உத்தரவாதம் தரவில்லை எனில்... என் பழிதான் வித்தியாசமானது! ― ஒருவனின் 'பேட்டி ரிவேஞ்ச்' கதையுடன் தமிழ் அலசல்
நமஸ்காரம் வாசகர்களே!
இன்றைய காலகட்டத்தில், வேலைவாய்ப்பும், சம்பளமும், மேலாளர்களின் வாக்குறுதியும் ― மூன்றும் ஒரே நேரத்தில் அமையும் போது தான் பாக்கியம், இல்லையென்றால்... அப்புறம் நடக்கும் விஷயங்களை ஓர் ரெடிட் கதையில் பார்த்து வெகுசிறப்பாக ரசிக்க முடிந்தது! அந்தக் கதையை உங்களுக்காக தமிழில் அழகாகக் கொண்டு வந்திருக்கிறேன்.
கதை ஆரம்பம் ― ஒரு நடுநிலை அலுவலகம், நல்ல கூட்டணி, ஆனால்...
இது நம் ஊர் அலுவலகம் போலவே, ஒரு நடுத்தர துறையில் வேலை பார்க்கும் ஒருவர். சம்பள உயர்வு நாயிக்கு போட்டி போடும் அளவுக்கு குறைவு, ஆனாலும் அந்த இடத்தின் கலாச்சாரம், கூட்டுணர்வு, வேலைக்கும் வேலைக்கு இடையிலான ஒற்றுமை ― எல்லாம் அச்சு அசலாக இருக்கின்றன. நம்ம ஊரில் "அண்ணன்-தம்பி" மாதிரி வேலை பார்ப்பவர்கள், ஒருவருக்கொருவர் சாப்பாடு பகிர்ந்துகொள்வது போல, அங்கும் நல்ல நட்பு.
அவருக்கு குடும்பத்தில் சில மாற்றங்கள் வர, வீட்டை விட்டு நூறு மைல் தாண்டி போய், "காண்டிராக்ட் வேலை" (அதாவது, இடைக்கால ஒப்பந்த வேலை) செய்ய வேண்டிய நிலை. அந்த வேலை சம்பளம் இரட்டிப்பு! ஆனாலும், இவருக்கு பழைய அலுவலகம் மீதான அன்பு அதிகம். அதனால், பாகம் நேரம் (part-time) வேலை செய்வதாக ஒப்புக்கொள்கிறார். மேலாளரும், "இப்போ இடம் இல்ல, ஆனா பிறகு திங்கள் நேர வேலைக்கு வேணும்னா அழைக்கலாம்" என்று வாக்குறுதி.
வாக்குறுதி காற்றில் பறக்க, பழி எங்கே போகும்?
நம்மவரும், நல்ல நம்பிக்கையுடன் இரவு வேலைக்கு போக ஆரம்பிக்கிறார். நாள்கள் கடக்க, காலை வேலையில் இடங்கள் திறக்கின்றன. ஆனாலும், இவரை தள்ளிப்போட்டு, வேறு யாரையோ எடுத்துக்கொள்கிறார்கள். மேலாளரிடம் நேரடி பேச, "உங்களை திரும்ப அழைத்தால், மற்ற நல்ல ஊழியர்களும் போய் வெளியில வேலை பார்க்க ஆரம்பிப்பார்கள்; அது ப்ரசிடென்ட் ஆகிவிடும்" என்று ஓர் அழுகுரல் பதில்!
நம்ம ஆளும், "சரி, நான் என் வேலையை பார்த்துக்கொள்கிறேன்" என்று முகமூடி போட்டாலும், உள்ளுக்குள்ளே அந்த பொறுமை நஞ்சு மாதிரி ஊற ஆரம்பிக்கிறது. எங்க பாட்டி சொல்வது போல, "பழி வாங்கும் வாய்ப்பை விட, பழி வாங்கும் சந்தோஷம் அதிகம்!" என்பதுதான் இங்க நடக்கிறது.
"அப்போ நீங்க நமக்கு வாக்குறுதி இல்லையே, நானும் நம்பிக்கை வைக்க மாட்டேன்!"
பெருமாளுக்கு கோயிலில் தரிசனம் கிடைக்காத மாதிரி, நம் நண்பருக்கு காலை வேலை கிடைக்கவில்லை. ஆனால், இப்போ அவர் மட்டும் இல்லாமல், தன்னுடன் வேலை பார்ப்பவர்களைப் பாத்து, "நீங்க ஏன் இங்கவே உழைக்கிறீங்க? காண்டிராக்ட் வேலைக்கு போனா சம்பளமே இரட்டிப்பு, நேரமும் ஒழுங்கா இருக்கும்" என்று சொல்ல ஆரம்பிக்கிறார். பஞ்சாப் சாம்பார் போல, கீழே இருந்து கிளம்பும் கிளியர்!
இப்படியே, ஐந்து முக்கிய ஊழியர்களை கண்டிராக்ட் வேலைக்கு கொண்டு போக திட்டம் போடுகிறார். மேலாளர்களுக்கு இது தெரியவே தெரியவில்லை; ஆனால் விரைவில் தான் தெரியும்! மற்றவர்கள் கூட இந்த வழியில போகலாம் என்பதற்கும் அவர் தூண்டுகிறார்.
தமிழ் பணியிட கலாச்சாரத்தில் இது எப்படி பொருந்தும்?
நமக்கு அலுவலகங்களில் மேலாளர் சொல்வது கடைசி வார்த்தை மாதிரி! "என்னடி உங்க நம்பிக்கை?" என்று கேட்பது போல, மேலாளர்கள் சொன்னபடி நடந்தால் தான் நலம். ஆனால், நாளைக்கு நம்ம மேலாளரே நம்மை விட்டுவிட்டால், நம்ம பழி நம்மை விடாது! அதான் இந்த கதையில், பழிவாங்கும் புத்திசாலித்தனமான தமிழன் மாதிரி, "நீங்க எனக்கு வாய்ப்பு தரலை, நானும் உங்க அலுவலகத்திற்கு நஷ்டம் தர்றேன்" என்று முடிவு செய்கிறார்.
பொதுவாக, நம்ம ஊரில் இப்படி நேரில் எதிர்க்க முடியாமல் இருந்தாலும், "அவர் எங்க வேலைக்கு வந்தா நம்மும் போயிடுவோம்" என்று ஊடாடி பழிவாங்குவோம். அந்த நுணுக்கமான பழி தான் பெருமை!
முடிவில் ― பழிவாங்கும் கலாசாரம், நம் தமிழனின் நுட்பம்!
இந்த கதை நமக்கு ஒரு நல்ல பாடம் சொல்லுகிறது. வேலை இடத்தில் நம்பிக்கையை மதிக்காத மேலாளர்களுக்கு, ஊழியர்கள் எப்படி நுணுக்கமாக பழி வாங்குகிறார்கள் என்று. நம்ம ஊரில் கூட, "உங்க மேலாளரை நம்ப முடியாது, உங்க வாய்ப்பை நீங்க தேடிக்கோங்க!" என்பதும், "ஒருத்தர் மேல் தவறு நடந்தா, அவர் மட்டும் இல்ல, அவரோட கூட்டமும் பாதிக்கப்படும்!" என்பதும் நல்லது.
நீங்களும் இப்படிப்பட்ட அனுபவங்களை சந்தித்திருக்கிறீர்களா? உங்கள் அலுவலகத்தில் உங்களுக்கு கொடுத்த வாக்குறுதி மீறப்பட்டால், நீங்கள் என்ன செய்தீர்கள்? கீழே கருத்தில் பகிருங்கள். நம்ம ஊரில், பழிவாங்கும் சந்தோஷம் கூட, வேலை பார்ப்பது போலவே சுவைதான்!
அடுத்த பதிவில் சந்திப்போம், வணக்கம்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Don’t want to give me what you promised? Fine I’ll take more.