'என்னோட ஹோட்டல்ல நாய்களுக்கு அனுமதி! இது என்ன உலகம் பா?'
வணக்கம் நண்பர்களே!
நம்ம ஊர்லயே ஹோட்டல் வேலை என்றாலே சும்மா இல்ல, அடிக்கடி சுவாரஸ்யமான சம்பவங்கள் நடந்து கொண்டே இருக்கும். ஆனா, அந்த சம்பவங்களுக்கெல்லாம் மேல போய், ஒரே சிரிப்பைத் தூக்கும் ஒரு விசித்திரமான அனுபவத்தை நான் இன்று உங்களோடு பகிர்ந்துக்கப் போறேன்.
நம்ம ஊர்ல, "நாய்க்கு நம்ம வீட்டுக்குள்ள வர அனுமதி இருக்கா?" என்று கேட்குற மாதிரி தான். ஆனா அமெரிக்காவில், "நாய்களுக்கு ஹோட்டல்ல அனுமதி இருக்கா?" என்பது ஒரு பெரிய விவாதம் போல இருக்கு. ஒரு நாள், ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனில் வேலை பார்த்துக்கிட்டு இருந்தேன். ஒருத்தர் அழைச்சு, நமக்கு சொல்லவே முடியாத ஒரு கம்பீரமான குரலில், "நீங்க நாய்களுக்கு அனுமதி குடுக்கறீங்களா? நான் இதுவரைக்கும் என் வாழ்க்கையில, நாய்க்கு அனுமதி இருக்கு என்னும் ஹோட்டல் பாத்ததே இல்ல!" என்று ஆரம்பிச்சாரு.
வாடிக்கையாளரின் குரல் கேட்டதும், நானே ரொம்ப நேரம் சத்தமில்லாம போய் விட்டேன். ‘இவங்க பேசுறது உண்மையா, இல்ல வெறும் கேலி பண்ணுறாங்களா?’ன்னு சந்தேகப்பட்டேன். இப்படி ஓர் அண்ணாச்சி மாதிரி குரலில், "ஏன் இப்படி செய்யறீங்க? என்னை நாய் இருந்த ரூம்ல போடக்கூடாது. இது என் கடைசி வார்னிங்!" என்று எதிர்பாராத கோபத்தோடு பேச ஆரம்பிச்சாரு.
நம்ம ஊர்ல யாராவது இப்படின்னு அடிக்கடி அப்பப்போ வீணாக கோபப்படுவாங்க. ஆனா, ஹோட்டலுக்கே உரிமையில்லாத நான், மெஷின் மாதிரி சத்தமில்லாமல், "உங்களுக்காக நான் உதவ தயாராக இருக்கிறேன். உங்கள் கண்பர்மேஷன் நம்பர் இல்லா பெயர் சொல்ல முடியுமா?" என்று பொறுமையோடு கேட்டேன்.
அவர் பெயர் சொல்லி, பக்கம் பக்கமாகக் கோபம் காட்ட ஆரம்பிச்சார். நம்ம ஹோட்டல்ல மொத்தம் ஐந்து ரூம்கள் தான் நாய்க்கு அனுமதி உள்ளவை. அதுவும், பதிவு செய்யும்போது தெளிவாக குறிப்பிட்டிருக்கும். அவரு பதிவு செய்த ரூம் நாய்க்கு அனுமதி இல்லாதது, வேறொரு மாடியில் இருக்கு என்று சொல்ல, "அப்படிதான் இருக்கணும்!" என்று சிரம் உயர்த்தி சொன்னார்.
அதுக்கப்புறம், "இந்த மாதிரி ஹோட்டல் நடத்துறது யார்? இதெல்லாம் யாருக்கு தேவை?" என்று கேள்வி மழை பொழிந்தார். நானும், "நான் ஹோட்டல் உரிமையாளர் இல்லை, நான் முடிவெடுக்க முடியாது" என்று என் தவிர்க்கும் பதிலைச் சொன்னேன்.
இன்னும் ஒரு ஜோக் கூட போட்டார், "என்றாவது லாப்பியில் குதிரைக்காக தண்ணீர் கொடுக்க trough வைத்திருக்கீங்களா?" என்று. நானும் "ஹ்யுக் ஹ்யுக் ஹ்யுக்!" என்று கற்பனை சிரிப்பை மட்டும் கொடுத்தேன். நம்ம ஊர்ல இருக்குற சின்னதம்பி நகைச்சுவை மாதிரி, அவங்க சொன்ன ஜோக் எனக்கு சிரிக்க வைக்கலை; ஆனா வாடிக்கையாளர் சந்தோஷமா இருக்க வேண்டாமா?
எப்படியோ, இரண்டு தடவை "வேறென்ன உதவிகரம்?" என்று கேட்ட பிறகுதான், அவர் போனில் இருந்து போய் விட்டார். ஆனா, அவர் வருகிற போது, ரிசெப்ஷனில் பணிபுரியும் ஊழியருக்காக ஒரு பெரிய "நோவல்" மாதிரி குறிப்பு எழுதி வைத்தேன். ஏன், அவங்க முகம் பார்த்து நான் தான் அந்த நபர் என்று தெரிந்துகொள்ளாத மாதிரி, ஒரு போலி பெயரும் சொல்லி விட்டேன்!
தமிழ் மக்கள், நம்ம ஊர்லயே ஒருவேளை நாய்க்கு அனுமதி கொடுத்தா, அடுத்து எலிக்கு, பாம்புக்கு வரும்னு நகைச்சுவை பேசுவோம். ஆனா, வெளிநாட்டுல இது பெரிய விவாதம்! ஒரு வாடிக்கையாளர் சின்ன விஷயத்துக்காக இப்படி கத்துறதும், நமக்கு ஒரு நல்ல கதை மாதிரிதான்!
இது போன்று உங்களுக்கும் உங்க பணி இடங்களில் வாடிக்கையாளர்களோட சுவாரஸ்யமான அனுபவங்கள் இருந்தா, கீழே கமெண்ட்ல பகிருங்க! அடுத்த முறை உங்க கதையும் நம்ம பக்கத்தில் இடம் பிடிக்கலாம்!
நண்பர்களே, பணி இடத்தில் வாடிக்கையாளர் சேவை என்பது எப்போதும் சவாலானது. ஆனாலும், நம்மோடு நடக்கும் இந்த மாதிரி சிரிப்பும், கோபமும் கலந்த சம்பவங்கள் தான், வாழ்க்கையை சுவாரஸ்யமாக்குது.
இதுபோன்ற கதைகளுக்கு, நம்ம பக்கத்தில் மீண்டும் சந்திப்போம்.
நன்றி!
அசல் ரெடிட் பதிவு: You allow pets!? How dare you