இரவு நேரத்தில் ஹோட்டல் கதவுகளை பூட்டுவது ஏன்? – ரிசெப்ஷனிஸ்டின் நகைச்சுவை அனுபவங்கள்!
நம்ம ஊரில், வீடெல்லாம் இரவு 10 மணிக்கு பூட்டிப் படுக்குறது சாதாரண விஷயம். ஆனா, அந்த விஷயத்தை ஹோட்டலிலும் கடைபிடிக்கிறோம் என்றால், மக்கள் புரிந்துகொள்ளவே மாட்டாங்களாம்! சொன்னால் நம்புவீங்களா?
நான் சொல்றேன், ஒரு நகர ஹோட்டலில் இரவு வேலை பார்க்குற ரிசெப்ஷனிஸ்ட். இந்த ராத்திரி வேலைக்கு தனி சுகமே இருக்கு. ஆனா, யாருக்காக இந்த கதவுகளை பூட்டுறோம், அதை புரிஞ்சுக்கிறவங்க கம்மிதான்!
ஹோட்டல் கதவுக்கு பூட்டு போட்டா – உலகம் சுழலுமா?
நம்ம ஊர் பேருந்து நிலையம் போல, பெரிய ஹோட்டல்களில் லாபி எப்போதும் கூட்டம் நிறைந்திருக்குமே. இரண்டு கதவுகள், ஒரு பக்கம் அத்தனையோ மக்கள் வெளியே இருந்து உள்ளே வந்து போகின்றாங்க. பகல் நேரத்தில் எல்லாம் யாராவது தண்ணி வாங்குறாங்க, ஏசி குளிர் அனுபவிக்குறாங்க, நாலு பேரு நடந்து போறாங்க – யாருக்கும் கவலை இல்லை.
ஆனா இரவு ஆனவுடன், கதவுகள் பூட்டும் நேரம் வந்துவிடும். நம்ம ஊர் போல, "ஏய், இரவு ஆகுது, கதவு பூடு!" என்பாங்க இல்லையா? அதே மாதிரி தான், ஹோட்டலில் வாடிக்கையாளர்களும் ஊழியர்களும் பாதுகாப்பாக இருக்க வேண்டும் என்பதால்தான் கதவுகள் பூட்டப்படுது.
பக்கத்து பார் விட்டு வரும் ‘மாஸ்டர்’கள்
இப்போ பாரில் மூஞ்சில சிவப்பு விழுந்து வர்றவங்க, “அடடா! இந்த சோபா தான் என் வீட்டில இருக்கணும்!”ன்னு நினைச்சு, அப்படியே ஹோட்டல் லாபியில் விழுந்து தூங்கிடுவாங்க! ஒருத்தர் ஹவாயி சட்டையோட வந்து சோபாவை தலையணை மாதிரி பயன்படுத்தி, பக்கத்தில் புதிய வாடிக்கையாளர் வர, அவங்க ரொம்ப நேர்த்தியா சிரித்துக்கொண்டு 'வெல்கம்' சொல்ல வேண்டியது நமக்கு தான்!
"கதவு பூட்டுது" – இதை ஏன் புரிஞ்சுக்க மாட்டீங்க?
பெரிய உயரமான எழுத்துல, பலகையில் எழுதி வைக்கிறோம் –
“கதவு பூட்டப்பட்டுள்ளது. உங்கள் பாதுகாப்பிற்காக. ரூம் கார்டை பயன்படுத்தவும்.”
இதையும் பார்த்து, ஒவ்வொரு 15 நிமிடத்திற்கு ஒருத்தர் வந்து, கதவை குரங்கு மாதிரி தட்டுறாங்க! உள்ளே இருக்குறேன் என்றால், "நீ தான் கதவை பூட்டியிருக்கியா?"ன்னு கேள்வி பாராட்டு.
நம்ம ஊரில் சிக்கன் ப்ரியாணி சாப்டு கை கழுவுற மாதிரி, ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனிஸ்ட் வேலை செய்யும் போது, இந்தப் பாட்டு ரிபீட் ஆகுதே!
ரூம் கார்ட் – இந்த 'விசைத்தாளி'யை பயன்படுத்த கத்துக்க வேண்டாமா?
வாடிக்கையாளர்களுக்கு ராத்திரி நேரத்தில் உள்ளே வர ரூம் கார்ட் கொடுக்குறோம். அது இல்லையெனில், ரிசெப்ஷன் பக்கம் அழைக்கும் 'இன்டர்காம்' பெரிய பிள்ளையார் மாதிரி இருக்கே! அதில் 'ப்ரஸ் பார் ரிசெப்ஷன்' என்று எழுதி இருக்கிறது. ஒரே அழுத்தல் – ஜாலி!
ஆனால், சில சமயம் நம் மக்கள் – "நான் இங்கே இருக்கறேன், நீ தான் கதவைத் திறக்கணும்!"ன்னு, பக்கத்து வீட்டு ராமு மாமாவை போல நம்பிக்கையோடு கதவை தட்டுவாங்க.
வெளிநாட்டவரா இருந்தாலும், நம்ம ஊரு காமெடி வேற லெவல்
இது எல்லாம் நம்ம ஊரு பாட்டி வைத்தியசாலை கதை மாதிரி தான். பாதுகாப்புக்கு பூட்டு போட்டாலும், "நான் உள்ளே போகணும்!"ன்னு சண்டை போடுறவங்க – எல்லா நாட்டிலும் இருக்கிறார்கள்.
ஒருவரும் வாடிக்கையாளர் இல்லையென்றால், "நீங்க இவ்வளவு கதவை பூட்டுறீங்க, என்ன தண்ணி வைக்கறீங்க!"ன்னு கேட்பாங்க. நம்ம ஊர் சில்லறை கடை பாட்டிகள் போல தான், எங்கயும் இதே கதை.
ரிசெப்ஷனிஸ்டின் இரவு நேர 'தெரபி'
இந்த கதவுகள் பூட்டும் கதையெல்லாம் சொல்லி, நானும் கொஞ்சம் மனம் தளர்ந்து, பசங்க நகைச்சுவை மாதிரி எழுதிட்டேன். பத்தாவது முறையாக, “பாத்துக்கங்க, ராத்திரி 9 மணிக்கு பிறகு ஹோட்டல் கதவு பூட்டப்படும். நம்ம ஊர் அப்டேட்!” என்று சொல்லி வைக்குறேன்.
முடிவில் – உங்கள் அனுபவம் என்ன?
நீங்க எப்போவும் ஹோட்டலில் கதவு பூட்டியிருக்கும்போது வெளியில தட்டிய அனுபவம் இருக்கா? அல்லது, உங்க ஊரில் இப்படிப்பட்ட காமெடி சம்பவம் நடந்திருக்கா? கீழே கமெண்ட்ல பகிர்ந்து, நம்ம ஊர் ஹோட்டல் கதவுகளுக்கு ஒரு 'வாழ்த்து' சொல்லுங்க!
நம்ம ஊர் மக்கள் மாதிரி யாரும் இல்ல. ஹோட்டல் கதவு பூட்டும் கதை, சிரிப்பும், அனுபவமும் – இதுதான் வாழ்க்கை!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Why do people not get that we lock our hotel doors overnight?