'என் மேசையை குப்பைத் தொட்டியாதா நினைத்த சக ஊழியர்களுக்கு கொடுத்த சிறிய பழிவாங்கல்!'
அலுவலகம் – அங்கிருந்து பல கதைகள், 'சின்ன சின்ன பழிவாங்கல்கள்' வந்துவிடும் இடம். அப்படி ஒரு பழிவாங்கல் தான் இந்த ரெடிட் கதையும்! உங்களுக்கும் வேலை இடத்தில் ஒரே மாதிரி தொல்லை கொடுக்கும் அலுவலக நண்பர்கள் இருந்திருக்க வாய்ப்பு அதிகம்! நம்ம ஊரில் எல்லாம், ‘பாஸ் பார்வை இல்லாத நேரத்தில் சுட்டி போட்டு பேசுறது’ போல, மேசையில் கப்புகள் வைக்குற பழக்கம் எல்லாம் அங்கேயும் பெரிதாம்!
இந்த கதையின் நாயகன், பிஸி புல்லெட் (BusyBullet) என்பவர், அவருக்கு அலுவலகத்தில் ஒரு மூலை மேசை கிடைத்திருந்தது. அந்த மூலை மேசை என்றாலே தமிழ்நாட்டில் சுடுவோம் – எல்லாரும் எங்கேயாவது நுழையும்வழி அந்த மேசையை கடந்து போகும் இடம். நம்ம ஊரில் கூட ‘கடை மூலை’ அப்படின்னா எல்லாம் அஞ்சு பேர் வந்து டீ குடிக்கிற இடம், இந்த மேசையும் அப்படித்தான்!
அந்த மேசை பக்கத்து கதவு – எல்லோரும் வாட்டர் பாட்டில், டீ கப், காபி கப் எடுத்து போய் உரினம் (restroom) போய் வரும்போது, அந்த மேசைமேல் தங்கள் கப்புகளை வைக்க ஆரம்பிச்சாங்க. முதலில் நம் கதாநாயகன், 'தயவு செய்து இங்க வைக்காதீங்க'ன்னு சொன்னாராம். ஆனா நம் ஊர் கதை மாதிரி எனக்கு தோணுது – கேட்கறவங்க யாரும் இல்ல!
அடுத்த கட்டம், அவர் என்ன செய்தார் தெரியுமா? மேசையின் முடிவில் கூடுதலாக ஒரு குப்பைத் தொட்டி வைத்தார்! யாராவது கப் வச்சிட்டு போனாங்கன்னா, உடனே அந்த குப்பை தொட்டிக்குள்ளே போட்டு விடுவார். வாப்பா, அவர்கள் திரும்பி வந்து கப்பை தேடுறப்போ, "ஏங்க, என் கப் எங்கே?"ன்னு முகம் வித்து, "இது யாருடையது என்று தெரியலையே, வேலை செய்ய இடம் வேணும், அதனால தூக்கி போட்டுட்டேன்!"ன்னு அப்பாவி முகம் போடுவார்.
இது நம்ம ஊர்ல நடந்திருந்தா, 'ஏறக்குறைய, டீ கடை மட்டும்தான் இப்படிச் செய்யும்', ஆனால் அங்கே இது அலுவலகம்!
இதனால் பலர் ஆச்சரியப்பட்டு, இன்னும் சிலர் கோபப்பட்டும் போனார்களாம். ஆனா அதுவும் போதவில்லை – அந்த சில பேர், அவருடைய மேசையை வழியாக உடனே பக்கத்து பக்கமாக ஓடிவந்து, அவர் இருக்கிற சியருக்கு பின்னால் நழுவிச் சென்று, இந்த ‘சின்ன சின்ன’ தொல்லையை தொடர்ந்தார்கள்.
அந்த மாதிரி ஒவ்வொரு முறையும், நம் பிஸி புல்லெட் சிரமப்பட்டு, சியரை ஆறு அங்குலம் பின்னால் சுழற்றி, சைடு டிராயில் இருந்து கோப்புகள் எடுக்க ஆரம்பித்தார்! அதுவும், யாராவது வழியாக வரும்போதெல்லாம் – அதாவது, அவர்களுக்கு சியர் காலில் சிறிது ‘தடம்’ கிடைக்கும் மாதிரி!
இது நம்ம ஊர்ல நடந்திருந்தா, "ஏய்யா, பாத்து நடங்க, சியர் சுழற்சி"ன்னு வசனம் வந்திருக்கும்! அங்கே, எல்லாம் 'Sorry, நீங்க பாதிக்கப்படலையா? நா accident report எழுதட்டுமா?'ன்னு பாசமாக கேட்டு, அப்பாவி முகம் காட்டுறாராம்.
இப்படி இரண்டு மூன்று முறைகள் நடந்த பிறகு, அந்த ‘மிகவும் தொல்லை கொடுத்த’ ஊழியர்கள், "அந்த மூலை மேசை பக்கம் போகவேண்டாம்!"ன்னு முடிவு செய்தார்களாம். நம் ஊரில் நடந்திருந்தா, “அந்த இடம் ரிஸ்க்கு பாஸ்!”ன்னு வாய்வழி புகழ் வந்திருக்கும்!
இது எதற்காக? ‘சின்ன பழிவாங்கல்’ – ஆனால் நியாயமானது! நம்ம ஊர் சிந்தனை – “ஒருத்தருக்காக எல்லாரையும் பத்திக்கக் கூடாது!” இவரும் அதையே செய்தார்: தன்னுடைய வேலையை சுத்தமாக செய்ய, தன்னுடைய தனிமையை பாதுகாக்க, ஒரு சின்ன தந்திரம்!
இது ஓர் அலுவலக பழிவாங்கல் கதை மட்டும் இல்லை. இது நம் பணியிடங்களில் ஏற்படும் 'சிறிய தொல்லைகளை' எப்படி சிரிக்கவும், சமாளிக்கவும், நம்மளே பாதுகாக்கவும், அசலான உருவில் சொல்கிறது.
இதைப் படித்த ஒவ்வொருவரும் – "நம் அலுவலகத்தில் இதுபோல் நடந்திருக்குமா?" "நம்மைத் தொந்தரவு செய்தவர்களுக்கு நாமும் பழிவாங்கினோமா?" "எப்படி சமாளிக்கலாம்?" என்று நினைக்க ஆரம்பிப்பீர்கள்!
நம்ம ஊரில் 'குண்டர் பாஸ்' பாணி பழிவாங்கல் வேண்டாம், ஆனால் உங்களுக்காக, உங்கள் வேலைக்காக, நேர்மையாக, சின்னது போல பழிவாங்குவது தவறு இல்லை. சில நேரம், ‘நல்லா வேலை செய்ய வேண்டும்னா, சின்ன தந்திரம் வேணும்!’
நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்? உங்களது அலுவலகத்தில் இப்படிப்பட்ட அனுபவம் நடந்திருக்கா? கீழே உங்கள் கருத்துக்களை பகிருங்கள்!
"உண்மைச் சம்பவங்களும், சிரிப்பும் கலந்த அலுவலக அனுபவம் – நம்ம ஊர் வாசகர்களுக்காக, பழிவாங்கல் கொண்டாட்டம்!"
அசல் ரெடிட் பதிவு: Stopped co-workers from leaving their trash on my desk