'அதிகக் கண்காணிப்பில் அடிமைப்பட்டேன்! – ஒரு அலுவலகக் கதை'

FAA பழுதுபார்ப்பு மையத்தில் உள்ள напряженная வேலை சூழ்நிலை, கட்டுப்பாட்டு சிக்கல்களும், குழு வேலை சவால்களும் இணைந்துள்ளது.
இந்த புகைப்படம் FAA பழுதுபார்ப்பு மையத்தில் எதிர்கொள்ளும் சவால்களை விளக்குகிறது, அங்கு கட்டுப்பாட்டில் உள்ள மேலாளர் மற்றும் பழுதுபார்ப்பு மற்றும் மேம்பாட்டு வேலைக்கு எதிரான எதிர்வினை தன்மையின் மோதல் உள்ளது. உற்பத்தி செயல்திறனை மற்றும் பழுதுபார்ப்பின் தேவைகளை சமநிலைக்கு கொண்டுவருவதற்கான போராட்டத்தின் அடிப்படையை இது வெளிப்படுத்துகிறது, வேலை இடத்திற்கான இயக்கங்களை ஆழமாக ஆராய்வதற்கான மேடை அமைக்கிறது.

நம்ம ஊரு அலுவலகங்களில் எல்லாம் ஒரு வகை "கண்காணிப்பு" இருக்குமே, அது அப்படியே "ஆறாம் பாவம்" மாதிரி தான்! ஆனா, அதுலயும் சில அதிகாரிகள், தாங்க முடியாத அளவுக்கு ஒவ்வொரு காரியத்தையும் தாங்களே கட்டுப்படுத்தணும் என்று நினைப்பதா – இதோ அந்த மாதிரி ஒரு அனுபவம் தான் இந்த பதிவு.

இதை எழுதினவர் ஒரு அமெரிக்கன், ஆனா நம்ம ஊரு தொலைபேசி சபையில், அல்லது அரசு அலுவலகம் ல, சில "அதிகாரி"ங்க நடத்தும் சினிமா கூட இதுக்கு சமம் தான்! ஆளுக்கு பதில் பேச கூட முடியாத நிலைமை, பசங்க எல்லாம் கத்திக் கட்டாயம் ஒழுங்கு பாக்கணும், ஏதாவது தப்பு நடந்தா "நீங்க யாருக்கு அனுமதி கேட்டீங்க?"னு கேள்வி வருது. அந்த மாதிரி ஒரு boss-டா அவருக்கு!

அந்த வேலை ஸ்தலம் ஒரு "FAA facility" – அதாவது விமான பாகங்கள் பழுது பார்த்து சரி செய்யும் இடம். நம்ம ஊரு RTC workshop மாதிரிதான். இங்க எல்லாம் "production" மாதிரில்ல, "repair" தான் – பாகம் பழுதாகி வந்தால் தான் வேலை வரும். ஆனா, அந்த புதிய அதிகாரிக்கு அது புரியவில்லை. அவருக்கு எல்லாமே நேர்த்தியாக, திட்டமிட்டு நடக்கணும் போல.

ஒரு நாள், ஒரு வாடிக்கையாளர், "இந்த பாகம் ஏன் அடிக்கடி பழுது ஆகுது?"னு கேட்க வருகிறார். நம்ம technician-ஐ நேரடியாக அழைத்து கேட்கிறாங்க. நம்மவர், திருமணம் பண்ணும் பொழுது பத்திரிகை வாசிப்பது மாதிரிதான், நேராக நேர்மையாக பதில் சொல்லிவிடுறார். ஆனா... சிக்கல் இங்க தான்!

அந்த அதிகாரி உடனே, "நீங்க வாடிக்கையாளரிடம் நேரடியாக பேசக்கூடாது! boss இல்லாமா QA இல்லாமா யாரோடு பேசினீங்க?"னு திட்டுகிறார். அடுத்த நாள், "இனிமேல் யாரும் நம்ம ஊரு ஆளல்லாதவரோடு QA இல்லாமா boss இல்லாமா பேசக் கூடாது"னு எல்லாருக்கும் அறிவிப்பு. நம்மவர், "இதெல்லாம் எழுத்து வடிவில் கொடுங்க"னு கேட்டார். உடனே email வந்தது.

இப்போ பாருங்க, இதுவும் ஒரு மாதம் நடந்தது. எல்லோரும் எதுவும் பேச மாட்டாங்க. இருக்குற வேலை பார்த்துக்கிறாங்க. அப்ப தான் ISO 9001 audit வருது – நம்ம ஊரு பசங்க தெரிஞ்சிருப்பாங்க, இது ஒரு "உலக தர" சான்றிதழ்! Auditor வந்ததும், நம்மவர் மட்டும் repair floor-ல் இருக்கிறார்.

Auditor: "நீங்க என்ன பண்றீங்க?"
Technician: "நான் நம்ம ஊரு ஆளல்லாதவரோடு பேசக்கூடாது; boss இல்லாமா QA இல்லாமா பேச முடியாது."
Auditor: "நான் யார் தெரியுமா?"
Technician: "தெரியும். ஆனா, என்னிடம் உள்ள அறிவிப்பை பின்பற்றணும்."
Auditor: "அந்த அறிவிப்பு இருக்கா?"
Technician: "இருக்கு! ஒரு நிமிஷம் இருங்க." (பிரிண்டர்-லெ இருந்து email எடுத்து காட்டினார்.)

Auditor அப்படியே நன்றி சொல்லி போயிட்டார்.

அடுத்த நாள், boss-ஓட மேல அதிகாரிகள் எல்லாம் வந்து, "இனிமேல் நீங்க எல்லாரும் வெளி ஆளோட பேசலாம், அந்த email தவறானது"னு சொல்லி மன்னிப்பு கேட்டார். நம்மவர் கை உயர்த்தி "email?"னு கேட்டதும், boss சொன்னார் – "அதற்கான email அனுப்பி விட்டேன்!" Boss-ஓட உதவியாளர் சொன்னார், boss-க்கு PIP (Personnel Improvement Program) போட்டுட்டாங்க – நம்ம ஊரு பஞ்சாயத்து மாதிரி "குணமடைய திட்டம்!"

இந்த கதை நமக்கு என்ன சொல்லுது?
நம்மளோட வேலை செய்யும் இடம் எந்த ஊரில வேண்டாம், "அதிகம் கண்காணிப்பது" எதுவும் நல்லது கிடையாது. நம்ம ஊரு சொல்வாங்க, "குறும்படம் பாருங்க, குரங்கு கையில் பூங்கொத்து"னு – அதையே இந்த boss-க்கு perfectly பொருந்தும்! நமக்கு எல்லாம் உரிமை கொடுக்கணும், நம்பிக்கை வைக்கணும்; இல்லன்னா, ஒரு நாள் reverse gear போடணும் தான்.

இதைப் போல உங்களுக்கு அலுவலகத்தில் ஏதேனும் அனுபவம் இருந்தால், கீழே comment-ல சொல்லுங்க! உங்க boss-ன் "rules" எதாவது உங்களையும் சிரிக்க வைத்ததா? அல்லது, "அது பண்ணக்கூடாது, இது பேசக்கூடாது"னு உங்களைப் பிணைத்ததா? கீழே பகிர்ந்து, நம்ம ஊரு அலுவலக கலாச்சாரத்தை சிரிப்போடு celebrate பண்ணலாம்!


நண்பர்களே, உங்க அலுவலக அனுபவங்களை பகிர்ந்தால், நம்ம பக்கத்திலேயே ஒரு பெரிய சிரிப்பு ஊர்வலம் நடக்கும். அடுத்த பதிவில் உங்க கதையை இடலாம்!

வாசித்ததற்கு நன்றி – அடுத்த முறையும் சந்திப்போம்!


அசல் ரெடிட் பதிவு: Under supervised