“கத்துக்கிட்டு வந்த வேலைக்காரி – ஹோட்டல் மேலாளரின் கதை: ஓர் அலப்பறை!”
நம் ஊர்ல சொல்லுவாங்க, “வேலைக்காரி நல்லா இருந்தா வீடுமே தங்கமா இருக்கும்!” ஆனா, சில சமயங்களில் வேலைக்காரியை வைத்து தான் வீடு நசுங்கும் நிலை வரும்! இப்படி தான் ஓர் அமெரிக்க ஹோட்டல் மேலாளருக்கு நடந்த கதையைக் கேட்டால், நம்ம ஊர் வீடுகள்ல நடக்கும் சம்பவமே நினைவுக்கு வருகிறது.
தொடக்கமே பத்து புள்ளி கமெடி!
ஒரு பெரிய ஹோட்டல், புது ஹவுஸ்கீப்பர் தேவைப்படுது. சுயம்புலி மாதிரி, “நா முன்னாடியே ஹோட்டல்களில் வேலை பார்த்திருக்கேன்; எனக்கு சொந்தமாக ஒரு கிளீனிங் பிஸ்னஸ் இருக்கு!” என்கிறார். ஆளு வந்ததும், “எனக்கு எல்லாம் தெரியும், நீங்க கவலைப்படாதீங்க!” என்று கை அடிக்கிறாராம்.
அடங்கப்பா, இது தான் வேலைக்காரி?
முதல் நாள் தான்… வேலை பழகிக்கிட்டு வரணும். ஆனா, மேலாளர் போய் அறைகளை பார்ப்பார்… ஓர் அறையிலும் படுக்கை விரிப்பு குருண்டு, தலையணை விரிச்சிருக்கவே இல்லை, குப்பை அப்படியே, சோப்பு, டவல் எல்லாம் தவறி இருக்கு! “நம்ம ஊர்ல யாராவது இப்படி வீட்டுக்காரி வேலை பார்த்துக்கிட்டா, அடுத்த நாள் வேலையே இல்ல!” என நினைக்க தோன்றும்!
வெக்கமில்லாம மூன்று நாள் விடுப்பு
இவங்க முதல்நாள் இப்படித்தான். அடுத்த நாளிலேயே, “நான் உடம்பு சரியில்ல, மருத்துவமனையில் இருக்கேன், மூன்று நாள் வர முடியாது!” என்று சும்மா ஒரு சுருக்கமான விடுப்பு கடிதம்! அதுவும் வார இறுதி, ஹோட்டல் பிஸியாக இருக்கும் நேரம். நம்ம ஊர்ல சும்மா தலைவலி வந்தாலும், “மாமி, ரொம்ப வேலை இருக்கு. நாளைக்கு மட்டும் வந்துருங்க!” என்று வீட்டுக்காரி ஸுத்திப் பிடிப்பாங்க. இங்க என்னனா, நேரடியாக 3 நாள் விடுப்பு!
வேலைக்கு வர்ற நேரம், வாந்தி – போறும்
அடுத்த முறை வந்ததும், மூன்று அறை தான் சுத்தம் பண்ணி இருக்காங்க, உடனே, “நான் வாந்தி எடுக்குது, போவணும்!” என கிளம்பிவிடுகிறார். மேலாளர் மனசில் என்ன தோன்றும்? “இவங்க வந்து, வேலைக்கு நேரம் பார்த்து உடம்பு சரியில்லன்னு சொல்லி போறாங்களே, இதுக்கு மேல எதுக்கு வைத்துக்கணும்?” என்று என் மனசு சொல்லுது.
மீண்டும் ஒரு வாய்ப்பு – அதுவும் போச்சு!
மூன்று நாளைக்கு பிறகு, மேலாளர், “ஒரு சந்தர்ப்பம் இன்னும் தர்றேன், நாளைக்கு வேலைக்கு வா!” என்று சொன்னார். ஆனால், அந்த நாளும், “நான் வர முடியாது!” என்று மெசேஜ். நம்ம ஊர்ல, “மாமி, போன வாரம் மட்டும் கழுதை பிடிச்சேன், இந்த வாரம் கட்டாயம் வர்றேன்!” என்று பேர் எடுத்துக்கிட்டு வருவாங்க. ஆனா, இங்கே, வாய்ப்பு கொடுத்தாலும், சோம்பல் விட முடியாது போல!
இது தான் வேலைக்காரியின் வேலை நேரம்
மொத்தம் இரண்டு நாள்ல, ஆறு மணி நேரம் தான் வேலை பார்த்திருக்காங்க. அந்த நேரத்திலும், வேலை சரியா செய்யலையேன்னு மேலாளர் குறைச்சு கவலைப்படுறார். இதுக்கப்புறம் “நீங்க எனக்கு வேலையை விடுத்தீங்க, அது சரி இல்ல!” என்று வேலைக்காரி தான் கேட்கும் நிலை! நம்ம ஊர்ல, “நம்பிக்கை இல்லாத இடத்தில் வேலை செய்ய வேண்டாம்!” என்று சொல்லுவாங்க.
ஏன் இப்படிச் சிலர் நடக்கிறார்கள்?
நம்ம ஊர்ல கூட, புது வேலைக்காரியை ஏற்படுத்தும்போது, முகப்பு பார்வை, பழக்க முறைகள், விசாரணை எல்லாம் பண்ணுவோம். யாராவது “நான் ரொம்ப அனுபவம் உடையவன்” என்று சொன்னால்கூட, “சரி, முதலில் பணியில் பார்த்து வைக்கும்!” என்கிறோம். ஆனா, சிலர், வேலைக்குச் செல்லும் பொழுது, நேர்மையோ, பொறுப்போ இல்லாமல் நடந்து கொள்வது ஏன்? காரணம், வேலைக்கு மதிப்பு குறைவாக காண்பது. பணம் சம்பாதிக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் மட்டும் இருக்கும் போதும், மனசு, உடம்பு இரண்டும் வேலைக்கு ஒத்துழைக்க வேண்டுமே!
வீட்டுக்காரர் – மேலாளர்களுக்கு ஒரு பாடம்!
இந்த சம்பவம் நம்ம ஊர்ல நடந்திருந்தா, “மாமி, இந்த மாதம் வேறு ஆளு பார்த்துக்கணும்!” என்று சரளமாக முடிந்து இருக்கும். ஆனா, இந்த மேலாளர், மூன்று வாய்ப்பு கொடுத்தும், வேலைக்காரியின் சோம்பல், பொறுப்பு இல்லாத தனத்தை பார்த்து, “இனி போதும்!” என்று முடிவெடுத்தார். இது தான் சரியான தீர்வு. வேலைக்கு வருபவரும், வேலை கொடுப்பவரும் எதிர்பார்ப்பை தெளிவாகப் பேசிக் கொள்ள வேண்டும். இல்லையெனில், வீடு சுத்தம் செய்வோம்னு ஆரம்பிச்சு, வீடே சிதறும்!
நம்ம ஊர்க்காரர்களுக்கு சொல்ல வேண்டிய செய்தி:
வேலைக்காரி வேலை எடுப்பது ஒரு பொறுப்பு. அதுக்கு கூடுதல் நேர்மை, நம்பிக்கை, உடன்பாடு அவசியம். அதே சமயம், உடல் நலம் குறைந்திருந்தால், நேர்மையாக சொல்லி விடுபவர்களும், வேலைக்காரியை மாற்றி ஏற்கும் வீட்டுக்காரர்களும் இருக்க வேண்டும்.
உங்களுக்கு என்ன தோன்றுது?
நீங்கள் கூட இப்படி ஒரு வேலைக்காரி அனுபவம் எதிர்கொண்டிருக்கிறீர்களா? அல்லது உங்கள் நண்பர்கள் சொல்லிய வேடிக்கையான/அலசமான வேலைக்காரி கதைகள் உள்ளதா? கீழே கருத்துக்களில் பகிர்ந்து மகிழுங்கள்!
இது போன்ற வேடிக்கையான, நம்ம ஊர் சுவையில் ஆன ஹோட்டல்/வேலைக்காரி சம்பவங்களை தொடர்ந்து படிக்க, பக்கத்தை பின்தொடருங்கள்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: New Employee issues