காலை நேர ஜிமில் காதியில் காதல் பாடல் – ஹெட்போன்ஸ் இல்லையா? என் பாடலை கேளுங்கப்பா!
வணக்கம் நண்பர்களே! காலையிலே எழுந்து, பசுமை காற்று, பறவைகளின் கீச்சு, எதுவுமே இல்லாமல் அமைதியான ஜிமில் ஒரே நபராக ஓடினால் எப்படி இருக்கும்? ரொம்ப சுத்தமாகத்தானே இருக்கும், ஆனால் சில சமயங்களில் அந்த அமைதியையே கெடுக்க வருவாங்க சிலர்! அப்படியொரு சம்பவம் தான் இங்கே.
பகலில் வேலை, பக்கத்தில் பொழுது போக்கு, குடும்பம், நண்பர்கள் – எல்லாம் இருக்கிற போது எல்லாம் ஜிமில போயி உடற்பயிற்சி பண்ணுறது ரொம்பவே கஷ்டம். அதனாலதான் நம்ம கதையின் நாயகன் (அல்லது நாயகி) "அடடா! நானே எல்லாருக்கும் முன்னாடி 4 மணிக்கே ஜிமுக்கு போயிருவேனே!" என்று திட்டம் போடுகிறார். அந்த நேரம் எல்லாரும் தூங்குற நேரம்; ஜிமில் ஓர் ஆவி கூட இல்லை. மனசு முழுக்க treadmill-ஐ சுட்டி ஓட ஆரம்பிச்சாரு.
ஆனா, நம் ஊரு சினிமா மாதிரி ஒரே ஹீரோ மட்டும் இல்ல; ஹீரோவுக்கு எதிராக ஒரு வில்லன் இருக்கணும்! இங்க அந்த வில்லன் பேரு "Kevin". ரெண்டு பக்கமும் வெறிச்சோடிய treadmill-கள் இருக்க, நம் Kevin அண்ணன், நம்ம நாயகனுக்கு பக்கத்திலேயே treadmill-யில் ஏறி நிற்கிறார். “அது என்னடா, இவ்வளவு இடம் இருக்க, இதுதானா தேவை?” என்றே வரக்கூடாதா?
இதைவிட பெரிய சோகம் என்ன தெரியுமா? நம்ம Kevin, ஹெட்போன்ஸ் எதுவுமே போடாம, தன்னோட போன்-யை treadmill-க்கு மேல வச்சிட்டு, முழு சத்தத்தில 80s rock music ஓட ஆரம்பிச்சார்! அதுவும் சும்மா இல்லை, “boom boom” என்று முழு ஜிமும் குலுங்கும் அளவுக்கு! 4 மணிக்கு யாருக்குமே இதெல்லாம் பிடிக்காது. நம்ம ஊர் பஜனை கூட அந்த நேரம் இதைவிட மெதுவாக இருக்கும்!
அப்போ நம்ம நாயகன் நினைக்கின்றார் – “நான் இப்போவே கோபப்பட்டு பேசல, மெதுவா சொல்றேன்.” சற்றுத் தூரத்தில் “வா சார், ஹெட்போன்ஸ் தான் ருசி!” என்று குரலில் சொல்கிறார். Kevin ஒரு பக்கம் பார்த்து, “என்னடா சொல்ற?” என்ற மாதிரி பார்த்து, இசையைக் கட்டிக்கொண்டு நடந்துக்கொண்டிருக்கிறார்.
இப்போ நம்ம நாயகன் நேரடியாக, “தயவுசெய்து ஹெட்போன்ஸ் போட முடியுமா?” என்று கேட்கிறார். நம்ம Kevin, “உங்களோட வேலை பாருங்க!” என்கிறார்.
அடடா! இதுதான் போதும்! நம் ஜிமில் நடக்கும் சின்ன சின்ன சம்பவங்களிலேயே நம்மளுக்குள்ள “சூரியவன்சம்” வீரன் எழுந்து வருவாரே, அதே மாதிரி நம்ம நாயகனுக்கும் வந்தாச்சு. “நீ என் ஓட்டத்தைக் கெடுத்தா, நான் உன் நடைக்குத் தூங்க விடமாட்டேன்!” என்பார் போல, அந்த rock music-ஐ counter பண்ண, நம்ம நாயகன் ஆரம்பித்து விடுகிறார் – அது K-Pop Demon Hunter பாடல்கள்! அதுவும் நம்ம ஊரு பாட்டுப்போட்டியில் பங்கேற்பவர்களோ போல, சத்தமா, சுவாரசியமா, ஆனால் ராகமோ, தாளமோ எதுவும் இல்லாம!
இந்தக் காட்சி, நம்ம ஊர் சினிமாவில் காமெடி ராமர் பாட்டு பாடும் சபாபதிய மாதிரி தான்! பாட்டுக்கு குரலும் சரியில்லை, ஓடுவதாலே மூச்சும் குறைவு – ஆனாலும், குறும்புக்கு எல்லை இல்ல. இரு நிமிடம் நம்ம நாயகன் பாட, Kevin சும்மா இருக்க முடியாம, தன் பையையும், போனையும் எடுத்துக்கிட்டு, treadmill-இன் மறுபுறத் தூரமான ஒரு மூலையில் போய் செட்டிக்கொண்டார்.
சில சமயம் பெரிய கத்தி வேண்டாம், சின்ன குறும்பு தான் போதும்! ஹெட்போன்ஸ் இல்லாம, மற்றவர்களைத் துன்புறுத்தும் பழக்கத்துக்கு, நம்ம நாயகன் கொடுத்த பாடம், நம்ம ஊர் பழமொழி போல – “பொருமை இருந்தாலும், பஞ்சாயத்து செய்யலாம்பா!” என்பதை நிரூபிக்கிறது.
இப்படி ஜிமில் basic etiquette-யை மதிக்காதவர்களுக்கு, சின்ன சின்ன petty revenge-கள் கொஞ்சம் நம்ம மனசுக்கு சந்தோஷம் தருமே! உங்களுக்கும் இப்படிப் பைத்தியக்காரர்கள் ஜிமில், பேருந்தில், அலுவலகத்தில் நேர்ந்திருக்கா? உங்கள் அனுபவங்களை கமெண்ட்ல பகிருங்க. இது போல் குறும்பு பழிவாங்கும் கதைகள் உங்களுக்கு பிடித்திருந்தா, மறக்காமல் ஷேர் பண்ணுங்க!
அடுத்த முறை யாராவது ஹெட்போன்ஸ் இல்லாம சத்தம் போடுறாங்கன்னா, நம்ம ஊரு “கேளடி மாமா” பாணியில் பாட ஆரம்பிச்சுடுங்க... பாருங்க எப்படி ஓடிச் செல்வாங்க!
பார்வையாளர்களே!
நீங்கள் இந்த கதையை வாசிச்சு ரசிச்சீங்கன்னா, உங்கள் நண்பர்களுக்கும் ஷேர் பண்ணுங்க. உங்கள் ஜிமில் நடந்த அதிசய சம்பவங்களையும் கீழே கமெண்ட் பண்ண மறந்துடாதீங்க!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Don’t wanna wear headphones? Ok enjoy some bad vocals