'ஒரு 'கரன்'க்கு நூறாவது நாள் பழி – நாய்க்கு சுகம், நாம்க்கு சிரிப்பு!'
நம்ம ஊர்லே, காலையில் எழுந்ததும் சோறு சாப்பிடறது, இல்லன்னா நாயைக் கூட்டிக்கிட்டு நடக்கறது – இவை இரண்டு பெரிய பொழுதுபோக்கு! ஆனா, சில நேரம் இந்த ஜாலி நடைப்பாதை சஞ்சாரம் கூட, 'கரன்' மாதிரி சமூகம் கவனிக்கிறவர்களாலே ரொம்ப சுவாரஸ்யமான சம்பவம் ஆகிடும்.
நம்ம வீதி பக்கத்திலே ஒரு சிறிய பூங்கா இருக்குது. எல்லாரும் தெரிஞ்சுக்க வேண்டிய விஷயம் – அந்த பூங்காவுக்கு முழுக்க வேலி கட்டி இருக்கு. விதிகள் படி நாய்களை லீஷ் இல்லாமல் விடக்கூடாது. ஆனா, காலையிலே எங்க நாய்க்கு (சத்தம் போடாத ஹஸ்க்கி தான்!) கொஞ்சம் ஓடுவான்னு சுதந்திரம் குடுக்கணும். அதனாலே, பூங்கா வெறிச்சோட இருக்கும்போது, ஐந்து நிமிஷம் ஓட விடுறேன். பிறகு அவன் தன்னாலே கிளம்பிடுவான்.
இதிலே, நம்ம ஊரு சித்திரவதையை ரசிக்கிறவர்களும் இருக்காங்க. நம்ம வீட்ல 'கரன்' உண்டு, அவங்க வீட்ல கூட இருக்கலாம்!
ஒரு நாள், ஒரு கரன் தன்னோட நாய்க்கு லீஷ் கட்டிக்கிட்டு, அப்புறமா பூங்கா வேலிக்கப்புறம் நடந்தாங்க. நம்ம நாயை லீஷ் இல்லாமல் ஓட விடறதை பார்த்து, "விதிகள் உங்க மேல பொருந்தாத மாதிரி இருக்கே! ஜாலி!"ன்னு fence மூலமா சொல்ல ஆரம்பிச்சாங்க.
அப்படியே நெஞ்சில் பட்ட பஞ்சாயத்து! நேரத்தில சொல்ல வேண்டிய பதில், "ஆம், ரொம்ப சுகம்தான்!"ன்னு சொல்லிட்டேன். அப்புறம் தான், "நீங்க பெண்ணை அடிக்க கூடாது என்பதையும் கவனிக்கிறீங்களா?" மாதிரி ஏதாச்சும் punchline சொல்லலாம்னு நினைச்சேன். ஆனா, பக்கத்து வீட்டுகாரி போட்டு வச்சுட்டாங்க!
இதுக்கப்புறம், அந்த கரன் நம்மை பாத்தா, பார்வைத் திசை மாத்தி avoid செய்ய ஆரம்பிச்சுட்டாங்க. நம்ம ஊரு மரபு – பல்லக்கு வந்தாச்சு, போகட்டும்!
ஒரு வருஷம் கழிச்சு, மற்றொரு சந்திப்பு. இந்த முறை, வேறொரு பூங்கா வழியா, பள்ளிக்கூட பக்கம் காலை 7:09 மணிக்கு நடக்குறோம். நம்ம பின் அந்த கரன், தன்னோட நாயோட வந்து கொண்டிருந்தாங்க. நன்னா நம்ம நாயை பக்கத்துக்கு கொண்டுபோய், வழி விடுறோம்.
அந்த கரன், பள்ளிக்கூட வாசலில் காலடி வைக்கும்போது – நம்ம பழி எடுத்தது பாக்குறீங்களா! "7 மணி முதல் 7 மணி வரை பள்ளிக்கூடத்தில் நாய்கள் அனுமதிக்கப்படாது. விதிகள் உங்க மேல பொருந்தாத மாதிரி இருக்கே!"ன்னு சொன்னேன்.
அவங்க, "காலங்காலமா யாரும் கவலைப்படறதில்ல!"ன்னு உதிர்ந்த புன்னகையோட சொல்லிவிட்டு, வேறு திசை பாத்து நடந்தாங்க.
நான் அங்கேயே, மனசு சந்தோஷமா, “நீங்க விரும்புற விதிகளுக்கு மட்டும் விதி விதி!”ன்னு பஞ்சாயத்து முடிச்சுட்டேன்.
இது பெரிய பழி கிடையாது. ஆனா, ரொம்ப satisfying-ஆ இருந்துச்சு. நம்ம ஊர்லே, "பார்த்துக்கீங்க, பேசாதீங்க!"ன்னு ஒரு பழமொழி இருக்கு. இந்த மாதிரி சாதாரண விஷயங்களில் எல்லா விதிகளும் கடைப்பிடிக்கலாம்னு கரன்கள் யோசிக்கிறாங்க. ஆனா, அந்த விதி நம்ம கூட வராது!
நம்ம ஊர் பழிப்பகை – நேரத்தில் போட்ட ஒரு சின்ன கமெண்ட், நம்ம மனசுக்கு ரொம்ப சந்தோஷம்!
நம்ம ஊரு நட்புகள், விதிகள், சிரிப்புகள்:
இந்த சம்பவம் நம்ம ஊரு தெருக்கள்ல நடந்திருந்தா எப்படி இருக்கும்? பூங்கா சமயத்தில், "அண்ணா, நாய் ஓடுது!"ன்னு security பார்த்தால், "சார், பக்கத்து வீட்டு ரகசியம்!"ன்னு போயிருக்கும். இதெல்லாம் நம்ம ஊரு ஜாலி! விதிகள் எல்லாம் இருக்கட்டும், ஆனா மனித மனசுக்கு சிரிப்பும், சின்ன satisfaction-உம் முக்கியம்.
சிறு பழிப்பகை – பெரிய lesson!
நம்ம வாழ்க்கையில், பெரிய பழி எடுக்க முடியாது. ஆனா, இந்த மாதிரி சின்ன satisfaction, நம்ம நாளை நல்லா ஆரம்பிக்க உதவும்! அடுத்த முறையும் யாராவது உங்களுக்கு அறிவுரை சொன்னா, நேரத்தில் ஒரு சின்ன 'விதி' punch போடுங்க – மனசு சும்மா பிரமாதம்!
நீங்க என்ன சொல்றிங்க?
இந்த மாதிரி petty revenge சம்பவங்கள் உங்களுக்கு நடந்திருக்கா? கீழே கமெண்ட்ல பகிர்ந்து சிரிக்க வையுங்க!
நம்ம ஊரு சிரிப்பு, நம்ம சின்ன satisfaction – இதுதான் வாழ்க்கை!
பிறகு சந்திப்போம், அடுத்த தெருவில்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Rescold Served Cold