என் இலைகளை எங்கிருந்து எடுத்தீங்க, அண்ணே? – ஒரு சின்னப் பழிவாங்கும் கதை
நம்ம ஊர் தெருவில் யாராவது ஒரு பக்கத்து வீட்டு பெரியவர் இருந்தாலே – “என்ன பண்ணுறீங்க, எப்போ எடை போட்டீங்க, மழையில் என்ன ஆச்சு?” இப்படி எல்லாம் கேட்டுத் தொந்தரவு செய்வது வழக்கம் தானே! இப்போ அந்த மாதிரி ஒரு அயல் வீட்டுக் கிழவர், இலைகளுக்காகவே ஒரு பெரிய யுத்தம் நடத்த ஆரம்பிச்சார் என்றால் நம்புவீங்களா?
எல்லாம் நம்ம ஒரு சாதாரண இலைகள் கதையில்தான் ஆரம்பம். ஒரு வீட்டில் வசிக்கும் நம் நாயகன் (Reddit-இல் u/Solid-Wrongdoer3162 என்று அழைக்கப்படுகிறார்) – இலைகளை எடுக்காமல் அப்படியே விட்டிருந்தார். ஏன் என்றால், அந்த இலைகளால் பூச்சிகள், தேனீக்கள் எல்லாம் வாழ முடியும்; இயற்கை மீதான அன்பு! ஆனால் பக்கத்து வீட்டுக் கிழவர், எப்போதும் குப்புரம் பார்த்துக் கொண்டு, “இலைகளை எடுக்கறதில்ல, வீடு தூக்கி வைக்கற மாதிரி,” என்று எல்லோரிடமும் புகார் சொல்லிக்கொண்டே இருக்கிறார்.
இந்த கிழவர், நம்ம ஊரில் இருக்குற அந்த 'பள்ளி முன் பெரியவர்' மாதிரி. உங்க வீட்டில் சின்ன பசங்க சத்தம் போட்டாலும், சும்மா சில்லறை விழுந்தாலும் உடனே எடுத்து வந்து 'பொது நல்லிணக்கத்துக்கு எதிராக' என்று பேசுவார் போல. ஆனால், நம்ம கதையின் நாயகனும் சும்மா போறவரில்லை.
அந்த இலைகள் பக்கத்து வீட்டில் போக மாட்டேன் – இடையே ஒரு கூரைக்கம்பி வேலி (chain link fence). காற்று கூட தாண்டி போக முடியாது. ஆனா, அந்த கிழவருக்கு அந்த இலைகள் கண்ணில் பட்டா போதும், பக்கத்து வீட்டுக்காரர் வாழ முடியாத மாதிரி புலம்புகிறார்.
ஒருநாள், நம்ம நாயகன் வேலை முடிச்சு வீடு வந்தார். எதுக்கு தெரியுமா? வீட்டின் மூலைல, கிழவருக்கு தெரியும் இடத்தில் இருக்குற எல்லா இலைகளும் ஒரே இடத்தில் கூட்டி வைத்திருக்குது! ஒரு பக்கத்து பெண் சொன்னாங்க – “அந்த பெரியவர், உங்க வீட்டுக்குள்ள வரி இலைகளை தூக்கி வைத்தார்” என்று! நம்ம ஊரில் யார் வீட்டுக்குள்ள போய் இப்படி பண்ணினா – ஒரு பெரிய பஞ்சாயத்து காத்திருக்குமே!
நம்ம நாயகனோ, அடக்கமாக இருக்கறவர் இல்லை. அந்த இரவு, எல்லோரும் தூங்கிய பிறகு, நம்ம ஆளு மெதுவா வெளியே போய், அந்த இலைகளை திரும்ப திரும்ப பசும்புல்லில் பரப்பிட்டார்!
நாளை காலை, அந்த பெரியவர் பக்கத்து வீட்டில் வந்து, பக்கத்தில் நின்று, சிகரெட் பிடிக்க ஆரம்பித்தார். பசும் பசுமை, பழைய நிலைமை, கண்ணில் பட்டு திடீர்னு குரல் எழுப்பி, சபிச்சு சபிச்சு வந்தார். அதுக்கு நம்ம நாயகன் உள்ளுக்குள்ளே ஒரு சந்தோஷம்! “அது தான் பழிவாங்குற சந்தோஷம்!” என்று சொல்லணும்.
இதைப் பார்த்து, நமக்கு நினைவுக்கு வருது – நம்ம ஊரில், பக்கத்து வீட்டுக்காரர் வீட்டில் ஒரு மரம் இருந்தா, அதன் பழங்கள் நம்ம வீட்டுக்கு விழுந்தா, “இதுக்கு நான் என்ன செய்யணும்?” என்று சொல்லி கண்ணை மூடி விடுவோம்! ஆனா, இங்கு அந்த கிழவர் மாதிரி, “உங்க இலை என்னை புடிக்கல” என்று ஓர் உலகப் பிரச்சனை மாதிரி செய்வது நம்ம ஊரிலே ரொம்ப அரிது.
இந்த சம்பவம் நமக்கு ஒரு பாடம் சொல்லுது – சில சமயம், சின்ன சின்ன விஷயங்களை பெருசா எடுத்துக் கொண்டால், நாமே சிரிப்புக்குள்ள விழுந்து விடுவோம்! நம்ம பழிவாங்கும் நாயகனும், “உங்க இலைகளை எங்க வீட்டில் வச்சுக்கேன்; உங்களுக்கு என்ன?” என்ற மாதிரிதான் நடந்துகொண்டார்.
இந்த கதையிலிருந்து, நாமும் பழைய கதம்பம் போல் சிரிக்கலாம், எந்தப் பக்கத்து வீட்டுக்காரருக்கும் இடையூறு செய்யாம, இயற்கையோடு பொருந்தி வாழலாம். ஒருவேளை அடுத்த முறையாவது, அந்த கிழவரும் நம்ம நாயகனும் ஒரு கப் டீ குடிக்கலாம் – அதற்குள் இலைகள் எல்லாம் பசும்புல்லில் கலந்திருக்கும்!
நீங்களும் உங்கள் பக்கத்து வீட்டுக்காரர் உங்களால் சிரிச்ச சம்பவம் ஏதாவது இருந்தா, கீழே கமெண்ட் பண்ணுங்க. இப்படி சின்ன சின்ன பழிவாங்கும் கதைகள் உங்கள் வீட்டிலும் நடந்திருக்குமா? பகிர்ந்து மகிழலாம்!
(மேலும் இதுபோன்ற கம்யூனிட்டி கதைகள், பழிவாங்கும் சம்பவங்கள் படிக்க, நம்ம பக்கம் ரெடியா இருங்க!)
அசல் ரெடிட் பதிவு: Leave My Leaves Alone