என் அம்மாவின் சின்ன சின்ன பழிவாங்கும் கலை – பைசா பைசாவாகக் கணக்கிட்டு கொடுத்த அந்த நாள்!
அம்மாவின் ‘சிறுசிறு பழி’ – நம்ம வீட்டு கதை!
நம்ம ஊர்ல ஒரு பழமொழி இருக்கு – “சின்ன பழி கொஞ்சம் ரசம்!” அதாவது, பழிவாங்குறது பெரிய விஷயம் இல்ல, ஆனா அந்த சின்ன சின்ன குறும்பு வேலைகளில்தான் வாழ்க்கை இருக்குது. அதுவும் வீட்டில் அம்மா சுட்டி இருந்தா, அப்போடான் நம்ம வீடு ரொம்ப கலகலப்பா இருக்கும்! இப்போ உங்க முன்னாடி நானே சொல்றேன், என் அம்மா ஒரு நாள் என்ன மாதிரி கண்ணு கட்டிக் கொண்டு பழிவாங்கினாங்கன்னு.
2005-ம் வருடம். நாங்க புதுசா ஒரு அபார்ட்மெண்ட்-க்கு மாற்றி இருந்தோம். அந்தக் காலத்துல ஸ்டவ் காஸ் சில்லிண்டர் வந்து நம்ம வீடுகளுக்கு தாமதமா தான் வந்துடும். என் அம்மா, வீட்டில் காஸ் முடிஞ்சதுனு, போன்-ல ஆர்டர் பண்ணாங்க. அடுத்த நாள் காலையிலேயே டெலிவரி வந்துருச்சாம். ஆனா, அம்மாவுக்கு பணம் குறையா இருந்துச்சு; 23 ரூபாய் குறைச்சு. ATM-க்கு போய்தான் எடுக்கணும். அவ்வளவு நாள் காசு இல்லாதா இருக்கு, அப்போ பக்கத்து வீட்டு அண்ணாவிடம் 23 ரூபாய் கடன் கேட்டாங்க – "2 நாள்லே திருப்பி தரேன் அண்ணா,"ன்னு நம்பிக்கை கொடுத்தாங்க.
பிறகு நடந்ததை பாருங்க. அடுத்த நாள் காலையிலே, அம்மாவும், அந்த அண்ணாவும் முகம் முகமாக சந்திச்சாங்க. “அக்கா, அந்த 23 ரூபாய்?”ன்னு கேட்டாராம். “இருங்க, மாலையில் தர்றேன்,”ன்னு சொன்னாங்க அம்மா. ஆனா அந்த அண்ணா எப்படினு, “இல்ல, இப்பவே வேணும்!”ன்னு கடுமையா கேட்டாராம்.
அந்த நேரம் தான் அம்மாவுக்கு ‘பழி’யின் சின்ன ருசி வந்துச்சு. வீட்டுக்கு போய், 25 பைசா, 50 பைசா, 1 ரூபா, 2 ரூபா என்று எல்லா நாணயங்களையும் சேர்த்து, பக்கா 23 ரூபாய் செய்யலாம்னு கணக்கிட்டு, ஒரு பெரிய பைலே அந்த நாணயங்களை வைத்து எடுத்துக்கொண்டாங்க.
அந்த அண்ணாவிடம் போய், “இங்க பாருங்க, உங்கள் 23 ரூபாய்!”ன்னு கொடுத்தவுடனே, அந்த அண்ணாவின் முகம் மாத்திரம் பாருங்க – “பொங்கல் போங்க!”ன்னு இருக்குமாம்! அப்போ அவர் என்ன நினைச்சாரோ, ஆனா நம்ம அம்மா மனசுக்குள்ள யாருக்கும் தெரியாம சின்ன சிரிப்போட, “அட பாவம்! நானும் இவங்க மாதிரி தான் இருக்கேன்!”ன்னு நினைச்சிருப்பாங்க.
இந்த சம்பவம் கேக்கும்போது, நம்ம ஊரு வாசிகள் எல்லாம் புன்னகையோடு நினைச்சிருப்பீங்க – "இது தான் நம்ம வீட்டு அம்மாக்கள் ஸ்டைல்!" பக்கத்து வீட்டுக்காரன், கடன் கேட்டப்போ நல்லவங்க மாதிரி பேசுவார். ஆனா பணம் திருப்பி கேட்டப்போ, நம்மை முன்னாடியே முட்டுக்கட்டிப் போட்டு விடுவார். அப்போ தான் நம்ம மனசு கிளம்பி, “பழி வாங்கணும்!”ன்னு நினைக்குது. ஆனா பெரிய பழி எதுவும் வேண்டாம், சின்ன சின்ன நாணயங்களை மட்டும் போட்டு, “இதோ உங்க காசு!”ன்னு கொடுத்தா போதும், அது தான் நம்ம பழங்காலம் ஸ்டைல் petty revenge!
இந்த சம்பவம் கேட்டவுடனே, நமக்கு நம்ம ஊரு ரயில் பயணங்களும், பஸ்ஸில் டிக்கெட் எடுக்கும்போது 50 பைசா, 25 பைசா கொடுத்து கண்டக்டர் முகம் சுருங்குறதும் நினைவு வரும். “பிளீஸ், change இல்லையா?”ன்னு கேட்டாலும், நம்மிடமுள்ள பைசா எல்லாம் கொடுத்து விடுவோம். அந்த satisfaction-க்கு தான் ஒரு தனி ஸ்வாதி!
இந்த மாதிரி சின்ன petty revenge-கள், நம்மை பெரியவங்க மாதிரி காட்டும். “நீங்க என்னை கஷ்டப்படுத்தினீங்க, நானும் உங்களை சுத்தமாக கஷ்டப்படுத்துவேன்!”ன்னு ஒரு satisfaction. ஆனா அதுவும் மரியாதையோடு, நையாண்டி கலந்த சிரிப்போடு தான் செய்யணும். இல்லனா அது petty-யா இருக்காது, பெரிய பழியாக ஆயிடும்!
இந்த கதையின் கடைசி நுட்பம் என்ன தெரியுமா? வாழ்க்கையில் எல்லா விஷயத்துக்கும் பெரிய பழி வேண்டாம்; வெறும் 25 பைசா, 50 பைசா போதும்! சிரிப்போடு, சின்ன பழிவாங்கும் மனசோடு, வாழ்க்கையை ரசிக்கணும்.
நீங்கஎப்படி? உங்க வீட்டிலும், குடும்பத்திலும், நண்பர்களிடமும் இந்த மாதிரி சின்ன சின்ன petty revenge சம்பவங்கள் நடந்திருக்கா? கீழே கருத்தில் பகிருங்கள்! சிரிப்பும், சிந்தனையும், பழிவாங்கும் சின்ன ருசியும் நம்ம வாழ்க்கையில் சேர்ந்தே இருக்கட்டும்!
நண்பர்களே, உங்கள் அனுபவங்களை கீழே பகிருங்கள். நம்ம குழந்தைப் பருவம், அப்பா-அம்மாக்கள், பக்கத்து வீட்டுக்காரர்கள் – எல்லாருக்குமே இந்த மாதிரி ருசிகரமான சம்பவங்கள் இருக்கும். சிரிக்கவும், ரசிக்கவும் மறக்காதீர்கள்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: My mom’s petty sometimes and I’m here for it