ஓர் வாடிக்கையாளர் விமர்சனம்: 'இரண்டுபேருக்கு மட்டுமே ஓட்டல், நம்ம ஊரு ஸ்டைல்ல ஹீரோகிரி!'
வணக்கம் நண்பர்களே!
நம்ம ஊரில் ஒரு பழமொழி இருக்கு – "அம்மாவுக்கு அரிசி, பையனுக்கு பொறுப்பு, ஓட்டல் வாடிக்கையாளருக்கு புலம்பல் கட்டாயம்!" இந்த கதையைப் படிச்சதும் எனக்கு நம்ம ஊர் சந்தையில் சாப்பாடு வாங்கப் போன அனுபவம் ஞாபகம் வந்தது. யாராவது ருசியான சாம்பார் கவுண்டர்ல வாங்கிட்டு, "அம்மா, உங்க பக்கத்துல எந்த ஊரு சாம்பாரு?"ன்னு பத்து கேள்வி கேட்டுடுவாங்க. அதே மாதிரி தான் இந்த அமெரிக்க ஓட்டல் வாடிக்கையாளரும் – ரெடிட் ல் u/plat154ன்னு ஒருவர் போட்ட கதையை வாசிச்சதும், நம்ம ஊர் சந்தை பஜார்ல நடந்த சம்பவமா நினைச்சேன்!
ஆமா, இந்தக் கதையில் நட்சத்திரம் ஒருவர் – அவரைப் பாராட்டணும், ஏனெனில் அவர் ஒவ்வொரு விஷயத்தையும் குறை சொல்லும் கலைஞர்! Downtown Bostonன்னு ஒரு பெரிய நகரம் – நம்ம சென்னை Central, கோயம்புத்தூர் Brookefields மாதிரி ஒரு பிஸியான இடம். அங்க ஓட்டலில் தங்கறாராம்; ஆனா, 1 நட்சத்திரம் மட்டும் விமர்சனம் போட்டிருக்கார்.
முதல்லே, "ரேட் ரொம்ப அதிகம்!"ன்னு புலம்புகிறார். அதே நேரம், அவர்தான் இணையத்திலேயே புக்கிங் பண்ணிருக்கார். ரேட்டும், டாக்ஸும் எல்லாம் ஸ்க்ரீன்ல காட்டனே, அப்புறம் என்ன புலம்பல்? நம்ம ஊருலயே இன்னும் சில பேர் "சாம்பார் எவ்ளோ டீச்சு?"ன்னு கேட்டவுடனே வாங்கிக்கிட்டு, பின் "ரொம்ப கம்மி தானே?"ன்னு கவலைப்படுவாங்க போல!
அடுத்த குறை – "ஸ்ட்ரீட் பார்கிங் கிடையாது, பார்கிங் ஃபீ கட்டவேண்டும்!" Downtown Bostonலே ஸ்ட்ரீட் பார்கிங் கிடைக்குமா? நம்ம Pondy Bazaarல பார்கிங் கிடைக்கிறதா? இல்லையே! எங்க ஊர்லயே வீட்டுக்கு வெளியே வைக்கணும்னா, அங்கயும் பிடி வாங்கணும். ஆனா, இவங்க சொல்றாங்க, "நாங்கள் கட்டாயப்படுத்தப்பட்டோம்!" என்ன ஒரு வேதனை!
மூன்றாவது, "Housekeepersக்கு ஆங்கிலம் தெரியாது!" – அப்புறம் அவருக்கு தமிழ், ஹிந்தி, மலையாளம் தெரியுமா என்ன? நம்ம ஊர்லோட ஆட்டோக்காரர் எப்படி "இங்க போனுன்னா போகணும்!"னு தைரியமா சொல்லுவாரோ, அவங்கும் தன்னம்பிக்கையோட வேலை பண்ணிருப்பாங்க. பாஸ், உங்க ஆங்கிலம் எப்படி இருக்குன்னு மறந்துட்டீங்களே!
இப்போ climax – "இங்க இனிமேல் நான் தங்கமாட்டேன், என் நண்பர்களையும் தங்க விடமாட்டேன்!" பாவம் அந்த ஓட்டல் ஊழியர்கள், உள்ளூரிலேயே ரிலீஃப் sigh விட்டுடாங்க போல! நம்ம ஊர்லயேன்னா, ஒரு சோறு வாடிக்கையாளர் சாப்பாடு பிடிக்கலைன்னு சொன்னால், அடுத்த நாள் அந்த சமையல்காரி நிம்மதியா இருக்குவாங்க!
ஒரு வேளை, இது எல்லாம் பழக்கமாயிருக்கும்; ஆனால், நம்ம ஊர் "வாடிக்கையாளர் தேவன்"ன்னு நினைப்பதற்கும், அவர்களும் கொஞ்சம் பொறுப்போடு நடந்துகொள்ளனும். இணையத்தில் புக்கிங் பண்ணும் போது எல்லாம் படிச்சு பண்ணனும். பார்கிங், டாக்ஸ், விதிகள் எல்லாம் தெரிஞ்சுகிட்டு தான் செலவு பண்ணனும். இல்லாட்டி, போய் "மல்லிகா ப்பூவுக்கு வாசனை இல்லை!"ன்னு ஆச்சர்யப்படுற மாதிரி தான் ஆகும்.
இந்தக் கதையைப் படிச்சு சிரிச்சீங்களா? நம்ம ஊர் நண்பர்கள் ஏதும் இப்படிப் பண்ணினா, கீழே கமெண்ட்ல சொல்லுங்க. உங்க ஓட்டல் அனுபவங்களும் பகிருங்க! "நம்ம ஊரு – நம்ம புலம்பல்கள்!" – இதுதான் கடைசிக் கலக்கம்!
நன்றி, வரும் வாரம் இன்னொரு சுவையான கதையுடன் சந்திப்போம்.
புத்திசாலி வாடிக்கையாளராக வாழ்க, சிரிப்போடு வாழ்க!
அசல் ரெடிட் பதிவு: 1 star review because