'கண் பார்த்த போட்டி: ஹோட்டல் ரிசப்ஷனில் நடந்த சுவாரஸ்யமான விசாரணை!'

ஹோட்டல் ஒன்றில் ஒரு விருந்தினர், காலாவதியான முன்பதிவு படிவத்தைக் கையில் பிடித்து குழம்பியதாக இருக்கிறார்.
ஒரு விருந்தினர் ஹோட்டலுக்கு வந்த தருணத்தை எடுத்துக்காட்டும் புகைப்படம், ஆனால் அவருடைய முன்பதிவு படிவம் காலாவதியாகிவிட்டது. கோடை பயணத்துக்குப் பிறகு எப்போதும் நிகழும் இந்நகைச்சுவை சிக்கல்களை இது நமக்கு நினைவூட்டுகிறது.

ஒரு ஹோட்டல் ரிசப்ஷனில் வேலை பார்த்து இருப்பவர் சொல்வது போல, ‘சீசன்’ காலம் முடிந்ததும் வேலை ஓய்வாகிவிட்டது; அதான் இப்போது கொஞ்சம் ஜாலியாக இருக்கிறது! ஆனா, சமீபத்தில் நடந்த ஒரு சம்பவம், "ஏங்க, நம்ம ஊர் சினிமாக்கு இவளவு ட்விஸ்ட் தேவையா?" என்று நினைக்க வைக்கிறது.

ஒரு வாடிக்கையாளர் வருகிறார். எல்லாம் சகஜம் போல தான்... ஆனால் அவர் ‘Associate Rate’ என்கிற ஓர் ஊழியர் தள்ளுபடி விலையில் அறை முன்பதிவு செய்திருக்கிறார். நம்ம ஊர் ஹோட்டல்களில், சில நேரம் "சார், என்னுடைய மாமா தான் GM, கொஞ்சம் குறைச்சு சொல்லுங்க" என்று கேட்பது போலத்தான் இது. இங்கே அந்த தள்ளுபடி பெற ஒரு Valid Form வேண்டும்.

நான் கூப்பிட்டேன், "அண்ணா, அந்த Associate Rate Form கொடுங்க." அவர் கொடுத்தார், ஆனா அதில் வந்த பெயர், அவருடைய அடையாள அட்டையில் இல்ல. மேலும், அந்த ஃபாரமும் காலாவதியாகிவிட்டது! நம்ம ஊருல அது போலே, பாஸ் பெயரில் வந்த ரேஷன் கார்டு கொண்டு வருவது போல. எனக்கு வேற வழியில்லை, நியாயம் சொல்லி, "மன்னிக்கவும், இந்த ஃபாரம் செல்லாது, உங்கள் பெயர்ல இல்ல" என்று சொன்னேன்.

இப்ப தான் மேட்டர் ஆரம்பம். அவர் கேட்காமலே, நம்மை கண்கள் குத்தும் மாதிரி பார்ப்பது. நம்ம ஊர் சினிமாவில் வில்லன் ஹீரோவை தீய பார்வையால் பார்த்த மாதிரி. ஐந்து நிமிஷம் கண்ணாடியில் போட்டி! அவரோடு வந்த பெண் நண்பர் "வாங்க, போய்விடலாம்" என்று கஷ்டப்பட்டு பேசுகிறார். ஆனா அவர் விட மாட்டார்.

பிறகு அவர் சொல்கிறார், "நான் இந்நிறுவனத்தில் வேலை பாக்குறேன், இதுவரை இத மாதிரி பிரச்சனை வரல." நம்ம ஊரில், "நா ஊருக்காரன் தான் பாஸ், எதுக்கு இது எல்லாம்?" என்று கம்பீரமாக சொல்வது போல. ஸ்டேஜ் 2: "என் அப்பா தான் இங்க வேலை பாக்குறார், இதுவரை பிரச்சனை இல்ல!" இப்போ நம்ம பையன் வேலை பாக்குறாரா, இல்ல அப்பா தான் வேலை பாக்குறாரா? சந்தேகம்!

நான் சும்மா இருந்தேன். "சார், Valid Form இல்லாதால், தள்ளுபடி கிடையாது. சாதாரண விலையில் அறை உங்களுக்கு கிடைக்கும்." அப்படினு சொன்னேன். அவர் கேட்டார், "எவ்வளவு?" – $230 (உலக அளவில் இந்த விலை, நம்ம ஊரில் ஒரு நல்ல 3-ஸ்டார் ஹோட்டல் விலை மாதிரி). "சரி" என்று சொன்னார், அடுத்த பிளான்...

அவர் கொடுத்த கிரெடிட் கார்டு... அதிலும் பெயர் வேறு! "சார், இது என் வேறுபெயர், நம்புங்க," அப்படின்னு திரும்பவும் நம்மை பார்ப்பார். நம்ம ஊர்ல இது மாதிரி அசிங்கம் பண்ணினா, ரிசப்ஷனில் வேலை பாக்குற ஆளும், "இது ஆளுக்கு வராது" என்று கடுப்பாகி விடுவார். நானும் அப்படியே, "மன்னிக்கவும், அடையாள அட்டையிலும், கார்டிலுமில்ல, ஒரே பெயர் வேண்டும்," என்று சொன்னேன்.

அதற்கு அவர், "நீங்க என்னையா ஏமாத்துறீங்க?" என்று பழி சுமத்தினார். நம்ம ஊரில், "இது என்ன காமெடி பாஸ்?" என்று சிரிப்போம். கடைசியில், அவர் அறை எடுக்காமலே போய் விட்டார். ஆனா அந்த கண் பார்த்த போட்டி மட்டும் இன்னும் நினைவிலிருக்கிறது. அந்த பார்வை, "நீங்க என் வழியை மறைக்கிறீங்க, பார்த்துக்கங்க!" என்று சொல்லும் மாதிரி.

இந்த சம்பவம், நம்ம ஊரு ஊழியர்களுக்கே பரிச்சயமான ஒன்று. ரேஷன் கார்டு, வாக்காளர் அட்டை, பல்வேறு பெயர் மாற்றம் – எல்லாம் நம்ம ஊரு கலாச்சாரம்! ஆனா, நியாயமான விதிகளை கடைபிடிக்காதவர்களுக்கு, எங்கேயும் வழி இல்லை.

முடிவில்...

உங்களுக்கு இப்படி வெளிநாட்டில், இல்லையெனில் நம்ம ஊரில் ஹோட்டல் அல்லது அரசு அலுவலகங்களில், "கண்ணாடி போட்டி" போன்ற சுவாரஸ்ய அனுபவங்கள் இருந்தால், கீழே கமெண்டில் பகிருங்கள்! "நமக்கு எல்லாம் இது சாதாரணம் பாஸ்" என்று நினைக்கும் நண்பர்கள் யாரும் இந்த பதிவை தவற விடாதீர்கள்.

நம்ம ஊரில் 'அறை' இல்லைனா கூட, 'அறிவு' இருக்கணும்!



அசல் ரெடிட் பதிவு: Staring Contest