'என் காருக்கு இவ்வளவு தானா மதிப்பு? சரி... நிரூபிக்கவும், விரிவாக சொல்லுங்கள்!'
ஒரு கார் வாங்கி பத்து வருடமா ஓட்டினாலும், அதோட மதிப்பு நம்ம மனசுல மட்டும் தான் குறையுமா? நம்ம ஊருல போனவங்க சொல்வது மாதிரி, "காரோடு பாசம் வெச்சிக்காதே, அது ஒரு பொருள் மட்டும்"னு நம்பினாலும், விலை பேசும்போது எல்லாருமே உண்மையிலே ஒரு குதிரை சவாரியுக்கு போற மாதிரி தான். இப்போ, இந்த கதை, ஒரு பழைய காருக்கு காப்பீடு பணம் வாங்கும் போராட்டம் தான். ஆனால், இதில் ஒரு சின்ன திருப்பம் இருக்கு – நம்ம கதாநாயகி காப்பீடு நிறுவனத்தையே கணக்கு சொல்ல வைக்கிறார்!
காப்பீடு நிறுவனத்துக்கும் நமக்கும் நடக்கும் விலைப் போர்
உங்க கார் கொஞ்சம் பழையது, கொஞ்சம் காய்ந்திருக்கு. ஓட்டும் போது ஒரு சின்ன மோதல். உடனே காப்பீடு நிறுவனம் – “உங்க காருக்கு மார்க்கெட் விலை 5,000 ரூபாய்தான்...” (அங்கே டாலர், நம்ம ஊரு ரூபாய்னு நினைச்சுக்கோங்க!) நம்ம கதாநாயகி Excel ஷீட்டும், Internet-யும் எல்லாம் வைத்து நல்லா ஆராய்ச்சி பண்ணி பாத்தா, “நீங்க சொல்லுறது 5,000, ஆனா உண்மையிலே 7,500 தானே இருக்கணும்!”னு கண்டுபிடிச்சார்.
அவர்களோடு உரையாடல் – சாமி தரிசனம் போல்!
“நான் பாத்த கார் X-க்கு 8,000, Y-க்கு 6,000. எப்படின்னு சொல்றீங்க?”
“முதலாவது கார் வேற மாநிலம். ஆனால், இரண்டாவது காரை எடுத்துக்கிறோம்!”
“இரண்டுமே வேற மாநிலம்தானே? இரண்டாவது காரோட ஓடோமீட்டர் என் காரைவிட மோசமானது. அது என் காரைவிட விலை அதிகமா?”
“நல்ல விலைதான்! delamination-ஐ கூட கணக்கில் எடுத்துக்கொல்லலை!”
“அப்படியானால், அதையும் சேர்த்து கணக்கிடுங்க. ஆனால், விலை குறையுறதை நிரூபிக்கணும். சட்டபூர்வமான ஆவணத்தோடு சொல்லுங்க!”
அவர்களோட பதில்? - ‘நிசப்தம்’! (நம்ம ஊரு அதிகாரிகள் போன்று, எதுவும் பதில் சொல்லாம, சும்மா இருக்குறது!)
நீண்ட நாள் பிந்தை – வீணான காத்திருப்பு!
“[அரசு அமைப்பு] சொல்றாங்க, 2 வாரத்துல பதில் இல்லனா புகார் பண்ணலாம். நான் 3 வாரம் கொடுக்குறேன். 7,500 தருங்க; இல்லேன்னா, ஏன் குறைவா தரணும்னு முழு விவரத்தோடு சொல்லுங்க. இல்லேன்னா, புகார் பண்ண வேண்டியதாயிருக்கும்!”
இதுக்குப் பிறகு, ஐந்து நிமிஷத்துல ‘நம்’ கேஸ் வேறொரு அதிகாரிக்கு போச்சு! புதிய அதிகாரி, எல்லா ஆவணங்களும், கணக்குகளும், மற்றும் நம் 7,500-ஐயும் கொடுத்துட்டார்! (ஒரு மட்டும்: “இந்த விலை, [அரசு அமைப்புக்கு] போகலைன்னா மட்டும் தான்!”)
நாமும் நம்ம உரிமையும் – காப்பீடு நிறுவனத்தை ‘கணக்கில்’ வைக்கணும்!
நம்ம ஊர்ல காப்பீடு, வங்கி, அல்லது அரசு அலுவலகம் – எல்லாமே ஒரே மாதிரி தான்! நாமே நம்ம உரிமையை தெரிஞ்சிக்கிட்டு, அவர்களிடம் கேட்கணும்.
“சும்மா தர்றாங்கன்னு நம்பாதீங்க; ஆவணமும், சட்டமும் கேட்டா, யாரும் ஏமாத்த முடியாது!” இப்போ நம்ம கதாநாயகி எடுத்த சின்ன Excel ஷீட், ஒரு பெரிய வெற்றிக்கதை ஆயிருச்சு!
உங்க அனுபவம் என்ன?
நம்ம வாசகர்களும், ஏதேனும் இப்படிப்பட்ட அனுபவம் இருந்துச்சுன்னு, கீழே கமெண்ட்ல சொல்லுங்க. நம்ம ஊரு பசங்க, உரிமை கேட்டா தான் மதிப்பும் கிடைக்கும், அதே சமயம், நமக்கும் நல்ல பயிற்சி!
கதை முடிவில் ஒரு சிறு சிரிப்பு...
காருக்கு விலை பேசும் போது, “சாமிக்கிட்ட சாமி கேட்ட மாதிரி, காப்பீடு நிறுவனத்திடம் கணக்கை கேளுங்க!”
அப்ப தான், நம்மலையே பயப்படுறாங்க!
நீங்க என்ன நினைக்கிறீங்க? காப்பீடு, வங்கி, அரசு அலுவலகம்... எங்கும் நம்ம உரிமை கேட்பது எப்படி? உங்க கருத்துகளைக் கீழே பகிருங்கள்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: My car is worth very little? Okay... prove it, in great detail.