இரவிலும் ஹோட்டலுக்கு வந்த வாடிக்கையாளர்களும், “ஹல்க்” கதவைத் தடுக்கும் கதை!
ஆமாங்க, ஹோட்டலில் நைட் ஷிப்ட் வேலை பார்த்து பாக்காத கஷ்டம் ஒன்று இருக்குன்னா, அது “கதவுகளை பூட்டுறதா?” என்ற கேள்விக்கு பதில் சொல்வதுதான்! மனுஷருக்கு நேரம் இரவு 3 மணி ஆனாலும், கதவுக்கு வெளியே நிக்குறாங்கன்னா, நம்மள நிம்மதியா இருக்க விடல.
இப்போ, அமெரிக்காவில் மட்டும் இல்ல, நம்ம சென்னை, கோவை, மதுரை எல்லா ஊர்லயும் பெரும்பாலான ஹோட்டல்களில் பாதுகாப்புக்காக இரவு 11 மணி முதல் காலையில் 6 மணி வரை வெளியே கதவுகள் பூட்டலாகுமே. அப்படியே ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனில் நைட் டூட்டி வேலையில் இருந்த ஒரு நண்பரின் அனுபவம் தான் இங்கே படிக்க போறீங்க. இது ஒரு “கதை” மாதிரி இல்ல, ரொம்பவே நம்ம ஊரு வாழ்க்கையை நினைவுபடுத்தும் வகையில் இருக்கும்!
கதவுக்கு வெளியே “ஹல்க்”!
அந்த ஹோட்டலில் எல்லாரும் தூங்குற நேரம், நம்ம ரிசெப்ஷன் நண்பர் அமைதியா கம்ப்யூட்டர் பக்கத்துல இருக்குறாரு. அப்படியே திடீர்னு தடம் தடம் என்று கதவில ஒரு பையன் அடிக்க ஆரம்பிக்கிறான். மனசு குலுங்குது, “அந்த ராத்திரி நேரத்தில் யாருக்குத்தான் பயம் வராது?”
கொடுமை என்னன்னா, அந்த பையன் நம்ம ரிசெப்ஷன் நண்பர் கதவுக்கு நடுவில நின்று, அடுத்த 10 வினாடிகள் வரை ஹல்க் மாதிரி கதவை இழுத்துக்கொண்டு அடிக்க ஆரம்பிக்கிறான். நம்மவர் கதவை திறக்க வர்றார்னு பார்த்தும், சும்மா நிக்க மாட்டாரு! ஓஹோ, இதுதான் “வாடிக்கையாளர் ராஜா” என்றால், இந்த ராஜாவுக்கு சும்மாவா பொறுமை இருக்கும்?
“ஏன் கதவை பூட்டுறீங்க?” – கேள்வி தொடங்குது!
பின்னாடி கதவை திறந்து உள்ளே அழைத்ததும், அந்த பையனோட “அன்பான” மனைவி ஆரம்பிக்கிறார்.
“இது என்ன, கதவை பூட்டி வைக்குறீங்க? யாரையும் உள்ளே விடப்போறதில்லையா?”
நம்ம ரிசெப்ஷன் நண்பர், “அம்மா, பாதுகாப்பு காரணத்தினாலே தான் இரவு கதவுகள் பூட்டுவோம். இது ஹோட்டல் விதி,” என்று நிதானமா பதில் சொல்றார்.
ஆனா, அந்த அம்மாவுக்கு ஏதோ புதிய விஷயமா தெரிந்த மாதிரி, “ஆனா, ஏன் பூட்டுறீங்க? யார் உள்ளே வர முடியும்?” என்று மீண்டும் மீண்டும் கேட்கிறார். (நம்ம ஊர்லயும் சிலர், சமையல் உப்புக்காச்சி கேட்ட மாதிரி, ஒரே கேள்வியை மூன்று முறையாவது கேட்பாங்க!)
“Service எப்படி கிடைக்கும்?” – காமெடி வேற லெவல்!
அந்த பெண் முகத்தில் கோபத்தோடு, “பின்னே, மக்கள் எப்படி சேவை பெறுறாங்க?” என்று கேட்கிறார். (அந்த நொடியே, அங்கு நீங்கள் சேவை பெறிக்கிட்டே இருக்கீங்கன்னு மறந்துட்டாங்க போல!)
அவர்களுக்கு பதிலாக, “அவர்கள் கதவைத் தட்டுவாங்க, அல்லது ரிசெப்ஷனுக்கு ஃபோன் பண்ணுவாங்க. உடனே திறந்து விடுவோம்,” என்று நம்மவர் புரிய வைக்கும் முயற்சி.
அந்த பையன் சொல்றான், “அல்லது, நம்ம மாதிரி கதவை அடிச்சு திறக்க வைக்கலாம்!” (ரொம்பவே நம்ம ஊரு சில்லறை சினிமா ஸ்டைல் காமெடி!)
“கதவை திறக்க மறுக்கிறீங்க!” – திரும்பவும் பிரச்சனை
அப்படி கதவுக்கு சண்டை போட்டதும் போதும், இப்போது அவர்களுக்கு கொடுக்கப்பட்ட ரூம் லாக் வேலை செய்யவில்லை. “இது உங்களோட திட்டமா? எங்கள பணத்தைத் திருடுறீங்க!” என்று குற்றம் சுமத்த ஆரம்பிக்கிறாங்க.
நம்மவர், “நான் உங்களுக்கு வேறு ரூம் கொடுக்கிறேன், புதிய கீஸ் கொடுக்கிறேன்,” என்று அமைதியா வழி வகுக்கிறார்.
“நீங்க வேற வரணும்!” – எல்லை மீறிய வாடிக்கையாளர்
அந்த பெண், “நீங்க எங்களோட ரூம் வரை வந்து கதவு திறக்கணும்!” என்று கட்டாயப்படுத்துகிறாள். நம்மவர், “இல்லை அம்மா, பாதுகாப்பு விதிமுறையின்படி நான் ரிசெப்ஷனை விட்டு வெளியே வர முடியாது. இந்த கீ வேலை செய்யும்,” என்று தெளிவாக சொல்கிறார்.
அந்த பையன், “நீங்க வரலனா, உங்களுக்கு விளைவுகள் இருக்கும்!” என்று மிரட்டல் விடுகிறார். (நம்ம ஊரு டிராமா காட்சிக்கு நிகர்!)
நம்மவர் சிரிப்பை இருக்க முடியாமல், “சரி, இந்த சேவை பிடிக்கலன்னா, பணத்தை திருப்பி கொடுத்துட்டு வேறு ஹோட்டல்ல போய்க்கோங்க!” என்று கட்டிங் பதில்.
முடிவில் என்ன ஆயிற்று?
அவர்கள் எப்போதும் போல, “உங்க வேலையை பறிக்கிறோம்!” என்று சொல்லி, தம்பட்டம் அடிச்சு வெளியே போகிறார்கள். ஆனா, நம்ம ஹீரோ இன்னும் அங்கு வேலை பார்த்துக் கொண்டேயிருக்கிறார்! அவர்களோ, எந்தக் கேப்லும் மேலிருந்து கேள்வி வந்ததே இல்ல.
இதெல்லாம் பாத்தா, நம்ம ஊரிலோ அமெரிக்காவிலோ, வாடிக்கையாளர்களோட டிராமா எல்லா இடத்திலும் ஒரே மாதிரிதான்!
வாசகர்களுக்கு ஒரு பக்கா கேள்வி!
உங்கலுக்கும் இப்படியொரு “வாடிக்கையாளர் ராஜா” அனுபவம் இருந்தா, கீழே கமெண்ட்ல பகிருங்க! உங்கள் கதை கேட்டே நாங்க காத்திருக்கோம். “சார், கதவைத் திறக்கலன்னு” சண்டையோ, “சேவை கிடைக்கல”ன்னு புகாரோ இருந்தா, நம்ம சந்தோஷமா சிரிக்கலாம்!
நல்லா ரசிச்சீங்கன்னு நம்புறேன்! இப்படியா உங்கள் ஹோட்டல் அனுபவங்கள்? கமெண்ட்ல சொல்லுங்க, உங்கள் கதையோட நம்ம அடுத்த பதிவில் சந்திப்போம்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Locked doors