ஒரு விருந்தினரை பொய் சொல்லி அனுப்பிய அந்த ஒரே நாள் – முன்பணியாளர் அனுபவம்!
நமஸ்காரம் வாசகர்களே!
இன்றைய பதிவில், ஹோட்டல் முன்பணியாளராக (Front Office Manager) பணிபுரியும் ஒருவரின் ‘நான் ஒரு விருந்தினரிடம் பொய் சொன்ன அந்த ஒரே நாள்’ என்ற உண்மை சம்பவத்தை, நம்ம தமிழரின் பார்வையில் பகிர்ந்துகொள்ளப் போறேன்.
சில சமயங்களில், வாடிக்கையாளர் ராஜா என்றாலும், நல்ல மனிதர்களுக்கு மட்டுமே அந்த பட்டம் பொருந்தும் போலிருக்கு. அந்தக் கதையைப் படிச்சீங்கனா, உங்களுக்கும் இதே நினைப்பு வருச்சு சேமிக்க வேண்டிய அனுபவம் தான்.
அமெரிக்காவின் ஒரு நடுத்தர நகரில் இருக்கும் ஒரு ஹோட்டலில், மனம் திறந்தும், பொறுமை மிக்கவராகவும் பணியாற்றும் ஒருவர். அந்த இடத்தில் அதிகமாக உள்ளவர்கள், நம்ம ஊரில சொல்லப்போனா, ஒரு குறிப்பிட்ட பழங்குடி மக்கள்தான். இதை ஏன் சொல்றேன்? காரணம் இதுவே கதையின் திருப்புமுனை!
ஒரு நாள் இரவு, டெஸ்க் பக்கம் ஒரு போன். அதிலிருந்து பேசும் குரல் கேட்டதும், ‘ஐயோ, இதே பாட்டுல தினமும் பல தடவை வந்துடுச்சு!’ நினைச்சிருப்பீங்க. கண்ணாடி பாட்டிலுக்கு கூட்டாளி போல, அந்த விருந்தினர் குடித்தும், ஏதும் உண்டும் இருந்தார் போல; வார்த்தைகள் புரியாமல், மூச்சு அடங்காது, மழுப்பாக பேச ஆரம்பிச்சார்.
"இன்னிக்கு ரூம் இருக்கா? ரெண்டு பேருக்கு?"
"ஆமாம் சார், எத்தனை ரூம்கள் வேண்டும்னு சொல்லுங்க, விலை இதுதான்," என்று நம்ம முன்பணியாளர் பொறுமையோடு பதில் சொன்னார்.
"எப்படி வரணும், பாதை எது?" என்பதற்கும் வழிகாட்டினார்.
இவ்வளவுக்கு நன்றாக இருந்தது, அடுத்த நிமிஷம் அந்த விருந்தினர், திடீரென்று, "இதுதான் அந்த ஊரா? உங்க ஹோட்டல்ல அந்த பழங்குடி மக்கள் வேலை பாக்கறாங்களா?" என்று கேட்க ஆரம்பிச்சார்.
இங்கு தான், நம்ம கல்சருக்கு சுத்த மாறுபாடு! யாராவது நம்ம ஊரு சஞ்சாரி, ‘உங்க ஹோட்டல்ல அந்த ஜாதி வேலை பார்க்கிறாங்களா?’ என கேட்டிருந்தாலும், நம்ம பசங்களுக்கு கோபம் வந்திருக்கும். ஆனால் இங்க அவர், அந்த பழங்குடி மக்களை பற்றி அசிங்கமாகவும், யாருமே கேட்கக்கூடாத வார்த்தைகளில் பேச ஆரம்பித்தார்.
பத்தே நிமிஷம், அந்த விருந்தினர், பழங்குடி மக்களை பற்றிய வெறுப்பை வெளிப்படுத்திக்கொண்டே இருந்தார். நம்ம முன்பணியாளர், அருகில் வேலை பார்ப்பவரை பார்த்து, அந்தக் குரலுக்கு வெட்கப்பட்டார்.
இவ்வளவுக்கு பிறகு, அவர் மனசில் ஒரு தீர்மானம்:
"மன்னிக்கணும் சார், இன்னிக்கு ஹோட்டல் முழுக்க ரூம்கள் விற்று முடிஞ்சுருக்கு. வேற ஹோட்டலை முயற்சி பண்ணுங்க," என்று சொன்னார்.
அந்த விருந்தினர், "உங்க பாக்கிங் லாட் காலியா இருக்கே!" என்றாலும், நம்மவர், "மன்னிக்கணும், ரூம் இல்லை," என்றே நிலைநிறுத்தினார்.
இது நம்ம ஊரு சினிமாவில் மாதிரி, ‘நீங்க எங்க வீட்ல வரக்கூடாது’னு கதாநாயகன் கதைவில்லனை அனுப்புற மாதிரி தான்!
அவர் அப்படியே சென்று விட்டார்.
இதுதான் அந்த முன்பணியாளர், வாடிக்கையாளரிடம் பொய் சொன்ன முதல் அனுபவம். "நேர்மையாக சேவை செய்யணும்’னு நினைத்தாலும், மதிப்பில்லாதவர்களுக்கு சத்தியமே பெருமை" என்பதற்கு எடுத்துக்காட்டு.
இந்தக் கதையிலிருந்து நமக்கு என்ன பத்து?
‘விருந்தினரை கடவுளாகக் காணும்’ நம் பாரம்பரியத்தில் கூட, மனிதநேயத்துக்கு முக்கியத்துவம் குடுக்கணும். யாரையும் இழிவுபடுத்தும், மதிப்பில்லாத பேச்சுக்கு இடம் இல்லையென நம்ம ஒவ்வொருவரும் துணிந்து நிற்கணும்.
நம்ம ஊரு ‘அண்ணா’ சினிமாவில், "நீ என்னோட வீட்ல வாங்குறவனையா, இல்லையா?"ன்னு கதாநாயகன் கேட்பது போல, நம்ம வாழ்கையில் நாமும் சிலர் மீது ஒரு வரம்பு போட வேண்டிய நிலை வரும்.
அப்படிப்பட்ட சமயங்களில், நேர்மையிலிருந்து அடி விலகி, நல்லதை பாதுகாப்பது தான் உண்மை ‘நேர்மை’.
இந்த சம்பவம் உங்கள் வாழ்க்கையிலும் நடந்திருக்கிறதா? நீங்கள் எப்படி எதிர்கொண்டீர்கள்? உங்கள் கருத்துக்களை கீழே பகிருங்கள்!
மீண்டும் சந்திப்போம் – இனிய நாளாகட்டும்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: The one time I lied to a guest