எங்கள் அண்டை வீடுகாரியின் ‘ஐந்தாம் பரிமாணம்’ காரியங்கள் – ஒரு சிறிய பழிவாங்கும் கதை!
ஒரு வீட்டு மன்றத்தில் நம்ம ஊர் கிசுகிசுப் பாட்டி இருந்தா எப்படி இருக்கும்? அவங்க எந்த விஷயத்திலும் மூக்கை நுழைச்சு, எல்லாரையும் தலையாட்டி, தானே பெரிய நீதிபதி மாதிரி நடக்கிறாங்க. ஆனா, அவர்தான் பிரச்சனையிலும், புகாரிலும் முதலிடம் பிடிச்சிருப்பாங்க! அப்படி ஒரு அண்டை வீடுகாரரைப் பற்றிதான் இந்த ரெட்டிட் கதையில் சொல்லிருக்காங்க. நம்ம ஊர்ல ‘அவங்க இருந்தா சும்மா இருக்க முடியாது’ன்னு சொல்வாங்க. அந்த மாதிரி ஒரு ஆளு!
நம்ம கதையின் நாயகி, ரெட்டிட் பயனர் u/Snoopy_Sista எழுதியிருக்கிற கதையை படிச்சவுங்க எல்லாரும் கண்ணைக் கட்டிக்கிட்டு சிரிச்சிருப்பாங்க. இவரோட அண்டை வீடுகாரி, தன்னாலேயே “tenant advocate”ன்னு பெரிய பட்டத்தை போட்டுக்கிட்டாங்க. ஆனா, அந்த மண்டபத்துக்கு புகார் அளிக்கிறவரும், மற்றவர்களைக் குறை சொல்றவரும், எல்லாம் இவர்தான்!
அந்த அக்கா, நல்லா பாக்குற மாதிரி ஒரு பக்கா பைத்தியம் மாதிரி இருக்காங்க. யாரையாவது பின் தொடர்வது, ஏதாவது குற்றச்சாட்டைச் சொல்வது, பிறகு மேலாளரிடம் "நான் அவங்ககிட்ட பேசியதே இல்லை, வேற யாருக்கோ சொன்னேன்"ன்னு காலையில் சொன்னதை மாலையில் மறுக்குறது – இது அவருக்கு சாதாரணம்! இதோ, ஒரு நாள் வீட்டு மேலாளரைத் தானே பேசியிருக்கிறதைக் மறைத்து, மேலாளர்தான் தன்னை தாக்கினார்னு போலீசுக்கு புகாரும் கொடுத்திருக்காங்க. நம்ம ஊர்ல அப்படியெல்லாம் நடக்கும்னு சொன்னா, விசுவாசிப்பீங்களா?
அவரோட சமூக ஊடகத்தில் கூட, தன்னை "ஐந்தாம் பரிமாணம்"க்கு போக கூடியவர்னு சொல்லிக்கறாங்க. ஆங்கிலத்திலேயே 'fifth dimension'ன்னு சொல்லுவாங்க. நம்ம தமிழ்ல சொன்னா, பூதகாலம், வருங்காலம் எல்லாம் கடந்து, 'அசுர சக்தி'யோட பஞ்சபூதங்களைத் தாண்டி போவதுபோலவே! "என்னைத் தாக்கிக்கிட்டிருக்கும் எதிரிகள் எல்லாம் என்னை எட்ட முடியாது, நான் பரிமாணம் தாண்டி போயிருவேன்,"ன்னு அவரோட ஸ்டேட்டஸ்! நம்ம ஊர்ல இதை கேட்டா, "அந்தக்காரி பைங்கர ஜாதி! பிசாசு பிடிச்ச மாதிரி பேசுறா!"ன்னு சொல்றாங்க.
இப்படி சாமான்யமான மக்கள் ஓடி ஒளிய வைக்குற மாதிரி இருந்தாலும், நம்ம ரெட்டிட் நாயகி ஒரு சிறிய பழிவாங்கும் திட்டம் போடுறாங்க. நம்ம ஊர்ல வீட்டுக்கு முகில் கண் வைக்குறதைப் பார்த்திருப்பீங்க. பசுமை நிறம், நீலம் கலந்த பாறைகள் மீது, கண்கள் மாதிரி ஓவியமிட்டு – ‘கண்ணுக்குக் கண்ணாக’ வைக்கிறாங்க. சின்ன வயதில் வீட்டு வாசலில் கண்ணுக்கண் வைக்கும் குடும்பங்களைப் பார்த்து இருவரும் சிரிப்போம். அந்த மாதிரி, அந்த பைத்தியம் அண்டை வீடுகாரி பயப்படுவாங்கன்னு நம்பி, அந்தக் கண்களோட பாறைகள் எல்லா இடத்திலும் வைக்க ஆரம்பிச்சாங்களாம்!
இந்த நடத்தை, நம்ம ஊர் பழக்க வழக்கங்கள் நினைவுக்கு வரச்செய்யும். 'தலையெடுக்குற பிசாசுக்கு தக்க பழி'ன்னு சொல்வாங்க. யாரும் கெடுதல் செய்ய கூடாது, கண்ணுக்கு கண் வைக்கணும்! அந்தக் கண்கள் பார்த்தா, அந்த அக்காவுக்கு இரவு தூக்கம் வராது போல! இப்படி சிறிய பழிவாங்கும் முயற்சி, சட்டப்படி தவறு இல்லையென்று நம்புறது கூட நம்ம ஊர்ல ‘அடி – அடி’னு சிரிப்பதுக்கு சேர்ந்த விஷயம்!
பிறகு, இந்த மாதிரி அண்டை வீடுகாரர்கள் நம்ம ஊரிலும் ஒவ்வொரு தெருவிலும் இருக்காங்க. ஒருவேளை, கதையைப் படிக்கிற நீங்கள் கூட இதை அனுபவித்திருப்பீர்கள்! வீட்டுக்குள் தேவையில்லாமல் நுழைய, பசங்களைப் பார்த்து, "இவன் என்ன செய்றான்?"ன்னு பக்கத்து வீட்டு மாமி கேட்குறது, சும்மா இல்லையே! நம்ம நாட்டு கம்யூனிட்டி கலாச்சாரம், எல்லாரும் ஒன்றாக இருக்கணும், ஆனா ஒரு இரண்டு பேரு இப்படித்தான் தலையாட்டி பழக்கமா இருக்காங்க.
இந்த கதையில் நம்ம ரெட்டிட் நாயகி காட்டிய புத்திசாலித்தனமும், நம்ம ஊர் கண்ணுக்கணும் கலாச்சாரமும் கலந்து ஒரு அழகான பழிவாங்கும் கதை உருவாயிருக்கிறது. “பழி வாங்கும் அக்கா”ன்னு சொன்னா, நம்ம ஊர்ல எல்லாரும் சிரிப்பாங்க. ஆனா, இந்தக் கதையை படிச்சவுடன், அண்டை வீடுகாரர் அச்சத்திலிருந்து விடுபட ஒரு வழி கிடைத்த மாதிரி இருக்கிறது.
முடிவுரை:
இந்த அனுபவம் நமக்கெல்லாம் ‘அண்டை வீட்டுப் பாட்டிகள்’க்கு எப்படி சமாளிக்கணும், எப்பொழுதும் நேர்மையாகவும், புத்திசாலித்தனமாகவும் இருக்கணும் என்று சொல்லும் ஒரு நல்ல பாடம்! உங்க தெருவில் ஏதேனும் இதுபோன்ற அனுபவம் இருந்தா, கீழே கமெண்ட் பண்ணுங்க – நம்மளோடு கதைகள் தொடரட்டும்! “பழி வாங்கும் கதை”களுக்கு ஒரு நல்ல இடம் இது!
நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்? உங்கள் அண்டை வீடுகாரர் எப்படி இருக்காங்க? கமெண்ட்ஸ் மூலம் பகிர்ந்துகொள்க!
அசல் ரெடிட் பதிவு: My crazy neighbour