என் உயிரையும் திணற வைத்த அண்டை வீட்டுக் 'கரேன்'க்கு நான் கொடுத்த நாசக்கார பழி!
பொதுவாக, “என் மகளுக்கு மட்டும் எல்லா சோதனையும் வருது!” என்று சொல்லும் அம்மாக்கள் மாதிரி, “எனக்கு மட்டும் கரேன் அனுபவம் கிடைக்கலையே!” என்று உள்ளூரில் புலம்பி இருந்தேன். ஆனா, அதே மாதிரி ஒரு அனுபவம் நம்ம வாழ்க்கைல வந்து விழும் போது தான் அதன் அருமை புரியும். என் கதையைக் கேட்டீங்கன்னா, சின்ன திருவிழா தான் நடக்கும்!
இந்தக் காலத்து ‘கரேன்’கள் — அமெரிக்காவில்தான் அதிகம் கிடைக்கும் என்பதில்லை; நம்மூரிலும் இப்படி ஒரு தலையீடு விளையாடும் அக்கா கிடைத்தா, ராத்திரியில் தூங்க முடியாமலும், பகலில் அமைதியாய் இருக்க முடியாமலும் ஆகும். ஆனா, இந்த சம்பவம் நேர்ந்தது நிதானமாக நம்ம ஊர் இல்ல, அங்குள்ள ஒரு குடியிருப்பில் தான். ஆனாலும், கரேன் எங்கேயும் ஒரே மாதிரி தான்!
என் 'கரேன்' அனுபவம் – முதல் நாள் முதல் சண்டை
நான் ஒரு சாதாரண ஆண்தான். குழப்பம் பிடிக்காதவன். என் பக்கத்து வீட்டில் ஒரு 'கரேன்' குடி வந்த நாள் முதல் உருண்ட கல்லு போல சிக்கல் ஆரம்பம். முதல் நாளே, “உங்க WiFi பாஸ்வேர்டு சொல்லுங்க!” என்று கேட்க, நம்ம ஊர் பக்கத்து பாட்டி கூட இப்படி கேட்க மாட்டாங்க! அதே போல், அவளுக்குள்ள ஒரு குட்டி நாய், அது பகல், இரவு எப்போதும் “போறா, போறா” என்று கூச்சல் போடுது. நம்ம ஊரில் காக்கா கூட இப்படி கூச்சல் போடாது.
சில சமயம், இரவு நிம்மதியா தூங்கப் போனாலே, கரேன் பக்கத்து வீடிலிருந்து டிவி முழு சத்தத்தில போடுவாள், அல்லது தன்னோட காதலருடன் சத்தமாகப் பேசுவாள் – சும்மா பேசுவது மட்டும் இல்ல, அவங்க ராத்திரி ரோமான்ஸ் கூட பக்கத்து வீடுக்கு ஒலி கேட்கும் அளவுக்கு! அதுவும் போகட்டும், நம்ம வீட்டுக்குப் பக்கத்து வாயிலில் வந்து, எப்போதும் 'energy drink', சிகரெட், சின்னசின்ன பணம் எல்லாம் கேட்பது வழக்கம். “இல்ல, அக்கா, இல்லை!” என்று சொல்லியும் விட மாட்டாள்.
பழிக்கு பழி – நாசக்கார பழிச்செயல்
இந்த மாதிரி சோம்பல் பிரச்சனைகள், நம் ஊர் கிராமத்தில் நடந்திருந்தா, 'மாமா, இந்த பக்கத்து வீட்டு அம்மா இருந்தா போதும்' என்று எல்லோரும் சிரிப்பாங்க. ஆனா, அங்கேயும் நம்ம ஊருக்கு மேல் அல்ல. ஒருநாள், கரேன் என் கார் மீது வாஸ்லின் தடவினாள். இன்னொரு நாள், என் கதவு முன்னாடி குப்பை மூட்டை போட்டுவிட்டாள். நானும் அதை எடுத்துக்கொண்டு அவள் கதவு முன்னாடி வச்சேன். இப்படி சண்டை சண்டைக்கு போய், கடைசி வாரம் நான் அங்கிருந்து புறப்பட்டு போக இருந்தேன்.
அவ்வளவுதான். என் அடக்கம் முடிந்தது. இனி பழி வாங்கும் நேரம் வந்திருக்கிறது!
‘பேட்டை’ பழி – நாசி நாறும் கல்யாணம்
நான் சிறிது லாக்டோஸ் இன்டாலரன்ஸ் (பசு பால் பொருட்கள் சாப்பிட்டா வயிறு பிரச்சனை). அதனால, நன்றாக பால், தயிர், காரமான உணவு, சுவைக்காக சில்லறை ஃபைபர் எல்லாம் சேர்த்து சாப்பிட்டேன். என் வயிறு 'பேட்டா'டிக்க தயாராகிவிட்டது!
அந்த குடியிருப்பில் ஏசி கிடையாது. கரேன் வீட்டில் பெரிய ஃபேன் ஜன்னலில் வைத்து போடுவாள் – வெயிலுக்கு அது தான் துணை. நானும் என் வீட்டில் எல்லா ஜன்னல்களும் திறந்து, பேத்த்ரூம் கதவை திறந்து, ஒரு பெரிய 'விசிறி'யை வாசலில் வைத்து, என் 'நாசி'யை வெளியே அனுப்பினேன். அந்த வாசனை நேரே கரேன் வீட்டில் உள்ள பனிக்கட்டி போல் நுழைந்தது!
அவள் உள்ளிருந்து “ஓ மை காட்!” என்று கத்தினாள். சிரிப்பை அடக்க முடியாமல் நின்றேன். அவள் கண்ணீருடன் வாந்தி எடுத்து ஓடி வந்தாள். என் பழி வெற்றி பெற்றது!
இரண்டாவது சுற்று – இரவு ரகசியம்
இரண்டு மூன்று நாட்கள் கழித்து, இரவிலே திரும்பி வந்தேன். கரேன் ஃபேன் ஓடிக் கொண்டிருந்தது. மறுபடியும் அந்த நாசி பழி! இந்த முறை, “போலீசை கூப்பிடுறேன்!” என்று சத்தம் போட்டாள். ஆனா, யாரும் வரவில்லை. நான் என் நகைச்சுவையை அனுபவித்து, என் பாக்கியமாய் அங்கிருந்து கிளம்பினேன்.
பழிச்செயல் – நம்ம ஊர் பார்வையில்
இது ஒரு சாதாரண பழிச்செயல் போல தெரிந்தாலும், நம் தமிழர் ஊரில் இதனை 'நாசக்கார பழி' என்கின்றோம். 'கண்ணுக்கு கண்ணு, பழிக்கு பழி' என்ற பழமொழிக்கு உயிர் கொடுத்தது போல!
நம் ஊரில் ஒரு அக்கா, பக்கத்து வீட்டு பையனை ஏறக்குறைய மூன்று மாதம் கஷ்டப்படுத்தினாள் என்றால், அவன் ஒரு நாள் வீட்டை விட்டு போகும் முன், பிசாசு போல பழி வாங்குவான். அந்த பழி நம் ஊரில் “சாப்பாடு போட்டு விட்டேன், இனிமேல் என் வீடு சுத்தமாக இருக்கும்!” என்று சொல்லும் அளவுக்கு இருக்கும்.
முடிவில்
பழி வாங்கும் போது, அது எவ்வளவு சின்னதாக இருந்தாலும், நம் மனசுக்கு ஓர் சந்தோஷம் தரும். ஆனா, மற்றவர்கள் பாதிக்கப்படுவதை நினைத்து, “சரி, இது போதும்” என்று முடிவில் நம்மை நாமே சமாதானப்படுத்திக்கொள்ள வேண்டும்.
நீங்களும் பக்கத்து வீட்டு 'கரேன்'களிடம் இப்படி ஒரு அனுபவம் பகிர்ந்துள்ளீர்களா? உங்கள் பழிச்செயல்கள் எப்படி இருந்தது? கீழே கருத்துகளில் பகிருங்கள்!
நன்றி, வாசகர்களே! உங்கள் அனுபவங்களும் நம் பக்கத்து வீட்டு கதைகளும் நம் வாழ்வை இனிமையாக்கும்.
அசல் ரெடிட் பதிவு: I got petty revenge by unleashing rancid farts on my Karen neighbor