'கச்சேரி வரிசையில் கண்டு களைய வைத்த தேநீர் பழி – ஒரு சின்ன சுகம்!'
கேள்வி: கச்சேரிக்குப் போயிருக்கீங்களா? அந்த வரிசையில நின்று குளிர்காற்றில் நடுங்கும் அனுபவம், அடுத்த நிமிஷம் யாராவது தள்ளிப்போகும் ரகசிய கோபம் – இதெல்லாம் எத்தனை பேருக்கு பரிச்சயம்?
இது ஒரு சாதாரண கதை இல்லை. இது ஒரு சிறிது பழிக்கு, இனிமையான தீர்வு கண்ட ஒரு தமிழ்ப் பையன்/பெண்ணின் அனுபவம்!
நடக்காத விஷயம் நடக்குமா? கச்சேரி வரிசையில் நின்றுட்டு, உங்க நண்பர்களோட அரட்டை அடிச்சிக்கிட்டு, சுடுசுடு தேநீர் குடிப்பதுதான் பெரிய சந்தோஷம்! அதுவும் குளிர்காலம் என்றால், அந்த தேநீருக்கு ஒரு ஸ்பெஷல் மதிப்பு தான்.
அந்த நேரத்துல, ஒரு குழு பெண்கள் – வயசு பாத்தா, நம்ம மாதிரி இருபதுகளில் இருப்பாங்க போல – வரிசையையே வேறென்ன? பசிக்கூட வரிசை போடுமா? னு நினைச்சு, எல்லாரையும் தள்ளிக்கிட்டு முன்னாடி போறாங்க. அவசரமா, மரியாதையில்லாம, “எக்ஸ்க்யூஸ் மீ” கூட இல்லாமல், நம்ம பக்கத்துலயே நுழைய ஆரம்பிச்சாங்க.
நம்ம கூட்டத்தில ஒருத்தி (ஏனோ, நம்ம எல்லாருக்கும் நடக்கிறதுப்போல தான்!) நிதானமா இருந்தாங்க. 45 நிமிஷம் குளிர் காற்றுல நின்னு, காம்போசியர் கீறிப் போச்சு. இன்னும் ஒரு நிமிஷம் யாராவது தள்ளினா, பாருங்கன்னு இருந்தது. அந்தப் பெண், நம்மவர்களையும் தள்ளி, காலில் மோதிக்கிட்டு, என்னவோ தன்னால்தான் இந்த உலகம் சுற்றுது மாதிரி முன்னாடி போறாங்க!
அப்போ தான், நம்ம ஹீரோவுக்கு ஒரு ஐடியா வந்துச்சு. இந்த “மன்னிப்பு கேட்டுக்கொள்வது” கலாச்சாரம் ஒழுங்கா தமிழ்நாட்டிலயும் இல்ல, ஆனா நம்ம மனசில இருக்கிற பழிகார உணர்வுக்கு ஒரு சின்ன வாய்ப்பு கிடைச்சிச்சு!
அந்த பெண் மீண்டும் தள்ளி முன்னாடி போகும்போது, நம்மவர், "ஓ... பனிக்கமான கூட்டம், கால் வழுக்கி விட்டது போல" – அதுமாத்திரம் இல்ல, ‘திடீர்னு’ கையில் இருந்த தேநீரை சின்ன ஸ்பில்ஆக, அந்த பெண்ணின் ஜாக்கெட்டில் கொஞ்சம் விழுந்தது. கொஞ்சம் தான் – காய்ச்சும் அளவுக்கு இல்ல; ஆனால், புது ஜாக்கெட்டில் ஸ்டெயினாகும் அளவுக்கு!
அந்த பெண் ‘ஈய்யோ!’னு கூப்பிட்டு, நம்ம ஹீரோவை அவ்வளவு கோபத்துடன் பார்ப்பதும், "ஐயோ, மன்னிக்கணும், கூட்டம் அதிகமா இருக்கு"னு நம்மவர் அப்பாவியா நடிப்பதும் – இது எல்லாமே நம்ம ஊர் சீரியல் டிராமாவுக்கு ஈடானது!
அடுத்த நிமிஷம், அந்த பெண் தன் குழுவோட சேர்ந்துக்கிட்டு, இனிமேல் வரிசை தாண்டி முன்னாடி போகணும்னு ஆசைப்படவே இல்லை. நம்மவரும் நண்பர்களும், உள்ளுக்குள்ள சிரிப்போட, “தேநீர் பழி” வெற்றி பெற்றது போல நிம்மதியா கச்சேரிக்குள்ள போனாங்க.
இந்தக் கதையில என்ன தத்துவம்?
நம்ம ஊரு கலாச்சாரத்தில, “நீதி தன் பாதையை கண்டுகொள்வது போல” பழமொழி ஒன்று இருக்கு. சில சமயம், பெரியவர்களோ, அதிகாரிகளோ நம்மை ஒடுக்கும்போது, எதிரே சென்று சண்டை போட முடியாம, ஒரு சின்ன பழி எடுக்குறதில ஒரு சுகம் இருக்கு. இது பெரிய கேவலமும் இல்ல, தீங்கு விளைவிக்குறதுமல்ல – ஆனா நேர்மையா பழி தீர்க்கும் மனநிறைவு!
தமிழ் பாரம்பரியத்தில் பழிகார உணர்வு:
நம்ம ஊரில் எப்போதுமே நேரடி சண்டையிலே விடாமல், சின்னதாய் பழிகாரம் எடுத்து மனத்துக்கும் சமாதானம், எதிர்க்கட்சிக்கும் (அதாவது, அந்த தள்ளும் ஆசாமிக்கும்) ஒரு நல்ல பாடம் கற்றுக்கொடுக்குறது வழக்கம்.
"உண்மையை நேரில் சொல்ல முடியாவிட்டாலும், ஒரு சிரிப்போடு சொல்லிவிடலாம்"ன்னு சொல்வாங்க. இந்த கதையிலும் அதுதான் நடந்தது.
நம்ம வாழ்கையில ஏற்கனவே இந்த மாதிரி சம்பவம் நடந்திருக்கா?
நீங்களும் கல்லூரி அல்லது பேருந்து ஸ்டாண்டு வரிசையில, யாராவது தள்ளிக்கிட்டு முன்னாடி போனது, அல்லது கடையில் வாடிக்கையாளர்களை முந்தி ஒரு ‘ஸ்மார்ட்டா’ போனது பார்த்திருப்பீங்க. அப்போ மனசில வந்த கோபம், அடுத்தனூறு தடவை நினைச்சு வரும்தானே! இதே மாதிரி ஒரு “பொதி பழி” எடுத்து, மனசுக்கு இன்பம் தருறது, நம்ம ஊர் எவருக்கும் பரிச்சயமானது தான்.
முடிவாக:
இந்த சிறிய தேநீர் பழி, பெரிய மனஅமைதி கொடுத்தது போல, நம்ம வாழ்க்கையிலும் சில சமயம், பெரிய சண்டையா இல்ல, சின்ன பழியிடு – ஆனா, மரியாதையோட, தவறில்லாம – அப்ப தான் வாழ்க்கை இனிமையா இருக்கும்!
நீங்களும் இப்படிப்பட்ட சின்ன பழி சம்பவம் பாத்திருக்கீங்களா? உங்கள் அனுபவங்களையும் கீழே கமெண்ட்ல பகிருங்க! பழிக்கு பழி தேடி, ஆனந்தமா வாழ்ந்துவாங்க!
நீங்க என்ன நினைக்கறீங்க? பழிக்க பழி இப்படி கொடுக்கலாமா? உங்க கதைகளும் பகிருங்க – இனிமேல் நம்மளும் இந்த ‘தேநீர் பழி’ ஸ்டைலில பழைய பழி தீர்க்கலாம்!
இந்த பதிவை படிக்கிற எல்லாருக்கும் நன்றி! இனிமேல், கூட்டம் அதிகமா இருந்தா, தேநீர் ஸ்டன்ட் ரெடி வைத்துக்கோங்க! 😉
அசல் ரெடிட் பதிவு: I “Accidentally” Spilled Tea on a Girl Who Kept Shoving Past Me in a Crowded Concert Line