'கால் சென்டர் கியூயில் சிக்கிய கஸ்டமர் – ஒரு பண்பாட்டு பதிலடி!'
நமஸ்காரம் நண்பர்களே!
காலை நேரம் “சகோதரி, என்னடா அந்த எண் சரியில்லையா?” என்று ஆட்டம் போடும் கால் சென்டர் வாடிக்கையாளர்களை நாம் யாரும் மறக்க முடியுமா? அப்படி ஒரு சம்பவம் தான் இப்போ உங்கள் முன் – அமெரிக்கக் கால் சென்டரில் வேலை பார்த்த தமிழ் நண்பரின் அனுபவம், ஆனா நம்ம ஊர் கலக்கல் ஸ்டைலில்!
ஒரு கால் சென்டரில் வேலைனா, அது சும்மா சாதாரண வேலை இல்லைப்பா! அங்க எல்லா டயலாக்கும், எல்லா டென்ஷனும், நம்ம ஊர் சீரியல் குடும்ப கச்சேரி மாதிரி தான். ஒவ்வொரு முறை கஸ்டமர் ரிங் பண்ணினா, ஸிஸ்டம் தானாகவே அவரோட டீடெயில்ஸ் எடுத்துக்காட்டும். ஆனா, சில நேரம் அப்படி நடக்கலனா, நம்ம கையாலே பசங்கப்போல தேடனும் – பெயர், எண், சாமி, சாமி!
அந்த நாள், ஒரு கஸ்டமர் அழைத்தார். கணினி அவருடைய கணக்கு விவரங்களை காட்டவே இல்லை. “சார், உங்கள் நம்பர் சொல்லுங்க”ன்னு கேட்டேன். சொன்னார்; சம்பந்தமே இல்லை! “மறுபடியும் சொல்லுங்க”, “வேற எதாவது பெயர், முகவரி, எதாவது கொடுங்க”ன்னு கேட்டேன். அவரோ, “இது தான் எனக்கு தெரிந்த ஒரே நம்பர். முன்னாடி பேசினவர் கூட கண்டுபிடிக்க முடியலை”னு சுவாரசியத்தோட சொன்னார்.
நான் முகம் சுளிச்சேன். “ஏதாவது கொஞ்சம் கிளு கொடுங்கப்பா”னு கேட்டேன். அவர், “நம்பர் தான் இருக்கு!”ன்னு பிடிவாதம். சரி, நம்பர் சரியா இருக்கா நனச்சு மூணு தடவை பார்தேன், இரண்டொரு சிஸ்டத்தில் தேடியும் எதுவும் கிடைக்கல. அப்ப தான் அவர் பாவம் இல்லாமல் ஆரம்பிச்சார் –
“இதெல்லாம் சும்மா எளிது. எண் மட்டும் தேடனும்தான். உங்களால ஏன் முடியல? ரொம்பவே அவமானமா இல்ல? அவமானமா இருக்கு?”
அந்த நேரம், நம்ம ஊருல சுத்தி வந்திருக்கா “கொஞ்சம் தள்ளிப் போடுவோம்”ன்னு! அவர் மாதிரி குரலில், “ஆம் சார், ரொம்பவே அவமானமா இருக்கு. இந்த அவமானத்தால இந்த கால் முடிக்க முடியாது போல. உங்களை மீண்டும் கியூயில் போடுறேன், இன்னொரு ரெப் பார்த்துக்குவாங்க :),”ன்னு சொல்லி, ஸ்டைலா கால் கட் பண்ணிட்டேன்! அவர் முடிஞ்சா “வ-”னு சொல்ல ஆரம்பிச்சாரு – அது “வெய்ட்”னா, “வாட்”னா, யாருக்கும் தெரியாது! ஆனா, ஒரு பழமொழி மாதிரி, இன்னும் அவர் அந்த கியூயில்தான் இருக்காராம்!
இந்த சம்பவம், என் பத்து வருட கஸ்டமர் சர்வீஸ் வாழ்க்கையிலே, எனக்கு கிடைத்த சிறந்த பதிலடி!
இது நம்ம ஊரு கால் சென்டர் கலாசாரம்!
இந்தக் காமெடி சம்பவம் படிச்ச உடனே, நமக்கு ஞாபகம் வரும் – நம்ம ஊர் பஸ்ஸில், “டிக்கெட் எங்க?”ன்னு கேக்குற கண்டக்டர் மாதிரி. ஒரு சில பேரு, டிக்கெட் இல்லாம பேசுறாங்க, கண்டக்டர் எத்தனை தடவை கேட்டாலும், “எங்கிருக்கு, எங்கிருக்கு”ன்னு ஒரே பதில். அதே மாதிரி தான், இங்கவும் “என் கணக்கு எண் இல்லைனா என்ன, நம்பரே போதும்”ன்னு பிடிவாதம்.
அதுலயும், “அவமானமா இருக்கு”ன்னு கேக்குறபோது, நம்ம ஊர் ரஜினி பாணியில், “நான் அவமானப்பட மாட்டேன்!”ன்னு பதில் சொன்ன மாதிரி இருந்தது. ஆனால், இங்க அந்த பதிலடி கொடுக்குற அவரோட தைரியம் தான் தனி லெவல்!
கால் சென்டர் வேலை சிரிப்பா, சிரிப்ப சொக்கா?
நம்ம ஊருல, கால் சென்டர் பணியாளர்களை, “வெறும் போன் எடுத்து பேசுற பையங்க”ன்னு சிலர் நினைக்கலாம். ஆனா, உண்மையில், patience (பொறுமை), presence of mind (திடீர் சிந்தனை), நகைச்சுவை உணர்வு, எல்லாமே தேவை.
இதுல நம்ம ஹீரோ, தன்னோட நகைச்சுவை, situational intelligence (நிகழ்ச்சி உணர்வு) இரண்டையும் கலந்துரைத்துவிட்டார்.
பொதுவா, “வாடிக்கையாளர் ராஜா”னு சொல்வோம். ஆனா, ராஜா தவிர்ந்தா, நம்மும் கொஞ்சம் அரசனாகலாம்!
அதை தான் இந்த சம்பவம் நிரூபிக்குது.
நீங்களும் அப்படி ஒரு அனுபவம் பார்த்திருக்கீங்களா?
நம்மகிட்டயும், பார்க்கிறவங்கோ, படிக்கிறவங்கோ, அப்படி ஒரு கஸ்டமர் சர்வீஸ் சம்பவம் இருந்தா, கமெண்ட்ல சொல்லுங்க. உங்கள் அனுபவங்களும், நகைச்சுவை கலந்த கதைகளும், எல்லாம் பகிர்ந்தால், நம்ம பக்கம் டென்ஷன் இல்லாத சிரிப்பு மட்டும் தான்!
முடிவில்:
கஸ்டமர் சர்வீசும், நகைச்சுவையும் சேரினா, வேலை தினமும் சிரிப்பா போயிடும். அடுத்த முறை கால் சென்டர் கியூவில் நீங்க காத்திருக்கும்போது, இந்தக் கதையை ஞாபகம் வச்சுக்கோங்க – ஒருவேளை, அந்த கியூயில்தான் இன்னும் யாரோ ஒருவர் காத்திருக்கலாம்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Sent to call center purgatory