என் வேலையை மட்டும் பார்த்தேன்… உயிரோடு தப்பிக்க நேர்ந்த ஒரு இரவு! – ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனிஸ்டின் அதிசயம்
“நம்ம ஊர் பசங்க அப்புறம் சொல்வாங்க, ‘ஊருக்கு வேலையோட போனவன், வீட்டுக்கு உயிரோட வந்தா பெரிய விசயம்!’” – இந்த பழமொழி நம்ம ஊரில மட்டுமல்ல, உலகத்துலயும் பொருந்தும் போல இருக்கு. சமீபத்தில் ஒரு ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனிஸ்ட் வாழ்க்கையில் நடந்த சம்பவம், இதுக்கு சாட்சி.
இரவு 12 மணி. அவசர அவசரமாக காப்பி குடிச்சு, பசங்க எல்லாம் தூங்குற நேரம். ஆனா, ஹோட்டல் வேலைக்காரன் மட்டும் தான் வாடிக்கையாளர்களுக்கு சிரம் சாய்க்காமல், புது வரவுகளை பார்த்துக்கொண்டு, எல்லாம் செம்மையாக இருக்கணும்னு பார்த்துக்கொண்டு இருப்பான். அப்படி ஒரு ராத்திரி, ஒரு அய்யா வந்தாரு. அவருக்கு பசங்க பேர் தெரியாது, வாடிக்கையாளர்கள் யாரும் இல்ல, ஆனா தனக்கு ஒரு அறை வேண்டும்னு சொல்லி, இல்லன்னா யாராவது உள்ள இருக்காங்கனா பார்க்கணும்னு சொல்லி, ஒரே குழப்பம்.
இப்படியே இரவு முழுக்க அந்த அய்யா – இவரை ‘பாப்’ன்னு அழைப்போம் – ரிசெப்ஷனிஸ்டை வாட்டி வதைக்க ஆரம்பிச்சாரு. முதலில் லாபியில் லஞ்சம் போட்டு, சமையல் வாசல் வழியா, பின்னாடி கதவு வழியா ஹோட்டல்ல நுழைய முயற்சி. நம்ம ஊர்ல நம்ம ஊர்காரன் இருந்தா, “ஏனா சார் இதெல்லாம்?”னு கேட்கும். ஆனா அங்க, ஹோட்டல் கதவு எனக்கு மட்டும் தூக்கிருச்சு – அந்த கதவு பூட்டவே இல்ல. இது நம்ம ஊர்ல ஒரு பஞ்சாயத்து கதவு மாதிரி – யாரும் பார்த்துக்கொள், இல்லன்னா எல்லாரும் வந்து போயிடுவாங்க!
அப்படி அந்த பாப், முன்னாடி கதவு, பின்னாடி கதவு, ஒவ்வொரு வழியிலயும் நுழைய முயற்சி. ரிசெப்ஷனிஸ்ட் (நம்ம கதையோட நாயகன்) ஒவ்வொரு தடவையும் பிஸியாக காமெரா பார்த்து, ‘பாப்’ எங்க போறார், என்ன செய்றார் என்றெல்லாம் கண்காணிப்பு. ஒரு நேரத்துல, நம்ம ஆளை நம்பி வெளியே போய் பார்ப்பார், அந்த பாப் ஒரு அறை ஜன்னல் ஓரம் இருட்டில் தூங்கிக்கொண்டு இருப்பார். இப்போ கற்பனை பண்ணுங்க – ராத்திரி, வெளிச்சமில்லாத ஹோட்டல், பாம்பு மாதிரி எங்கயோ ஒளிந்து உட்கார்ந்திருக்கும் ஓர் அய்யா. நம்ம ஊர்ல இருந்தா, இதுக்கு ‘பீசியான விருந்தினர்’ன்னு பெயர் வைச்சிருப்பாங்க!
அந்த பாப் திரும்பவும், திரும்பவும் வர, ரிசெப்ஷனிஸ்ட் பொறுமை இழந்து, கடைசியில் போலீஸார்க்கு அழைக்க முடிவு பண்ணார். இதுலயும் நம்ம ஊர்காரன் மாதிரி, “இன்னொரு தடவை பார்த்தா, போலீஸ் கூப்பிடுவேன்!”னு எச்சரிக்கையோடு அனுப்புகிறார். ஆனால் பாப் கேட்கவே இல்லை. கடைசியில், பாப் கதவை தட்டி, வாடிக்கையாளர்களிடம், “யாராவது இரவு படுக்க விடுவீங்களா?”னு கேட்டு வாடிக்கையாளர்களையும் தூக்கத்தில் இருந்து எழுப்ப ஆரம்பிக்கிறார்.
இதற்குள் ரிசெப்ஷனிஸ்ட் சற்று கவனக்குறைவாக போனில் பேசிக்கொண்டிருக்கையில், பாப் மறுபடியும் ஹோட்டல் கதவை நோக்கி வருகிறார். இவங்க இரண்டு பேரும் சந்திக்கும்போது, எதற்கும் ஆகாத ஒரு சண்டை தொடங்குகிறது. பாப், ரிசெப்ஷனிஸ்டை தள்ளி, கை, கயிறு எடுத்து அடிக்க ஆரம்பிக்கிறார். நம்ம ஆள் கை கால்களால் தடுத்துக் கொண்டு, “விடுங்க, வேண்டாம்!”னு கதறிக்கொண்டு இருக்கிறார்.
அந்த நேரம், நம்ம ஊர்ல ‘பொய் சொன்னா புயல் வரும்’ன்னு சொல்வாங்க. இங்கே, நேரில் புயல் வந்து உடலை பிய்த்துக்கொண்டு போன மாதிரி. பாப், பாட்டிலோட அடிச்சாரு, பின்னாடி போய் கழுத்து பிடிச்சாரு – ரிசெப்ஷனிஸ்ட் உயிரோட தப்பியிருக்க காரணம், தனது கை, கால், புத்தி – எல்லாம் சேர்த்து பாதுகாத்ததால்தான். கடைசியில், போலீஸ் வந்ததும், பாப்யைப் பிடிச்சு போய் விட்டாங்க.
இந்த சம்பவம், நம்ம ஊர்ல எங்கேயும் ‘வேலை’ எடுத்து போறவங்களுக்கு பெரிய பாடம். ஒரு சாதாரண ஹோட்டல் வேலைன்னு நினைச்சாலும், சில சமயம் ஜெயிலுக்கு போகாமல், உயிரோட திரும்புவதுதான் பெரிய பாக்கியம். நம்ம ஊர்ல ஹோட்டல் வேலைக்காரன், “சார், ஆட்கள் இருக்கா?”னு கேட்டா சிரிப்பு வரும் – ஆனா இங்கே, அந்த கேள்வி உயிரோட இருக்க முக்கியமானது!
நம்ம ஊரு கலக்கலான பார்வை
அது மட்டுமில்லை, நம்ம ஊர்ல “நீங்கள் யாரு?”ன்னு கேட்டா, “நான் பெரிய ஆள்!”ன்னு சொல்லுவாங்க. ஆனா, அங்கே ‘பாப்’ மாதிரி சிலர், யாரும் இல்லாத இடத்துல, யாருக்கும் தெரியாம, ஹோட்டல் சுவர் வழியாய்க் கயிறு கொண்டு அடிக்கிறார்கள். இது நம்ம ஊர்ல நடந்திருந்தா, “நீங்க எங்க ஊரு பசங்க, கண்ணுக்கு தெரியாம போவீங்க!”ன்னு சட்டையைக் கழற்றியிருப்பார்கள்!
வாழ்க்கை பாடம்
இந்த கதையை படிக்கும்போது, ஒரு விஷயம் மட்டும் நமக்கு நிச்சயம் புரியும் – எது வேலை, எது உயிர் பாதுகாப்பு, எது மனித சகோதரத்துவம் – எல்லாமே ஒரு நுண்ணிய கோடு. நம்ம ஊர்ல கூட, நம்மை நம்பி வரும் வாடிக்கையாளர்களை பாதுகாப்பது, நம்ம பற்று. ஆனா, அதற்கு உயிரையே பணயம் வைக்க வேண்டிய நிலை வந்தால், அது பெரிய சோதனை!
முடிவுரை
இந்த கதையைப் படிச்ச பிறகு, உங்களுக்கு என்ன தோணுது? நம்ம ஊர்ல இதுபோல நடந்திருந்தா, நீங்கள் என்ன படி செய்வீர்கள்? உங்கள் அனுபவங்களை, கருத்துகளை கீழே பகிருங்கள்! உங்கள் நண்பர்களோடு இந்த கதையை பகிர்ந்து, “இப்படி ஒரு சம்பவம் நம்ம ஊர்ல நடந்தா எப்படி இருக்கும்?”ன்னு உரையாடுங்கள். அடுத்த முறை ஹோட்டல் வேலைக்காரனைப் பார்த்தா, ஒரு சிரிப்பு கொடுத்து, “பாதுகாப்பா இருங்க!”ன்னு சொல்ல மறந்திடாதீங்க!
நீங்களும் இப்படிப் பயங்கர அனுபவங்களை சந்தித்திருக்கீர்களா? கீழே கமெண்டில் பகிருங்கள்!
Source: Reddit – r/TalesFromTheFrontDesk
அசல் ரெடிட் பதிவு: Got beaten to a pulp and nearly died because I was doing my job