காதல், கள்ளம், பழிவாங்கல்: அமெரிக்க ஹைஸ்கூல் ஹோம்கமிங் கதையில் ஒரு தமிழன் பார்வை!
காதல் எனும் விஷயம் குடந்தைக்கும் கூட புரியும் அளவுக்கு சிக்கலானது. அதற்கு மேலே, பள்ளி பருவம், பருவப்பரிசுத்தம், மெட்டாசாரி, நண்பர்கள்—all mix பண்ணினா, "பிசாசு கூட கல்யாணம் பண்ணிக்க மாட்டேன்"னு பாட்டி சொன்னது உண்மை தான் போலிருக்கு!
இப்போ பாருங்க, நம் கதையின் நாயகன் அமெரிக்காவின் 90-களில், கல்லூரிக்குப் போகும் முன், ஒரு mall-ல ஒரு அழகான பெண்ணை சந்திக்கிறார். பள்ளிக்கூடம் முடிச்சிட்டு, விமானப் பயிற்சி படிக்கறார். அந்தக் காலத்தில் flight school-ல படிப்பது நம்ம ஊரு பைக் வாங்கற மாதிரி கிடையாது! அவர் அப்படியெல்லாம் ஒரு "status" பையன்.
அந்த பெண்ணும், அவள் அம்மாவும், நியாகரா அருவிக்கு விமானத்தில் அழைத்துச் செல்வது—நம்ம ஊரு பசங்க போனிகா பீச்சுக்கு பைக்-ல போற மாதிரி கிடையாது! “பாடி பாட்டி பீச்சுக்கு பறந்துச்சு”ன்னு சொன்னா, அடுத்த நாள் பள்ளிக்கூடம் முழுக்க பேச்சு தான். அதுவும், அமெரிக்கா மாதிரி சுதந்திரமான சமூகம், காதல் குட்டி வயசிலேயே புடிச்சவங்க எல்லாம் டேட்டிங்-ல இறங்கிடுவாங்க.
அப்படிதான், அந்தப்பெண்ணும் நம் நாயகனும் ஒரு வெயில் காலத்தில, தென்பகுதி கதைகளில் வரும் மாதிரி, “ஒரு போன பார்வை, ஒரு புன்னகை, ஒரு விமான பயணம்”—எல்லாம் செஞ்சி, அடுத்த சீசன் வந்ததும், அவள் ஒரு நாள், "It’s over!"ன்னு சொல்லிடுறாள்! நம்ம பையன் கொஞ்சம் மனசாட்சி இல்லாமலே கல்லூரி, விமானம்—இவை எல்லாத்தையும் கலக்கி, காதலை மறந்து விடுறாரு.
அடுத்து ஒரு மாதம் கழிச்சு, கல்லூரி லஞ்ச் டேபிளில் ஒரு அரைப்புள்ளி மாதிரி பையன் கூட பேச ஆரம்பிப்பாரு. “நீ என்ன மேஜர்?”ன்னு கேட்பாரு. நம் பையன், “நான் பைலட்”ன்னு சொன்னதும், அந்த பையனுக்கு கண்ணு பெரியது. “பைலட்-ன்னா பசங்க எல்லாம் காதலிக்க சின்ன பிள்ளை இல்ல!”ன்னு நம்ம ஊரு பாட்டி மாதிரி அவர் கருத்து.
அடுத்த வார்த்தையில், “நீங்க அந்த பெண்ணோட டேட்டிங் பண்ணினீங்கல்லா? அவங்க இன்னும் ஒரு பையனோட steady love-ல இருக்காங்க”ன்னு அப்படி ஒரு பிளாஸ்! கனவு உலகம் உடைஞ்சு போச்சு!
அதுவரைக்கும், நம்ம பையன் யாரும் தெரியாம, பசங்க எல்லாம் டாக்டர் மாதிரி “case history” சொல்ற மாதிரி, தன்னோட காதல் கதையை சொல்றார். அந்த பையன், “அவன் என் நண்பன்!”ன்னு சொல்லிக்கிட்டாராம்!
இதுதான் நமக்கு பைத்தியக்கார கைல பீரங்கி மாதிரி இருந்துச்சு. அமெரிக்கா-வோ இங்கிலாந்து-வோ இருக்கிறதைப் பார்க்கிறோம், ஆனா நம்ம ஊரு பசங்க சின்ன வயசிலே love failure ஆகி, அதுக்கப்புறம் "revenge" idea வைக்கிறதெல்லாம் ஒரே மாதிரிதான்!
அந்த நண்பன், “நம்ம இருவரும் சேர்ந்து பழிவாங்கலாமா?”ன்னு கேட்கிறார். நம் பையன், “சரி, என்ன பண்ணலாம்னு பார்ப்போம்!”ன்னு royal entry. அடுத்தது, அமெரிக்க ஹைஸ்கூல் ஹோம்கமிங்—நம்ம ஊரு "அறுவடை திருவிழா" மாதிரி, ஆண்டுதோறும் பள்ளியில் நடக்கிற பெரிய function.
அதில், அந்த பெண்ணும், அவளோட boyfriend-யும், “couple of the year”ன்னு எல்லாரும் எதிர்பார்க்கிற நேரம். நம் பையனும், அந்த boyfriend-னோட best friend-யும், ஒரு புது பெண்ணுக்கு blind date-ஆ பண்ணி, எல்லாரும் ஒரே limousine-ல் (நம்ம ஊரு marriage car-வுக்கு பதிலா) கார் எடுத்துக்கிட்டு, அந்த பெண்ணோட வீட்டு வாசலில் போய் நிற்கறாங்க!
அந்த பெண் வெளியே வந்ததும், நம்ம பையனையும், boyfriend-யும், அந்த best friend-யும் ஒரே கார்-ல பார்த்ததும், அவளுக்கு shock-அ shock! அப்புறம் என்ன, கதையை twist-அ twist-ஆ எடுத்துக்கிட்டு, அந்த பெண் அங்கிருந்து ஓடிப்போய், வேறொரு பையனுக்கு call பண்ணி வரச்சொல்லி, ஹோம்கமிங்-க்கு அவனோட போறாங்க!
அதுவும் ஒரு பக்கம், அவள் ஹோம்கமிங் குவீனாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட, எல்லாரும் “booo!”ன்னு கூச்சல் போட்டாங்க. அந்த “கூச்சல்” தான் ரொம்ப satisfying revenge! நம் ஊரு function-ல "அவசரம் பண்ணி வந்தா, சாதம் கிடையாது"ன்னு பெரியம்மா சொல்வது போல, இங்க “justice is served—hot!”
இவங்க எல்லாம் அடுத்த வாரம் பள்ளியையே விட்டுவிட்டாங்க. நம் பையன், "நான் நிறைய விஷயம் சொல்லலை"ன்னு சொல்லி, கதை முடிக்கிறார். ஆனா, நம்ம ஊரு பசங்க மாதிரி, “இதை விட பெரிய revenge வேற என்ன இருக்கும்னு?”ன்னு கேட்டுக்கலாம்!
கடைசி புள்ளி: காதல், பிரிவு, பழிவாங்கல்—இவை எல்லாம் உலகம் முழுக்க ஒரே மாதிரி தான். நம்ம ஊரு love failure-க்கு சோறு வைக்கறது போல, அங்க limousine-ல் shock therapy கொடுக்கிறாங்க. உங்கள் பள்ளி நாட்களில் உங்கள் revenge அனுபவங்கள் என்ன? கீழே comment-ல பகிருங்கள்!
கதை ருசிச்சா? உங்கள் நண்பர்களோடு இந்தக் கதையை share பண்ணுங்க. அடுத்த பதிவில் சந்திப்போம், வணக்கம்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Homecoming Revenge