'கல்லறை எழுதும் கதை: அன்னைக்கு வந்த பின்வாங்கும் பழி!'
நம் ஊர்களில் சொல்வது உண்டு, "அறம் செய்தால் எங்கும் தொங்காது, பாவம் செய்தால் பின்பற்றும்!" – இந்த பழமொழியின் பலம் இன்னும் பல குடும்பங்களில் உண்மையாகவே எதிரொலிக்கிறது. எல்லாருக்கும் தெரியுமா, குடும்பம் என்பது பாசம், பிணைப்பு, சிரிப்பு என உணர்ச்சிகளின் கலவை. ஆனா, சில சமயங்களில் அந்த பாசத்துக்கும் பஞ்சம் வரும்.
இப்போ நம்ம ஊருக்கு வெளிநாடுகளில் நடந்த ஒரு சம்பவம் தான் இந்தக் கதையில் பேசப்போறேன். ஆனா, நம்ம ஊர் சுவையில், நம்ம ஊர் சொல்லாட்சியில்!
அவன் பெயர் ஜோ பிளாக்ஸ் (Joe Bloggs). நல்ல மனிதர், நல்ல கணவர், அன்பு தந்தை, எல்லாருக்கும் நண்பர். அவரோட மனைவி பெயர் மேரி (Mary). அந்த குடும்பத்தில் அப்பா அப்படி ஒருவரும், அம்மா அப்படியே ஒருவருமாம்!
இந்த அம்மாவுக்கு குழந்தைகள் மீது அன்பு சற்றே குறைவு. குறிப்பா மகள்கள்மீது அதிகமாகவே கடுமை. "பெண்கள் இப்படிதான்", "நீங்க என் முகத்தில் வெட்கம் தருறீங்க" – அப்படின்னு வார்த்தைகளால் உடைத்துப் போடுவாராம். மகள்கள் இருவரும் அப்பாவை மட்டும் தான் நம்பி வாழ்ந்தார்கள்.
இந்தக் குடும்பத்தில் அப்பா இருந்தபோது எல்லாம் ஓரளவு சமநிலையில்தான் இருந்திருக்கலாம். ஆனா, அப்பா மறைந்த பிறகு, அந்த அம்மா மட்டும் இருபது வருடம் வாழ்ந்திருக்கிறார். அந்த இருபது வருடமும் மகள்களுக்கு மரணத்தைவிட மோசமானது போலவே போயிருக்கும்.
இப்போ, இது தான் கதையின் திருப்பம்! அப்பா இறந்த போது, குழந்தைகள் அப்பாவுக்கு ஒரு அழகான கல்லறை அமைத்து, அன்பு வார்த்தைகளால் நிரப்பினார்கள். "அன்பான கணவர், அர்ப்பணிப்புள்ள தந்தை, நல்ல சகோதரர், உண்மை நண்பர்" என எல்லா நல்ல சொற்களும் கல்லறையில் பொறிக்கப்பட்டது.
ஆனா, அம்மா இறந்த போது? கல்லறையில் பெயரைச் சேர்க்கும் பொறுப்பும் மகள்களுக்கு வந்தது. அவங்களோ, அப்பா மாதிரி கடவுள் மனிதர் இல்ல, அவங்க பக்கத்தில் இருந்தது ஒரு காயம் மட்டும்.
இன்னும் பாருங்க, அந்த இரட்டைக் கல்லறையில் எழுதியது:
"இங்கு ஜோ பிளாக்ஸ் அவர்கள், அன்பான கணவர், அர்ப்பணிப்புள்ள தந்தை, நல்ல சகோதரர், உண்மை நண்பர் இவர்கள் உடல் நிலை உள்ளது.
மேலும் மேரி."
இது தான் அந்த கல்லறை எழுத்து. போங்க, "மேலும் மேரி" – எத்தனை குறும்பாக இருக்கிறது பாருங்க! தமிழ் படங்களில் வரும் "நாமும் இருக்கோம்" டயலாக் மாதிரி.
இது தான் அசாத்தியமான 'Petty Revenge' – குறும்பு பழி! அம்மாவின் கடுமையான வார்த்தைகளும், பாசமற்ற நடப்புகளும் மகள்களை வாழ்நாள் முழுக்க தாக்கியிருந்தாலும், அந்த கடைசி கணத்தில் அவர்கள் செய்தது ஒரு சின்ன பழி, ஆனா அது அம்மா வாழ்ந்த வாழ்க்கையின் சுவாரஸ்யமான முடிவே ஆகிவிட்டது.
நம்ம ஊரில் இது நடந்திருந்தால், "கல்லறை எழுதுறவங்க யாரு?" என்று ஊர் முழுக்க பேசிப்பேசிப்போயிருப்பாங்க. "ஏன் அம்மாவுக்கு எதுவும் எழுதல?" என்று பெரியவர்களும் கேட்பாங்க. ஆனா அந்த வார்த்தைகளின் பின்னால் உள்ள காயம், மனசு அறிந்தவர்கள் மட்டுமே புரிந்துகொள்வாங்க.
குடும்பத்தில் உள்ள பாசம், பகை, பழி எல்லாம் இப்படி சில சமயங்களில் தலை காட்டும். "மரணம் வந்தாலும், மனசுக்குள்ள புண் மறையாது" என்பது இந்த கதையின் உசிதமான உரையாடல்.
இதைப் படிக்கும் நம்ம தமிழர்கள், வீட்டில் உள்ளவர்களுக்கு அன்பாக நடந்துக்கொள்ளுங்கள். வார்த்தைகளால் காயப்படுத்தினால், அது ஆண்டுகள் கடந்தும் மறையாது. "ஒரு சொல் பல்லாயிரம் பழி" என்பதை மறந்துவிடாதீர்கள்.
இந்தக் கதையைப் பற்றி உங்களோட கருத்துகள் என்ன? உங்கள் வாழ்க்கையிலும் இப்படிப்பட்ட சம்பவங்கள் நடந்திருக்கிறதா? கீழே கமெண்ட்ல எழுதுங்க. நண்பர்களோட பகிர்ந்து, இந்தப் பழி படிப்பதை அவர்களும் ரசிக்கட்டும்!
Meta Description: குடும்ப உறவுகளில் ஏற்படும் குறும்பு பழி – அன்பும், பகையும், மனக்காயமும் கலந்த ஒரு கல்லறை எழுத்து கதை.
அசல் ரெடிட் பதிவு: Family got revenge posthumously