“உங்களை உங்க பாணியில் கையாளுவேன்!” – அலுவலகத்தில் நடந்த அந்த சிறிய பழிவாங்கும் கதை
அலுவலக வாழ்க்கை என்பது நம்மில் பலருக்குமே ஒரு பெரிய சினிமா மாதிரி தான். அங்க நடக்கும் டிராமா, காமெடி, சண்டை, பழிவாங்கல் – எல்லாமே சில நேரம் நம்மை சிரிக்க வைக்கும், சில சமயம் புண்படுத்தும்! இப்போ பார்க்கப்போகும் கதை, நம்ம ஊரு அலுவலகத்தில் பலரும் அனுபவிக்கும் ‘நம்பிக்கை ஊழியர்’ வாழ்க்கையை, ஒரு நாயகனின் பார்வையில் சொல்லப்படுகிற ஓர் உண்மை அனுபவம்.
எல்லா அலுவலகத்திலயும் இருக்கும் அந்த ‘நல்லபடிப்பாளி’ சார் மாதிரி, இவரும் பொதுத்துறை அலுவலகத்தில் வேலை பார்த்து வருகிறார். தன்னுடைய வேலைக்கான சம்பள தரம், பயிற்சியாளர்களை விட குறைவானது என்றாலும், அனுபவமும் அறிவும் அதிகம் என்பதால், பல வருடங்களாக புதியவர்களுக்கு பயிற்சி நடத்தி வந்தவர். ஒவ்வொரு முறையும் கொஞ்சம் கூடுதல் தொகை மட்டும் கிடைக்கும் – அதுவும் “நம்ம ஊரு” அலுவலகங்களிலே ‘சும்மா’ கட்டாய பணி மாதிரி தான்!
இப்போ, ஒரு பெரிய அமைப்பு மாற்றம் நடக்குது. அவருடைய துறை, மைய நிலையா மாறப் போகுது. அதனால் புதிய வேலைக்காரர்கள் நிறைய பேரை சேர்க்கிறாங்க. நம்ம ஹீரோவுக்கு, “பயிற்சி நடத்துங்க சார்”ன்னு மீண்டும் அழைப்பு. முதல் குழுவில் இருந்தவர்கள் எல்லாம் நல்லா இருந்தாங்க; புத்திசாலி, நேரத்திற்கு வருபவர்கள், கற்றுக்கொள்ள ஆர்வம் கொண்டவர்கள்.
ஆனா அடுத்த குழு? அப்போவே பஞ்சாயத்து ஆரம்பம்! ஒருத்தர் தாமதமா வர்றாங்க, இன்னொருத்தர் செல்போன்ல பிஸியாக இருக்காங்க, ரெண்டு பேர் நேரில் நின்று விவாதிக்க ஆரம்பிச்சுட்டாங்க. இது எல்லாமே மேலாளரிடம் சொல்லியும், அவர் சொல்றது “பசங்க பசங்கதான், நீங்க நல்லா செய்றீங்க, பாருங்க...” – உங்க அலுவலகத்திலும் இப்படிப்பட்ட ‘உற்சாக மேலாளர்’ இருந்திருப்பார் இல்ல?
ஒரு வாரம் முழுக்க அவமானம், சங்கடம், மன அழுத்தம். இறுதியில், இருவருக்கு நம்ம ஹீரோ சொல்லிய விஷயமே தவறு என்றுதான் வாதம். அனுபவம், அறிவு எல்லாம் இருந்தும், அவர்களை சமாளிக்க முடியாமல் கோபம் வந்துவிடும். “நான் தான் பயிற்சியாளர்!”ன்னு சொல்லி, கையில் இருந்த புத்தகத்தை மேசையில் போட்டு ஊதி விட்டார். அடுத்த விநாடி, அந்த இருவரும் “ஏன் இப்படிச் நடந்தீங்க?”ன்னு புறப்பட்டு மேலாளரிடம் புகார்!
நம்ம ஹீரோ கஷ்டப்பட்டு எடுத்த பயிற்சி குறிப்புகளை மேலாளரிடம் ஒப்படைத்து, தனக்கு ஆதாரம் இருக்கிறது காட்டினார். ஆனா அதிகாரிகள் நேரில் வந்து, அவரை கேட்டுக்கொள்ளாமல், “நீங்கள் ஒழுங்கா நடந்துக்க வேண்டியதுதான்”ன்னு கத்தினாங்க. அலுவலகத்தில், கீழுள்ளவங்க கஷ்டப்படுறதை மேலுள்ளவர்களுக்கு புரியவே முடியாது போல!
நம்ம ஹீரோவும், “இதற்கப்புறம் இந்த குழுவுக்கு பயிற்சி நடத்த மாட்டேன்”ன்னு சொல்லி விட்டு, வழக்கம்போல் வேலைக்கு போய் வந்துவிட்டார். ஆனா, அந்த குழுவில் இருந்தவர்கள் அளித்த புகாரால், மேலாளர்கள் அவர்மீது ‘கடுமையான ஒழுக்கக் குறைவு’ வழக்கு தொடங்கினார்கள். ஆலோசனைக்கே இடம் இல்லாமல், வேலையை இழக்கும் நிலை வந்துவிட்டது!
நல்லவேண்டாம், அதே அலுவலகத்தில் இன்னும் பெரிய அதிகாரி வந்து, “இந்த மேலாளர் புதிது, அஜானுபாவம்... வேறு வழக்கு வேண்டாம்”ன்னு அந்த வழக்கை முடிக்க வைத்தார். ஆனாலும், நம்ம ஹீரோவுக்கு ஏற்பட்ட மனவுணர்ச்சி குறையவில்லை.
இவ்வளவு நடந்த பிறகு, இரு வாரங்கள் கழித்து அந்த மேலாளர், மீண்டும் புன்னகையோடு வந்து, “இப்போது புதிய வேலைக்காரர்கள் வரப்போகிறார்கள், மீண்டும் பயிற்சி நடத்துங்க”னு கேட்டார். நம்ம ஹீரோவோ, “நான் பயிற்சியாளர் இல்ல, ஒரு படி மேலுள்ளவரை பாருங்க!”ன்னு சொல்லி, புன்னகையோடு தப்பிக்கிறார்.
அப்புறம் என்ன? அலுவலகத்திலே வேறு ஒரு பகுதியில் இருந்து மேலாளரை கொண்டு வந்து பயிற்சி நடத்த வைத்தார்கள். வேலை தாமதம், செலவு கூடுதல், பிழைகள் அதிகம் – புகார்கள் குவிஞ்சது!
நம்ம ஊர் பழமொழி மாதிரி, “ஏழையையும் அவமானப்படுத்தினால், அவனும் பழி வாங்கும்!” – அந்த மேலாளர்களுக்கு நல்ல பாடம் கற்றுக்கொடுத்தார் நம்ம ஹீரோ.
முடிவுரை: அலுவலகத்தில் நம்மை மதிக்காமல், நம்ம சிரமங்களை புரியாமல், மேலவர்கள் தன்னம்பிக்கையோடு நடந்துகொண்டால், நம்மால முடிந்த அளவுக்கு நம் தகுதியை நிரூபிக்கிறோம். ஆனால், ஒரு கட்டத்தில் நம்ம மனசுக்கு சும்மா இருக்க முடியாது! அந்தப்போதுதான், இந்த மாதிரி ‘சிறிய பழிவாங்கும்’ சம்பவங்கள் நடக்குது.
நீங்களும் இதுபோல் அலுவலகத்தில் அனுபவித்திருக்கிறீர்களா? உங்களுக்கான ‘பழிவாங்கும்’ கதைகள் என்ன? கீழே கமெண்ட் பண்ணுங்க – வார்த்தையை வெளியே போடலாம், ஓர் நிமிடம் கூட மனசுக்கு சாந்தி கிடைக்கும்!
பொதுவாக, வேலை எங்கே இருந்தாலும், மனித இனத்துக்கே இது ஒரு பொதுவான அனுபவம்தான். மதிப்பும், அனுபவத்துக்கும் மதிப்பு கொடுப்பது தான் நல்ல மேலாளர்களின் பண்பு.
– உங்க அலுவலகத்தில் நடந்த கதை உங்களுக்குள் வைத்துக்கொள்ளாதீங்க, பகிர்ந்திடுங்க!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Treat me badly, then expect me carry on as if nothing happened? Uh, ok...