர்ல, “அண்ணே, கொசு அடிக்க ஒரு கட்டைவெட்டி இருக்கா?” என்று கேட்டால் – “இல்ல பா, உங்க கையாலயே அடிச்சுக்கோ” என்று சொல்லி விடுவோம்! ஆனால், வெளிநாட்டு ஹோட்டல் பண்பாட்டு விதிமுறைகள் சில நேரம் இப்படியும் இருக்கலாம்.

இது ஒரு சின்ன சம்பவம் போல இருந்தாலும், ஒருவேளை கொசு விஷயத்தில் நம்ம ஊர் மக்கள், வெளிநாட்டு மக்களின் பார்வை எப்படி வித்தியாசம் என்று நகைச்சுவையுடன் காட்டும் கதையாகும்.

இணையத்தில் இதுபோன்ற அனுபவங்கள் பகிர்ந்து, பலரும் தங்களது பார்வையை சொன்னார்கள். “நல்லவேளை நம்ம தமிழ்நாட்டில் இருந்திருந்தா, அந்த பெண் தூங்கவே முடியாமல் இங்க கம்பெனி ஆட்கள் எல்லாம் கூப்பிட்டு, கொசு பிடிக்க போட்டி போட்டிருப்பார்கள்!” என்று ஒருவர் கமெண்ட் போட்டிருந்தார்.

நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்?
உங்களுக்கு ஹோட்டலில் அல்லது வெளிநாட்டில் இதுபோன்ற வித்தியாசமான, கலாச்சார வேறுபாட்டு சம்பவங்கள் ஏற்பட்டிருக்கிறதா? கீழே கருத்தில் பகிருங்கள்!
அடுத்த முறை ஹோட்டல் செல்வீர்கள், “கொசு இருக்கா?” என்று கேட்க மறந்துவிடாதீர்கள்!


வணக்கம்! உங்கள் அனுபவங்களைப் பகிருங்கள், நகைச்சுவையுடன் இந்த கதையை உங்கள் நண்பர்களுடன் பகிர்ந்து மகிழுங்கள்!


அசல் ரெடிட் பதிவு: Cultural differences or odd request?