என் ஊழியருக்காக நான் போராடுவேன்! – உழைப்பாளிகளின் அடையாளத்தை பார்த்து ஏமாற்றுவது எங்கே நியாயம்?
வணக்கம் நண்பர்களே!
நம்ம ஊரில் சொல்வாங்க இல்ல “வேலை செய்யறவன் யாருன்னு பாத்து வேலை பாக்குறதா?” அப்படின்னு. ஆனா இந்தக் காலத்தில கூட, இன்னும் இப்படி சிந்திக்கிறவங்க இருக்காங்கன்னு கேக்கும்போது உண்மையிலே மனசு ஒரே கோபமா இருக்குது.
நம்ம எல்லாருக்கும் தெரிஞ்சிருக்கும், இப்போ ஓட்டல் வேலைங்கறது சும்மா கல்யாண வீட்ல கிச்சன் வேலை மாதிரி இல்ல. ஒவ்வொரு விருந்தாளியும் பிரமாதமா எதிர்பார்ப்பாங்க. சுத்தம், சுகாதாரம், சிரமமில்லாத சேவை – எல்லாமே முக்கியம். ஆனா, அந்த வேலை செய்யறவர்களை அடையாளம், இனம், சமூகம், பாலினம், நம்பிக்கை– இவையெல்லாம் பார்த்து மதிப்பிடுறது எங்கே நியாயம்?
இதைப்பத்தி தான், r/TalesFromTheFrontDesk அப்படின்னு ஒரு ரெடிட் பக்கத்தில u/beenthereNdonethat என்ற ஓட்டல் ஊழியர் ஒரு கதை பகிர்ந்திருக்கார். ஒரு விருந்தாளர், குட்டி சர்வேயில "ரூம்ஸ் சுத்தம் இல்ல"ன்னு சொன்னதெல்லாம் பரவாயில்லை. நம்ம ஊரில் கூட "சுத்தமா இல்லையே"னு சொன்னா, ரொம்பவே நிதானமா கேட்போம். ஆனா அந்த விருந்தாளர் கடைசில, "LGBTQIA" பிரிவை சேர்ந்த ஊழியர் இருந்தது 'பிரொஃபெஷனல்' இல்லைன்னு சொன்னாராம்!
அடப்பாவி! இதுக்கு மேல என்ன சொல்ல?
நம்ம ஊரிலே, ஏற்கனவே வேலை கிடைக்கணும்னு கஷ்டம். யாராவது குடும்பம், இன, மதம், ஜாதி, பாலினம், உடல் இயல்பு, அல்லது தனிப்பட்ட அடையாளம் காரணமா வேலைக்கே வரலன்னா, அது பெரிய குற்றம். ஆனா அதையே வெளிநாட்டில கூட இன்னும் சிலர் புரிஞ்சுக்கலையா? அந்த ஊழியர் LGBTQIA அப்படின்னு சொல்றது, அவர் வேலைக்குத் தகுதியில்லன்னு அர்த்தமா? இல்ல, அது அவரோட தனிப்பட்ட வாழ்க்கை. நம்ம ஊரிலே கூட திருமணமான பெண்கள் வேலை செய்யறாங்கன்னா நக்கல் பேசுவாங்க; அது மாதிரியே தான்.
இந்தச் சம்பவம் படிச்ச உடனே, அந்த மேலாளர் ஒரே கோபத்தில, "நான் என் ஊழியரை யாராவது இப்படி பேசினா, கண்டிப்பா தாங்கிக்கற மாட்டேன்!"ன்னு எழுதியிருக்கார். நம்ம ஊரிலேயும், நல்ல மேலாளர்கள் இப்படித்தான் இருப்பாங்க – "என் கூட்டத்தை யாராவது பாதிக்கறாங்கன்னா, நான் ஒப்புக்க மாட்டேன்!"ன்னு.
இங்கே ஒரு கேள்வி – இந்த விருந்தாளிக்கு பதில் சொல்லணுமா, இல்லையா? மேலாளர் கேட்கிறார், "சர்வே ரெஸ்பான்ஸ்ல நன்றாக பதில் சொல்லணுமா, இல்ல வேற வழியில நடவடிக்கை எடுக்கணுமா?"
நம்ம தமிழர் வழக்கில் சொல்றது மாதிரி, "அறம் செய விரும்பு" – யாரையும் அவரோட அடையாளத்துக்காக வெறுப்பேதும், வசைபாடும் சொல்லக்கூடாது. பணிவாடிக்கை என்றால், வாடிக்கையாளர் ராஜா தானா? இல்லை, ஒரு மனிதனும் மனிதனாகவே மதிக்கணும் என்பதுதானே?
இப்படி சாதி, மதம், பாலினம், அடையாளம், ஜாதி, சுயபிரதிபலிப்பு (identity) பார்த்து வேலைக்காரரை குறை சொல்வது, நம்ம ஊரிலேயே அருவருப்பான விஷயம். ஆனாலும், இன்னும் சிலர் மனதிலேயே இந்த பழைய எண்ணங்களை வைத்துக்கிட்டு இருக்கிறாங்க.
ஒரு தருணத்துல, நம்ம ஊரிலே “அவன் யாரு? அவங்க எந்த ஊரு?”ன்னு கேட்டுப் பார்த்து வேலை கொடுக்குற பழக்கம் இருந்திருக்கலாம். ஆனா இந்த 2024-ஆம் ஆண்டு, கல்வி, அறிவு, மனமாற்றம் வளர்ந்திருக்கும் நேரம். உழைப்பை மட்டும் பார்த்து மதிப்பிடணும்.
இப்படியொரு சம்பவம் நடந்தால், மேலாளர் பதில் சொல்லணுமா, இல்லையா? நம்ம ஊரிலே, அடுத்தவங்க மனசு புண்படும் மாதிரி பதில் சொல்லக் கூடாது. ஆனா, அந்த ஊழியருக்கு ஆதரவா நிக்கணும். அது தான் நம்ம பண்பாடு.
“ஊழியனுக்கு உண்டான மரியாதை, மேலாளருக்கு உண்டான பெருமை” – இதுதான் நம்ம கலாசாரம்.
அடி, நம்ம ஊரிலே நல்ல பசங்க, நல்ல பெண்கள், நல்ல மேலாளர்கள் நிறைய இருக்கு. அவர்கள் எல்லாம், யாரும் எந்த அடையாளத்தாலும் குறைக்கப்படக்கூடாது என்று நம்புறாங்க.
"வெளிச்சம் எப்போதும் இருளை வெல்லும்"ன்னு சொல்வது மாதிரி, நம்ம மனசும் வெளிச்சமா வைத்துக்கோங்க.
நீங்க என்ன நினைக்கிறீங்க?
உங்க பணிப்புரையில், அல்லது வாழ்க்கையிலே, இப்படிப்பட்ட அனுபவம் உங்களுக்கு நேர்ந்ததா?
வந்தா, என்ன பதில் சொன்னீங்க?
கமெண்ட்ல பகிர்ந்து, நம்ம எதிர்காலத்தை இன்னும் நல்லதாக மாற்ற வழிகாட்டுங்க!
கொஞ்சம் சிரிப்பும், கொஞ்சம் சிந்தனையும் – வாழ்க்கை அது தான்!
"சுத்தமான மனசும், சமத்துவ பார்வையும் – அதுதான் உண்மையான சுத்தம்!"
அசல் ரெடிட் பதிவு: So you don't like my hiring choices?!