என் வீட்டுக்குள்ள பார்த்துட வர மரம் ஏறினாங்க! ஆனா நான் போட்ட கலக்கல் பழிவாங்கல் பார்த்தீங்களா?

குளிர்காலத்தில், ஒரு மரம் குடியிருப்பின் ஜன்னலை மறைக்கின்றது, 90களின் நினைவுகளை உருவாக்குகிறது.
இந்த கலைமயமான படம், வென்டர் பார்கில் உள்ள என் 90களின் குடியிருப்பின் உண்மையைப் பிடிக்கிறது. என் பார்வையை மறைக்கும் உயரமான மரம், வித்தியாசமான சாகசங்களின் நினைவுகளை உருவாக்கியது. அந்த மரம் எப்படி சுற்றுச்சூழலின் பின்னணி ஆனது என்பதைப் பற்றி கதையில் மூழ்குங்கள்!

ஒரு விஷயம் சொல்லட்டுமா? நம்ம ஊர்லயும், ஆங்கிலம் பேசுற வெளிநாட்டு நாடுகள்லயும், "பழி வாங்குறது" என்றாலே ஒரு தனி குஷி தான். ஆனா அந்த பழி கொஞ்சம் 'சிறிய' பழி (petty revenge) ஆக இருந்தா, அதுவே பெரிய காமெடி. இப்போ நான் சொல்ற கதை, வெறும் படித்த வசதிக்காகத்தான், ஆனா நம் தமிழ்நாட்டுலயும் இதை யாராவது செய்திருப்பாங்கன்னு நம்புறேன்!

அந்த 90-களில், அமெரிக்காவில் உள்ள ஒரு "விண்டர் பார்க்" என்ற ஊருக்கு, ஒரு பெண் கலெஜ் படிக்கப்போய், ஒரு குடிசையில் குடியிருந்து கொண்டிருந்தாங்க. அந்த வீட்டுக்கு பின்னாடி ஒரு பெரிய மரம் இருந்தது. அந்த மரம் காரணமாக, வெளியில என்ன நடக்குதுன்னு தெரியாது, ஆனா வீட்டுக்குள்ள சூரியன் விழ மறுப்பது மட்டும் தான் தெரிஞ்சது. அதான், "சிவப்பு லைட் பண்ணிட்டு, ரொம்ப தன்னம்பிக்கையோடு வீட்டுக்குள்ள நடக்கலாம்னு" நினைச்சாங்க.

ஒரு நாள், அவங்க காதலனோடு (அதாவது 'பாப்பா, லவ் பண்ணுறாங்க' மாதிரி) சும்மா அழகா சிரிச்சுக்கிட்டு இருந்த போது, திடீர்னு வெளியில இருந்து சிரிப்பு, கூச்சல் எல்லாம் கேட்குதாம். "யாரு இந்த மாதிரி சிரிக்கிறாங்க?" என்று ஜன்னலுக்கு போய் பார்த்தா, பக்கத்து பிள்ளைகள் மரம் ஏறி, வீட்டுக்குள்ள பார்த்துட்டு இருந்தாங்க! "ஐயய்யோ, நாம பாவம், வீட்டுக்குள்ள கூட இனிமேல் சும்மா இருக்க முடியாதா?" என்று எண்ணி, சின்னச் சின்ன புள்ளைகளை ஓட்டி விட்டாங்க.

ஆனா, கட்டட நிர்வாகத்துக்கு போய் சொன்னா, "மரம் ஏறக் கூடாது" என்ற ரீல் இருந்தாலும், பிள்ளைகளுக்கு விளையாட இடம் இல்ல, நாங்க எதுவும் செய்ய முடியாது" என்று கை கழுவிட்டாங்க.

இதை நம்ம ஊர்ல நினைச்சுப் பாருங்க... பக்கத்து பக்கத்து சுமாரு "சாமி, பசங்க எங்க வீட்டுக்கு ஏறி ஏறி பாத்துட்டு இருக்காங்க, என்ன பண்ணுறது?"ன்னு சொன்னாலும், வீட்டுக்காரர் ஒரே "அது பிள்ளைங்கடா, கவலைப்படாதீங்க"ன்னு சொல்லுவாங்க!

ஆனா அந்த அமெரிக்கக்காரி, அசால்டா ஒரு ஐடியா போட்டாங்க. கடைக்கு போய் இரண்டு டப்பா "vegetable oil", இரண்டு ஜோடி பாத்திரம் கழுவும் கையுறைகள், ஒரு டப்பா தேன், ஒரு பை சர்க்கரை வாங்கிட்டாங்க. (நம்ம ஊர்ல இதெல்லாம் வாங்க முன்னாடி, "பசங்க மரம் ஏறினா, கிளையை வெட்டி வைக்கலாமே"ன்னு யாராவது சொல்வாங்க!)

அந்த காதலனை கூப்பிட்டு, இரவு நேரத்தில் மரத்தின் தண்டில், கிளைகளில் எவ்வளவு உயரம் முடியுமோ, எல்லாம் எண்ணெய்யால் நல்லா வழவழப்பாக்கி விட்டாங்க! கீழே தேன் தடவி, சர்க்கரையை தூவி விட்டாங்க - இதெல்லாம் எதுக்குன்னா, "fire ants" (அதாவது நம்ம ஊரு "சின்ன எறும்பு") வரணும் என்று.

அடுத்த நாள், பாதையில் இருக்கும் பாதையை பார்த்தால், பசங்க கிளையை பிடிக்க முயற்சி செய்த தாட்கள் தெரியும். ஆனா எண்ணெய் தடவியதால், மரத்தை ஏறவே முடியாமல் போச்சு! எறும்புகளும் வம்பு பண்ண ஆரம்பிச்சிருக்கும். அப்புறம் அந்த அம்மாவுக்கு வீட்டுக்குள்ள எதை வேண்டுமானாலும் செய்யலாம், பசங்க மரம் ஏறி பார்க்கவே இல்ல!

இது தான் "நல்ல புத்தி, நல்ல பழி!" – நம்ம ஊர்லயும் இதை செய்யலாம், ஆனா சின்ன பசங்களுக்காக ஒரு விளையாட்டு இடம் ஏற்பாடு பண்ணி விட்டால் இன்னும் நல்லது!

இந்தக் கதையிலிருந்து நாம் என்ன கற்றுக்கொள்கிறோம்?
ஒருவேளை நம் தனிப்பட்ட வாழ்க்கையில் யாராவது அதுக்கு வரம்பு மீறி வந்தா, நம்மளால யோசித்து, வித்தியாசமான வழியில், அவர்களுக்கு ஒரு நல்ல பாடம் சொல்லிக்காட்டலாம். அதுவும், பெரிசா சண்டை போடாம, சந்தோஷமாக பழி வாங்கினா தான் ரசம், இல்லையா?

நீங்க என்ன நினைக்கிறீங்க? உங்க வாழ்க்கையில, யாராவது அப்படி "அதிக்கு மிதிவண்டி"வா நடந்திருக்காங்க? நீங்க எப்படி பழி வாங்கினீங்க? கீழே கமெண்ட்ல பகிருங்க!
நம்ம ஊரு கலையோட, பழிவாங்கும் கதை ஓட, அடுத்த பதிவில் சந்திப்போம்!


அசல் ரெடிட் பதிவு: Climb the tree so you can peek into my apartment???