'எனக்கு வசதியா இருக்கணும்னா? உங்க கார்டும் எனக்கு வசதியா கிடைக்கும்!'
நம்ம ஊரில் சொல்வாங்க இல்ல, "சில சமயங்களில் ஒரு சொல் பேசாமலே பெரிய பாடம் கற்றுக்கொடுக்க முடியும்"னு. அந்த மாதிரி தான் இந்த ரெடிட் கதையில நடந்தது. இப்போ நாம எல்லாரும் எங்க எங்க வேலைக்குப் போறோம்னு, அவங்க அவங்க ரகசியம் வச்சிக்கிற மாதிரி, சில பேர் மட்டும் தான் நேரம் பார்த்து, பக்கத்து ஆளுக்கு சிரமம் கொடுத்தே ஆகணும் நினைச்சு நடக்கிறாங்க. அவர்களுக்கு ஒரு சின்ன 'பழிவாங்கல்' எப்படி இருக்கும்னு, இந்த கதையை படிச்சா புரியும்!
சரி, தலைவனே, இப்போ இங்கிலாந்து, அமெரிக்கா எல்லாம் மாதிரி நம்ம ஊருலயும் கல்லூரி ஹாஸ்டலில் 'ப்ரொக்டர்'னு ஒரு வேலை இருக்கு. இதுல அவங்க வேலை குழந்தை மாதிரி தான்: வாசலில் உட்கார்ந்து, யாரெல்லாம் உள்ள வருறாங்க, அவர்களோட ID-யை பாருங்க, அங்க ஒரு 'கார்டு ரீடர்' இருக்குது, அதுல பதியுங்க, பின்னாடி அவர்களை அனுமதியுங்க. எவ்வளவு நேரம்? 30 வினாடி!
ஆனா, ஒவ்வொரு இடத்திலும் ஒரு 'குழப்பக்காரி' இருக்காம இருக்க முடியாது. நம்ம கதையில அவங்க ஒரு பையன், Northeastern Boston கல்லூரி ஹாஸ்டலில் ப்ரொக்டராக வேலை பாக்குறார். எல்லாரும் நடைமுறைப்படி வந்து கார்டு கொடுத்து, நிம்மதியா உள்ள போயிடுவாங்க. ஆனா, ஒரு பெண் வாசகர் மட்டும், "நான் இங்க நிக்கலாமா?"ன்னு யாரும் கேட்டதே இல்லாம, பக்கமே வந்து நிக்கறாங்க.
சோ, ப்ரொக்டர் சார், எல்லாம் பொறுமையோட நடந்துகிட்டே இருந்தாங்க. ஆனா, அந்த அம்மா, கூட்டத்தோட வந்த பிறகு, 'நானே பெரியவங்க' மாதிரி, "இங்க நிக்குறது எனக்கு வசதிதான்!"ன்னு ஒரு ஸ்டைல் காட்டினாங்க. அவரோட தோழிக்கு கூட, "இங்க நிக்கலாமா?"ன்னு சந்தேகம். அதுக்கு, "அது எனக்கு ரொம்ப சூப்பர் இடம்!"ன்னு பதில்.
அவங்க அந்த வசதிக்காக நிக்குற இடத்துக்காக, ப்ரொக்டர் சார் மூணு தடவை திரும்பணும், கார்டு வாங்கணும், ரீடர்-க்கே போகணும், வரணும் – நம்ம ஊர்ல சணல் கல்யாணத்தில பாக்குற தடவைதான் இவ்வளவு சுற்றி வருவோம்!
அப்ப, அந்த ப்ரொக்டர் சார் மனசுல, "நீங்க உங்க வசதிக்காக எங்க வேண்டுமானாலும் நிக்கலாம், ஆனா, நானும் என் வசதிக்காக உங்கள் கார்டு வேற இடத்துல வைக்கலாம்!"ன்னு முடிவு. அப்படியே, ரீடர்-க்கு முற்றிலும் எதிர்கால சரிதான், கார்டை மேசையில வைக்குறாங்க – அப்படியே அதே ஸ்டைல்ல!
அந்த பெண்ணின் தோழி வெட்கத்தோட சுற்றி வந்து கார்டை எடுக்குறாங்க, அந்த 'வசதிக்காரி'யோ, அங்க நிக்க நிக்க யோசிச்சா திரும்பி போனாங்க.
இது தான் 'பழி வாங்கும்' ஸ்டைல்! நம்ம ஊர்ல இதுக்கு என்ன சொல்வோம் தெரியுமா? "ஒரு கரண்டி அரிசி சாம்பார் ஊற்றினா போதும்; சாப்பிடுறவன் புரிஞ்சுக்கணும்!"
இது மாதிரி நம்ம வாழ்க்கையிலயும் நடக்குமே. பஸ்ஸில் ஓட்டுனர் சொன்ன இடத்தில நிக்காம, 'எனக்கு கீழே இறங்கணும்'ன்னு இடம் பார்த்து சத்தம் போடுறவங்க, அல்லது, "நான் முதலில் வரவேண்டும்னு வரிசை கடக்குறவங்க" – எல்லாருக்கும் ஒரு நாள் ஒரு 'ரியல் புரிதல்' கிடைக்கும்!
இந்த ப்ரொக்டர் சார் எடுத்த செயல், சொல்லி விளக்காம, செயலால் புரிய வைப்பது எப்படி இருக்கும்னு காட்டி விட்டார். நம்ம ஊரிலயும், 'சில விசயங்களை பேசாம புரிய வைக்கணும்', அது தான் கிளாஸி பழிவாங்கல்!
இந்த அனுபவத்தை படிக்கும்போது, நம்மலுக்கும் அப்படித்தான் ஒரு சம்பவம் நடந்திருக்கும் நினைவு வருமில்ல? உங்களுக்கு இப்படிச் சின்ன பழிவாங்கல் நடந்த அனுபவம் இருந்தா, கீழே கமெண்ட்ல எழுதுங்க – பாக்கறோம்!
நடப்பது நடக்கட்டும், நாம நம்ம ஸ்டைல்ல பழி வாங்கிக்கலாம் – பேசாம, செயலில்!
சிறப்பு குறிப்புகள்:
- "ஓர் கரண்டி அரிசி சாம்பார்" – குறுக்கே ஒரு சின்ன செயல் போதும், பெரிய பாடம் கற்றுக்கொடுக்கும்
- 'ப்ரொக்டர்' – நம்ம ஊர்ல 'வாசல் காவலர்' மாதிரி
- 'வசதிக்காரி' – வசதிக்காக மட்டுமே யோசிப்பவர்
நீங்களும் சின்ன பழிவாங்கல் அனுபவம் பகிர்ந்திருக்கீங்களா? உங்கள் கருத்துகள், கருத்துக்கள், கமெண்ட்ஸ்ல பகிருங்க!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Stand wherever is convenient for you? I'll put your card wherever is convenient for me.