'கிளாஸில் அவமானம் செய்த கம்பெனி! என் சின்ன பழிவாங்கல்...ஆசிரியைந்தான் அவளையே புகார் போட்டாங்க!'
பள்ளி நாட்களில் எல்லாருக்கும் உண்டு – ஒருத்தர் "கிளாஸ்ரூம் கிங்" மாதிரி நடந்து, மற்றவர்களை தாழ்வாகப் பார்க்கும் பழக்கம். அப்படி ஒருத்தர் கிளாஸில் உங்களை புனிதமாக அபமானித்தால், நீங்கள் என்ன செய்வீர்கள்? என் கதையை கேட்டீங்கனா, ஒரு கண்ணி பழிவாங்கல் தான்!
நம்ம ஊர் பள்ளி கலாச்சாரத்தில, "வந்தா வாங்கும்" மாதிரி தான் சில சமயம் நடக்கிறது. எல்லாம் இனிமேல்தான்! அந்த 'கிளாஸ்ரெப்' – கிழக்கு வாடகையில், "நான் தான் பெரியவள்" என்று வீரம் காட்டி, நம்மை எப்போதும் கீழ்ப்படுத்தும் பாட்டு. நான் தூக்கி எறியாததுக்கே நிச்சயம் ஒரு தெய்வம் இருக்கணும்!
அந்த நாள் வந்தது...
ஆசிரியை நம்ம எல்லாரையும் கூடாரத்தில் அமர வைத்தார். நான் அப்பாவி மாதிரி, "நீங்க எந்த நம்பர் சீட்?" என்று கேட்டேன். அதுக்கு அவள் – "சீட்டுகள் எல்லாம் அங்க இருக்குது, எண்ண தெரியாதா?" என்கிற மாதிரி, கூச்ச சிரிப்போடு, சத்தமாக ஒரு அபமானம். எல்லாரும் கேட்டாங்க.
எனக்கு உள்ளுக்குள்ள கோபம் கடலை போல் எழுந்தது! நம்ம ஊர் சினிமா "வீரம்" மாதிரி பொறுமை எனக்குள் இருந்தாலும், அந்த கட்டத்தில் பொறுமை காதல் இல்லாமல் போச்சு! "நான் என்ன உனக்கு எண்ண தெரியாதவனா? நான் கேள்வி கேட்டது சீட் நம்பர் தான்!" என்று சொல்லி, கொஞ்சம் "கடுமையான" வார்த்தை வந்துவிட்டது! (தமிழில் எழுத முடியாத அளவுக்கு!)
அவள் ஓடி ஆசிரியைிடம் புகார் சொல்ல போனாள். நான் தான் தப்பு செய்தேன் என்று நினைத்தேன். ஆனா, நம்ம ஆசிரியை – ரொம்ப நாள் அவளிடம் இருந்த கோபம் – அப்போது வெளிவந்தது. அவளையே ஆசிரியை "report" பண்ணிட்டாங்க!
உடனே அவள் அழுதாள். நான் அமைதியாக இருந்தேன். என் அம்மா கேட்டதும், "நீ சொல்லியதே குறைவு, நானிருந்திருந்தா இன்னும் கெட்ட வார்த்தை சொல்வேன்!" என்று ஒரு கோலம்!
அதுக்கப்புறம், என் கிளாஸ்மேட்ஸ் பலரும் வந்து, "நீங்க சொன்னது நல்லதுதான், நாங்களும் அவளிடம் தவறாகப் பழகினோம்" என்று துணை நின்றார்கள்.
இது பெரிய வெற்றி இல்லை; ஆனா, அந்த மனசுக்குள் கிடைக்கும் சந்தோசம் – "பழிவாங்கிய சந்தோசம்" – 10க்கு 10!
நம்ம ஊர் பள்ளி/கல்லூரி கலாச்சாரத்தில் இப்படிப்பட்ட "கிளாஸ்ரூம் பாஸ்" மாதிரி நடக்கும் சம்பவங்கள் ஏராளம்.
கொஞ்சம் சின்ன அந்தரங்க பழிவாங்கல்கள், நம்ம மனசுக்கு ஒரு பெரிய உற்சாகம் தரும்.
அந்த "நடிவேர்" (வழுக்கடிக்கிறவர்கள்) எப்போதும் தங்களது "பாஸாகும்" எண்ணத்தை காட்டி, மற்றவர்களை தாழ்த்திப் பேசும் பழக்கம் நம்ம கல்வி நிறுவனங்களில் பொதுவாக தான் இருக்கிறது.
இதற்கு எதிராக சில சமயம், நம்ம மனசுக்குள் வந்து, "ஒரு கடுமையான வார்த்தை" சொல்லி விடுவதும், அதற்கு பிறகு கிடைக்கும் மனநிறைவு, நிச்சயம் அனைவரும் அனுபவித்திருப்பீர்கள்.
சில சமயம், நல்ல வார்த்தையிலே சொன்னாலும் பலனில்லை. "எரியும் நெருப்பு" மாதிரி ஒரு பதில் கொடுத்தால்தான், அவர்கள் தங்கள் தவறை உணர்கிறார்கள்.
நம்ம ஊர் பழமொழி மாதிரி – "புலியை பார்த்து ஓடினாலும், பன்றியை பார்த்து ஓடக்கூடாது!"
அப்படி, சில சமயம், ஒரு "கடுமையான பதில்" தான் அவர்களுக்கு நல்ல பாடம்.
இது பெரிய "வீரம்" அல்ல; ஆனா, "பழிவாங்கும் சந்தோசம்" – அது மட்டும் உண்மையிலேயே அற்புதம்!
நீங்க என்ன சொல்றீங்க?
உங்களுக்கும் இப்படிப்பட்ட கிளாஸ் பாஸ், கல்லூரி குயில், அல்லது அலுவலக அரக்கன் மாதிரி எதிர்ப்பட்ட அனுபவம் இருக்கா?
அப்படி இருந்தா, கீழே கமெண்ட்ல பகிரங்க!
நம்ம தமிழ் வாசகர்கள் எல்லாரும் சேர்ந்து சிரிப்போம், பழிவாங்கும் சந்தோசத்தை ரசிப்போம்!
சிறிய பழிவாங்கல், பெரிய சந்தோசம்!
இது தான் நம்ம வாழ்கையின் சுவை!
நன்றி வாசகர்களே!
உங்க அனுபவங்களால் இந்த பக்கம் உயிரோடும் இருப்பது தான்!
பாராட்டுகள், கருத்துகள், கிண்டல்கள் – எதுவாக இருந்தாலும் கீழே சொல்லுங்க, நம்ம எல்லாரும் ரசிப்போம்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: She mocked me in front of the class, so I called her a “fcking stupid btch”, teacher ended up reporting HER