என் இடத்தை பிடித்தவருக்கு கொடுத்த சிறிய பழி – “பார்க் பண்ணற இடத்துல பஞ்சாயத்து!”
நம்ம ஊருல குடியேறி, புதுசா ஒரு அபார்ட்மெண்ட் கலனி சேர்ந்தாலே, அங்க இருக்குற மொத்த வசதிகளும், விதிகளும் புரிஞ்சிக்கறது சற்று சவால்தான். “பக்கத்து வீட்டு பசங்க” மாதிரி, எல்லாரும் ஒற்றுமையா வாழணும், ஆனா, சின்ன சின்ன விஷயங்கள்ல தான், பெரிய கலகலப்பும், நம்மளோட சாமர்த்தியமும் தெரியும்.
நம்ம ஊருல தெருவில் “கார் பார்க்” சண்டை என்றால், அது ஒரு தனி சினிமா கதைதான்! ‘என் இடம்’, ‘உன் இடம்’னு உரிமையோட பேசுறது அதிகம், ஆனா இங்க பாருங்க, அமெரிக்காவிலே, அதுவும் apartment complex-ல, பார்கிங் ஸ்பாட்-க்கு எவ்வளவு முக்கியத்துவம் கொடுக்கிறாங்கன்னு சொன்னா, நம்ம ஊருகாரங்களும் ஆச்சரியப்படுவாங்க!
இப்போ, இந்த அனுபவம் எழுதினவர் – u/Reverbolo – ஒரு பெரிய அபார்ட்மெண்ட் பகுதியில் புதுசா குடியேறுறப்போ, அவருக்கு ஒதுக்கப்பட்ட பார்க் ஸ்பாட் இருந்துச்சு. அது போல, நம்ம ஊருல வீட்டு முன் ஒரு சின்ன ‘கட்டாயம் இந்த இடம் என் காருக்குத்தான்’ன்னு எழுதியிருப்பது போலவே தான். ஆனா, சுகமான வாழ்க்கையில் ஒரு நாள் வேலை முடிச்சு வீடு திரும்புறப்போ, அவரோட பார்க் இடத்தில வேற யாரோ காரை நிம்மதியா நிறுத்தியிருக்காங்க!
அந்த நேரம் மனசு எப்படியிருக்கும் தெரியுமா? வீட்டுக்கு வரும்போது, ‘அடப்பாவி, இன்னைக்கு சுத்தமா பிரச்சனை இல்லாம தூங்கலாம்னு நினைச்சேன், இதோ, யாரோ என் இடத்தில கார் விட்டுட்டு போயிருக்காங்க!’னு உள்ளுக்குள்ள போடுற கோபம்! நம்ம ஊருல இருந்திருக்கா, பக்கத்து வீட்டு அண்ணனா, ‘சார், என் இடத்துல கார் வச்சிருக்கீங்க’ன்னு சொல்லி புதுசு பஞ்சாயத்து ஆரம்பிக்கலாம். ஆனா, இங்க அதே மாதிரி கதை இல்லை.
இந்த அபார்ட்மெண்ட் கம்பெனி tenants-க்கு towing company-யோட நம்பர் கொடுத்திருக்காங்க, யாராவது தங்களோட இடத்துல கார் வச்சிருந்தா, நேர்லேயே towing-க்கு கால்பண்ண சொல்லி ஊக்கப்படுத்துறாங்க! அது மாதிரி, நம்ம ஊருல ‘டீலர்’ கம்பெனி எப்போவேனும் கார் எடுத்து போய்ட்டா, முழுக்குடும்பம் காலையில இருந்து இரவு வரை ஒரு தூக்கமும் இல்லாமல் ரண்டை போடுவாங்க. இங்க, “தோண்டி வந்த சோறு, தூக்கி போட்ட பாறை” மாதிரி, ரெண்டு நிமிஷத்துல கார் towing-க்கு போயிருச்சு!
அதுக்கப்புறம், நம்ம ஹீரோ curiosity-க்கு வெளிய போனாரு, பார்க் ஸ்பாட் கிடைச்சிருச்சுனு சந்தோஷமா போனப்போ, மூன்று பெண்கள் – பாட்டி, அம்மா, பொண்ணு – அதே இடத்தில கவலையோட நிக்குறாங்க. அந்த பொண்ணு, ‘ஏய், என் கார் எங்கே? இன்னும் ஒரு மணி நேரத்துல வேலைக்கு போகணும்!’ன்னு பயந்துட்டு கத்துறா. நம்ம ஹீரோ, “நீங்க towing company-யோட நம்பர் தெரியுமா?”ன்னு கேட்டப்போ, முகத்தில் ஒரு சமாதானம் இல்லாம, “இல்லை, தெரியாது... நல்லா பாருங்க!”ன்னு சொல்லிட்டு, தன்னோட கடிதம் வாங்கிட்டு உள்ள போனார்.
அந்த satisfaction-க்கு தமிழ்லே ஒரு நல்ல சொல் இருக்கு – “கண்ணுக்கு கண்ணா, அடிப்புக்கு அடிப்!” – யாரோ நம்ம உரிமை கேட்டு விளையாடினாங்க, அவர்களுக்கு அதே மாதிரி பழி கிடைச்சுருச்சு! அந்த “play stupid games, win stupid prizes”ன்னு சொல்லுறதை நம்ம ஊரு வசப்பாடல் மாதிரி: “என்ன செய்றேனோ அதுதான் திரும்பி வரும்!”
இந்தக் கதையிலிருந்து என்ன புரிகிறது?
1. உரிமை முக்கியம்: நம்மிடம் ஒதுக்கப்பட்ட விஷயத்தில் நாமும் அதிக கவனம் செலுத்தணும், அதை எடுத்துக்கொள்ளும் போது, மற்றவர்களும் அதை மதிக்கணும்.
2. விதி, விதிமுறைகள்: எங்கேயும் போனாலும், விதிமுறைகளை மதிப்பது நல்லது. இல்லன்னா, நம்ம ஊரிலேயே போலிஸ் complaint வந்துரும்!
இது நம்ம ஊருல நடந்திருந்தா, அந்த மூணு பெண்கள், ‘ஏய், இது எங்க வீடு, எங்க பையன் தான் இன்னிக்கு exam-க்கு போகணும்!’ன்னு ஒரு ரூட் பண்ணி, கூட்டம் கூட்டி பஞ்சாயத்து போட்டிருப்பாங்க. ஆனா, இங்க பாருங்க, ஒவ்வொருத்தரும் தங்களோட சட்டம், உரிமையோட வாழ்றாங்க. நம்ம ஊரு மாதிரி, ‘சொல்வதும் செயல்வும் ஒன்று’ன்னு காட்டிப்போட்டதை இந்த ஹீரோ அழகா செய்திருக்கு!
நீங்கல்லாம் எப்போதாவது இதுபோன்ற அனுபவம் சந்திச்சிருக்கிங்களா? உங்கள் கதை, கருத்து கீழே பகிருங்க. நம்ம ஊர்ல இந்த மாதிரி பழி வாங்குறது எப்படி இருக்கும்? சுவாரஸ்யமாக கீழே எழுதுங்க!
கடைசியில் சொல்றது என்னன்னா, “காலத்துக்கு ஏற்ப கணக்கு கத்துக்கணும்!” எங்க உரிமையும், நம்ம பார்க் ஸ்பாடும் நம்மலே பாதுகாக்கணும்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Petty revenge for parking in my spot