என் தம்பிக்கு இணையதள பந்தை துண்டித்தேன்! – வீட்டில் நடந்த சின்ன சண்டையைப் படிக்க வேண்டுமா?
எல்லாம் வீட்டில் நடக்கும் விஷயங்கள்தான்! நம்ம ஊருக்கு சொந்தம் போல, ஒவ்வொரு வீடும் ஒரு சின்ன நாடகம் தான். வீட்டில் எல்லாரும் சமநிலை பாக்க முடியாது; குறிப்பாக, ஒருவருக்கு மட்டும் 'இணையம்' என்ற வலையில் சிக்கி, வேலையும் படிப்பும் விட்டுவிட்டு கிடந்தா, ஏதாவது ஒரு நாள் fuse போயிருக்கும்!
நான் சொல்வது என் தம்பி பற்றிதான்! நினைச்சு பாருங்க, 26 வயசு வயசுல வேலைக்குப் போகாம, முழுசாக இணையத்தில் அடிமை ஆயிட்டுக்கிட்டிருக்கிறார். நம்ம அம்மா – ஒற்றைத் தலைவி – ஏற்கனவே ஏன் அவனைக் காத்துக்கணும் என்று கவலைப்படுறாங்க. படிக்கறது பிஎஸ்சி, ஆனா 4 வருஷம் படிப்பதையே 10 வருஷமா செய்து கொண்டிருக்கிறார். அதிலும், வீட்டுக்குப் பங்களிப்பு? புறக்கணிப்பு தான்! ஏதாவது உதவி கேட்டால், அப்பாவி முகத்தோடு எதையோ சொல்லி தப்பிக்கிறார்.
ஒரு நாள், நான் அவனிடம் பேச வந்தேன். இன்னும் ஒரு சின்ன உதவி கேட்கலாம் என நினைத்தேன். ஆனா, என்ன நேர்ந்துச்சு தெரியுமா? கதவை மூடி, என்னையே வெளியே நிற்க வச்சிட்டார்! அவளவுதான், என் பொறுமை கயிறு முறிய ஆரம்பிச்சது.
இந்த வீட்டுக்குத் இணையம் யாராலா வருகிறது? நான்தான் பணம் செலுத்துறேன். அவன், ஒரு ரூபாய் செலவில்லாம் பாக்க மாட்டான். "சரி, நீயும் என்னை பங்குபற்ற மாட்டியா?" - என்று மனதில் ஒரு கோபம் வந்தது. உடனே, நம்ம ஊருக்கு பிடிச்ச பழமொழி நினைவுக்கு வந்தது – "கையில் கத்தி இருந்தா, கத்தியை மட்டும் காட்டினாலே போதும்!"
நான் கையில் வைத்திருந்த என் மொபைல் மூலம் WiFi-யை கட்டுப்படுத்தும் app-ஐ திறந்து, அவன் device-க்கு மட்டும் இணையத்தை 'OFF' பண்ணிட்டேன். அந்த நிமிஷம், அவன் முகத்தில் விழுந்த அதிர்ச்சி priceless! அவன் நம்ம அம்மாவிடம் ஓடி செஞ்ச குலாபி – "அக்கா எனக்கு இணையம் இல்லை!" உடனே, அம்மா – "நீங்க இருவரும் ஒன்றும் சேர்ந்து சண்டை போடுறீங்க, நான் இல்லனா உங்க இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் கொன்றுபோடுவீங்க போல இருக்கு!" என்று பூரிக்க ஆரம்பித்தார்.
இந்த சம்பவத்துக்கு அடுத்து, என் தம்பி தன் பை, லேப்டாப், எல்லாம் எடுத்துக்கிட்டு வீட்டைவிட்டு வெளியே போனார். நண்பரிடம் இல்லையெனில், அவனுக்கு எப்பவும் 'support' செய்யும் மாமியார் வீட்டில் தங்கப்போறாராம். நம்ம வீடு சும்மா சுத்தமாகிவிட்டது! "கடவுளே, கண்ணு திறந்து இருக்கட்டும்!" என்று நினைத்தேன்.
இது எல்லாம் ஒரு சின்ன பழிவாங்கும் சம்பவம் தான். ஆனா, இதுல ஒரு பெரிய பாடம் இருக்கிறது. நம்ம ஊரிலயும், பல வீடுகளிலயும், 'இணையம்' என்பது ஒரு முக்கியமான பொருள் ஆயிடுச்சு. வேலைக்குச் செல்வதும் இல்ல, வீட்டில் உதவுவதும் இல்ல, ஆனா WiFi இல்லா ஒரு நிமிடம் கூட இருக்க முடியாது. அதனால்தான், யாராவது இந்த மாதிரி 'leech' மாதிரி இருக்கிறதா? ஒரு நாள் அவர்களுக்குத் தக்க பாடம் கற்றுக்கொடுப்பதே நல்லது.
உங்க வீட்டிலும் இப்படி யாராவது இருக்கிறாங்களா? இல்லயெனில், உங்களுக்குத் தெரிந்தவர்களில்? உங்கள் அனுபவங்களை கீழே கமெண்டில் பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள். ஒருவரை மாற்ற முடியாவிட்டாலும், நாம் எப்போதும் நம்ம வழியில் நியாயம் பேசுவது தான் முக்கியம்.
இணையம் – ஒரு பந்தம்; மனிதர்கள் – ஒரு பாசம். இரண்டிலும் சமநிலை வேண்டும். இல்லையென்றால், வீட்டில் சண்டை மட்டும் தான் நடக்கும்!
நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்? உங்கள் 'சின்ன பழிவாங்கும்' சம்பவங்களை பகிர்ந்தால், நம்ம வாசகர்களும் ரசிப்பாங்க!
அசல் ரெடிட் பதிவு: My disrespectful leech of a internet addict brother shut his room door in my face while I was speaking so I shut the Internet off.