'என் மனதை படித்துவிடு! – ஒரு வாடிக்கையாளர் சேவை ஊழியரின் கதை'
வாடிக்கையாளர் சேவை – இந்த வார்த்தைகள் கேட்டாலே நம்மில் பலருக்கு நம் சொந்த அனுபவங்கள் நினைவுக்கு வரும். “வாடிக்கையாளர் ராஜா!” என்பார்கள், ஆனா சிலர் சர்வதேச ராஜாக்கள் மாதிரி நடத்திக்கொள்வார்கள். ஆனா, அந்த ராஜாக்கள் மனதை படிக்க வேண்டும் என நினைத்தால் என்ன ஆகும்? இந்த கதையில், ஒரு ஹோட்டல் முன்பணியில் நடந்த ஒரு 'அரசியல்' சம்பவம் – வாசிக்க தயாரா?
ஒரு நாள் ஹோட்டலின் முன்பணியில் (Front Desk) பணிபுரியும் ஊழியருக்கு, தொலைபேசியில் ஒரு பெரியவரின் குரல் கேட்கிறது. வயது வந்தவர், கேள்வி ஒலி சரியாக இல்லை. "அய்யா, எனக்கு ஒரு அறை வேண்டும்" என்று கேட்டார். ஊழியர் சற்று கூச்சலிட்டு பேச வேண்டிய நிலை. அந்தப் பெரியவர், தன்னுடைய இராணுவ சேவையை பெரிதாகச் சொன்னார். நம்ம தமிழர்களும் பெருமையே உயிர்! "நான் போரில் இருந்தவன், எனக்கேனு சிறப்பு விலைக்கொடு!" என்று சொல்லி விட்டார்.
ஊழியர் ஏற்கனவே முன்னாள் இராணுவ உறுப்பினர்களுக்கான விலையைக் கொடுத்திருந்தும், அவர் மனம் தணியாமல், இன்னும் விலைக் குறைக்கச் சொன்னார். "சரி, அய்யா. இப்போ நான் சேவையில் இருப்பவர்களுக்கு தரும் விலையைக் கொடுக்கறேன்" என்று ஊழியர் சமாளித்தார். பெரியவர் சந்தோஷமாக ஏற்றுக்கொண்டார்.
கடந்துபோன நாளில், அந்த பெரியவர் ஹோட்டலுக்கு வந்தார். வாக்கர் (walker) தள்ளிக்கொண்டு வந்தார்; முகத்தில் ஒரு கோபம். "நான் நன்றாக நடக்க முடியாது, அருகில் ஒரு அறை வேண்டும்" என்று கேட்டார். நம் ஊழியர், "அய்யா, நிலத்தடி அறை இருக்கு. அதுக்கு அருகில்தான் லாபி" என்று அறையைக் கொடுத்தார். "என் பைகள் எடுத்துக்கொண்டு வர யாராவது வேண்டும்" என்று கேட்டார்.
நம்ம ஊர்ல 'பட்ஜெட்' ஹோட்டல் என்றால், எல்லாம் சுயசரியாம்தான். ஆனாலும் அந்த ஊழியர், "இவர் உடல்நிலை சரியில்லை, யாராவது உதவ வேண்டும்" என்று உதவியாளரை அழைத்தார். உதவியாளர் உடனே வரவில்லை. பெரியவர், "நான் தானே எடுத்துக்கொண்டு போய்விடுகிறேன்" என்று கார்ட்டை எடுத்துக் கொண்டு காருக்குப் போனார்.
அறையில் போனதும், "இது நா எதிர்பார்த்த இடமல்ல, லாபிக்கு ரொம்ப தூரம்!" என்று கோபம். திரும்பி வந்தார், கோபத்தில் கொதித்துக் கொண்டே. அந்த நேரம், ஹோட்டல் மேலாளர் (GM) – அவரும் உடல் நலக்குறைவால் சிரமப்படுபவர் – வந்து சமாதானமாகப் பேசினார். "சரி, அய்யா. உங்களுக்கு இரண்டாவது மாடியில், எலிவேட்டருக்கு எதிரே அறை இருக்கிறது. இது இன்னும் அருகில் இருக்கும்" என்று மாற்றிக் கொடுத்தார்.
அடுத்த நாள், ஹவுஸ்கீப்பரிடம் பெரியவர் கோபமாக பேசிக் கொண்டிருந்தார். அந்த பெண் ஸ்பானிஷ் பேசினதால், அவருக்கு பிடிக்கவில்லை. மேலாளர் வந்து, "இப்படி நடந்து கொள்ளக்கூடாது" என்று கூறி சமாதானம் செய்தார்.
மூன்றாம் நாள் – வெளியேற வேண்டிய நாள். மற்றொரு ஊழியர், அந்த அறைக்கு லக்கேஜ் கார்ட் கொண்டு சென்றார். ஆனா, "நீங்க கார்ட்டை தூக்கி, என் பைகளை போடணும்" என்று அவர் சொல்லவே இல்ல. ஊழியர், "நான் கார்ட்டை கொண்டு வந்திருக்கேன்" என்று நினைத்தார். பெரியவர், "என் பையை யார் தூக்கி வைக்கப் போறாங்க?" என்று லாபியில் பெரிய கோபத்தில் வந்தார்.
மூடிய கதவுகளைத் தட்டிக்கொண்டு, "நீங்க யாரும் எனக்கு உதவவே இல்லை!" என்று முழங்கினார். ஊழியர், "மன்னிக்கவும், அய்யா. நாங்க புரிந்துகொள்ளாமல் போய்விட்டது" என்று நிதானமாக சொன்னார். ஆனால், பெரியவர் கேட்கவே இல்லை. "எனக்கு உங்களிடம் நியாயம் கிடைக்கவில்லை!" என்று சொன்னார்.
மேலாளர் அந்த சமயத்தில் மருத்துவமனையில் இருந்தார். அவரை தொடர்புகொண்டு, நேரடியாக பெரியவரை அழைத்தார். "மன்னிக்கவும், உங்கள் கட்டணத்தை திரும்பக் கொடுக்கிறோம். ஆனா, இனிமேல் எங்களிடம் வர வேண்டாம்" என்று நேரடியாக கூறினார்.
ஊழியர், "அய்யா, இப்போ எல்லாம் முடிந்தது. தயவு செய்து வெளியே செல்லுங்கள்" என்று பண்போடு கூறினார்.
பிரியாவிடை தரும் போது, "உங்க பெற்றோர்கள் இப்படியெல்லாம் நடந்திருக்க மாட்டாங்களா?" என்று கேட்டார். ஊழியர், "என் பெற்றோர்கள் உங்களைவிட மரியாதையுடன் நடந்திருக்கிறார்கள்!" என்று பதில் சொன்னார். "நான் இனிமேல் இந்த ஹோட்டலுக்கு வர மாட்டேன்!" என்றார் பெரியவர். "நீங்க மீண்டும் வரவேண்டிய அவசியமே இல்ல, அய்யா!" என்றார் ஊழியர்.
இந்த சம்பவம் நம் ஊர்களிலும் நடந்திருக்கலாம். நம்ம ஊரிலோ, பெரியவர்கள் கோபப்பட்டாலும், 'அய்யா, சாப்பிட்டீங்களா?' என்று பேசி, சின்ன பொன்னு பார்க்கச் சொல்லி சமாளித்து விடுவோம். ஆனா, சிலர் மட்டும், "நான் சொன்னதையே யாரும் புரியலை!" என்று மனதை படிக்க வேண்டுமென நினைப்பார்கள். வேலைக்காரர்களும் மனிதர்கள்தானே! அவர்களும் உணர்ச்சி கொண்டவர்கள்தான்.
எனவே, அடுத்த முறைக்கு நாமும் வாடிக்கையாளர் சேவை ஊழியரைப் பார்க்கும் போது, சிரித்துக் கொண்டு, அவர்களுக்காக சிறிது பொறுமையோடு நடந்துகொள்வோம். நமது தமிழ்ப் பண்பாட்டிலும், "உணர்ச்சி கொண்டு இரு, மரியாதையுடன் நடந்துகொள்" என்பதே பழக்கமாக இருக்கட்டும்!
நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்? உங்கள் அனுபவங்களை கீழே பகிருங்கள்! "வாடிக்கையாளர் ராஜா" என்றாலும் மனதை படிக்க வேண்டியதில்லை – சொல்வதற்கே வாயிருக்குமே!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Elder 'Gentleman' Expects Us to Read His Mind