இரவு கணக்கு வேலை – எல்லாருக்கும் கிடையாது! ஒரு ஹோட்டல் கதையோடு நம்ம ஊர் அனுபவம்
நம்ம ஊர்ல "இரவு வேலை"ன்னா பலருக்கும் முதலில் நினைவுக்கு வருவது கார்ப்பரேட்டில் வேலை செய்யுற பசங்க, வாடிக்கையாளர்களின் தொந்தரவு, இல்லனா ஒரு பெரிய சொல்லும் – 'நைட் ஷிப்ட்'. ஆனா, ஹோட்டல் ரிசப்ஷனில் இரவு வேலைன்னா? அது வேற லெவல்!
இந்த கதையை படிங்க – ஒரு அமெரிக்க ஹோட்டல் ரிசப்ஷனில் நடந்த அனுபவம். நம்ம ஊர்லயே நடந்த மாதிரி, நம்ம பாணியில் சொல்லறேன்.
இரவு 1 மணிக்கு பின், ஹோட்டலில் எதுவும் நடக்காது – எல்லாரும் தூங்குறாங்கன்னு நினைச்சீங்கனா, அது தப்பு! ரெண்டாவது நாள் இரவு, ஒரு புது ஊழியர் (பயங்கர பசிங்க, வயசு 19 தான் – நம்ம ஊர்ல இப்படித்தான் பெரியவர்கள் சொல்வாங்க, “பசங்க இன்னும் பசங்கதான்!”) இரவு கணக்கு வேலைக்கு வந்து சேர்ந்தார். நாலு நாள் பயிற்சி முடிஞ்சு, இப்போ பெரியவரோட நேரடி பயிற்சி.
போதும் பரிசு போல, 1 மணி கழிச்சு, ஒரு விருந்தினர் வந்தார். அவரை பார்த்தே நம் புது ஊழியர் அப்படியே சொக்கிப்போனார்! வாடிக்கையாளர் ஓடித்தல்லாமல் நடக்க முடியல; முகம் முழுக்க வியர்வை, கண்கள் சின்னப்புள்ளிப் போல, வாயில் சத்தம்… நம்ம ஊர்ல பார்த்தா, “இவன் ஏதோ நல்ல வேலை அல்ல!”ன்னு பெரியவர்கள் சொல்வாங்க.
பொதுவா ஹோட்டல் ரிசப்ஷனில், வாடிக்கையாளருக்கு ரூம் கீ கொடுக்கணும்னா, அவரோட பெயர் பதிவு இருந்தா தான் கொடுப்பாங்க. நம்ம புது ஊழியர், நம்பிக்கை, நேர்மை எல்லாம் கூட, கீ கொடுக்க முடியாது. ஆனா அந்த விருந்தினர் வேற திசை போயிட்டார் – தூங்காம, சும்மா உட்கார்ந்தா, படம் சரியா போயிருக்கும். புது ஊழியர் அவனை ரிசப்ஷன் மேசையிலேயே உட்கார வைத்து விட்டார் – இது நம்ம ஊர்ல “பொதுவா செய்யக்கூடாத தவறு!”ன்னு சொல்வாங்க.
அடுத்த 10 நிமிஷத்திலேயே, அந்த வாடிக்கையாளர் போட்டு காட்டினார்! வாயில் கிளிக் சத்தம், கண்கள் அப்படியே வெளியே வந்த மாதிரி, “இந்த மாதிரி நம் ஊர்ல இருந்தா, ‘சாமி எதாவது ஆவி பிடிச்சிருச்சு!’ன்னு சொல்வாங்க!” நம்ம ரிசப்ஷன் ஊழியர் பகீரென 911க்கு (நம்ம ஊர்ல 100 போல) அழைக்கிறார்.
அதுக்கப்புறம் வந்தது, நம்ம ஊர்ல பத்து பேரு கூட்டமா வந்து கத்துற மாதிரி – அங்க Firefighters, Ambulance, Police எல்லாம் ஓடிவந்து அந்த வாடிக்கையாளரை சமாளிக்கிறாங்க. அவன் வேற, “நீங்க என் எலும்பை எடுத்துடாதீங்க! எனக்கு பறக்கணும்!”ன்னு அலறுறார். (நம் ஊர்ல இருந்தா, “இவன் எலும்பு காய்ந்தவர் போல!”ன்னு நக்கல் அடிப்பாங்க!)
கடைசியில், மூன்று பேர் பிடிச்சி, இரண்டு பேர் கட்டி, ஊர்வலமாக தூக்கிச் செஞ்சாங்க. பாருங்க, ஹோட்டல் வேலைன்னா சும்மா இல்லை!
இந்த சீனை பாத்து, நம் புது ஊழியர் பதறிப் போய், “நான் இந்த வேலைக்கு வர முடியாது!”ன்னாராம். நம்ம ஊர்ல, “அது சரிதான், பசங்க தானே!”ன்னு பெரியவர்கள் ஏற்றுக்குவாங்க. அவனுக்கு வேற, ‘நீங்க என்ன வேணும்னாலும் சொல்லுங்க, ஆனா நான் போறேன்’ன்னு சொல்லிட்டார். நல்ல பழக்கம் – ராஜீனா கடிதம் எழுதி விட்டு போனார்.
இந்த கதையை கேள்விப்பட்ட ஹோட்டல் மேனேஜர் கூட, “இந்த மாதிரி சம்பவம் நடந்திருக்குமா?”ன்னு கேமராகள் செக் பண்ணி பார்த்தாராம்! நம்ம ரிசப்ஷன் ஊழியர் சொன்னார், “இரவு கணக்கு வேலை எல்லாருக்கும் கிடையாது!"
நம்ம ஊர்ல இருந்து பார்ப்போம் –
இது நம்ம ஊர்ல நடந்திருந்தா, பக்கத்து ரெஸிடென்ஸ்க்காரர் எல்லாம் கூடி, “அது என்ன சத்தம்? யாராவது ஆவி பிடிச்சாச்சா?”ன்னு ஆராய்ச்சி ஆரம்பிப்பாங்க! நம்ம ஊர்ல ஹோட்டல் வேலைன்னா பயம் இல்லைன்னாலும், சில நேரம், எதிர்பாராத சம்பவங்கள் நடந்தா, பெரியவர்கள் சொல்வது போல், “வேலைக்கு வேலை இருக்கணும், உயிருக்கு உயிர் இருக்கணும்!”
நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்?
உங்க நண்பர்கள், உறவினர்கள் ஹோட்டலில் வேலை பார்த்து இருக்காங்களா? இப்படிப்பட்ட சம்பவங்கள் நடந்திருக்கா? உங்க அனுபவங்களை கீழே கமெண்ட்ல பகிருங்கள்! ஹோட்டல் வேலை, சும்மா இல்லை – இரவு வேலைன்னா, இன்னும் வேற லெவல்!
நம்ம ஊர் பசங்க, பசங்கதான் – ஆனா, சவால் வந்தா சமாளிக்கறதும் நம்ம பாணி!
இந்த பக்கத்தை உங்க நண்பர்களுடன் பகிருங்க! அடுத்த முறையாவது ஹோட்டல் ரிசப்ஷனில் நடந்த உங்க கதையையும் எழுதுங்க!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Night Audit Isn't for Everyone