ஒரு இரவு மட்டும் வந்த படுக்கை பூச்சிகளும், கவலையில்லா விருந்தாளியும் – ஹோட்டல் முன்கணக்காளர் கதைகள்!
"படுக்கை பூச்சி"ன்னு சொன்னாலே நம்ம தமிழ்நாட்டுல பலர் கை, காலெல்லாம் பீங்காரம் பிடிச்சு ஓடிடுவோம்! ஹோட்டலில் ஒரு பூச்சி கூட தெரிந்தா, உடனே 'மெனேஜர் யார்? போக போக ஹோட்டலா இது?'ன்னு கத்துறது வழக்கம். ஆனா, ஒரு அமெரிக்க ஹோட்டல் முன்கணக்காளர் சொன்ன கதை, நம்ம ஊரு வாசகர்களுக்கு ஒரு சிரிப்பும், சிந்தனையும் கொடுக்கும்.
இது ஒரு லட்சியமான ஹோட்டல். ஒரு இரவு ரூ.30,000 (அவங்க கணக்கில் $400+) கட்டும் வாடிக்கையாளர்கள் வரும்போது தான், அந்த படுக்கை பூச்சிகளுக்கு "party time" வர்ற மாதிரி! இலவசமாக வாருங்கள், குறைந்த விலையில் தங்குங்கள் – பூச்சிகள் தூங்கும்! ஆனா, பணக்காரர்களோ வந்துட்டாங்கனா, நேரில் வர்றாங்க. இது ஏன் தெரியுமா? நம்ம ஊருல கூட, பேருந்து, ரயிலுக்கு 'பிரிமியம்' திக்கெட்டில் பயணம் பண்ணும் போது தான் சிக்கன கிழங்கு விற்பவர்கள் அதிகமா வர்றாங்க போலே!
இப்போ இந்த கதை. ஒரு அம்மா, இரவு தூங்கிட்டு எழுந்ததும், உடம்பில் கொத்துக்குற தடயங்கள்! "ஐயோ, படுக்கை பூச்சி இருக்குமோ?"ன்னு பயம். ஆனா, அவங்க கோபப்படவே இல்ல. நம்ம ஊரு வழக்கப்படி 'ஓடனே ரிசெப்ஷனில் செஞ்சு, வாய் முழுக்க புகார்'ன்னு இல்ல, அவங்க மெதுவா, கண்ணோட்டமா, "ரூம் சுத்தமா துடைச்சு விட முடியுமா?"ன்னு கேட்டாங்க.
இது தான் ஆச்சர்யம்! இந்த மாதிரி புகார் வந்தா, உடனே வாடிக்கையாளர் வேற ரூமுக்கு மாற்ற சொல்லுவார், அல்லது ஹோட்டலை விட்டு வெளியே போயிடுவார். ஆனா இவங்க, ஏன் இவ்வளவு அமைதியா இருந்தாங்க?
முன்கணக்காளர் சொல்லும் அனுபவம்:
"நாங்க ஹவுஸ்கீப்பிங் சூப்பர்வைசருடன் அந்த ரூமுக்குப் போனோம். உள்ளே பார்த்த உடனே புரிஞ்சது – இது சாதாரண அறை இல்ல. அந்த இடம் 'பன்றி கூண்டை' மாதிரி! எது குப்பை, எது வாடிக்கையாளர் பொருள் என்று கண்டுபிடிக்க முடியாத அளவுக்கு பரிதாபம். படுக்கையில் வெறும் பூச்சி தடயமோ, ரத்தக்கறையோ இல்லை. ஆனா, பழுப்பு நிறம் – பீட்சா சாஸ், சீஸ் படிகள், முழு கோதுமை ரொட்டி துகள், கழுவாத திசுக்கள், மூக்கு சளி எல்லாம். இவை எல்லாம் எடுத்து, தனியாக பையின் உள்ளே போட்டு, லாண்ட்ரிக்குப் அனுப்பினோம். படுக்கையை சுத்தம் பண்ணி, படுக்கையின் உள்ளும் கீழும் பார்த்தோம் – பூச்சிக்க trace கூட இல்லை!"
ஏன் இந்த சந்தேகம் வந்தது? சில வாடிக்கையாளர்கள், "பூச்சியை tissue-இல் பிடிச்சு உடனே கழிவறையில் தள்ளிட்டேன்!"னு சொல்வாங்க. ஆதாரம் இல்லாம இருக்குறதை வைத்து, பெரிய புகாரா எழுப்புவாங்க. இதே மாதிரி, நிறைய பேரும் 'பூச்சி' என்பதற்குப் பதிலாக, வண்டி, சிறிய கரப்பான் போன்றவற்றை படம் காட்டுவாங்க!
இந்த அம்மா, பூச்சி இருக்குமோனு பீதி இருந்தும், தங்கிய அறையை விட்டுப் போகவுமில்லை, வேற ரூமுக்கு மாற்றவும் கேட்டுக்கொள்ளவில்லை. அதற்கு மேலாக, மூன்று நாட்கள் இன்னும் அதே அறையில் தங்கினாங்க! அப்புறம், எந்தப் பிரச்சனையும் இல்லை!
இதில இருந்து என்ன புரிகிறது?
நம்ம ஊருல கூட, பல சமயங்களில், 'புரிதல்' இல்லாத குறைச்சல்களுக்கு அதிகப்படியான பதில் எதிர்பார்க்கிறோம். ஆனா, சில சமயம், விவரமான ஆய்வு, தெளிவான தகவல், அமைதி – இவை தான் நல்ல தீர்வுக்கு வழிகாட்டும். ஹோட்டல் பணியாளர்களுக்கு, இது மாதிரி வாடிக்கையாளர்கள் ஒரு 'அமைதி தூதர்' மாதிரி தான்!
நம்ம தமிழ்நாட்டுலும், 'பூச்சி'ன்னு சொன்னாலே வாய் முழுக்க கதறுவோம். ஆனா, சின்ன சின்ன விஷயங்களை பெரிதாகக் கொண்டு பரபரப்பாக நடந்துகொள்வதைவிட, அமைதியோடு, சிந்தனையோடு அணுகினால், பிரச்சனைக்கு நல்ல தீர்வு கிடைக்கும்.
முடிவில், இந்த அம்மா போல, நமக்கும் 'அறிவுத் தெளிவு' இருந்தா போதும். ஒரு பூச்சி வந்தாலும், அதுக்கு மட்டும் அழுத்தம் கொடுத்து, தங்கும் இடத்தையும், பணியாளர்களையும் தவறாக நினைக்க வேண்டாம். 'பூச்சி' வந்தாலும், மனசு பூரிப்பு இருந்தா போதும்!
நீங்கள் ஹோட்டலில் இதுபோன்ற அனுபவங்களைச் சந்தித்திருக்கிறீர்களா? உங்கள் கருத்துக்களை கீழே பகிரவும்!
இதே மாதிரியான கதைகள் விரும்பினால், நம் பக்கத்தை தொடர்ந்து படியுங்கள்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Bedbugs visited her for one night, but she didnt mind.