'அறிக்கை செய்யாதீர்கள் என்றால், என்ன செய்றேன்? – ஒரு அலுவலகக் கதையின் கிண்டல் பதில்!'
வணக்கம் நண்பர்களே!
நம்ம ஊரு அலுவலகங்களில், "என் மேலாளருக்கு என் பிரச்சனைகளை சொன்னா உனக்குத்தான் கஷ்டம்!"ன்னு ஒரு பழமொழி மாதிரி சொல்லிக்கொண்டே இருப்பாங்க. ஆனா, ஒரு நாள் மேலாளரே, "உங்க பிரச்சனைகள் பேசாதீங்க!"ன்னு கட்டளையிட்டா என்ன ஆகும்? அந்த மாதிரி ஒரு சம்பவத்தைப் பார்த்தா, நம்ம மனசு சிரிச்சாலும், கொஞ்சம் யோசிக்கவும் வைக்கும்.
ஒரு பெரிய நிறுவனத்தில் வேலை பார்த்த ஒரு நண்பரின் (Reddit-இல் u/insiderecess) அனுபவம் இது. அவருடைய வாழ்க்கையில் நடந்த ஒரு 'அலுவலக தமிழகத்' திருப்பம், நம்ம ஊரு ஸ்டைலில் சொல்லப்போறேன்.
"பெரும்பாலும் அலுவலகம் = ரொம்ப வேலை + மன அழுத்தம்"
நம்ம ஊருல போங்க, 'அலுவலகம்'ன்னா உடனே நினைவு வருவது – பஃப், டீ, பாய், மேலாளரின் புறம் பார்த்து பேசுறது, "அப்பா, நாளைக்கு வந்து கூடவே பேசறேன்"ன்னு வாராந்திரக் கூட்டம். ஆனா, இங்க இந்த நண்பர் வேலை பார்த்த கம்பெனியில், மேலாளர்களே ஊழியர்களிடம், "உங்க மனசில இருக்குறதை சொல்லுங்க, மன அழுத்தம் இருந்தா மறைக்காதீங்க, நீங்க தாங்க முடியலைன்னா சொல்றீங்க, நாங்க உதவுறோம்"ன்னு சொல்லி ஊக்கமா இருந்தாங்க. நம்ம ஊரு அலுவலகங்களில் இதெல்லாம் ஒரு பெரிய விஷயம் தானே!
அந்த நண்பருக்கோ கடந்த வருடம் ரொம்ப மோசமான நேரம். இரண்டு நெருங்கிய குடும்ப உறுப்பினர்கள் திடீர்னு போய்விட்டாங்க. மனசு நொறுங்கி, வேலை செய்ய முடியாம பாட்ட பாடி இருந்தாராம். மேலாளரிடம் நேரடியாக சொல்லி, "நான் கொஞ்சம் சோர்வாக இருக்கேன், தயவு செய்து புரிந்துக்கோங்க"ன்னு கேட்டாராம். என்ன ஆனுச்சு தெரியுமா? மேலாளர், "நீங்க ஒவ்வொரு 1:1-லயும் (அதாவது தனிப்பட்ட சந்திப்பு) மன அழுத்தம் பற்றியும், சோர்வு பற்றியும் பேசுறீங்க. இது குழுவுக்கு மன அழுத்தம் தருது. இது அலுவலக ஒழுங்குக்கு எதிரானது"ன்னு எழுதி, அவர் மீது நடவடிக்கை எடுத்துட்டாராம்!
"நீங்க சொல்றதைப் போட்டு, நான் ஒழுங்கு பார்த்தேன்!"
இதுக்கு மேலாளரின் தீர்வு, "இனிமேல் burnout, மன அழுத்தம், சோர்வு எதுவும் பேசக்கூடாது!"ன்னு கட்டளை. நம்ம ஊரு சினிமா ஃப்ளாஷ்பேக்கில் போல, நண்பர் வெறும் சிரிப்போடு, "சரி, இப்படித்தான்"ன்னு ஒத்துக்கிட்டார்.
அடுத்து இரண்டு மாதம், அவர்கள் நொறுங்கிப்போன மனசும், இன்னும் அதிகமான வேலை, எந்த உதவியும் இல்லாம வேலை பார்த்தார். அப்புறம், ஒரு நாள் கடைசியில், "நான் 7 வாரம் வேலைக்கு வர முடியாது. கடுமையான burnout-னும், மனநலம் பாதிக்கப்பட்டிருக்கேன்-னும், ஓய்வுக்குப் போகணும்"ன்னு கடிதம் கொடுத்தாராம். மேலாளர்கள் ஆச்சரியத்தோட, "நீங்க ஏன் சொல்லல?"ன்னு கேட்டப்போ, நண்பர் previous action plan-யும், "நீங்க மன அழுத்தம் குறித்து பேசக்கூடாது"ன்னு எழுதிய கடிதத்தையும் காட்டி, "நீங்க சொன்னீங்களே!"ன்னு பதில் சொன்னாராம்!
"அலுவலகத்தில் உணர்வுகளை பேசுவது குற்றமா?"
இந்த சம்பவம் நம்ம ஊரு அலுவலகங்களில் நடக்குமா? நிறைய இடங்களில் மேலாளர்கள் 'எல்லாம் நல்லபடியாக நடக்குது'ன்னு வெளிநோட்டம் காட்ட சொல்வாங்க. ஆனா, உண்மையில் ஒருவர் மனநலம் பாதிக்கப்படும்போது, அவர்களுக்கு ஆதரவு தேவை. பணிவிடை, நேர்மை, திறமை – இதெல்லாம் நம்ம ஊரு பணியாளர்களுக்கு இருக்கக் கூடியது. ஆனா, மன அழுத்தம் வந்தால் அது தான் முக்கியமான விஷயம் என்பதை புரிஞ்சுக்கணும்.
அந்த நண்பர் செய்தது – மேலாளரின் சொன்னதை ஏற்க, அப்புறம் அதே விதிமுறையை வைத்து அவர்களையே சிக்க வைத்தது – நம்ம ஊரு பழமொழி போல, "கத்தி எடுத்து கையில் வாங்கினவனுக்கு தான் புண்!" மாதிரி. மேலாளர்களும், 'ஊழியர் பேசக்கூடாது'ன்னு சொல்லி, பின் அந்த ஊழியர் உடனே வேலைக்கு வர முடியாத நிலை வந்ததும் தான் வளர்ந்தது.
"முடிவில் – நேர்மையை ஊக்குவிக்கணும்!"
இதிலிருந்து நமக்கு ஒரு பெரிய பாடம் – அலுவலகம் எவ்வளவு பெரியதாக இருந்தாலும், மனித உணர்வுகள், மனநலம், ஆதரவு – இவையெல்லாம் முக்கியம். மேலாளர்கள், ஊழியர்கள், அனைவரும் நேர்மையோடு, ஆதரவோடு இருக்கணும். இல்லாட்டி, அந்த ‘சோம்பல்’ புயல் ஒருநாள் செயல்படும்!
நீங்க என்ன நினைக்கிறீங்க? நம்ம ஊரு அலுவலகங்களில் மன அழுத்தம் பற்றி பேசும் கலாசாரம் வளர்ந்திருக்கிறதா? உங்களுக்கே இதுபோன்ற அனுபவம் இருந்திருக்கிறதா? கீழே உங்கள் கருத்துகளை பகிருங்கள். நம்ம ஊர் ‘தோழர்களுக்காக’ இந்த கதையை பகிரவும் மறக்காதீர்கள்!
– உங்கள் நண்பன்,
ஒரு காபி, ஒரு சிரிப்பு, ஒரு அலுவலக அனுபவம்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Stop reporting about office burn out? Okay, done