“அம்மா”யாகி விட்டேன் – ஒரு மதிப்பு குறைந்த விடுதி பணியாளர் அனுபவம்!
மதிப்பிற்கேற்ற வாழ்வும், பணிக்கும் இடமில்லாமல் தவிக்கும் ஒரு மனிதனை வெளியே அனுப்ப சொன்னால் உங்களுக்கு எப்படி இருக்கும்? அதுவும், அவர் உங்களை “அம்மா” என்று கூப்பிட ஆரம்பித்தால்? இது நம்ம ஊர் சின்ன நகரங்களில் நடக்கும் கதை என்று நினைத்தா, இது அமெரிக்காவில் நடந்த ஒரு உண்மை சம்பவம்! ஆனா, படிச்சா நம்ம ஊரு விடுதிகளில் நடக்கும் சம்பவங்களை நினைவு படுத்தி ஹாஹா சிரிக்க வைக்கும்!
நம்ம ஊர் “லாட்ஜ்” களில், முக்கியமாக மதிப்புக்குறைந்த விடுதிகளில் பணிபுரிவது என்பது ஒரு தனி சாகசமே! பேய் கதைகள், வாடிக்கையாளர் விவாதங்கள், போலீஸ் விசாரணைகள்… இப்படி பல சுவாரஸ்ய அனுபவங்கள் அடிக்கடி நடக்கும். அந்த மாதிரி ஒரு சுவையான அனுபவத்தை Reddit-ல u/Initial-Joke8194 என்பவர் பகிர்ந்திருக்கிறார்.
நான் “அம்மா”யா? இது எப்படி சாத்தியம்!
அவரது அனுபவம், நம்ம ஊர் லாட்ஜ் ரிசெப்ஷன் மேடம் மாதிரி தான். லாட்ஜ் ரிசெப்ஷனில் வேலை செய்வது என்கிறதே ஒரு கலை. பலவிதமான வாடிக்கையாளர்களும், சிக்கலான சூழ்நிலைகளும் அன்றாடம். அவரும் ஒரு சிறிய, குறைந்த பட்ஜெட் கொண்ட விடுதியில் வேலை பார்க்கிறார். நம்ம ஊர் “சிறிய லாட்ஜ்” மாதிரி தான் – வெளியே பாருங்க, உள்ளே நுழையுங்க, ஏதோ ஒரு வாடிக்கையாளர் எப்போதும் சண்டை போடுறது கண்டிப்பா.
ஒரு நாள், காலை வேளையில் அவருக்கு லாட்ஜ் கம்ரா வெளியே தூங்கிக்கொண்டிருக்கும் ஒருவர் இருப்பதாக சக ஊழியர் சொன்னார். நம்ம ஊர் லாட்ஜ்களில் சில நேரம் அப்படியே “டீக்” பண்ணிக்கிட்டு வெளியே தூங்கும் வாடிக்கையாளர்கள் இருப்பது போல. அவரும், துணை ஊழியருடன் போய் அந்த நபரை எழுப்பி வெளியே செல்ல சொல்லினார்.
அந்த நபர், “மூடி தூக்கம்” மாதிரி எழுந்து, கொஞ்சம் குழப்பத்துடன் இருந்தார். “நான் போயிடறேன், ஆனா யாராவது எனக்கு பதில் சொல்லணும்” என்று சொல்ல ஆரம்பித்தார். அடுத்து, “அம்மா சொன்னாங்க இங்க இருக்கலாம்” என்று சொல்லி, ரிசெப்ஷன் மேடத்தைப் பார்த்து சொன்னார்! (நம்ம ஊர்களில், “அம்மா சொன்னாங்க, போங்க” என்று குழந்தைகள் சொல்லுவதை போல.) அதைக் கேட்டவுடன் அந்த பணியாளருக்கு காமெடி கலந்த அதிர்ச்சி!
அவர், “நான் எப்போவும் சொன்னேனா, ஆனா... அம்மா?” என்று திட்டவட்டமாக நினைத்துக்கொண்டார். நம்ம ஊர் சின்ன ஊர்களில், பசங்க ஏதாவது பண்ணிட்டு, “அம்மா தான் அனுமதி குடுத்தாங்க” என்று பாசாங்கு செய்வது போலவே இது. அமெரிக்காவில் கூட இப்படியொரு டிராமா நடக்கும்னு யாருக்குத் தெரியும்!
பொதுவாக, ரிசெப்ஷன் பணியாளர்கள் அப்படியே வாடிக்கையாளர்களிடம் “கடுமையாக” பேச முடியாது. அப்புறம் போலீசாரை அழைக்க வேண்டிய நிலை வரும். ஆனால், போலீசாரும் நேரத்துக்கு வரமாட்டாங்க. இது நம்ம ஊர் காவல் நிலையத்தில் கொஞ்சம் “தாமதம்” நடக்கும் மாதிரிதான்.
அந்த நபர் “மாயாவி” போல வெளியே செல்ல மறுத்ததால், சக ஊழியர் “நீங்க போலீஸ்கூட அழைச்சு பாருங்க” என்று சொல்லிவிட்டு அவரை விட்டுவிட்டார். ஆமாம், நம்ம ஊர் லாட்ஜ் மேடை அம்மாக்கள் போலவே, இவர் தன்னோட “பிள்ளை”யை வெளியே அனுப்ப முடியாமல் தவிக்க ஆரம்பித்தார்.
போலீசாரும் வந்திருக்கலை, அவங்க செய்யும் வேலைக்கே நேரமில்லை போல! சுருக்கமாக சொல்லப்போனால், அந்த நபர் அங்கிருந்து வெளியே செல்ல மறுத்தார். பின் மேன்டினன்ஸ் “மாஸ்டர்” Mike வந்தால் தான் பாய்ந்து போவார் என்று எதிர்பார்த்தார், அதுவும் நடக்கவில்லை.
இவங்க மேனேஜர்-க்கும் இந்த சம்பவம் பழசு, ஏற்கனவே நடந்துவிட்டதாகவும், அன்று மேன்டினன்ஸ் ஆள் எனக்கு வெளியே அனுப்பியதாகவும் சொன்னார். ரிசெப்ஷன் பணியாளர் மனதில் “நாளைக்கி பசங்க மேலேறாம இருக்கணும்” என்ற பயம்!
நம்ம ஊர் லாட்ஜ் பணியாளர்களுக்கு இது ரொம்பவே ஃபேமிலியர் அனுபவம். ஒருவர் வந்துட்டு, “அண்ணா/அக்கா/அம்மா சொன்னாங்க” என்று பேசாரம் பண்ணி, கடைசியில் போலீஸ் வரும்போது மட்டும் ஓடிவிடுவார்கள். இதுக்கு மேல நம்ம ஊர் ஊழியர்களுக்கு பொறுமையோ, கல்யாண வாழ்க்கையோ வேணும்!
நம்ம ஊருக்கே உறவு, பாசம், பொறுமை!
இந்த அனுபவத்தைப் படிக்கும்போது, நம்ம ஊர் லாட்ஜ்களில் நடக்கும் எல்லா சுவாரஸ்யங்களும் நினைவுக்கு வருது. ஒரு பக்கத்தில் மனிதாபிமானம், இன்னொரு பக்கத்தில் விதிகளும், பாதுகாப்பும். உங்களுக்கு இப்படி ஏதாவது சுவாரஸ்யமான அனுபவம் இருந்திருக்கா? உங்கள் கருத்துகளை கீழே பகிருங்கள்!
“அம்மா” ஆன அனுபவம் உங்கள் வாழ்விலும் இருந்தால், அதை பகிர மறந்துடாதீங்க!
உங்கள் லாட்ஜ் அனுபவங்களும், சிரிப்பும், கலாட்டாவும் பின்னூட்டங்களில் சொல்லுங்க!
(படிக்க ரசிக்க, பகிர மறக்காதீங்க! நம்ம பக்கம் நடந்த நகைச்சுவை அனுபவங்களும், சிக்கல்களும் உங்கள் மனதில் இருந்தால், கீழே பகிர்ந்து எல்லாம் சிரிச்சுடலாம்!)
அசல் ரெடிட் பதிவு: I’m apparently a mother now