ஐஞ்சு காசு குடுக்கலைன்னு அவமானம் – இரண்டாவது வேளையில் அசத்தலான பழிவாங்கல்!
பொதுவாக நம்ம ஊர்ல, பஸ்சில் எடுக்கும் கட்டணம் குறித்தும், வசூல்காரர்களோட குணம்குறித்தும் நிறைய கதைகள் உண்டு. ஆனா, சில நேரம் அவங்க காட்டும் கடுமை, ஓர் அயலான மனிதனுக்கு கூட மனசை புண்படுத்தும் மாதிரி இருக்கும். இந்தக் கதையில், ஒரு அப்பா எத்தனை சிரமத்துலவும், அசிங்கப்படுத்தப்பட்டாலும், வழியைக் கண்டுபிடித்து, அதே நபரை செமா ஸ்டைலில் பழிவாங்குறாரு! இதையெல்லாம் படிச்சா, “என்னடா இது! நம்ம பக்கத்தில் நடக்காததெல்லாம் இல்லை!”னு நினைக்க நேரிடும்.
பஸ்சில் கட்டணம் எடுத்துருக்கும் வசூல்காரர் – நம்ம ஊரு ஸ்டைல்!
நம்ம ஊர்ல பஸ்ல போனாலே, “ஏய், டிக்கெட் வாங்கு! காசு கொடு!”ன்னு முன்னாடி வசூல்காரர் கத்துறது சாதாரணம். கையை நீட்டி, சீட்டும் கட்டணமும் சரிபார்க்கிறேன்னு, பாட்டுக்கு மட்டும் இல்ல; இதுக்குள்ளே பல வித்தைகள் உண்டு. பஸ்சில் பயணிக்கிற மக்கள் – குறிப்பா வேலை முடிச்சு மாலை நேரம் திரும்புறவர்கள் – எவ்வளவு சோர்வோ அதைவிட வசூல்காரர்க்கு சிட்டு பண்ணும் ஆர்வம் அதிகம்!
அப்பாவின் கசப்பான அனுபவம் – ஐஞ்சு காசு குறைச்சு அவமானம்
இந்தக் கதையில், கதாநாயகன் ஒருவருடைய தந்தை. வீட்டுக்குத் திரும்பும் வழியில் பஸ்சில் ஏறுறாரு. போராட்ட காலம்! கட்டணத்துக்காக இருக்க வேண்டிய காசு இருக்குமா, இல்லையா என்று இரவும் பகலாக எண்ணிப் பார்த்து, இறுதியில் 1.25 டாலர் (நம்ம ஊர்ல சொன்னா ரூ. 100.25 மாதிரி) எடுத்துக்கிட்டு போறாரு. ஆனா, பஸ்சில் ஏறும்போது ஐஞ்சு சதவீதம் குறைஞ்சிருக்கு.
வசூல்காரர், “இதுல ஐஞ்சு காசு குறைச்சிருக்கு! போய் திரும்ப வாங்கிட்டு வா!”ன்னு சத்தம் போட்டு, எல்லாருக்கும் முன்னாடி அவமானப்படுத்துறார். “பணம் இல்லாதவன் பஸ்சில் ஏறவே கூடாது!”ன்னு கூட சொல்லுறாராம்! யாராவது நல்ல உள்ளம் உள்ளவர் இல்லையா? ஒருத்தர் தங்கள் பஸ்ஸ் பாஸை கொடுத்து உதவுறாங்க. இதுலயே ஒரு பெரிய மனிதநேயம் கிடைச்சிருக்கு.
இரண்டாவது சந்திப்பு – பழி வாங்க்னு சொல்வது இப்படித்தான்!
இது வரைக்கும் கதையைக் கேட்டுப்போனவங்க, “பாவம் அந்த அப்பா!”ன்னு நினைச்சிருப்பீங்க. ஆனா, கதையை திருப்பும் நேரம் இது தான்! இரண்டு வாரத்துக்கு பிறகு, அதே பஸ்ஸில், அதே வசூல்காரர். இந்த முறை, அப்பா எதுக்காகவோ, பெரிய நோட்டு (நம்ம ஊர்ல சொன்னா 2000 ரூபாய் நோட்டு!) கொடுத்து கட்டணம் செலுத்த முயற்சி செய்றார்.
வசூல்காரர், “சார், எனக்கிட 25 சதவீதம் குறைஞ்சிருக்கு. நான் உங்களுக்குப் பிறகு கொடுக்கலாமா?”ன்னு கேட்டாராம். அப்பா, சத்தமில்லாம சிரிச்சு, “அந்த நாள் ஐஞ்சு காசுக்காக என்னை ஏதாவது சொன்னீங்களே... இப்போ நானும் அதே செய்யலாமா? நான் செல்லவேண்டிய இடம் வந்ததும் டிரைவரிடம் கதவைத் திறக்கச் சொல்லுங்க!”ன்னு செமா ஸ்டைலில் பதில் சொன்னாராம்.
நம்ம ஊரு பழக்கவழக்கங்களும், தர்மமும், பழிவாங்கலும்
இந்தக் கதையைப் படிக்கும்போது, நமக்கு நம்ம ஊரு பஸ் அனுபவங்களும் ஞாபகம் வருது. சில வசூல்காரர்கள் தர்மம் பார்ப்பது இல்லை; சிலர் மனிதநேயம் காட்டுவார்கள். ஆனா, ஒவ்வொரு தடவை ஒரு சிறிய உதவி செய்தாலும், அது வருங்காலத்தில் பெரிய விளைவாக மாறும். “சிறு காசு, பெரிய நற்செயல்”ன்னு சொல்லும் பழமொழி போல, வாழ்க்கையிலும் நம்ம நடந்துகொள்ளும் விதம் நம்ம எதிர்காலத்தைக் தீர்மானிக்கிறது.
இது மாதிரி கதைகள் நம்மை சிரிக்க வைக்கும், சிந்திக்க வைக்கும். யாராவது ஒரு நாள் உங்களை ஒரு சிறிய குறையுக்காக, “பணமில்லாதவன் பஸ்சில் ஏறாதே!”ன்னு சேரி முனையில் அவமானப்படுத்தினா, அவர்களை மறக்காதீங்க! வாழ்க்கை ஒரு வட்டம். அந்த வட்டம் திரும்பி வந்து, நம்மை மீண்டும் சந்திக்கும். அப்போ, நம்ம பழிவாங்கும் ஸ்டைலும், பெருமையோட பேசும் வாய்ப்பும் நமக்கே உரியது.
முடிவு – உங்கள் பஸ் அனுபவங்கள் என்ன?
இந்தக் கதையைப் படிச்சு, உங்க பஸ்சில் நடந்த அனுபவங்களும் ஞாபகம் வந்திருக்கும். உங்க வாழ்க்கையில் “காசு குறைச்சு” சம்பவம் நடந்திருக்கா? இல்ல, வசூல்காரர்களோட சிங்காரமான வசனம் உங்க மனசை காயம் பண்ணியா? கீழே கமெண்ட்ல உங்க கதையை பகிரங்க! அடுத்த முறை பஸ்சில் ஏறும் போது, அந்த ஐஞ்சு காசு நினைவில் வையுங்க; அந்த மனிதநேயம் மறக்காதீங்க!
பஸ் பயணமும், மனிதநேயமும் – வாழ்க்கை பாடம்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Couldn’t Let Five Cents Slide, So I Guess I Can’t Pay Either