என் வீட்டுப் பக்கத்து டங்கனுக்கு 'கம்பீரமான' பாடம் – காரை கம்பி காட்டிய கதையோடு!
எப்போதாவது, வாழ்க்கையில் சிலர் எல்லைகளை மதியாமல் செல்கிறார்கள். "எல்லை" என்று சொல்வது சுவர் மட்டும் இல்ல; மரியாதையும், நம் உரிமையும். இந்தக் கதையில், ஒரு எடின்பரோ நகரில் இருக்கும் நம் தமிழர், பக்கத்து வீட்டுக்காரர் டங்கன் அவர்களால் அனுபவித்த சோதனையைப் பற்றி உணர்ச்சியோடு விவரிக்கிறார்.
நம்மில் பலர், வீட்டின் முன்பக்கத்தில் ஒரே நுழைவுப் பாதையைப் பகிர்ந்திருக்கிறோம். வீட்டு வாசலில் வண்டி நிறுத்தும் இடத்தில் சின்னச் சின்ன "என் பக்கம், உன் பக்கம்" என்றதிலிருந்து பெரிய சண்டை வருவது புதிதல்ல. ஆனால் இங்குள்ள கதாநாயகன் கொடுத்த பழிவாங்கல், படித்து முடிக்கும்வரை முழு ரசனை!
"டங்கன்" என்றால் திருந்துவாரா?
முப்பத்தி நான்கு வயதான நம்மவர், எடின்பரோவில் அரை இணைப் பங்களாவில் வசிக்கிறார். அவருக்கு ஒரு பெரிய கார், துணை கார் என்று இரண்டு வண்டிகள். பக்கத்து வீட்டுக்காரர் டங்கன், ஐம்பதுகளை நெருங்கும் வயதில். இருவரும் ஒரு தடுப்பு கோடு உள்ள shared driveway-ஐப் பகிர்ந்து கொள்கிறார்கள்.
ஆனால் டங்கன் அண்ணன், அந்த கோட்டை கண் இருக்கவே இல்ல. இரண்டு வருடமாய், அவர் வண்டி எப்போதும் நம்மவரின் பக்கம் 30-40 செ.மீ. தாண்டி நிற்கும். "அது என்னவோ பெரிய விஷயமா?" என்று யாரும் கேட்கலாம். ஆனால் நம்மவருக்கு வண்டி வெளியே எடுப்பது ஒரு பெரும் சிரமம் – அடுத்த வீட்டு வாசலில் வண்டி வளைந்து வளைந்து வர வேண்டிய நிலை!
பாரம்பரியமாக, நம்மவர் முதலில் நன்றாகவே கேட்டார்:
"டங்கன் அண்ணா, கொஞ்சம் உங்க பக்கம் வண்டி நிறுத்த முடியுமா? எனக்கு வெளியே எடுக்க சிரமம்."
"ஆமா, கண்டிப்பா பண்ணுறேன்," என்று பதில் வந்தது. ஆனால் மாற்றம் ஒன்றும் இல்லை.
காகிதம் எழுதிப் போட்டார் – "நண்பரே, பக்க வண்டி கோட்டை கவனிக்கவும்."
மீண்டும் சும்மா.
ஒரு நாள் நேரில் காட்டினார் – "இந்த கோட்டை பாருங்க, உங்கள் டயர் பாருங்க!"
"அது பெரிய விஷயமில்லை; உங்களுக்கே ரொம்ப இடம் இருக்கு," என்று பதில்.
நம்ம தமிழருக்கு பொறுமை கெட்டது. "நீங்களும் பார்ப்போம் டங்கன்!" என்று உள்ளுக்குள் முடிவு செய்து விட்டார்.
பழைய காருடன் புதிய பாடம்!
இங்கே தான் நம் தமிழ் சிந்தனை வேலை செய்தது!
நம்மவர் வைத்திருந்த பழைய 2003 Vauxhall Corsa-வை, அதிர்ஷ்டவசமாக விற்றுவிடாமல் வைத்திருந்தார். அப்போது அந்த வண்டியை, கோடுக்கு அப்படியே ஒட்டி, துள்ளிக் கொண்டே நம்மவர் பக்கம் சரியாக நிறுத்தினார். ஒரு மில்லிமீட்டர் கூட தாண்டாமல்!
அடுத்த நாள் காலை, டங்கன் அவர்களின் BMW-க்கு சற்று "வளைவு" அதிகமாகிவிட்டது. 15 முறை முன்னும் பின்னும், திரும்பித் திரும்பி, முகம் சிவந்து, வண்டியை வெளியே எடுக்க முயற்சி செய்தார். நம்மவர் அந்த ஜன்னலில் இருந்து காபி குடித்தபடி ரசித்தார் – "கலக்கல்!" என்று சொல்லலாம்.
"உங்க கார் தடையாக இருக்குது!"
மாலை நேரம், டங்கன் வருகிறார்:
"உங்க கார் எங்க வண்டிக்கு இடம் இல்லாம இருக்குது."
"இல்ல அண்ணா, பாத்தீங்கலா? கோட்டுக்கு அப்படியே தான் இருக்கு!"
டங்கன் வாயைத் திறக்க முடியவில்லை. ஏனென்றால், சட்டப்படி (legal) நம்மவர் எந்த தவறும் செய்யவில்லை!
மூன்று வாரமாக, டங்கன் அண்ணனுக்கு தினமும் 15-புள்ளி திருப்பும், பயணமும்! எங்கே பார்த்தாலும் glare! "சொல்லவே முடியாது – ‘உங்க கார் சட்டப்படி நிற்குது, என் கோட்டை நான் மீறவேண்டுமா?’" என்று. அவருக்கு வழியில்லை.
உண்மையில் இது சின்ன பழிவாங்கலா?
நம்மவர் மனைவி, "இது குழந்தைச்சத்தனம் போல இருக்கு!" என்று சொன்னாலும், நம்மவர் சிரித்துக்கொண்டே, "அது மாதிரி இருந்தால், டங்கன் தன் வேலை பார்த்திருக்க வேண்டும்," என்கிறார்.
இது ஒரு பெரிய பழிவாங்கல் இல்லை. ஆனாலும், அடுத்தவரை மரியாதை செய்யாமல், உரிமையை மீறிக் கொண்டாடுபவர்களுக்கு, நம்மவர் கொடுத்த கற்றல் – தமிழ் வாசகர்களுக்கே புரியும்! எப்போதும் கத்தி கொண்டு ஓடவேண்டிய அவசியம் இல்லை; நேரம் பார்த்து, நம் அறிவை பயன்படுத்தினாலும் போதும்!
நாம் என்ன செய்வோம்?
இந்த கதையைப் படித்தவுடன் நம் ஊரில் பக்கத்து வீடுகளுக்கு இடையே நிகழும் சின்ன சின்ன நெருக்கடி நினைவுக்கு வருகிறது. "சார், போட்டு கட்டி இருங்க!" "அந்த மரம் என் பக்கம் வளைஞ்சிருக்கு!" "நீங்க சுத்தம் பண்ணலை!" – எல்லாம் நமக்குப் பழக்கம்.
அதனால்தான், இந்த பழிவாங்கல், நம் பக்கத்து வீட்டுக்காரர்களுக்கு சொல்லும் பாடம்: "எல்லைக்குள் இருங்கள்; இல்லையெனில், பழைய காரும், புத்திசாலித்தனமும் உங்களுக்கு பாடம் புகட்டும்!"
நீங்களும் இதுபோல் சின்ன பழிவாங்கல் செய்த அனுபவங்கள் உண்டா? கீழே கருத்தில் பகிருங்கள்!
நம்பிக்கையுடன்,
உங்கள் பக்கத்து வாசல் நண்பன்
(உங்கள் அனுபவங்களை, சுவையான கதைகளாக பகிர வாருங்கள் – அடுத்த வாரம் உங்கள் கதையும் இங்கே பேசலாம்!)
அசல் ரெடிட் பதிவு: Neighbour kept parking over the line