ஓய்வில்லா விருந்தினர் வீடு: ஒரு இரவில் நடந்த சுவாரசிய சம்பவங்கள்!
"இப்போ என்னடா நடக்குது?"
இது தான் அந்த இரவின் முழு கதையா சொல்லணும்னா சரியான கேள்வி! விருந்தினர் வீடு (Hotel Front Desk) வேலைன்னா, நிம்மதியா இருக்க முடியுமா? நம் தமிழ் ஊர் மூலைவிட்டு, பாம்பு பண்ணை, சினிமா ஹால், சுந்தல் கடை எல்லாம் போனவங்க கூட இந்த கதை கேட்டா கையடி போடுவாங்க!
முதலாவது அதிர்ச்சி: போலீஸாரும் விளக்கும்!
இரவு நேரம், கணினி முன் audit செய்ய ஆரம்பிச்சேன். அந்த auditன்னா, நம்ம காசு, வாடிக்கையாளர், எல்லாம் சரியா இருக்கா என்று கணக்குப் பார்க்கும் வேலை. ஒரு பக்கத்தில் பெரிய இசை போட்டி நடந்துருக்குது; அதுக்காக ஹோட்டல் முழுக்கவும் கம்மிழிச்சிருக்கு. மூன்று ரூம்கள் மட்டும் பாக்கி.
அதுக்குள்ள ஒரே அடியில், எனக்கு முன்னாடி யாராவது வரும்போது அவர்கள் கதவு தட்டுவாங்க, இல்லன்னா பெல் அழைப்பாங்க. ஆனா, இந்த போலீசாரு வேற! நேரா விளக்கை ஸ்ட்ரோப் (strobe) மாதிரி பிரகாசம் பண்ணி, என்னை சைட் பண்ணுற மாதிரி காட்ட ஆரம்பிச்சாங்க! நம்ம ஊரில் காவலர் வந்தா, “அண்ணே, கதவு தட்டலாமா?”ன்னு கேட்டிருப்பாங்க. இங்கேயோ, நேரா விழி சுடும் விளக்கு!
நான் கதவைத் திறந்து, அடுத்த தடவை கதவு தட்டி வந்தா போதும், விளக்குக்கு வேண்டாம்'னு சொன்னேன். அவர், “விளக்கை காட்டக்கூடாதுனா ஏன்?” கேட்க, நானும், “நான் மேல பாத்திருந்தா, உங்களாலே எனக்கு பிரச்சனை வந்துருக்கும். அப்புறம், என் மேலாளருக்கும், உங்க மேலாளருக்கும் விளக்க சொல்லி ஆம்புலன்ஸ் அழைக்க வேண்டி வரும்!”ன்னு பதில் சொன்னேன். (உண்மையில என் உடம்புக்கு அதெல்லாம் ஒன்றும் ஆகாது. ஆனா அவங்க ஓடி போகட்டும்!)
இரண்டாவது காமெடி: கழிவறை குழப்பம்!
அந்த போலீஸாரோட கூட ஒரு பெண் வந்திருந்தாங்க. அவர் கேட்கிறாங்க, “இந்த பெண்கூட உள்ள வரலாமா? கழிவறை போகனும்.”
“விருந்தாளியா?”ன்னு கேட்டேன்.
“இல்ல, கிளப்பிலிருந்து வந்தவங்க. கிளப்பில் கழிவறைக்கு வரிசை இருக்குது”.
"அது எங்க ஹோட்டலோட பிரச்சனையில்லை. கிளப்பிலேயே போயிருக்கணும்"ன்னு அனுப்பி வைத்தேன்.
அந்த போலீசும், அந்த அம்மாவும் கண்ணை கூசிச் சென்று விட்டார்கள். நம் ஊரில் இதெல்லாம் நடந்தா, "எங்கம்மா, 10 ரூபா கொடுத்துட்டு போங்க"ன்னு அனுப்பியிருப்போம். ஆனா இங்க, கட்டுப்பாடே வேற!
மூன்றாவது குழப்பம்: வாடிக்கையாளர் வலை!
அடுத்து ஒரு பெண் கதவைத் தட்டினாங்க. "Check-in செய்ய வந்தேன்"னு சொன்னாங்க. ஆனா அவங்க சொன்ன பெயர், நம்ம arrival லிஸ்ட்ல இல்ல.
"நீங்க யாரோட பேசினீங்க?"
"Reservation line ல பேசினேன். இப்பவே ரூம் இருக்கு, வாங்கன்னு சொன்னாங்க."
"நாங்க sold out, நாளை 4 மணிக்கு தான் ரூம் கிடைக்கும்!"
"அங்க இருந்து சொன்னாங்க, இப்பவே ரூம் இருக்கு"
அவர்களோட முகவரி சரியா, ஆனா ரூம் இல்ல.
எனக்கும் பாவமா இருந்துச்சு, ஆனா சில நேரம், reservation line ல பேசுபவர்களும் உத்தரவு தெரியாம பேசிவிடுவாங்க!
நான்காவது – நம் ஊர் ‘சந்தையை’ விடாத வாடிக்கையாளர்!
Audit முடிச்சவுடன், ஒரு ஆண் ரயில் நிலையத்திலிருந்து வந்து, "ரூம் கிடைக்குமா?" கேட்டார்.
"140 டாலர்"
"ஆனா என் மொபைல்ல 54 டாலர் தான் இருக்கு!"
"நம்ம சைட் ல 120 க்கு கீழ நம்ம ரூம் வந்ததே இல்ல!"
"இல்ல, இப்போவே 54 டாலர் இருக்கு, அதை தான் குடுக்கணும்"
"உங்க மொபைல்ல அப்படி இருந்தா, நீங்கவே புக் பண்ணிக்கங்க. நானும் அந்த விலையில புக் பண்ண முடியாது!"
அவரும், "அடங்கப்பா!"ன்னு சொல்லி கிளம்பினார். நம்ம ஊர் சாண்டை போட்டு, விலை குறைக்குறதுக்கு இது தான் ஸ்டைல்!
இரவு முழுக்க...
இந்த மாதிரி சம்பவங்களோட, அந்த audit வேலை முடிச்சேன். சோம்பல் வரும்னு நினைச்சேன்; ஆனா இத்தனை பயங்கரவாதிகள் இருந்த போதும், ஒரு கண் தூக்கம்கூட வரல!
முடிவில்...
விருந்தினர் வீடு டெஸ்க் ட்யூட்டியில் இருக்குறவன் வாழ்க்கை அப்படியே ஒரு திரைபடம் மாதிரி! நம் ஊரில் கள்ளக்காதல், குடும்ப சண்டை, சின்ன சின்ன வஞ்சகங்கள் எல்லாம் போல இங்கும் வாடிக்கையாளர்களோட போட்டி!
உங்களுக்கு ஏதேனும் இந்த மாதிரி கதைகள் இருந்தா, கீழே கமெண்ட்ல பகிரங்க; நம்ம தமிழ் நண்பர்கள் எல்லாம் சிரிச்சு மகிழுறதுக்கு!
நீங்களும் ஒரு நாள் ஹோட்டல் முன்றில் இருந்தால், இதை நினைவில் வையுங்க; நிம்மதியா audit பண்ண முடியாது!
அசல் ரெடிட் பதிவு: It Was a Weird Night