'எனக்கு இந்த விசையில் மிகவும் பாசம் இருக்கு!' – ஒரு சின்ன பழிவாங்கும் கதை
புதிய காரும், பழிவாங்கும் 'பாசம்' – நம்ம ஊர் கதையா இதெல்லாம்?
நம்மில் பலருக்கு கார் வாங்குறது ஒரு பெரிய milestone தான். 'மணப்பெண்' மாதிரி, புது காருக்குப் பாசம் காட்டுறது நம்ம கலாச்சாரத்திலேயே இருக்கு! அதுவும், நம்ம சம்பாதிப்புத் பணத்தில வாங்கினால், அந்த உணர்ச்சி இன்னும் அதிகம்.
இந்தக் கதையில, ஒரு அண்ணன் (அதாவது, Reddit-இல் u/labrador_1 என்பவர்) சொல்றார் – "நான் பொருட்கள் மீது அதிகம் ஆசையில்லாதவன். ஆனா, இந்த புது கார் மட்டும் எனக்கு ரொம்ப ஸ்பெஷல். Used car இல்லை, எனக்கே புது புது வாசனை கொண்ட கார்!"
காரை வாங்கி, அப்படியே அதில் சில extra 'bling' – aftermarket car mats, seat covers, வச்சிருக்காரு. பசங்க சொல்வது மாதிரி, "காரை அழகு பண்ணி, ரெடி பண்ணி, குடும்பத்தோட ஒரு long drive போறேன்"னு திட்டமிட்டாரு.
சோ, ஒரு சனிக்கிழமை, அவரும் அவரோட மனைவியும், இரண்டுச் CD-களும் எடுத்துக்கிட்டு, சும்மா ஊருக்கு வெளியே ஒரு சுற்று போறாங்க. நம்ம ஊர் சாலை மாதிரி, நேராக போனா தான் சுபம். ஆனா, அங்க country road-ன் வளைவுல, திடீர்னு போன டயர் வெடிச்சு, கார் சும்மா சுழன்று, ரோட்டோட பக்கத்துக்கு போய்விட்டது.
நல்லவேணும், யாருக்கும் காயம் எதுவும் இல்லை. ஆனா, அந்த புது காருக்கு, இது நல்ல 'முடிவல்ல'! போன வாரம் showroom-ல இருந்த கார், இப்போ mechanic yard-ல் park பண்ணிருக்காங்க.
காப்பீடு (அதாவது insurance) வந்து, "அண்ணே, இந்த காரை சரி செய்யும் செலவு கூடுதலா இருக்கும். அதனால், insurance amount கொடுக்கிறோம். நீங்க வேற கார் வாங்கிக்கோங்க"ன்னு சொல்லிவிட்டாங்க. நம்ம ஆள், "சரி, வேற கார் வாங்கிக்கறேன்"ன்னு கலங்காத மனசு வச்சிருக்காரு.
அந்த replacement car வாங்கியதும், திடீர்னு ஞாபகம் வந்திருக்காரு – "அந்த CD-களும், car mats-உம், seat covers-உம், எல்லாம் அந்த பழைய காருல தான் இருக்கு! இந்த accessories-ஐ நாம தனியாக வாங்கினோம், காரோட வந்தது கிடையாது!"
வீட்டிலிருக்கும் பழையவர்கள் மாதிரி, "நம்ம பொருள் நம்ம கையில இருக்கணும்"னு insurance agent-க்கு கால் பண்ணுறார். Agent enquiry பண்ணி சொல்லுறாரு, "அந்த கார் வேற ஒருத்தருக்கு விற்றுட்டாங்க. அந்த புதிய உரிமையாளர் (new owner) சொல்றாரு – 'நான் இந்த mats, CD-களுக்கு பாசம் வச்சிருக்கேன். விட்டுக்கொடுக்க முடியாது'ன்னு!"
இதை கேட்ட நம்ம ஆளுக்கு, பொருள் போனது பெரிய பிரச்சனை இல்ல; ஆனா, அந்த 'புதிய உரிமையாளர்'வின் attitude தான் மனசுக்கு கொஞ்சம் சுடுது. "யாரோ ஒரு நபர், பிறர் பொருளுக்கு இப்படி பாசம் காட்டுறாங்களே!"ன்னு சிரிப்பும் வருகிறது.
அடுத்த சில வாரங்களுக்கு பிறகு, அந்த insurance agent-இருந்து மீண்டும் ஒரு கால். "அண்ணே, அந்த புதிய உரிமையாளர், spare key (transponder key – நம்ம ஊர் remote key மாதிரி தான், ஆனா, கொஞ்சம் செலவு அதிகம்) இருக்கா? அவங்களுக்கு தேவைப்படுது."
இதை கேட்டதும், நம்ம ஆள் புன்னகை பண்ணி, அந்த பழைய உரிமையாளரை போல, "அந்த key-க்கு எனக்கு ரொம்ப பாசம்! விட்டுக்கொடுக்க முடியாது!"ன்னு சொன்னாராம். Agent-உம், நம்ம ஆளும் சிரிச்சிக்கிட்டு, அந்த புதிய உரிமையாளருக்கு 'bad news' சொல்லிட்டாராம்.
அந்த key-யை நம்ம ஆள் எங்க வைத்தார் தெரியுமா? வீட்டு குப்பைத் தொட்டியில போட்டுட்டாராம்! "நீங்க என் பொருளுக்கு பாசம் காட்டினீங்க, நானும் என் பொருளுக்கு!"ன்னு ஒரு சின்ன பழிவாங்கும் நியாயம்.
இது தான் நம்ம ஊர் அழகு! 'சின்ன சின்ன பழிவாங்கல்', 'பாசம்', 'குறும்பு' எல்லாமே கலந்த ஒரு அற்புதமான கதை.
இது நம்ம வாழ்க்கையிலயும் நடக்கும்னு யோசிக்கிறீங்களா? நம்ம வீட்ல, அப்பா வாங்கி வைத்த பழைய ரேடியோ, அம்மா வைத்த பித்தளை பாத்திரம், எல்லாம் போல, ஆனா சில நேரம், இந்த 'பாசம்' தான், நம்மை நம்மா வைத்துக் கொள்கிறது.
கடைசியாக, இந்த கதையில ஒரு பாடம் – சில சமயம், நம்ம பொருளுக்கு நாமே பாசம் காட்டறது நல்லது; அதே மாதிரி, யாராவது நம்ம பொருளை விட்டுக் கொடுக்கலன்னா, அதற்கும் ஒரு தக்க பதில் இருக்கு! நம் தமிழர்களுக்கு பிடித்த 'குறும்பு' கலந்த பழிவாங்கல் – இதுதான் வாழ்க்கை!
நீங்கங்க, உங்கள் வாழ்க்கையில இப்படிப்பட்ட சின்ன பழிவாங்கும் சம்பவம் நடந்திருக்கா? கீழே கமெண்ட்ல பகிருங்க! பழைய வாடை, புதிய கதை – நம்ம தமிழர்களுக்கு எப்போதும் பாசம் தான்!
(இந்த பதிவுக்கு முழு க்ரெடிட்: Reddit-இல் u/labrador_1. உங்கள் அனுபவத்தையும், சிரிப்பையும் பகிர்ந்து கொள்ள மறவாதீர்கள்!)
அசல் ரெடிட் பதிவு: I'm quite attached to it