குழந்தையை கத்தி பயமுறுத்தின அண்டை வீட்டுக்காரருக்கு “சிறு” பழிவாங்கிய அனுபவம்!
ஒரு நல்ல வேளையில், தீபாவளி போலவே அங்கும் “Trick or Treat” என்ற குழந்தைகளுக்கான பண்டிகை இரவு. எங்க வீட்டில் குழந்தைகள் எல்லாம் வந்து சாக்லெட் வாங்கி, சந்தோஷமாக நடந்து சென்றார்கள். ஒரு பையன், தன் சைக்கிளில் பசுமை காட்டி, தெருவிலே படபடவென்று பறந்து போனான். அந்த நேரமே, எங்க வீட்டு பக்கத்து வீட்டு காரர், எப்பவுமே தூக்கத்தில் இருக்கும் மாதிரி நடந்து கொள்ளும் ஒருத்தர், காரில் வந்து, பையனைப் பார்த்ததும் வேகமா அப்படியே பின் தொடர்ந்தார். கடைசியில், பையனுக்கு அருகே வந்து, “பீப் பீப்!” என்று கத்தினாராம்!
நாங்க பார்த்து கொண்டிருந்தோம். அந்த ஆள் கிட்டவே இருக்க வேண்டாம், ரொம்பவே மோசமான முறையில், குழந்தை மீது கோபம் காட்டினார். பண்டிகை இரவு, குழந்தைகள் சிரிப்பும் சந்தோஷமும் கொண்டாடும் நேரம் - அப்படி ஒரு நேரத்தில் ஒருத்தர் இப்படி குழந்தையை பயமுறுத்துவது தேவையா? அந்த பையன் தான் சைக்கிள் ஓட்டினாலும், தெருவில் ஓடி விளையாடும் நம் ஊர் பசங்களா, அவனை இப்படி பயப்படுத்தலாமா?
இதைப் பார்த்த உடனே, “நம்ம ஊர் பழக்கம்தான், தப்பா நடந்தா ரொம்பவும் பொறுக்க மாட்டோம்!” என்று சொல்லிக்கொண்டு, அந்த அண்டை வீட்டுக்காரருக்கு ஒரு சிறு பழி வாங்க முடிவு செய்தோம். இதுவரை அவர் செய்த காரியங்களை நாங்க பொறுத்து இருந்தோம். அவருடைய இரண்டு கார்களும் எங்க வீட்டுகுள்ளே முன்னால், அதுவும் நம்ம வீட்டு வாசல் கிடையாது, தெருவில் வாரங்கள் கழித்து நிக்குறது வழக்கம். நம்ம ஊர் போல அங்கும் தெருவில் நிறுத்தும் கார்களுக்கு ஒரு விதிமுறை இருக்கு. ஆனால், இதுவரை அந்த விஷயத்தை எதுவும் கவலைப்படவில்லை.
ஆனால் அந்த குழந்தை மீது அந்த ஆள் காட்டிய மோசமான நடத்தை நாங்க ஏற்க முடியவில்லை. உடனே நகராட்சி அதிகாரிகளுக்கு புகார் கொடுத்தோம். அவரவர் வீட்டு முகவரி சொல்லி, “இந்த இரண்டு கார்களும் வாரக்கணக்கில் நகர்த்தப்படவில்லை” என்று படப்பதிவும் அனுப்பினோம்.
அடுத்த நாள் காலை, நகராட்சி வாகனம் வந்தது. Orange நிற டாக் ஒன்று... ஆனா நம்ம ஊர் பஞ்சு கலர் போல இல்ல, வெறும் எச்சரிக்கை ஸ்டிக்கர்! "உங்கள் வாகனத்தை நகர்க்கவும், இல்லையெனில் towing செய்யப்படும்" என்று எழுதி இருந்தது.
அந்த அண்டை வீட்டுக்காரர், என்ன செய்வது என்று தெரியாமல், இரண்டும் எடுத்துக் கொண்டு எங்க தெருவை விட்டு எங்கோ சென்று வைத்தார்! நாங்க பார்த்த உடனே உள்ளுக்குள் சிரிச்சோம். நம்ம ஊர் பழக்கம்போல, “பொறுமையும் ஒரு வரம், ஆனா குழந்தைகளுக்கு கெடுதல் செய்யும் ஆளுங்க சும்மா விடக்கூடாது!” என்று சொல்லிக்கொண்டு, அந்த நாளை சந்தோஷமாக முடித்து விட்டோம்.
இந்த சம்பவமெல்லாம் நம்ம ஊரிலே நடந்திருந்தால், அடுத்த நாள் அது ஒரு “tea kadai” விவாதமாகி இருக்கும். “அந்த பக்கத்து வீட்டு காரன் பாரு, பசங்க மேல கத்தினான், நம்ம ஆளு அவனோட காருக்கு கட்டுப்பாடு வச்சிட்டானாம்!” என்று பக்கத்து அம்மாக்கள் எல்லாம் அரட்டையில் பேசுவார்கள்.
உண்மையில், மற்றவர்களை பயப்படுத்தும், கெடுதல் செய்யும் பழக்கம் இருந்தால், அதற்கு ஒரு நாள் பழிவாங்கும் நேரம் வரும். அதனால்தான் நம்ம ஊரிலே, “குருதிக்காரனுக்கு குருதியால் தான் பதில் சொல்ல வேண்டும்” என்று பழமொழி சொல்வார்கள். ஆனா இதில் ரத்தம் எதுவும் இல்லை, நம்ம ஊர் “சிறுபழி” தான்.
இது போன்ற சம்பவங்களில் நம்ம உடனடி நடவடிக்கை எடுப்பது, மறைமுகமாக நல்ல பயிராகும். "நீங்க சின்னக் குழந்தைகளுக்கு தீங்கு செய்யாதீங்க, இல்லன்னா உங்களுக்கு எதிராகவும் நம்ம குரல் எழும்!" என்று சொல்லும் வாய்ப்பாகவும் இருக்கிறது.
நண்பர்களே, உங்க வீட்டுப் பக்கத்து வீட்டு காரர் இப்படியே தவறா நடந்தால், நீங்க என்ன செய்யுவீர்கள்? உங்களுக்கே இப்படிப் பழிவாங்கிய அனுபவம் இருந்தால், கீழே கமெண்ட்ல பகிருங்க!
சிறு பழி எடுத்தாலும், அது ஒரு பெரிய பாடம்!
முடிவு:
கற்றுக் கொள்ள வேண்டிய பாடம் என்னனா, பசங்க மேல கோபம் காட்டாதீங்க. ஒரு நாள் அது உங்களுக்கு திரும்பியும் வரலாம்! நம்ம ஊரு பழமொழி போல, “ஓட்டப்பந்தயம் ஓடுற பசங்க மேல கல்லு எறியக் கூடாது!”
நீங்களும் உங்கள் அனுபவங்களை எங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ள மறந்துவிடாதீர்கள்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: A neighbor honked at a kid, so I reported them to the city