இருபது ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு எழுதிய கடிதம் – ஒரு petty revenge கதையின் தமிழ் வடிவம்!
ஒரு பழைய பழி... இன்னும் கொஞ்சம் பழைய கடிதம்!
வணக்கம் நண்பர்களே,
நம்ம ஊர்லே எல்லாருக்குமே தெரியும், "வயிறு பசிக்கிறப்போ சோறு, மனசு பசிக்கிறப்போ பழி!"ன்னு சொல்வாங்க. பழி எடுத்துக்கணும் அப்படின்னு பேசுறது ரஜினி பாட்டுக்கு மட்டும் இல்ல, நம்ம வாழ்க்கையிலும், உலகம் முழுக்கே நடக்குது. ஆனா, அந்த பழி கொஞ்சம் 'குளிர்ச்சி'யா எடுத்தா, சிரிப்பும் satisfaction-உம் அதிகம் இல்லையா?
இப்போ, ரெடிட்ல வந்த ஒரு சிறந்த petty revenge கதையை நம்ம தமிழில் சொல்லணும்னு நினைக்கிறேன். படிச்சதும், "பா! இதுக்கு தானே பழி எடுத்துக்கறதுன்னு சொல்வாங்க!"ன்னு நம்ம ஊரு பக்கத்து பையன்னு மாதிரி புன்னகை வருதே!
அய்யோ, இந்த பக்கத்து அம்மாவா?!
இன்னிக்கு சொல்லப்போகும் கதையோட நாயகி, u/pdxjenன்னு ஒரு அமெரிக்க அம்மா. இருபது வருடங்களுக்கு முன்பு, தன்னோட வீடு விற்க, அந்தப் பணத்துல ஒரு புது வியாபாரம் ஆரம்பிக்க நினைச்சாங்க. அதுக்காக ஒரு நல்ல குடியிருப்பு பகுதியில், வாடகை வீட்டுல குடி புகுந்தாங்க. அங்க இருந்த பக்கத்து வீட்டுக் குடும்பம் மட்டும், இவங்க "வாடகைதாரர்"ன்னு தெரிந்ததும் முகம் பார்ப்பதில்ல, குழந்தைகள்கூட பேச விட மாட்டாங்க. நம்ம ஊர்லே “வாடகை வச்சவங்கன்னா, ஒன்னும் இல்லன்னு நினைக்குறாங்க”ன்னு சொல்லுவாங்க இல்ல, அப்படித்தான்!
பசங்களுக்குத் தான் கஷ்டம்
இவங்க பக்கத்து அம்மா தன் பில்லைகளுடன் ஒரே வகை பண்ணுவாங்க. நம்ம கதையின் நாயகி பசங்களை community event-ல இருந்து வெளியே வைப்பாங்க, பிற குழந்தைகளோட விளையாட விட மாட்டாங்க. யாராவது பக்கத்து பசங்க வெளியில் விளையாட ஆரம்பிச்சா, அவங்க பசங்களை கூப்பிட்டு, "வா, உள்ளே விளையாடு,"ன்னு சொல்லிட்டு நம்ம கதையின் பசங்களையும் தனிபடுத்துவாங்க. இது பாத்தா, நம்ம ஊருல ஏதாவது function-க்குப் போனா, “நம்ம பிள்ளைக்கு மட்டும் பாக்கெட் வெறுமையா தாராங்க!”ன்னு கவலைப்படுற அம்மாவை நினைச்சுக்கோங்க.
பழி எடுத்தது எப்படி?
காலம் ஓடுது. சில வருடத்துக்கு பிறகு, நம்ம கதையின் குடும்பம் நல்ல வியாபாரம் பண்ணி, அதே பகுதியில் வேறு வீடு வாங்கிட்டாங்க. ஆனா அந்த பக்கத்து அம்மாவோட பழைய குணம் மாத்தவே இல்ல. அனால், வாழ்க்கை நம்மை எங்கே கூட்டிகிட்டு போயிடும், தெரியுமா?
இப்போ இருபது வருடம் கழிச்சு, நம்ம அம்மா வேறு மாநிலத்துல குடி இருக்காங்க. அப்புறம் ஒரு நாளில், பழைய நினைவுகளோட, அந்த பக்கத்து அம்மாவுக்கு ஒரு card அனுப்புறாங்க. அதுல என்ன எழுதுறாங்கன்னா, “நீங்க எவ்வளவு கெட்டவங்கன்னு” (கொஞ்சம் spicy-யா) ஒரு நன்றிக் கடிதம் போல எழுதிவிட்டு அனுப்பிடுறாங்க! அந்த அம்மா அந்தக் கடிதம் பார்த்து, “இது யார் அனுப்பினது? ஏன்?”ன்னு தலை சுற்றிட்டுப்போவாங்க என நம்ம கதையின் நாயகி சிரிக்கிறாங்க.
ரொம்ப நேரம் கழிச்சும், அந்த பேய்-படம் மாதிரி நினைவு அந்த அம்மாவை haunted-ஆவே வைக்கும்னு நம்புறாங்க. இன்னும் சில வருடம் கழிச்சு, “இன்னொரு போஸ்ட் கார்டு அனுப்பிடலாமா?”ன்னு plan பண்ணுறாங்க. “நம்ம பசங்களுக்கு கை வைக்கும் பொழுது பார்த்துக்கோ”ன்னு ஒன்னு warning-ஆவும் சொல்லறாங்க.
நம்ம ஊரு பார்வையில்
நம்ம ஊர்ல இப்படி பக்கத்து வீட்டு politics-ன்னு சொல்லி, வீட்டில் நடந்த function-ல பக்கத்து பசங்களை மட்டும் கூப்பிடாதது, வீட்டு வாசலில் நம்ம பசங்க விளையாடறதுக்கு “சத்தம் அதிகம்”ன்னு குறைச்சது, எல்லாமே day-to-day scene தான். ஆனா, நம்மக்கு மனசுக்குள் இருக்கும் காயம் மறக்காது. அது அப்படி எப்போதாவது petty-a revenge எடுத்தோம்னா, ஒரு satisfaction. முட்டையா அடிச்ச revenge-ஐ விட, இப்படித்தான் "குளிர்ந்த பழி" தேவையில்லையா?
நம்மக்குப் பயில வேண்டிய பாடம்
ஒரு நல்ல சமுதாயம் அப்படின்னா, வாடகைதாரர்-உம், வீட்டுவாடிக்கையாளரும், எல்லாரும் சமம். பசங்களுக்கு மட்டும் சின்ன மனசு வைத்துக்கிட்டு, விஷமப்படுத்தினா, அது வாழ்க்கை முழுக்க ஒரு காயம் ஆக்கிடும். நம்ம பசங்களுக்கு நல்ல மனசு, நல்ல நட்பு, நல்ல நினைவுகள் கொடுக்கணும். இல்லனா, இன்னும் இருபது வருடங்களுக்கு பிறகு, ஒரு “குளிர்ந்த பழி” கடிதம் வந்துடும்!
உங்கள் அனுபவம்?
நீங்க இப்படி ஏதாவது petty revenge எடுத்திருக்கீங்களா? இல்ல பக்கத்து வீட்டு அம்மாக்கிட்ட பழி வைத்திருக்கீங்களா? கீழே comment-ல பகிர்ந்துகங்க! அப்புறம், இந்தக் கதையை உங்கள் நண்பர்களோடவும் பகிருங்க! "பழி எடுத்த satisfaction-க்கு ஒரு like குடுங்க!"
"Reddit" என்பது ஒரு வெளிநாட்டு இணைய சமூக தளம். அங்கே மக்கள் தங்கள் அனுபவங்களை பகிர்ந்து, மற்றவர்கள் கருத்துகள் பெறுகிறார்கள். இங்கும் நம்ம ஊரு சுவை சேர்த்து, அந்தக் கதையை உங்களிடம் பகிர்ந்தேன். செஞ்ச பழி, உருகும் பழி, குளிர்ந்த பழி – உங்கள் அனுபவங்கள் comment-ல சொன்னா, அடுத்த பதிவுக்கு inspiration!
அசல் ரெடிட் பதிவு: A note best served cold